Ég vona að þú gleymir mér ekki Hlynur Már Vilhjálmsson skrifar 13. júlí 2025 10:00 "Ég vona að þú gleymir mér ekki" eru skilaboð sem ég fæ á hverjum degi frá tugum fjölskyldna á Gaza sem ég er í sambandi við. Neyð fólks á Gaza eykst með degi hverjum og vestrænar þjóðir hafa staðið að fullu aðgerðalausar hjá á meðan murkað er lífið úr börnum Gaza með sprengjum, byssum og herkví. Myndbönd af höfuðlausum börnum eftir sprengjuárásir Ísraela, myrtum mæðrum og börnum þeirra og sprengjum ísraelska hersins á tjöld flóttafólks í Gaza eru dagleg sjón sem ég deili á umfjöllunarsíðum mínum á Facebook og Bluesky, Glæpir Ísraela. Á Gaza-ströndinni er að eiga sér stað þjóðarmorð, dagleg fjöldamorð ísraelskra hermanna og bandarískra málaliða á saklausu fólki Palestínu, oftast konum og börnum en einnig ungum karlmönnum sem fara að svokölluðum "matarhjálparstöðvum" Bandaríkjanna og Ísraela og eru skotnir og drepnir fyrir vikið. Evrópu ber rík skylda til að koma börnunum á Gaza til bjargar en hefur undanfarin 2 ár ekki lyft handtaki fyrir Gaza og það þrátt fyrir að flestar stórþjóðir Evrópu hafa staðið í umfangsmikilli vopnasölu til Ísraela á sama tíma. Evrópa þarf samkvæmt alþjóðalögum einnig að koma í veg fyrir að vopnin séu notuð á ólöglegan hátt og stöðva þjóðarmorðið en þvert á móti tók Evrópusambandið ákvörðun í síðustu viku um að halda áfram viðskiptasamningum við fyrirtæki sem græða á áframhaldi þjóðarmorðsins, svosem vopnasölu- og sjóflutningsfyrirtækjum, tæknirisum á borð við Google og Microsoft og fasteignamiðlunarfyrirtækjum á borð við AirBnb og Booking.com sem hafa auglýst á síðum sínum eignir í Palestínu sem ísraelskir landtökumenn hafa stolið og leigja nú út til ferðamanna. Evrópusambandið vill að matarsendingar berist til Gaza og ræðir um hvort eigi að staðfesta palestínskt ríki á meðal þjóða á meðan Ísraelsher myrðir börnin á Gaza á hverjum degi. Það hefur orðið til þess að orðið á götum Gaza er nú að Evrópumönnum sé sama þótt að börn Gaza deyji, svo lengi sem börnin fái eitthvað að borða fyrst. Það er engin mennska í aðgerðum Evrópuríkjanna. Þegar ég lít í dag á heimasíður Evrópusambandsins og Sameinuðu þjóðanna þá er mér ljóst að hvorugur aðili muni koma börnunum á Gaza til bjargar frá sturluðum nasistum í ríkisstjórn og her Ísraelsríkis. Ekki tek ég þátt í þeirri hörmulegu umræðu um að láta einn megingerandann í þessum glæpum gegn mannkyninu, Bandaríkjaforseta, leiða "friðarviðræður". Þjóðirnar eru ekkert að gera fyrir Gaza og fyrirtæki eru að græða á þjóðarmorðinu. Fjölmiðlar fjalla ekki um glæpi Ísraela á þann ítarlega hátt sem magn heimilda um þá krefst og nota jafnvel heimildir frá þjóðarmorðingjunum til þess að segja okkur frá því hvað sé að gerast í Gaza, frá hlið gerandans en ekki þolandans. Evrópusambandið heldur áfram að styðja skrímslin í Ísrael. Fólk sem heldur á palestínskum fánum úti á götu í Evrópu er handtekið í Þýskalandi og víðar. Þetta hefur óbein áhrif á okkur á Íslandi líka. Við sjáum fordæmin um að stuðningi við Palestínu verði mætt af hörku stjórnvalda á Vesturlöndunum. Og