
Tímabærar aðgerðir
Leiðtogar Evrópusambandsins tóku undir með breskum yfirvöldum að afar líklegt væri að árásin væri á ábyrgð stjórnvalda í Rússlandi, og í gær voru 140 rússneskir útsendarar og diplómatar, í 25 löndum, gerðir brottrækir.
Voðaverkið í Salisbury er auðvitað ekki það eina sem skiptir máli í þessum efnum. Hafa ber í huga ólöglega innlimun Krímskaga í Rússland, tilraunir til að hafa áhrif á forsetakosningarnar í Bandaríkjunum árið 2016, umfangsmiklar og ríkisstuddar tölvuárásir, að ógleymdu banatilræðinu við Alexander Lítvínenko, fyrrverandi starfsmann FSB og breskan ríkisborgara, árið 2006 þar sem stórhættulegt geislavirkt efni var notað (pólóníum 210).
Fyrir utan þessar árásir á fullveldi ríkja, eins og Úkraínu og Georgíu, og tilraunir til að grafa undan trausti stofnana á Vesturlöndum, ásamt aðgerðum til að raska hinu lýðræðislega ferli sem myndar grundvöll samfélags okkar, þá hafa rússnesk yfirvöld orðið uppvís að kerfisbundnum mannréttindabrotum sem eru allt of mörg til að tíunda hér.
Vonandi er sú linkind sem þjóðarleiðtogar hafa sýnt rússneskum yfirvöldum á enda. Brottrekstur 140 diplómata er öflugt svar og sömuleiðis eru viðbrögð íslenskra yfirvalda yfirveguð, viðeigandi og umfram allt uppbyggileg þar sem áhersla er lögð á að halda samskiptaleiðum milli Rússlands og Íslands opnum.
Sama hvert svar rússneskra yfirvalda verður við aðgerðum og þrýstingi þá er það fyrir öllu að rússneska þjóðin verði ekki látin gjalda fyrir gjörðir leiðtoga sinna. Michael Nevin, sendiherra Bretlands á Íslandi, komst svona að orði í Fréttablaðinu í gær:
„Við eigum ekkert sökótt við rússnesku þjóðina, sem getur verið stolt af afrekum sínum […] En við deilum öll skyldu til að andæfa metnaði ráðamanna í Kreml til að kljúfa og veikja alþjóðasamfélagið. Í hvert sinn sem rússneska ríkiskerfið brýtur alþjóðalög, eflist hættan sem af því stafar.“
Skoðun

Hvorki „allt lokað“ né „allt opið“
Birgir Orri Ásgrímsson skrifar

Aukin neysla á ávöxtum og grænmeti í kjölfar nýrra ráðlegginga um mataræði
Jóhanna Eyrún Torfadóttir,Hólmfríður Þorgeirsdóttir skrifar

Réttlæti og ábyrg fjármálastjórn- skynsamleg nálgun á bætt kjör bótaþega almannatrygginga
Kristinn Karl Brynjarsson skrifar

Stjórnarandstaða í grímulausri sérhagsmunagæzlu
Ólafur Stephensen skrifar

Að breyta leiknum
Hera Grímsdóttir,Eiríkur Hjálmarsson skrifar

Framtíðarsýn er ekki afsökun fyrir óraunhæfa stefnu
Ásta Björg Björgvinsdóttir skrifar

Sjófólksdagurinn
Sighvatur Björgvinsson skrifar

Harmakvein kórs útgerðarmanna
Jón Ingi Hákonarson skrifar

Hvað liggur í þessum ólgusjó?
Ástþór Ólafsson skrifar

Bull og rugl frá Bugl
Ásdís Bergþórsdóttir skrifar

Kosningaloforð? Sjónarhorn leikskólakennara
Anna Lydía Helgadóttir skrifar

Gaslýsing Guðlaugs Þórs
Aðalsteinn Haukur Sverrisson skrifar

Staðreyndir um Þristinn Gunnfaxa
Tómas Dagur Helgason skrifar

Einföldun stjórnsýslu sem snerist upp í andhverfu sína
Pétur Halldórsson skrifar

Hugræn atferlismeðferð á netinu
Inga Hrefna Jónsdóttir skrifar

Er lýðræði bannað ef Sjálfstæðisflokkurinn er ekki í ríkisstjórn?
Þórður Snær Júlíusson skrifar

Myndin af Guði
Bjarni Karlsson skrifar

Færum úr öskunni í eldinn
Hjörtur J. Guðmundsson skrifar

Þar sem fegurðin ríkir ein
Halldór Eiríksson skrifar

Þjórsárver ekki þess virði?
Þorgerður María Þorbjarnardóttir skrifar

Svo verði Íslands ástkæra byggð ei öðrum þjóðum háð
Anton Guðmundsson skrifar

Tíu staðreyndir um íslenskt samfélag
Snorri Másson skrifar

Hættuleg utanríkisstefna forseta Bandaríkjanna
Kristján Reykjalín Vigfússon skrifar

(orku)Sjálfstæði þjóðar
Benedikt Kristján Magnússon skrifar

Samræmd próf
Jón Torfi Jónasson skrifar

Opið bréf til ráðherra Flokks fólksins, vegna vanda söngnáms
Aileen Soffía Svensdóttir skrifar

Gervigreind sem jafnréttistæki: Skóli án aðgreiningar
Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar

Verða boðaðar kjarabætur örorkulífeyristaka að veruleika eða ekki?
Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar

Þjónusta við konur með endómetríósu tryggð
Alma D. Möller skrifar

Húsnæðisöryggi – Sameiginleg ábyrgð
Kolbrún Halldórsdóttir skrifar