Sjálfstæðisflokkurinn og eignarhald á kvóta Einar K. Guðfinnsson skrifar 26. janúar 2012 06:00 Fróðlegt verður að sjá hvernig þingmenn stjórnarandstöðunnar munu bregðast við náist að leggja fram heildstætt (fiskveiðistjórnar) frumvarp. Þá þurfa þeir að svara þeirri spurningu hvort þeir séu andsnúnir því að kvótinn verði færður í hendur þjóðarinnar; en þannig mun málið verða lagt upp." Þannig skrifar Kolbeinn Óttarsson Proppé í fréttaskýringu í Fréttablaðinu föstudaginn 13. janúar sl. Þessari spurningu er auðsvarað. A.m.k. hvað varðar okkur í þingflokki Sjálfstæðisflokksins. Í fyrsta lagi þá er mér ekki kunnugt um að það hafi staðið sérstakur ágreiningur við okkur um eignarhald á fiskimiðunum eða fiskistofnunum. Kvótinn er fiskveiðiréttur með þeim réttindum og takmörkunum sem lagasetningin hefur markað. En einhverra hluta vegna hafa ýmsir úr núverandi ríkisstjórnarliði viljað leggja málið upp þannig að um eignarþátt fiskveiðistjórnarlaganna sé ágreiningur. Það hefur hentað í stundarpólítískum tilgangi, en er hins vegar innistæðulaust með öllu. Hér get ég vísað í ummæli og skrif okkar þingmanna flokksins almennt og ekki síst greinar og ræður Bjarna Benediktssonar formanns Sjálfstæðisflokksins. Einnig má rifja upp frumvarp sem Geir H. Haarde, þáverandi formaður flokksins, flutti með Jóni Sigurðssyni, þáverandi formanni Framsóknarflokksins, um breytingu á Stjórnarskránni. Frumvarpstextinn var eftirfarandi: „Náttúruauðlindir Íslands skulu vera þjóðareign, þó þannig að gætt sé réttinda einstaklinga og lögaðila skv. 72. gr. Ber að nýta þær til hagsbóta þjóðinni, eftir því sem nánar er ákveðið í lögum. Ekki skal þetta vera því til fyrirstöðu að einkaaðilum séu veittar heimildir til afnota eða hagnýtingar á þessum auðlindum samkvæmt lögum." Af öllu þessu má ráða afstöðu Sjálfstæðisflokksins til þessarar spurningar sem í fréttaskýringinni er talið að verði kjarni nýrra fiskveiðistjórnarlaga. Ótrúlega mislagðar hendurHitt er svo annað mál að ríkisstjórninni hafa verið afar mislagðar hendur varðandi endurskoðun fiskveiðistjórnarlaganna. Vantaði þó ekki að til ráðslags voru kvaddir báðir formenn stjórnarflokkanna, tveir aðrir ráðherrar að auki og sex þingmenn. Alls tíu stjórnarliðar úr þingflokkum þeirra. Afraksturinn var einhver skelfilegasta hraksmán sem lengi hefur litið dagsins ljós á Alþingi í frumvarpsformi. Finnst nú enginn lengur sem þessari afurð mælir bót og fleyg hafa reynst orð utanríkisráðherra sem líkti þessu sköpunarverki stjórnarflokkanna við bílslys. Tillögur okkar SjálfstæðismannaVið Jón Gunnarsson alþm., sem sátum í þáverandi sjávarútvegs- og landbúnaðarnefnd, skiluðum frá okkur ítarlegu áliti á frumvarpinu. Okkar niðurstaða var í skemmstu máli þessi: 1. Setja beri í stjórnarskrá ákvæði er lúti að eignarhaldi þjóðarinnar á fiskveiðiauðlindinni. 2. Gerðir verði nýtingarsamningar við núverandi fiskveiðiréttarhafa. Samningstími taki mið af öðrum nýtingarréttarsamningum sem til dæmis verða gerðir við þá er nýta orku í eigu ríkisins. Tryggt verði að tímalengdin stuðli að langtímahugsun og arðbærri fjárfestingu í sjávarútvegi, en dragi ekki úr henni eins og tillögur frumvarpsins gerðu svo ómótmælanlegt. Í samningunum verði að finna skýr endurnýjunarákvæði. Fyrir afnotaréttinn komi gjald er renni til ríkisins. 3. Til staðar verði félagslegir, atvinnulegir og byggðalegir pottar og magn þeirra bundið við það hlutfall af úthlutuðum aflaheimildum sem hér var til staðar við fiskveiðiáramótin 2009/2010. Tæki þetta magn því þeim breytingum sem leiðir af úthlutuðu heildaraflamarki. 4. Þá verði hluta veiðigjalds, sem á næsta ári er áætlað níu milljarðar króna, varið til þess að stuðla að eflingu innviða og annars atvinnulífs í sjávarútvegsbyggðunum. Það töldum við réttlætismál því að öllum má vera ljóst að sú þróun í átt að aukinni afkastagetu og hagræðingu, í vinnslu og veiðum, sem er innbyggð í aflakvótakerfið, geti haft neikvæð áhrif á einstakar byggðir, eins og reynslan sýni okkur. Í samræmi við tillögur sáttanefndarinnarÞetta eru nokkur helstu atriðin sem við höfum lagt áherslu á. Þessi sjónarmið eru í fullu samræmi við meginniðurstöðu svokallaðrar sáttanefndar og getur því að okkar mati verið grundvöllur skynsamlegrar endurskoðunar á fiskveiðistjórnarlögunum, sem í senn leiði til minni ágreinings og stuðli að áframhaldandi framförum í atvinnugreininni. