Gagnrýni

Allt frá villtum framúrstefnudjassi niður í óljósan sveim

Spennandi tónleikar sem komu stöðugt á óvart.

Maður veit aldrei á hverju maður á von

Nýstárlegir, vandaðir tónleikar þar sem furðulegt hljóðfæri, dórófónn, var í forgrunni.

Samskipti í gegnum loftbylgjur

Falleg bók sem er hægt að lesa aftur og aftur og finna nýja fleti á fólki og sögum, jafnvel sínum eigin.

Á milli stofu og kúnna, manns og guðs, þjóðar og leiðtoga

Skemmtileg leiksýning, unnin af góðu fagfólki á flottu verki ungs höfundar.

Og píanóið hló og hló

Fíngerður, fimur píanóleikur var skemmtilegur og sífelld endurtekning var notalega tímalaus.

Eins og að horfa á bíómynd í óvanalega hárri upplausn

Óaðfinnanlegir tónleikar; magnaður hljómsveitarleikur, glæsilegur einleikur.

Ljúfsár en langur gleðiharmleikur

Bráðfyndin á köflum en skortir þéttari umgerð.

Maðurinn Ove er krúttlegur fýlupúki

Hér er á ferðinni mynd sem virkar í fyrstu mjög augljós, klisjukennd og fyrirsjáanleg og sá grunur reynist réttur.

Börnin erfa landið

Ungu leikararnir glansa en umgjörðin er takmörkuð.

Átakalítil harmsaga

Skrímsli verður til

Ótrúlega mögnuð og merkileg bók, sorgleg, óhugnanleg og hræðileg en samt ómögulegt að leggja hana frá sér. Bók sem breytir fólki.

Glæpsamlegir tónleikar í Dómkirkjunni

Sumpart góður en nokkuð litlaus flutningur á Stabat mater eftir Pergolesi.

Reiði í revíuformi

Textahöfundar sem eiga framtíðina fyrir sér.

Óhugnaður, karlmennska og tregi

Myndrænar sögur um háskalega karlmennsku og karlmennskuímyndir sem gjalda fyrir ofhlæði á ýmsum sviðum.

Tónlist Jóhanns Jóhannssonar svínvirkar

Yfirleitt frábærir tónleikar með magnaðri tónlist.

Naumhyggja og nánd

Veikar dramatískar áherslur verða sýningunni að falli.

Risið upp úr öskunni og nýtt líf hafið

Þýskir dagar standa nú sem hæst í Bíói Paradís þar sem kennir ýmissa grasa. Í Pheonix eftir Christian Petzold er tekist á við áleitin málefni og þykir hún einkar vel gerð.

Enn ein nasistamyndin

Myndin er mjög fagmannlega gerð og stórvel leikin en í grunninn er þetta bara enn ein nasistamyndin og gerir lítið sem hefur ekki verið gert áður og betur.

Gleðisprengja!

Mamma mia! í Borgarleikhúsinu er pallíettuparadís þar sem gleðin ríkir.

Leitin að þeim rétta

Myndrík en átakalítil sýning.

Áður en Sibelius hefði átt að fara á Vog

Píanókonsert eftir Rakmaninoff var fremur yfirborðskenndur, en Sibelius og Beethoven voru flottir.

Eitthvað um ástina og lífið

Síðasta ástarjátningin er fallega skrifuð bók, full af pælingum, þunglyndi, fyndni, ljóðbrotum og ást.

Fjölbreytt kóreógrafía en lítil spenna

Skemmtilegt að sjá verk þar sem lögð er slík áhersla á kóreógrafíu en það náði aldrei að verða eins spennandi og ég hefði vonast til.

Kjarni heimsins

Tékkneski sviðslistahópurinn Studio Hrdinu frumsýndi sína útgáfu af Skugga-Baldri eftir Sjón í Listasafni Reykjavíkur við Tryggvagötu síðastliðinn föstudag.

Rússíbanareið gegnum helförina

Léku af hástemmdri andakt, tært og fókuserað

Framúrskarandi túlkun á öndvegisverkum eftir Fauré og Brahms.

Að herma eða ekki herma eftir

Bráðskemmtileg og Woody Allen-leg stjörnum prýdd gamanmynd Óskars Jónassonar

Lóan, spóinn og íslenski draumurinn

Hársbreidd frá há­gæðum.

Don Giovanni komst ekki á flug

Ósannfærandi túlkun á meistaraverki Mozarts.

Með brýnt erindi við samtíð og framtíð

Algjörlega mögnuð bók sem tekur á viðkvæmustu málefnum líðandi stundar sem og stöðu og þróun samfélagsins.