Eins og flestum ætti að verða orðið ljóst ofbauð Ágústu Evu Erlendsdóttur svo atriði sveitarinnar, sem sjá má hér að neðan, að hún yfirgaf svæðið áður en atriðinu var lokið. Sagðist hún aldrei hafa skammast sín jafnmikið og hafði ekki áhuga á að sitja undir atriði sveitarinnar.
Hildur Eir segist hafa verið uppi í tungusófanum heima hjá sér, með M&M við hönd og beðið óþreyjufull eftir næsta þætti af lögreglufulltrúanum Barnaby. Hún segist vera orðin miðaldra, sófinn hennar elskhugi og sælgætið andlegi stuðningurinn. Það sé ógnvekjandi staðreynd.
„ Þess vegna varð ég töluvert fegin að uppgötva að atriði Reykjavíkurdætra hefði ekki hneykslað mig og ég jafnvel ekki áttað mig á að þarna væri um tímamót í íslenskri sjónvarpssögu að ræða,“ segir Hildur í pistli á heimasíðu sinni.
Pistillinn virðist hitta í mark hjá fjölmörgum ef marka má fjölda læka sem nálgast eitt þúsund þegar þetta er skrifað. Hildur Eir bendir á að Jesú hafi aldrei orðið hneykslaður samkvæmt guðspjöllunum þótt hann hafi sýnt aðrar tilfinningar.

Hildur Eir segir að henni hafi einfaldlega fundist söngatriðið í takt við nýja tíma. Flutt af hljómsveit sem er af kynslóð sem sé opin um allt milli himins og jarðar. Kynslóð sem noti óheflaðar aðferðir til að brjóta niður múra og koma samfélaginu í skilning um að skömm valdi ekki bara aðgreiningu heldur skapi líka óréttlæti og kúgun, skömmin veiki okkur andlega og líkamlega.
„Að mínu mati var ekkert í þessu atriði sem ætti að geta grafið undan öryggi áhorfenda eða snúið lífi þeirra á hvolf, þarna voru einhverjar tilvísanir í kynlíf sem fólk þarf eiginlega að hafa prófað sjálft til að skilja og setja í samhengi. Ég hugsa að það sé tiltölulega auðvelt að finna sambærilegt atriði á venjulegu þorrablóti í íslenskri sveit, nema þar eru flestir undir áhrifum áfengis og aldurstakmark heil 16 ár.“
Hildur fullyrðir að allir hugsi um kynlíf á hverjum einasta degi, sumir oft á dag. Hún ræði kynlíf endurtekið í sínu starfi sem prestur en samt láti fólk alltaf eins og kynlíf tilheyri einhverjum minnihlutahóp í samfélaginu. Þess vegna sé unga kynslóðin að ögra, kynslóð sem þoli illa tvískinnung.
„Við þurfum ekki að hafa áhyggjur af því sem er sjónvarpað í beinni útsendingu og er bara nákvæmlega það sem það lítur út fyrir að vera. Við þurfum hins vegar að hafa áhyggjur af því sem gerist bak við luktar dyr inn á heimilum þar sem angistin kafnar í hljóðu öskri. Það er eitthvað sem við þurfum að tala um og finna úrræði gegn. Það er alveg glatað að eyða dýrmætri orku í að hneykslast því að hneykslun er ekkert annað en að fría sig ábyrgð gagnvart því sem varðar okkur öll með einum eða öðrum hætti.“