Þið voruð í partýinu líka! Gísli Sigurður Gunnlaugsson skrifar 21. júlí 2025 12:00 Þið megið ekki gleyma því að þið voruð í partýinu lí ka! Gagnrýni stjórnarandstöðunnar á heimsókn Ursulu von der Leyen er svo full af hræsni og tvískinnungi að engu er líkt. Þið öskrið „óformlegar aðildarviðræður“ en hafið sjálf verið með báða fætur fastar inni í sömu „aðildarviðræðum” árum, ef ekki áratugum saman. Munurinn núna? Það eruð ekki þið sem stjórnið ferðinni, og það er bráðfyndinn farsi að sjá tilvistarkreppuna sem virðist vera farin að valda alvarlegu hjartsláttarflökti.Við skulum aðeins rifja upp Rishi Sunak, Olaf Scholz og Emmanuel Macron, ásamt fjölmörgum leiðtogum ESB, komu árið 2023 á leiðtogafund Evrópuráðsins sem snerist að miklu leyti um öryggismál, orku og stuðning við Úkraínu (hrós fyrir það!) á sama tíma og Framsókn og Sjálfstæðisflokkurinn sátu í ríkisstjórn. Þá var engin umræða um þjóðaratkvæði eða fullveldi. Þá var það bara „nauðsynleg samvinna“ og enginn vogaði sér að tala um „fullveldishótun”. Sauli Niinistö, forseti Finnlands, kom í október 2022 í boði sömu ríkisstjórnar og rætt var um samvinnu við ESB á sviði öryggis- og loftslagsmála. Þá var slíkt samstarf talið sjálfsagt. Hluti af alþjóðlegri ábyrgð. Samvinna. Jafnvel þótt aðilar væru að samþykkja pólitískar skuldbindingar sem voru bæði umfangsmiklar og varanlegar.Frank-Walter Steinmeier, forseti Þýskalands, kom í opinbera heimsókn árið 2019 í valdatíð VG, Sjálfstæðisflokksins og Framsóknarflokksins, og ræddi varnarmál, loftslagsstefnu og orkusamstarf við íslenska ráðamenn. Enginn stóð á torgi þá með plaköt um leynilega ESB-aðild, öskur og tilvísanir í „þjóðarsvik”. Enginn. David Cameron, forsætisráðherra Bretlands, kom til Íslands árið 2015, þegar Sjálfstæðisflokkurinn og Framsókn voru við völd, í „Northern Future Forum“ þar sem rætt var um orku, nýsköpun og fleira. Fastlega má gera ráð fyrir að einnig hafi verið rætt um varnarmál og ESB almennt. Sjálfstæðisflokkurinn stóð þar í brosmyndatöku og passaði sig að minnast ekki einu orði á ESB. Ekkert breytt nema sjónarhornið En þegar kona frá Brussel stígur inn með kaffibolla og nákvæmlega sömu umræðuefni, bara án byttupennans og skuldabréfsins, þá skyndilega fáið þið taugaáfall og samstarf verður að „þjóðarsvikum“, fundur verður „bakdyrameðferð“ og sjálfstæði landsins sagt standa á mygluðum brauðfótum. Af mönnum sem skrifuðu undir samninga „í gær“. Núna á að trúa því að hún hafi smyglað ESB-aðild inn í möppuna með croissantinu. Hvað breyttist? Nákvæmlega ekkert. Nema að nú hentar umræðan ykkur pólitískt. Það eina sem aðgreinir þessar heimsóknir er starfsheiti gestsins. Umræðuefnið er hið sama, öryggi, orka og samstarf. En þið látið tákn og titla ráða meira en innihald. Það kemur sennilega fáum á óvart að akkúrat það sé kjarni málsins hjá þeim sem harðast gagnrýna þetta mál. Þetta er eins og að horfa á einhvern snúa sér við, benda á eigin skugga og öskra „svikari"! Ef heimsókn Ursulu er „óformlegar aðildarviðræður“, þá voru heimsóknir Steinmeier, Niinistö, Sunak og Cameron það líka. Og ef það var allt í lagi þá, þá er það í lagi núna. Annað er bara vanþroskuð dramatík fyrir baklandið. Það er ekki lýðræðisleg umræða heldur sjálfsefi og minnimáttarkennd dulbúin sem sjálfstæðishyggja. Þeir sem gagnrýna heimsóknir fulltrúa ESB vegna áhyggja af fullveldi eiga skilið að rödd þeirra sé tekin alvarlega. Enginn vill missa tök á ákvörðunum sem skipta þjóðina máli. En ef við skoðum hvaða efni eru reglulega rædd í þessum