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Einar K. Guðfinnsson Mest lesið Vegið að börnum í pólitískri aðför að ferðaþjónustunni Skoðun Fjárskipti við slit óvígðrar sambúðar: Meginreglur og frávik Sveinn Ævar Sveinsson Skoðun Hæðarveiki og lyf Ari Trausti Guðmundsson Skoðun Ferðamannaiðnaður? Nei, ferðaþjónusta! Guðmundur Björnsson Skoðun Klár fyrir Verslunarmannahelgina? Ágúst Mogensen Skoðun Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir Skoðun Hið tæra illa Gunnar Hólmsteinn Ársælsson Skoðun Landsvirkjun hafin yfir lög Björg Eva Erlendsdóttir Skoðun Stjórnmálin verða að virka Bjarni Benediktsson Skoðun Hið tæra illa Gunnar Hólmsteinn Ársælsson Skoðun Skoðun Skoðun Hið tæra illa Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Klár fyrir Verslunarmannahelgina? Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Vegið að börnum í pólitískri aðför að ferðaþjónustunni skrifar Skoðun Hið tæra illa Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Ferðamannaiðnaður? Nei, ferðaþjónusta! Guðmundur Björnsson skrifar Skoðun Hæðarveiki og lyf Ari Trausti Guðmundsson skrifar Skoðun Landsvirkjun hafin yfir lög Björg Eva Erlendsdóttir skrifar Skoðun Fjárskipti við slit óvígðrar sambúðar: Meginreglur og frávik Sveinn Ævar Sveinsson skrifar Skoðun Þau eru framtíðin – en fá ekki að njóta nútímans Sigurður Kári skrifar Skoðun Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Hvers vegna þegir kristin, vestræn menning? Ómar Torfason skrifar Skoðun Trump les tölvupóstinn þinn Mörður Áslaugarson skrifar Skoðun „Já, hvað með bara að skjóta hann!“ Þórhildur Hjaltadóttir skrifar Skoðun Heimar sem þurfa nýja umræðu! Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Sársauki annarra og samúðarþreyta Guðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Í minningu sonar – og allra þeirra sem aldrei komu heim Kristín Dýrfjörð,Friðrik Þór Guðmundsson skrifar Skoðun Alþjóðalög eða lögleysa? Urður Hákonardóttir skrifar Skoðun Truman-ríkið: Tilraunir raunheimsins að komast í gegnum gervihvelfinguna Svala Magnea Ásdísardóttir skrifar Skoðun GPT‑5 kemur í ágúst – áskoranir og tækifæri fyrir Ísland Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Við tölum um vöxt — en gleymum því sem vex Þórdís Hólm Filipsdóttir skrifar Skoðun Verri framkoma en hjá Trump Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Landið talar Davíð Arnar Oddgeirsson skrifar Skoðun Ætla þau að halda áfram að grafa sína eigin gröf? Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Ísrael – brostnir draumar og lygar Ingibjörg Þóra Haraldsdóttir skrifar Skoðun Ein af hverjum fjórum Silja Höllu Egilsdóttir skrifar Skoðun Vertu drusla! Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Þegar hið smáa verður risastórt Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Þú ert búin að eyðileggja líf mitt!!! Sandra Ósk Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Tekur sér stöðu með Evrópusambandinu Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Feluleikur ríkisstjórnarinnar? Lárus Guðmundsson skrifar Sjá meira
Fróðlegt verður að sjá hvernig þingmenn stjórnarandstöðunnar munu bregðast við náist að leggja fram heildstætt (fiskveiðistjórnar) frumvarp. Þá þurfa þeir að svara þeirri spurningu hvort þeir séu andsnúnir því að kvótinn verði færður í hendur þjóðarinnar; en þannig mun málið verða lagt upp." Þannig skrifar Kolbeinn Óttarsson Proppé í fréttaskýringu í Fréttablaðinu föstudaginn 13. janúar sl. Þessari spurningu er auðsvarað. A.m.k. hvað varðar okkur í þingflokki Sjálfstæðisflokksins. Í fyrsta lagi þá er mér ekki kunnugt um að það hafi staðið sérstakur ágreiningur við okkur um eignarhald á fiskimiðunum eða fiskistofnunum. Kvótinn er fiskveiðiréttur með þeim réttindum og takmörkunum sem lagasetningin hefur markað. En einhverra hluta vegna