íslenska ríkisstjórnin tekur þátt í að samþykkja það ofbeldi með því að þegja gagnvart glæpum Ísraela í Gaza og ríkisstjórna Evrópu sem berja á andstæðingum þjóðarmorða. Íslenskir þingmenn í Samfylkingunni hafa á þessu ári greint frá leiðbeinandi tölvupóstum frá embættismönnum tengdum Ísrael, frá Ísrael og Bandaríkjunum, skilaboðum sem vel mætti túlka sem hótanir. Rapyd og önnur ísraelsk fyrirtæki sem haft lagt blessun sína yfir þjóðarmorðið fá að stunda hér áfram viðskipti eins og ekkert hafi í skorist og engar viðskiptahömlur hafa verið settar af íslensku ríkisstjórninni gagnvart ísraelsku barnamorðingjunum heldur hefur utanríkisráðherra okkar lýst nýlega yfir stuðningi sínum við stríðsglæpi Ísraela og íslenskir fjölmiðlar fjalla ekkert um það, spyrja engra spurninga um stuðning íslensku ríkisstjórnarinnar við stríðsglæpi og brot á alþjóðalögum. Íslenska ríkisstjórnin er þæg og aðhefst ekkert fyrir Gaza til þess að þóknast aðilum í Bandaríkjunum og Evrópu sem einnig gera ekkert fyrir Gaza. Þetta er siðrof. Við þurfum að gera meiri kröfur til okkar þjóðar. Hvað á almenningur að gera í þessum ósköpum? Svarið er klárlega ekki að stinga höfðinu í sandinn og segja að þetta sé svo ljótt og erfitt að við getum ekki átt við þetta. Ég er ekki að segja að fólk geti bjargað öllum heiminum en það er augljós millivegur þarna. Það að útiloka "vonda áreitið", fréttirnar af morðum Ísraelshers á börnum Gaza er ekki bara það að bregðast fólkinu á Gaza heldur er það ákvörðun um að bregðast mannkyninu. Að hunsa raunir Gaza-búa vegna þess að fréttirnar séu svo ljótar setur það fordæmi að ekki skuli koma mannfólki í vanda til hjálpar. Við þurfum að hugsa út í afleiðingar þess að bregðast ekki við ofbeldi geranda gegn ofbeldisþolanda. Slíkt er eitthvað sem íslenskar konur þekkja vel enda íslenska réttarkerfið hannað til að verja íslenska ofbeldismenn gegn kærum kvenna. Við vitum því vel um skaðsemi þess að verja ekki kúgaða hópa. Og pendúllinn gæti fyrr en varir snúist í hina áttina gegn Evrópu og er þá fordæmið sett og engar bjargir í augsýn því að það eru hinar nýju reglur í Evrópu, að þjóðarmorð sé í lagi ef gerandinn er vinveittur "réttum aðilum". Sem lágtekjumaður á Íslandi hef ég ekki tök á að hjálpa 100 manns í Palestínu um mat. Ég hef farið út á götu í Reykjavík og óskað eftir styrkjum frá almenningi og ég hef farið í kirkjur og talað við sóknarpresta um að styðja við fólkið á Gaza. Kringlan hafnaði fyrir mánuði síðan beiðni minni um að fá aðstöðu þar til þess að safna styrkjum. Íslensk félagasamtök höfðu lýst yfir áhuga gagnvart því að taka þátt í þeirri söfnun með mér í Kringlunni. Hugleysi íslenskra fyrirtækja á borð við Kringluna er allsráðandi og er það ekki til eftirbreytni. En vinna mín er engan veginn hætt og ég þarf á þér að halda að hjálpa Gaza. Þið sjáið í sjónvörpum ykkar myndirnar frá Gaza, sprengjurnar, börn deyjandi úr hungri, gjöreyðileggingu sjúkrahúsa, skóla og alls lífs á Gaza. Þetta gerir okkur reið en reiðin mun ein og sér ekki leysa málin. Það sem skiptir máli er það sem