Þetta eru ekki risar, don Kíkóti Björn Teitsson skrifar 8. desember 2016 09:36 Aldrei í sögu Reykjavikur hefur verið fleira fólk á ferli við Laugaveg, helstu verslunar-og veitingahúsagötu Reykjavíkur, en einmitt nú. Það er staðreynd. Þar eiga erlendir ferðamenn auðvitað drjúgan hlut að máli. Þessir sömu ferðamenn, eða ferðafólk öllu heldur, mynduðu ákveðinn björgunarhring okkar Íslendinga í efnahagsþrengingum. Um þá staðreynd ríkir væntanlega almenn sátt. Ferðafólk er ekki eina fólkið sem nýtur lífsgæða Laugavegar. Eða gerir tilraun til þess. Það gerir einnig fólk sem býr í nágrenni við götuna, fólk sem býr í Reykjavík, fólk sem býr á Íslandi. Eins og staðan er í dag, er erfitt fyrir fólk að komast fyrir á gangstéttum Laugavegar. Það er einfaldlega ekki pláss vegna fólksfjölda á afar takmörkuðu rými. Engan skyldi undra. Laugavegur er eina verslunar-og veitingahúsagatan á Norðurlöndum þar sem bílaumferð er enn leyfð, borin saman við sambærilegar götur i höfuðborgum á borð við Osló, Kaupmannahöfn eða Stokkhólm. Í Reykjavík er lokað á fólk. Það kann ef til vill að hljóma ótrúlega, en í upphafi 7. áratugar síðustu aldar var heimilt að aka bílum um Strikið í Kaupmannahöfn. Allt til upphafs 10. áratugar síðustu aldar var heimilt að aka Karl-Johans gate í Ósló. Það þarf vart að taka fram fyrir þá Íslendinga, sem teljast í tugum þúsunda, sem hafa gengið þessar götur á undanförnum áratugum, að það er ekki séns í helvíti að hægt væri að koma fyrir bílum… hvað þá bílaumferð, á þessum götum í dag. Þær eru einfaldlega yfirfullar af fólki, rétt eins og Laugavegur. En! Stöldrum við. Munum að eitt sinn var heimilt að aka bílum um þessar götur. Voru deilur um þær breytingar, sem þurftu að eiga sér stað til að opna göturnar fyrir gangandi og hjólandi? Vissulega. Efast einhver manneskja um þá gæfuríku ákvörðun að opna fyrir fólk, og loka fyrir bíla, í dag? Nei. Ekki sála. Don Kíkóti óttaðist ekkert meir en „Risana“ með „tveggja mílna faðminn.“ Það var á 16. öld (ég vildi í alvöru að ég þyrfti ekki að leggjast svona lágt/langt). Jafnvel þá var Sansjó Pansa honum við hlið, bendandi á vitleysuna. Firruna. Því þetta voru ekki risar. Þetta voru vindmyllur. Og við þær er ekki hægt að berjast. Um þær mætti jafnvel segja, að þær hafi verið (að minnsta kosti á 16. öld) tákn um vísindalega byltingu. Um nýjan hugsunarhátt. Um nýja tíma. Elsku Miðbæjarfélag (áður titlað Félag kaupmanna og fasteignaeiganda við Laugaveg). Ég nenni þessu ekki lengur. Ég nenni ekki að vera Sansjó Pansa. Ég hef farið yfir þetta áður. Þið getið kennt öllum heiminum um. Hvaða vindmyllum sem er. Svona eins og þessar þrjár vídjóleigur sem eftir eru á Íslandi færu að kenna Netflix um sínar ófarir. En þótt vídjóleigurnar eru vissulega dauðadæmdar (að mestu, held samt með ykkur!) þá eruð þið það ekki. Vakniði! Nýtið ykkur mannfjöldann í miðbænum. Það hefur aldrei verið fleira fólk í bænum. Væri meira pláss fyrir fólk, gæti því jafnvel fjölgað enn meir. Á listanum yfir félaga ykkar sé ég fyrirtæki á borð við Sandholt. Bakarí þar sem 90 prósent viðskiptavina telst til ferðafólks, sem er fótgangandi. Hin 10 prósentin eru væntanlega gestir og gangandi Reykvíkingar. Eitt sinn var ég einn þeirra. En vitið þið, eftir að Brauð & Co opnaði, sem er fyrirtæki sem tekur jákvæða afstöðu MEÐ fólki, en EKKI með bílum, þá kýs ég að versla frekar þar. Sorrí. En, ykkur að segja, þá eru vörur ykkar ekki síðri (ég er, alls alls alls ekki eini viðskiptavinurinn sem þið hafið misst með þessari óskiljanlegu afstöðu). Ég get haldið áfram. Brynja! Elsku Brynja. Ætti ég bíl, þá myndi ég svíkja þig. Ég myndi þá hiklaust aka í næstu Húsasmiðju eða