hafa ýmsir úr núverandi ríkisstjórnarliði viljað leggja málið upp þannig að um eignarþátt fiskveiðistjórnarlaganna sé ágreiningur. Það hefur hentað í stundarpólítískum tilgangi, en er hins vegar innistæðulaust með öllu. Hér get ég vísað í ummæli og skrif okkar þingmanna flokksins almennt og ekki síst greinar og ræður Bjarna Benediktssonar formanns Sjálfstæðisflokksins. Einnig má rifja upp frumvarp sem Geir H. Haarde, þáverandi formaður flokksins, flutti með Jóni Sigurðssyni, þáverandi formanni Framsóknarflokksins, um breytingu á Stjórnarskránni. Frumvarpstextinn var eftirfarandi: „Náttúruauðlindir Íslands skulu vera þjóðareign, þó þannig að gætt sé réttinda einstaklinga og lögaðila skv. 72. gr. Ber að nýta þær til hagsbóta þjóðinni, eftir því sem nánar er ákveðið í lögum. Ekki skal þetta vera því til fyrirstöðu að einkaaðilum séu veittar heimildir til afnota eða hagnýtingar á þessum auðlindum samkvæmt lögum." Af öllu þessu má ráða afstöðu Sjálfstæðisflokksins til þessarar spurningar sem í fréttaskýringinni er talið að verði kjarni nýrra fiskveiðistjórnarlaga. Ótrúlega mislagðar hendurHitt er svo annað mál að ríkisstjórninni hafa verið afar mislagðar hendur varðandi endurskoðun fiskveiðistjórnarlaganna. Vantaði þó ekki að til ráðslags voru kvaddir báðir formenn stjórnarflokkanna, tveir aðrir ráðherrar að auki og sex þingmenn. Alls tíu stjórnarliðar úr þingflokkum þeirra. Afraksturinn var einhver skelfilegasta hraksmán sem lengi hefur litið dagsins ljós á Alþingi í frumvarpsformi. Finnst nú enginn lengur sem þessari afurð mælir bót og fleyg hafa reynst orð utanríkisráðherra sem líkti þessu sköpunarverki stjórnarflokkanna við bílslys. Tillögur okkar SjálfstæðismannaVið Jón Gunnarsson alþm., sem sátum í þáverandi sjávarútvegs- og landbúnaðarnefnd, skiluðum frá okkur ítarlegu áliti á frumvarpinu. Okkar niðurstaða var í skemmstu máli þessi: 1. Setja beri í stjórnarskrá ákvæði er lúti að eignarhaldi þjóðarinnar á fiskveiðiauðlindinni. 2. Gerðir verði nýtingarsamningar við núverandi fiskveiðiréttarhafa. Samningstími taki mið af öðrum nýtingarréttarsamningum sem til dæmis verða gerðir við þá er nýta orku í eigu ríkisins. Tryggt verði að tímalengdin stuðli að langtímahugsun og arðbærri fjárfestingu í sjávarútvegi, en dragi ekki úr henni eins og tillögur frumvarpsins gerðu svo ómótmælanlegt. Í samningunum verði að finna skýr endurnýjunarákvæði. Fyrir afnotaréttinn komi gjald er renni til ríkisins. 3. Til staðar verði félagslegir, atvinnulegir og byggðalegir pottar og magn þeirra bundið við það hlutfall af úthlutuðum aflaheimildum sem hér var til staðar við fiskveiðiáramótin 2009/2010. Tæki þetta magn því þeim breytingum sem leiðir af úthlutuðu heildaraflamarki. 4. Þá verði hluta veiðigjalds, sem á næsta ári er áætlað níu milljarðar króna, varið til þess að stuðla að eflingu innviða og annars atvinnulífs í sjávarútvegsbyggðunum. Það töldum við réttlætismál því að öllum má vera ljóst að sú þróun í átt að aukinni afkastagetu og hagræðingu, í vinnslu og veiðum, sem er innbyggð í aflakvótakerfið, geti haft neikvæð áhrif á einstakar byggðir, eins og reynslan sýni okkur. Í samræmi við tillögur sáttanefndarinnarÞetta eru nokkur helstu atriðin sem við höfum lagt áherslu á. Þessi sjónarmið eru í fullu samræmi við meginniðurstöðu svokallaðrar sáttanefndar og getur því að okkar mati verið grundvöllur skynsamlegrar endurskoðunar á fiskveiðistjórnarlögunum, sem í senn leiði til minni ágreinings og stuðli að áframhaldandi framförum í atvinnugreininni.
Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir Skoðun
Skoðun Fjárskipti við slit óvígðrar sambúðar: Meginreglur og frávik Sveinn Ævar Sveinsson skrifar
Skoðun Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun Í minningu sonar – og allra þeirra sem aldrei komu heim Kristín Dýrfjörð,Friðrik Þór Guðmundsson skrifar
Skoðun Truman-ríkið: Tilraunir raunheimsins að komast í gegnum gervihvelfinguna Svala Magnea Ásdísardóttir skrifar
Greiðsla með Vísakorti tryggir ekki endurgreiðslu – forfallatryggingar gagnslausar þegar mest á reynir Erna Guðmundsdóttir Skoðun