við gerum. Þátttaka okkar í samstöðu- og mótmælagöngum, fundum, blaðagreinum og skilaboðin sem við leggjum fram á tónlistarviðburðum og öðrum listaviðburðum eða við vini okkar og fjölskyldu hefur lykiláhrif á afstöðu stjórnvalda okkar. Það skiptir öllu máli að við sitjum ekki á höndum okkar og gröfum hausinn í sandinn heldur gerum eitthvað. Talandi um að gera eitthvað þá má ég til með að hvetja ykkur til að styðja nýstofnað félag góðhjartaðs fólks á Íslandi til stuðnings Gaza, Vonarbrú. Neyðarsöfnun Vonarbrúar stendur nú yfir og fjölskyldur Gaza reiða sig á samtökin. Styðjum og styrkjum mennskuna. Styðjum og styrkjum Vonarbrú og Gaza. Við höfum ekki val um annað. Upplýsingar um Vonarbrú má finna á Facebook-síðu samtakanna. Ég vona að þú gleymir mér ekki. Höfundur er fyrrum varamaður í borgarstjórn Reykjavíkurborgar, fyrrum trúnaðarmaður Sameykis og ávallt baráttumaður fyrir betra samfélagi á Íslandi. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Palestína Ísrael Átök í Ísrael og Palestínu Mest lesið „I believe the children are our future…“ Karen Rúnarsdóttir Skoðun Skólaskætingur Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir Skoðun Eldri borgarar – áhrif aðildar að Evrópusambandinu (ESB) Þorvaldur Ingi Jónsson Skoðun Þéttingarstefnan hefur brugðist og Dóra breytir um umræðuefni Aðalsteinn Haukur Sverrisson Skoðun Ný sókn í menntamálum Guðmundur Ari Sigurjónsson Skoðun Mikilvægi félagasamtaka og magnað maraþon Þuríður Harpa Sigurðardóttir Skoðun Reykjavíkurborg stígur fyrsta skrefið í snjallvæðingu umferðarljósa! Einar Sveinbjörn Guðmundsson Skoðun Andaðu rólega elskan... Ester Hilmarsdóttir Skoðun Ég vildi óska þess að ég hefði hreinlega fengið krabbamein Íris Elfa Þorkelsdóttir Skoðun Er Akureyri að missa háskólann sinn? Aðalbjörn Jóhannsson Skoðun Skoðun Skoðun „I believe the children are our future…“ Karen Rúnarsdóttir skrifar Skoðun Mikilvægi félagasamtaka og magnað maraþon Þuríður Harpa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Allt sem ég þarf að gera Dagbjartur Kristjánsson skrifar Skoðun Eldri borgarar – áhrif aðildar að Evrópusambandinu (ESB) Þorvaldur Ingi Jónsson skrifar Skoðun Meiri gæði og mun minni álögur - Hveragerðisleiðin í leikskólamálum Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir,Sandra Sigurðardóttir,Dagný Sif Sigurbjörnsdóttir,Halldór Benjamín Hreinsson,Njörður Sigurðsson skrifar Skoðun Reykjavíkurborg stígur fyrsta skrefið í snjallvæðingu umferðarljósa! Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Framtíðin í fyrsta sæti – mikilvægi forgangsröðunar á tillögum Kópavogsbæjar í grunnskólamálum Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Notkun ökklabanda Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Skólaskætingur Þórdís Kolbrún R. Gylfadóttir skrifar Skoðun Þéttingarstefnan hefur brugðist og Dóra breytir um umræðuefni Aðalsteinn Haukur Sverrisson skrifar Skoðun Ný sókn í menntamálum Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar Skoðun Þjóðarmorð, fálmandi mjálm eða aðgerðir? Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Vin í eyðimörkinni – almenningsbókasöfn borgarinnar Sanna Magdalena Mörtudóttir skrifar Skoðun Er Akureyri að missa háskólann sinn? Aðalbjörn Jóhannsson skrifar Skoðun Tíu staðreyndir um alvarlegustu kvenréttindakrísu heims Stella Samúelsdóttir skrifar Skoðun Ég vildi óska þess að ég hefði hreinlega fengið krabbamein Íris Elfa Þorkelsdóttir skrifar Skoðun Mestu aularnir í Vetrarbrautinni Kári Helgason skrifar Skoðun Fjárfestum í fyrsta bekk, frekar en fangelsum Hjördís Eva Þórðardóttir skrifar Skoðun Eftirlíking vitundar og hætturnar sem henni fylgja Þorsteinn Siglaugsson skrifar Skoðun Andaðu rólega elskan... Ester Hilmarsdóttir skrifar Skoðun Gagnvirkni líkama og vitundar til heilbrigðis Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Nýjar lausnir í kennslu – gamlar hindranir Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Kópavogsleiðinn Ragnar Þór Pétursson skrifar Skoðun Samstarf sem skilar raunverulegum loftslagsaðgerðum Nótt Thorberg skrifar Skoðun Lærum að lesa og reikna Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Loforðið sem borgarstjóri gleymdi Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Kristrún, það er bannað að plata Snorri Másson skrifar Skoðun Öndunaræfingar í boði SFS Vala Árnadóttir skrifar Skoðun Öndum rólega – á meðan húsið brennur Magnús Magnússon skrifar Skoðun Umbylting ríkisfjármála á átta mánuðum Jóhann Páll Jóhannsson skrifar Sjá meira
"Ég vona að þú gleymir mér ekki" eru skilaboð sem ég fæ á hverjum degi frá tugum fjölskyldna á Gaza sem ég er í sambandi við. Neyð fólks á Gaza eykst með degi hverjum og vestrænar þjóðir hafa staðið að fullu aðgerðalausar hjá á meðan murkað er lífið úr börnum Gaza með sprengjum, byssum og herkví. Myndbönd af höfuðlausum börnum eftir sprengjuárásir Ísraela, myrtum mæðrum og börnum þeirra og sprengjum ísraelska hersins á tjöld flóttafólks í Gaza eru dagleg sjón sem ég deili á umfjöllunarsíðum mínum á Facebook og Bluesky, Glæpir Ísraela. Á Gaza-ströndinni er að eiga sér stað þjóðarmorð, dagleg fjöldamorð ísraelskra hermanna og bandarískra málaliða á saklausu fólki Palestínu, oftast konum og börnum en einnig ungum karlmönnum sem fara að svokölluðum "matarhjálparstöðvum" Bandaríkjanna og Ísraela og eru skotnir og drepnir fyrir vikið. Evrópu ber rík skylda til að koma börnunum á Gaza til bjargar en hefur undanfarin 2 ár ekki lyft handtaki fyrir Gaza og það þrátt fyrir að flestar stórþjóðir Evrópu hafa staðið í umfangsmikilli vopnasölu til Ísraela á sama tíma. Evrópa þarf samkvæmt alþjóðalögum einnig að koma í veg fyrir að vopnin séu notuð á ólöglegan hátt og stöðva þjóðarmorðið en þvert á móti tók Evrópusambandið ákvörðun í síðustu viku um að halda áfram viðskiptasamningum við fyrirtæki sem græða á áframhaldi þjóðarmorðsins, svosem vopnasölu- og sjóflutningsfyrirtækjum, tæknirisum á borð við Google og Microsoft og fasteignamiðlunarfyrirtækjum á borð við AirBnb og Booking.com sem hafa auglýst á síðum sínum eignir í Palestínu sem ísraelskir landtökumenn hafa stolið og leigja nú út til