heimsóknum, þ.e. orka, öryggi, innviðir, umhverfi o.s.frv, þá eru þetta ekki ný viðfangsefni heldur hluti af því samtali sem Ísland hefur þegar tekið þátt í áratugum saman með virku samþykki allra helstu stjórnmálaflokka. Hingað til án algjörar hnignunar lýðveldisins. Þúsundir samþykktra ESB-tilskipana og engin mótmæli þá Það má líka minna á að Ísland hefur um áratugaskeið verið í nánu og bindandi samstarfi við Evrópusambandið í gegnum EES-samninginn, Schengen-samstarfið, Erasmus, orkusáttmála, loftslagsmarkmið Parísarsáttmálans og fjölmarga milliríkjasamninga. Það hefur ekki þvælst fyrir ykkur fyrr. Ekki einu sinni þeim ykkar sem nú eru hafblá í framan af blæstri í rammfalska áróðurslúðurinn. Þvert á móti hafa „ykkar“ flokkar samþykkt, undirritað og hrint í framkvæmd ótal slíkum skuldbindingum. Ef það var samstarf þá, þá er það samstarf nú. Ef það var ekki „þjóðarsvik“ þá, þá er það ekki „þjóðarsvik“ nú. Að þykjast nú vera í losti yfir einfaldri heimsókn eins framkvæmdastjóra er ekki ósvipað gestgjafa sem móðgast yfir því að fá ekki boðskort í eigin veislu. Það er ekkert nýtt við stefnu ykkar, bara hvar þið sitjið þegar myndavélin smellir af. Og eigum við þá ekki að ræða aðeins orkupakkana? Í gegnum EES höfum við þegar samþykkt meira en 10.000 ESB-lög, reglur og tilskipanir. Sjálfstæðisflokkurinn og Framsóknarflokkurinn hafa verið í ríkisstjórn nær samfellt í gegnum allan þann tíma. Tugi milljarða sem Ísland hefur fengið í gegnum samstarf við ESB? Það hefur ekki truflað ykkur hingað til. En kaffi með framkvæmdastjóra? Nei, þá er fullveldinu ógnað og gulu stjörnurnar sagðar nálgast landhelgi bláa landsins óðfluga og það verði brátt umkringt. Á meðan þið öskrið „fullveldi“, þá samþykktuð þið orkumarkaðsreglur ESB en látið eins og heimsókn framkvæmdastjóra ESB sé yfirþjóðlegt „valdarán“! Ekki koma nú og kvarta yfir heimsókn og samræðum við ESB um öryggi og innviði þegar þið hafið sjálf samþykkt og tekið upp reglur sem ekki aðeins móta raforkumarkaðinn, heldur líka öryggisstefnu, neyðarviðbúnað og innviðastjórnun Íslands. Og kallið það bara EES. Þegar þið stjórnið því, þá er það samstarf. En ef einhver annar gerir það, þá er það „yfirgangur“, „leynimakk“ og „þjóðarsvik“. Samstarf virðist bara vera samstarf svo lengi sem þið fáið að stjórna PowerPoint kynningunni. Þegar kaffi með framkvæmdastjóra verður að „fullveldishótun“, þá hefur eitthvað skolast til í sjálfsmyndinni. En að mínu mati er það kannski ekki heimsóknin sjálf eða veiðigjöldin sem eru að trufla ykkur og valda ykkur ótta, heldur eitthvað mun einfaldara og yfirborðskenndara. Eitthvað sem flestum er orðið ljósara með hverjum degi, nema þá þeim sem enn telja sig búa yfir einkarétti á fullveldishugtökum og útdeilingu kaffitárs og vínarbrauða. Ég vil taka það fram að ég skrifa þetta sem djúpt hugsi og hálf hryggur Sjálfstæðismaður.Þetta er ekki stuðningsyfirlýsing við ESB aðild. Að gagnrýna hræsni er ekki að styðja aðild. Það er að krefjast samkvæmni og heiðarlegrar umræðu. Það er það minnsta sem við skuldum þjóðinni. Höfundur er 35 ára sjálfstæðismaður í leyfi frá flokksbindingu Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Evrópusambandið Mest lesið Hvernig vogar þú þér að gera grín að Möggu Stínu? Elliði Vignisson Skoðun Rúmfatalagerinn, ekki fyrir alla! Ragnar Gunnarsson Skoðun Hættið að þykjast standa með mannréttindum – hafnið nýju útlendingafrumvarpi Jón Sigurðsson Skoðun Ráðgátan um RÚV Helgi Brynjarsson Skoðun Er edrúlífið æðislegt? Jakob Smári