BYKO, nýta mér skárra verð og vöruúrval. Það sem ég hef ávallt elskað við þig er nálægðin. Að ég geti verslað hjá þér ÁN ÞESS að þurfa að fara í bíl. Það sama á við um ALLA þína viðskiptavini. Væru þeir á bíl, færu þeir annað. Því ekki að standa með fólkinu sem langar virkilega að versla við þig? Mig myndi gjarnan langa það, í öllu falli. Hér eru ónefnd atriði sem Miðbæjarfélagið gæti nýtt sér. Þar á meðal má minnast á markaðsráðgjöf frá 21. öld eða markaðstækifæri sem felast í notkun veraldarvefsins og þá ekki síst samfélagsmiðla. Athugið, pláss við Laugaveg veitir ykkur forskot, en alls ekki áskrift að velgengni um alla tíð. Fyrst og fremst væru meðmælin að standa með fólki, umfram ökutæki. Það er svo margt fólk sem þráir að elska ykkur. Stunda viðskipti við ykkur. Leyfið börnunum að koma til ykkar. Hvað varðar bílaaðgengi að miðbænum þá er ég alveg kominn með upp í kok af því að vera Sansjó. Í guðanna bænum. Það eru ALLTAF laus stæði í miðbænum og meðalvegalengd frá bílastæðahúsi í þá verslun sem þið þurfið að komast í er sjaldan, ef nokkurn tímann, lengri en frá random bílastæði í Kringlunni og að Tiger í þeirri ágætu verslunarmiðstöð. Laus bílastæði má sjá, alltaf, í rauntíma, á heimasíðu bílastæðasjóðs. Hún er meira að segja snjallsímavæn: Yfirlit yfir laus stæði í bílahúsumMiðbæjarfélag. Hættið að berjast við vindmyllur. Það var jafn mikið aðhlátursefni á 16. öld og það er í dag. Standið með fólki, ekki bílum. Með vinsemd og fullri virðingu. Þið græðið að lokum.Höfundur er formaður Samtaka um bíllausan lífsstíl Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Björn Teitsson Tengdar fréttir Borgin lokar á bílaumferð í völdum götum á aðventunni Valdar götur verða göngugötur frá klukkan 13 á laugardegi til klukkan 8 á mánudagsmorgni. 1. desember 2016 19:38 Mótmæla fyrirhuguðum lokunum í miðbænum Miðbæjarfélagið, hagsmunafélag atvinnurekenda og eigenda atvinnuhúsnæðis mótmælir fyrirhuguðum lokunum á neðri hluta Skólavörðustígs og Laugavegar á aðventunni. 7. desember 2016 17:58 Mest lesið Konur sem stinga hvor aðra í bakið Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Sameining sem eflir íslenskan landbúnað Egill Gautason Skoðun Það er list að lifa með krabbameini Hlíf Steingrímsdóttir Skoðun Um kynjafræði og pólítík Hanna Björg Vilhjálmsdóttir Skoðun Fjölbreytileiki er styrkleiki Guðmundur Ingi Kristinsson Skoðun Eitt spilakort, betri spilamenning – er skaðaminnkandi Ingvar Örn Ingvarsson Skoðun Orðræða mótar menningu – og menningin mótar okkur öll Jóhanna Bárðardóttir Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir Skoðun Ef þið bara hefðuð séð heiminn út frá mínum augum: Börn & ADHD Stefán Þorri Helgason Skoðun Konur á örorku Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir Skoðun Skoðun Skoðun Orðræða mótar menningu – og menningin mótar okkur öll Jóhanna Bárðardóttir skrifar Skoðun Eitt spilakort, betri spilamenning – er skaðaminnkandi Ingvar Örn Ingvarsson skrifar Skoðun Sameining sem eflir íslenskan landbúnað Egill Gautason skrifar Skoðun Konur sem stinga hvor aðra í bakið Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Fjölbreytileiki er styrkleiki Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Það er list að lifa með krabbameini Hlíf Steingrímsdóttir skrifar Skoðun Um kynjafræði og pólítík Hanna Björg Vilhjálmsdóttir skrifar Skoðun Við fylgjum þér frá getnaði til grafar Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Ef þið bara hefðuð séð heiminn út frá mínum augum: Börn & ADHD Stefán Þorri Helgason skrifar Skoðun 112. liðurinn í aðgerðaáætlun í menntamálum? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson skrifar Skoðun Konur á örorku Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Drambið okkar Júlíus Valsson skrifar Skoðun Við vitum Guðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Ekki sama hvaðan gott kemur Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Börn í meðferð eiga rétt á fagfólki orð duga ekki lengur! Steindór Þórarinsson skrifar Skoðun Greindarskerðing eða ofurgáfur með gervigreind Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Stöndum saman gegn fjölþáttaógnum Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Hagræðing á kostnað fjölbreytni og gæðamenntunar Ida Marguerite Semey skrifar Skoðun Umbúðir en ekkert innihald í Hafnarfirði Einar Geir Þorsteinsson skrifar Skoðun Við viljum tala íslensku, en hvernig Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Mansalsmál á Íslandi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Hættur heimsins virða engin landamæri Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Tímamót í sjálfsvígsforvörnum Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Yfirgangur, yfirlæti og endastöð Strætó Axel Hall skrifar Skoðun Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir skrifar Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir skrifar Sjá meira
Aldrei í sögu Reykjavikur hefur verið fleira fólk á ferli við Laugaveg, helstu verslunar-og veitingahúsagötu Reykjavíkur, en einmitt nú. Það er staðreynd. Þar eiga erlendir ferðamenn auðvitað drjúgan hlut að máli. Þessir sömu ferðamenn, eða ferðafólk öllu heldur, mynduðu ákveðinn björgunarhring okkar Íslendinga í efnahagsþrengingum. Um þá staðreynd ríkir væntanlega almenn sátt. Ferðafólk er ekki eina fólkið sem nýtur lífsgæða Laugavegar. Eða gerir tilraun til þess. Það gerir einnig fólk sem býr í nágrenni við götuna, fólk sem býr í Reykjavík, fólk sem býr á Íslandi. Eins og staðan er í dag, er erfitt fyrir fólk að komast fyrir á gangstéttum Laugavegar. Það er einfaldlega ekki pláss vegna fólksfjölda á afar takmörkuðu rými. Engan skyldi undra. Laugavegur er eina verslunar-og veitingahúsagatan á Norðurlöndum þar sem bílaumferð er enn leyfð, borin saman við sambærilegar götur i höfuðborgum á borð við Osló, Kaupmannahöfn eða Stokkhólm. Í Reykjavík er lokað á fólk. Það kann ef til vill að hljóma ótrúlega, en í upphafi 7. áratugar síðustu aldar var heimilt að aka bílum um Strikið í Kaupmannahöfn. Allt til upphafs 10. áratugar síðustu aldar var heimilt að aka Karl-Johans gate í Ósló. Það þarf vart að taka fram fyrir þá Íslendinga, sem teljast í tugum þúsunda, sem hafa gengið þessar götur á undanförnum áratugum, að það er ekki séns í helvíti að hægt væri að koma fyrir bílum… hvað þá bílaumferð, á þessum götum í dag. Þær eru einfaldlega yfirfullar af fólki, rétt eins og Laugavegur. En! Stöldrum við. Munum að eitt sinn var heimilt að aka bílum um þessar götur. Voru deilur um þær breytingar, sem þurftu að eiga sér stað til að opna göturnar fyrir gangandi og hjólandi? Vissulega. Efast einhver manneskja um þá gæfuríku ákvörðun að opna fyrir fólk, og loka fyrir bíla, í dag? Nei. Ekki sála. Don Kíkóti óttaðist ekkert meir en „Risana“ með „tveggja mílna faðminn.