ferðamanna. Evrópusambandið vill að matarsendingar berist til Gaza og ræðir um hvort eigi að staðfesta palestínskt ríki á meðal þjóða á meðan Ísraelsher myrðir börnin á Gaza á hverjum degi. Það hefur orðið til þess að orðið á götum Gaza er nú að Evrópumönnum sé sama þótt að börn Gaza deyji, svo lengi sem börnin fái eitthvað að borða fyrst. Það er engin mennska í aðgerðum Evrópuríkjanna. Þegar ég lít í dag á heimasíður Evrópusambandsins og Sameinuðu þjóðanna þá er mér ljóst að hvorugur aðili muni koma börnunum á Gaza til bjargar frá sturluðum nasistum í ríkisstjórn og her Ísraelsríkis. Ekki tek ég þátt í þeirri hörmulegu umræðu um að láta einn megingerandann í þessum glæpum gegn mannkyninu, Bandaríkjaforseta, leiða "friðarviðræður". Þjóðirnar eru ekkert að gera fyrir Gaza og fyrirtæki eru að græða á þjóðarmorðinu. Fjölmiðlar fjalla ekki um glæpi Ísraela á þann ítarlega hátt sem magn heimilda um þá krefst og nota jafnvel heimildir frá þjóðarmorðingjunum til þess að segja okkur frá því hvað sé að gerast í Gaza, frá hlið gerandans en ekki þolandans. Evrópusambandið heldur áfram að styðja skrímslin í Ísrael. Fólk sem heldur á palestínskum fánum úti á götu í Evrópu er handtekið í Þýskalandi og víðar. Þetta hefur óbein áhrif á okkur á Íslandi líka. Við sjáum fordæmin um að stuðningi við Palestínu verði mætt af hörku stjórnvalda á Vesturlöndunum. Og íslenska ríkisstjórnin tekur þátt í að samþykkja það ofbeldi með því að þegja gagnvart glæpum Ísraela í Gaza og ríkisstjórna Evrópu sem berja á andstæðingum þjóðarmorða. Íslenskir þingmenn í Samfylkingunni hafa á þessu ári greint frá leiðbeinandi tölvupóstum frá embættismönnum tengdum Ísrael, frá Ísrael og Bandaríkjunum, skilaboðum sem vel mætti túlka sem hótanir. Rapyd og önnur ísraelsk fyrirtæki sem haft lagt blessun sína yfir þjóðarmorðið fá að stunda hér áfram viðskipti eins og ekkert hafi í skorist og engar viðskiptahömlur hafa verið settar af íslensku ríkisstjórninni gagnvart ísraelsku barnamorðingjunum heldur hefur utanríkisráðherra okkar lýst nýlega yfir stuðningi sínum við stríðsglæpi Ísraela og íslenskir fjölmiðlar fjalla ekkert um það, spyrja engra spurninga um stuðning íslensku ríkisstjórnarinnar við stríðsglæpi og brot á alþjóðalögum. Íslenska ríkisstjórnin er þæg og aðhefst ekkert fyrir Gaza til þess að þóknast aðilum í Bandaríkjunum og Evrópu sem einnig gera ekkert fyrir Gaza. Þetta er siðrof. Við þurfum að gera meiri kröfur til okkar þjóðar. Hvað á almenningur að gera í þessum ósköpum? Svarið er klárlega ekki að stinga höfðinu í sandinn og segja að þetta sé svo ljótt og erfitt að við getum ekki átt við þetta. Ég er ekki að segja að fólk geti bjargað öllum heiminum en það er augljós millivegur þarna. Það að útiloka "vonda áreitið", fréttirnar af morðum Ísraelshers á börnum Gaza er ekki bara það að bregðast fólkinu á Gaza heldur er það ákvörðun um að bregðast mannkyninu. Að hunsa raunir Gaza-búa vegna þess að fréttirnar séu svo ljótar setur það fordæmi að ekki skuli koma mannfólki í vanda til hjálpar. Við þurfum að hugsa út í afleiðingar þess að