Magnússon Skoðun Kópavogsmódelið Ragnheiður Ósk Jensdóttir Skoðun Ísland þarf engan sérdíl Magnús Árni Skjöld Magnússon Skoðun Flækjustig í skjóli einföldunar Kolbrún Georgsdóttir Skoðun Lausnir í leikskólamálum Kristín Thoroddsen Skoðun Sterkari saman – geðheilsa er mannréttindi allra Halldóra Jónsdóttir,Halldóra Víðisdóttir,Júlíana Guðrún Þórðardóttir Skoðun Skoðun Skoðun Réttlæti hins sterka. Hvernig hinn sterki getur unnið nánast öll dómsmál Jörgen Ingimar Hansson skrifar Skoðun Við sem lifum með POTS höfum verið yfirgefin af kerfinu Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar Skoðun Drifkraftur bata – Alþjóðlegi geðheilbrigðisdagurinn Sigríður Ásta Hauksdóttir skrifar Skoðun Lordinn lýgur! Andrés Pétursson skrifar Skoðun Það er ekki hægt að þykjast með líf barnanna okkar Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Í örugga höfn! Örlygur Hnefill Örlygsson,Bergur Elías Ágústsson skrifar Skoðun Reykjavíkurmódelið er skref í rétta átt – fyrir börnin og starfsfólkið Bozena Raczkowska skrifar Skoðun Varasjóður eða hefðbundið styrkjakerfi? Birgitta Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Geðheilsa á tímum óvissu og áskorana María Heimisdóttir skrifar Skoðun Kópavogsmódelið Ragnheiður Ósk Jensdóttir skrifar Skoðun Villta vestur ólöglegra veðmálaauglýsinga á Íslandi Skúli Bragi Geirdal skrifar Skoðun Sterkari saman – geðheilsa er mannréttindi allra Halldóra Jónsdóttir,Halldóra Víðisdóttir,Júlíana Guðrún Þórðardóttir skrifar Skoðun Ísland þarf engan sérdíl Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Er edrúlífið æðislegt? Jakob Smári Magnússon skrifar Skoðun Rúmfatalagerinn, ekki fyrir alla! Ragnar Gunnarsson skrifar Skoðun Að gera ráð fyrir frelsi Birgir Orri Ásgrímsson skrifar Skoðun Að þekkja sín takmörk Heiðar Guðjónsson skrifar Skoðun Gervigreind og dómgreind Henry Alexander Henrysson skrifar Skoðun Fjárfesting í réttindum barna bætir fjárhag sveitarfélaga Marín Rós Eyjólfsdóttir skrifar Skoðun Hættið að þykjast standa með mannréttindum – hafnið nýju útlendingafrumvarpi Jón Sigurðsson skrifar Skoðun Alþjóða geðheilbrigðisdagurinn – réttur til réttrar meðferðar Pétur Maack Þorsteinsson skrifar Skoðun Á að takmarka samfélagsmiðlanotkun barna? María Rut Kristinsdóttir skrifar Skoðun Hvernig vogar þú þér að gera grín að Möggu Stínu? Elliði Vignisson skrifar Skoðun Hvað er í gangi? Jón Pétur Zimsen skrifar Skoðun Lausnir í leikskólamálum Kristín Thoroddsen skrifar Skoðun Hjálpum fólki að eignast börn Hildur Sverrisdóttir skrifar Skoðun Ráðgátan um RÚV Helgi Brynjarsson skrifar Skoðun Hvetjandi refsing Reykjavíkurborgar Halla Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Flækjustig í skjóli einföldunar Kolbrún Georgsdóttir skrifar Skoðun Lýst eftir afstöðu Viðreisnar til ríkisstyrkja Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Sjá meira
Þið megið ekki gleyma því að þið voruð í partýinu lí ka! Gagnrýni stjórnarandstöðunnar á heimsókn Ursulu von der Leyen er svo full af hræsni og tvískinnungi að engu er líkt. Þið öskrið „óformlegar aðildarviðræður“ en hafið sjálf verið með báða fætur fastar inni í sömu „aðildarviðræðum” árum, ef ekki áratugum saman. Munurinn núna? Það eruð ekki þið sem stjórnið ferðinni, og það er bráðfyndinn farsi að sjá tilvistarkreppuna sem virðist vera farin að valda alvarlegu hjartsláttarflökti.Við skulum aðeins rifja upp Rishi Sunak, Olaf Scholz og Emmanuel Macron, ásamt fjölmörgum leiðtogum ESB, komu árið 2023 á leiðtogafund Evrópuráðsins sem snerist að