“ Það var á 16. öld (ég vildi í alvöru að ég þyrfti ekki að leggjast svona lágt/langt). Jafnvel þá var Sansjó Pansa honum við hlið, bendandi á vitleysuna. Firruna. Því þetta voru ekki risar. Þetta voru vindmyllur. Og við þær er ekki hægt að berjast. Um þær mætti jafnvel segja, að þær hafi verið (að minnsta kosti á 16. öld) tákn um vísindalega byltingu. Um nýjan hugsunarhátt. Um nýja tíma. Elsku Miðbæjarfélag (áður titlað Félag kaupmanna og fasteignaeiganda við Laugaveg). Ég nenni þessu ekki lengur. Ég nenni ekki að vera Sansjó Pansa. Ég hef farið yfir þetta áður. Þið getið kennt öllum heiminum um. Hvaða vindmyllum sem er. Svona eins og þessar þrjár vídjóleigur sem eftir eru á Íslandi færu að kenna Netflix um sínar ófarir. En þótt vídjóleigurnar eru vissulega dauðadæmdar (að mestu, held samt með ykkur!) þá eruð þið það ekki. Vakniði! Nýtið ykkur mannfjöldann í miðbænum. Það hefur aldrei verið fleira fólk í bænum. Væri meira pláss fyrir fólk, gæti því jafnvel fjölgað enn meir. Á listanum yfir félaga ykkar sé ég fyrirtæki á borð við Sandholt. Bakarí þar sem 90 prósent viðskiptavina telst til ferðafólks, sem er fótgangandi. Hin 10 prósentin eru væntanlega gestir og gangandi Reykvíkingar. Eitt sinn var ég einn þeirra. En vitið þið, eftir að Brauð & Co opnaði, sem er fyrirtæki sem tekur jákvæða afstöðu MEÐ fólki, en EKKI með bílum, þá kýs ég að versla frekar þar. Sorrí. En, ykkur að segja, þá eru vörur ykkar ekki síðri (ég er, alls alls alls ekki eini viðskiptavinurinn sem þið hafið misst með þessari óskiljanlegu afstöðu). Ég get haldið áfram. Brynja! Elsku Brynja. Ætti ég bíl, þá myndi ég svíkja þig. Ég myndi þá hiklaust aka í næstu Húsasmiðju eða BYKO, nýta mér skárra verð og vöruúrval. Það sem ég hef ávallt elskað við þig er nálægðin. Að ég geti verslað hjá þér ÁN ÞESS að þurfa að fara í bíl. Það sama á við um ALLA þína viðskiptavini. Væru þeir á bíl, færu þeir annað. Því ekki að standa með fólkinu sem langar virkilega að versla við þig? Mig myndi gjarnan langa það, í öllu falli. Hér eru ónefnd atriði sem Miðbæjarfélagið gæti nýtt sér. Þar á meðal má minnast á markaðsráðgjöf frá 21. öld eða markaðstækifæri sem felast í notkun veraldarvefsins og þá ekki síst samfélagsmiðla. Athugið, pláss við Laugaveg veitir ykkur forskot, en alls ekki áskrift að velgengni um alla tíð. Fyrst og fremst væru meðmælin að standa með fólki, umfram ökutæki. Það er svo margt fólk sem þráir að elska ykkur. Stunda viðskipti við ykkur. Leyfið börnunum að koma til ykkar. Hvað varðar bílaaðgengi að miðbænum þá er ég alveg kominn með upp í kok af því að vera Sansjó. Í guðanna bænum. Það eru ALLTAF laus stæði í miðbænum og meðalvegalengd frá bílastæðahúsi í þá verslun sem þið þurfið að komast í er sjaldan, ef nokkurn tímann, lengri en frá random bílastæði í Kringlunni og að Tiger í þeirri ágætu verslunarmiðstöð. Laus bílastæði má sjá, alltaf, í rauntíma, á heimasíðu bílastæðasjóðs. Hún er meira að segja snjallsímavæn: Yfirlit yfir laus stæði í bílahúsumMiðbæjarfélag. Hættið að berjast við vindmyllur. Það var jafn mikið aðhlátursefni á 16. öld og það er í dag. Standið með fólki, ekki bílum. Með vinsemd og fullri virðingu. Þið græðið að lokum.Höfundur er formaður Samtaka um bíllausan lífsstíl
Borgin lokar á bílaumferð í völdum götum á aðventunni Valdar götur verða göngugötur frá klukkan 13 á laugardegi til klukkan 8 á mánudagsmorgni. 1. desember 2016 19:38
Mótmæla fyrirhuguðum lokunum í miðbænum Miðbæjarfélagið, hagsmunafélag atvinnurekenda og eigenda atvinnuhúsnæðis mótmælir fyrirhuguðum lokunum á neðri hluta Skólavörðustígs og Laugavegar á aðventunni. 7. desember 2016 17:58
Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir Skoðun
Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar
Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar
Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar
Skoðun Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar
Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir skrifar
Skoðun Það eru fleiri fiskar í sjónum og fleiri sjónarmið í hafstjórn Guðbjörg Ásta Ólafsdóttir skrifar
Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir Skoðun