bregðast ekki við ofbeldi geranda gegn ofbeldisþolanda. Slíkt er eitthvað sem íslenskar konur þekkja vel enda íslenska réttarkerfið hannað til að verja íslenska ofbeldismenn gegn kærum kvenna. Við vitum því vel um skaðsemi þess að verja ekki kúgaða hópa. Og pendúllinn gæti fyrr en varir snúist í hina áttina gegn Evrópu og er þá fordæmið sett og engar bjargir í augsýn því að það eru hinar nýju reglur í Evrópu, að þjóðarmorð sé í lagi ef gerandinn er vinveittur "réttum aðilum". Sem lágtekjumaður á Íslandi hef ég ekki tök á að hjálpa 100 manns í Palestínu um mat. Ég hef farið út á götu í Reykjavík og óskað eftir styrkjum frá almenningi og ég hef farið í kirkjur og talað við sóknarpresta um að styðja við fólkið á Gaza. Kringlan hafnaði fyrir mánuði síðan beiðni minni um að fá aðstöðu þar til þess að safna styrkjum. Íslensk félagasamtök höfðu lýst yfir áhuga gagnvart því að taka þátt í þeirri söfnun með mér í Kringlunni. Hugleysi íslenskra fyrirtækja á borð við Kringluna er allsráðandi og er það ekki til eftirbreytni. En vinna mín er engan veginn hætt og ég þarf á þér að halda að hjálpa Gaza. Þið sjáið í sjónvörpum ykkar myndirnar frá Gaza, sprengjurnar, börn deyjandi úr hungri, gjöreyðileggingu sjúkrahúsa, skóla og alls lífs á Gaza. Þetta gerir okkur reið en reiðin mun ein og sér ekki leysa málin. Það sem skiptir máli er það sem við gerum. Þátttaka okkar í samstöðu- og mótmælagöngum, fundum, blaðagreinum og skilaboðin sem við leggjum fram á tónlistarviðburðum og öðrum listaviðburðum eða við vini okkar og fjölskyldu hefur lykiláhrif á afstöðu stjórnvalda okkar. Það skiptir öllu máli að við sitjum ekki á höndum okkar og gröfum hausinn í sandinn heldur gerum eitthvað. Talandi um að gera eitthvað þá má ég til með að hvetja ykkur til að styðja nýstofnað félag góðhjartaðs fólks á Íslandi til stuðnings Gaza, Vonarbrú. Neyðarsöfnun Vonarbrúar stendur nú yfir og fjölskyldur Gaza reiða sig á samtökin. Styðjum og styrkjum mennskuna. Styðjum og styrkjum Vonarbrú og Gaza. Við höfum ekki val um annað. Upplýsingar um Vonarbrú má finna á Facebook-síðu samtakanna. Ég vona að þú gleymir mér ekki. Höfundur er fyrrum varamaður í borgarstjórn Reykjavíkurborgar, fyrrum trúnaðarmaður Sameykis og ávallt baráttumaður fyrir betra samfélagi á Íslandi.
Reykjavíkurborg stígur fyrsta skrefið í snjallvæðingu umferðarljósa! Einar Sveinbjörn Guðmundsson Skoðun
Skoðun Meiri gæði og mun minni álögur - Hveragerðisleiðin í leikskólamálum Jóhanna Ýr Jóhannsdóttir,Sandra Sigurðardóttir,Dagný Sif Sigurbjörnsdóttir,Halldór Benjamín Hreinsson,Njörður Sigurðsson skrifar
Skoðun Reykjavíkurborg stígur fyrsta skrefið í snjallvæðingu umferðarljósa! Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar
Skoðun Framtíðin í fyrsta sæti – mikilvægi forgangsröðunar á tillögum Kópavogsbæjar í grunnskólamálum Sigrún Ólöf Ingólfsdóttir skrifar
Skoðun Þéttingarstefnan hefur brugðist og Dóra breytir um umræðuefni Aðalsteinn Haukur Sverrisson skrifar
Reykjavíkurborg stígur fyrsta skrefið í snjallvæðingu umferðarljósa! Einar Sveinbjörn Guðmundsson Skoðun