miklu leyti um öryggismál, orku og stuðning við Úkraínu (hrós fyrir það!) á sama tíma og Framsókn og Sjálfstæðisflokkurinn sátu í ríkisstjórn. Þá var engin umræða um þjóðaratkvæði eða fullveldi. Þá var það bara „nauðsynleg samvinna“ og enginn vogaði sér að tala um „fullveldishótun”. Sauli Niinistö, forseti Finnlands, kom í október 2022 í boði sömu ríkisstjórnar og rætt var um samvinnu við ESB á sviði öryggis- og loftslagsmála. Þá var slíkt samstarf talið sjálfsagt. Hluti af alþjóðlegri ábyrgð. Samvinna. Jafnvel þótt aðilar væru að samþykkja pólitískar skuldbindingar sem voru bæði umfangsmiklar og varanlegar.Frank-Walter Steinmeier, forseti Þýskalands, kom í opinbera heimsókn árið 2019 í valdatíð VG, Sjálfstæðisflokksins og Framsóknarflokksins, og ræddi varnarmál, loftslagsstefnu og orkusamstarf við íslenska ráðamenn. Enginn stóð á torgi þá með plaköt um leynilega ESB-aðild, öskur og tilvísanir í „þjóðarsvik”. Enginn. David Cameron, forsætisráðherra Bretlands, kom til Íslands árið 2015, þegar Sjálfstæðisflokkurinn og Framsókn voru við völd, í „Northern Future Forum“ þar sem rætt var um orku, nýsköpun og fleira. Fastlega má gera ráð fyrir að einnig hafi verið rætt um varnarmál og ESB almennt. Sjálfstæðisflokkurinn stóð þar í brosmyndatöku og passaði sig að minnast ekki einu orði á ESB. Ekkert breytt nema sjónarhornið En þegar kona frá Brussel stígur inn með kaffibolla og nákvæmlega sömu umræðuefni, bara án byttupennans og skuldabréfsins, þá skyndilega fáið þið taugaáfall og samstarf verður að „þjóðarsvikum“, fundur verður „bakdyrameðferð“ og sjálfstæði landsins sagt standa á mygluðum brauðfótum. Af mönnum sem skrifuðu undir samninga „í gær“. Núna á að trúa því að hún hafi smyglað ESB-aðild inn í möppuna með croissantinu. Hvað breyttist? Nákvæmlega ekkert. Nema að nú hentar umræðan ykkur pólitískt. Það eina sem aðgreinir þessar heimsóknir er starfsheiti gestsins. Umræðuefnið er hið sama, öryggi, orka og samstarf. En þið látið tákn og titla ráða meira en innihald. Það kemur sennilega fáum á óvart að akkúrat það sé kjarni málsins hjá þeim sem harðast gagnrýna þetta mál. Þetta er eins og að horfa á einhvern snúa sér við, benda á eigin skugga og öskra „svikari"! Ef heimsókn Ursulu er „óformlegar aðildarviðræður“, þá voru heimsóknir Steinmeier, Niinistö, Sunak og Cameron það líka. Og ef það var allt í lagi þá, þá er það í lagi núna. Annað er bara vanþroskuð dramatík fyrir baklandið. Það er ekki lýðræðisleg umræða heldur sjálfsefi og minnimáttarkennd dulbúin sem sjálfstæðishyggja. Þeir sem gagnrýna heimsóknir fulltrúa ESB vegna áhyggja af fullveldi eiga skilið að rödd þeirra sé tekin alvarlega. Enginn vill missa tök á ákvörðunum sem skipta þjóðina máli. En ef við skoðum hvaða efni eru reglulega rædd í þessum heimsóknum, þ.e. orka, öryggi, innviðir, umhverfi o.s.frv, þá eru þetta ekki ný viðfangsefni heldur hluti af því samtali sem Ísland hefur þegar tekið þátt í áratugum saman með virku samþykki allra helstu stjórnmálaflokka. Hingað til án algjörar hnignunar lýðveldisins. Þúsundir samþykktra ESB-tilskipana og engin mótmæli þá Það má líka minna á að Ísland hefur um áratugaskeið verið í nánu og bindandi samstarfi við Evrópusambandið í gegnum EES-samninginn, Schengen-samstarfið, Erasmus, orkusáttmála, loftslagsmarkmið Parísarsáttmálans og fjölmarga milliríkjasamninga. Það hefur ekki þvælst fyrir ykkur fyrr. Ekki einu sinni þeim ykkar sem nú eru hafblá í framan af blæstri í rammfalska áróðurslúðurinn. Þvert á móti hafa „ykkar“ flokkar samþykkt, undirritað og hrint í framkvæmd ótal slíkum skuldbindingum. Ef það var samstarf þá, þá er það samstarf nú. Ef það var ekki „þjóðarsvik“ þá, þá er það ekki „þjóðarsvik“ nú. Að þykjast nú vera í losti yfir einfaldri heimsókn eins framkvæmdastjóra er ekki ósvipað gestgjafa sem móðgast yfir því að fá ekki boðskort í eigin veislu. Það er ekkert nýtt við stefnu ykkar, bara hvar þið sitjið þegar myndavélin smellir af. Og eigum við þá ekki að ræða aðeins orkupakkana? Í gegnum EES höfum við þegar samþykkt meira en 10.000 ESB-lög, reglur og tilskipanir. Sjálfstæðisflokkurinn og Framsóknarflokkurinn hafa verið í ríkisstjórn nær samfellt í gegnum allan þann tíma. Tugi milljarða sem Ísland hefur fengið í gegnum samstarf við ESB? Það hefur ekki truflað ykkur hingað til. En kaffi með framkvæmdastjóra? Nei, þá er fullveldinu ógnað og gulu stjörnurnar sagðar nálgast landhelgi bláa landsins óðfluga og það verði brátt umkringt. Á meðan þið öskrið „fullveldi“, þá samþykktuð þið orkumarkaðsreglur ESB en látið eins og heimsókn framkvæmdastjóra ESB sé yfirþjóðlegt „valdarán“! Ekki koma nú og kvarta yfir heimsókn og samræðum við ESB um öryggi og innviði þegar þið hafið sjálf samþykkt og tekið upp reglur sem ekki aðeins móta raforkumarkaðinn, heldur líka öryggisstefnu, neyðarviðbúnað og innviðastjórnun Íslands. Og kallið það bara EES. Þegar þið stjórnið því, þá er það samstarf. En ef einhver annar gerir það, þá er það „yfirgangur“, „leynimakk“ og „þjóðarsvik“. Samstarf virðist bara vera samstarf svo lengi sem þið fáið að stjórna PowerPoint kynningunni. Þegar kaffi með framkvæmdastjóra verður að „fullveldishótun“, þá hefur eitthvað skolast til í sjálfsmyndinni. En að mínu mati er það kannski ekki heimsóknin sjálf eða veiðigjöldin sem eru að trufla ykkur og valda ykkur ótta, heldur eitthvað mun einfaldara og yfirborðskenndara. Eitthvað sem flestum er orðið ljósara með hverjum degi, nema þá þeim sem enn telja sig búa yfir einkarétti á fullveldishugtökum og útdeilingu kaffitárs og vínarbrauða. Ég vil taka það fram að ég skrifa þetta sem djúpt hugsi og hálf hryggur Sjálfstæðismaður.Þetta er ekki stuðningsyfirlýsing við ESB aðild. Að gagnrýna hræsni er ekki að styðja aðild. Það er að krefjast samkvæmni og heiðarlegrar umræðu. Það er það minnsta sem við skuldum þjóðinni. Höfundur er 35 ára sjálfstæðismaður í leyfi frá flokksbindingu
Hættið að þykjast standa með mannréttindum – hafnið nýju útlendingafrumvarpi Jón Sigurðsson Skoðun
Sterkari saman – geðheilsa er mannréttindi allra Halldóra Jónsdóttir,Halldóra Víðisdóttir,Júlíana Guðrún Þórðardóttir Skoðun
Skoðun Réttlæti hins sterka. Hvernig hinn sterki getur unnið nánast öll dómsmál Jörgen Ingimar Hansson skrifar
Skoðun Við sem lifum með POTS höfum verið yfirgefin af kerfinu Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar
Skoðun Reykjavíkurmódelið er skref í rétta átt – fyrir börnin og starfsfólkið Bozena Raczkowska skrifar
Skoðun Sterkari saman – geðheilsa er mannréttindi allra Halldóra Jónsdóttir,Halldóra Víðisdóttir,Júlíana Guðrún Þórðardóttir skrifar
Skoðun Hættið að þykjast standa með mannréttindum – hafnið nýju útlendingafrumvarpi Jón Sigurðsson skrifar
Skoðun Alþjóða geðheilbrigðisdagurinn – réttur til réttrar meðferðar Pétur Maack Þorsteinsson skrifar
Hættið að þykjast standa með mannréttindum – hafnið nýju útlendingafrumvarpi Jón Sigurðsson Skoðun
Sterkari saman – geðheilsa er mannréttindi allra Halldóra Jónsdóttir,Halldóra Víðisdóttir,Júlíana Guðrún Þórðardóttir Skoðun