Það þarf hugrekki til að framkvæma Theodóra Listalín Þrastardóttir skrifar 11. febrúar 2021 19:42 Það hefur verið gengið gróflega á auðlindir náttúrunnar síðastliðna áratugi og hefur það skilað sér í hnattrænni hlýnun af mannavöldum. Spurningin er ekki lengur - hvernig forðumst við hnattræna hlýnun?, því hún er þegar hafin og er hér til að vera. Spurningin er hvernig drögum við úr sem mestri áhættu sem af henni stendur? Þessi umræða getur verið þung og illskiljanleg. Ég get sagt fyrir mitt leyti að ég vildi láta lítið á mér bera fyrst um sinn, þar sem ég þekkti ekki mikið til málefnisins, og það eru líklegast nokkrir þarna úti sem geta mögulega tengt við það og hafa bara forðast málefnið algjörlega. Þann 28. janúar síðastliðinn hélt Festa uppá sína árlegu ráðstefnu, Janúarráðstefnu Festu sem fór fram í streymi. Og kosturinn var sá að hægt var að miðla efninu víða, jafnvel til þeirra sem þekkja minna til og vilja fræðast betur. Yfirskriftin var Nýtt Upphaf og vísar í tækifærið sem okkur er gefið til að endurræsa kerfin okkar og samfélag á sjálfbærari máta en áður fyrr. Sérfræðingar erlendis frá voru með erindi, sem og að heiman úr einka-og opinbera geiranum. Margir góðir gullmolar komu fram og nefna má sterk skilaboð frá Höllu Tómasdóttur, forstjóri B Team og Sasja Beslik, forstjóri sjálfbærra fjárfestinga hjá J. Sarasin Bank, um að tími væri komin til að endurskoða tengsl fjármálageirans við umhverfið. Nicole Schwab frá World Economic Forum nefndi í erindi sínu að $ 44 trilljón Bandaríkjadala, eða helmingur af hagkerfi heimsins, er háður náttúruöflunum. Rakel Eva Sævarsdóttir, verkefnastjóri hjá Deloitte, lagði fram könnun fyrir helstu stjórnendur 300 stærstu fyrirtækja á Íslandi og þar kemur í ljós að meirihluti þeirra telur að hnattræn hlýnun hafi áhrif á viðskiptavini þeirra, og eru komnar meiri kröfur frá neytendum um sjálfbærar fjárfestingar miðað við frásagnir panel gesta. Það er ljóst að krafan er þarna úti og hún hefur aldrei verið sterkari og mun aukast með tímanum. Þau fyrirtæki sem hoppa á vagninn eru þau sem munu lifa af til lengri tíma. Núna höfum við rætt nóg og við höfum öll tólin sem við þurfum til að framkvæma. Rannsóknir hafa staðið yfir í 30 ár og við þurfum ekki 30 ár í viðbót, eins og Stefanía G. Halldórsdóttir, fjárfestingarstjóri hjá Eyrir Venture Management tók fram. Það sem stóð uppúr að mínu mati var þegar Birna Einarsdóttir, bankastjóri Íslandsbanka sagði að hún hafði verið feimin að ræða umhverfismál þar sem hún þekkti lítið til þeirra, en hafi tekið ákvörðun um að ræða þau þrátt fyrir að hún sé ekki með allt á hreinu. Það er mikilvægur punktur til að tileinka sér, því við þurfum ekki fleiri fullkomna aktívista, heldur fleiri ófullkomna einstaklinga sem vilja læra og standa sig betur. Það tengist erindi Michele Wucker vel þar sem hún talaði um fyrirbærið gráa nashyrningin (e. gray rhino) en það lýsir sér stuttlega þannig að við eigum oft erfitt með að horfast í augu við stórar hættur sem blasa við okkur, líkt og að stór grár nashyrningur sé á hraðaspretti að nálgast og við forðum okkur oft ekki úr vegi fyrr en hættan er byrjuð að traðka á okkur. En best væri auðvitað að klifra á bakið á honum og temja hann. Til að takast á við breytingar þarf hugrekki. Það þarf að temja nashyrninginn. Því, eins og Jón L. Árnason framkvæmdarstjóri Lífsverks komst að orði í einum panel ráðstefnunnar, hvaða máli mun það skipta að hafa örlítið meiri pening inn á bankabókinni ef jörðin er ónýt? Ef það er eitthvað sem ætti að sitja eftir hjá okkur eftir Janúarráðstefnu Festu er það hvatningin til að sýna hugrekki. Það þarf kjark og staðfestu til að takast á við þessar breytingar þrátt fyrir að vera ekki sá einstaklingur sem er mest sjóaður í málefninu. Það þarf einstaklinga sem þora að framkvæma og hugsa til langs tíma með sjálfbærni og nýsköpun að leiðarljósi. En þessir leiðtogar þurfa ekki að vera framkvæmdarstjórar, ráðherrar eða stjórnendur, allir geta verið leiðtogar í þessari baráttu – og það eru sérstaklega ungt fólk sem hafa sannað sig sem sterkir leiðtogar. Því við höfum það öll innra með okkur að láta gott af okkur leiða til að gera jörðina að betri stað til að búa á fyrir alla. Við höfum sýnt og sannað síðastliðið ár að við erum öll saman í þessu, og þá vil ég vera bjartsýn og segja að það sé engin hindrun sem við getum ekki unnið bug á. Theodóra Listalín Þrastardóttir Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Umhverfismál Mest lesið Lífeyrissjóðir í sæng með kvótakóngum Björn Ólafsson Skoðun Hvernig er hægt að semja við samninganefnd sem hefur engan skilning á starfi stéttarinnar sem hún er að semja við? Ragnheiður Stephensen Skoðun Hvað næst RÚV? Hilmar Gunnlaugsson Skoðun Mun seðlabankastjóri standa við orð sín Ágúst Bjarni Garðarsson Skoðun Læknis- og sjúkraþjálfunarfræði fyrir alla Eiríkur Kúld Viktorsson Skoðun Glannalegt tal um gjaldþrot Ole Anton Bieltvedt Skoðun Kostaboð Eydís Hörn Hermannsdóttir Skoðun Birtingarmynd fortíðar í nútímanum Ása Berglind Hjálmarsdóttir Skoðun Um kjaradeilu sveitarfélaga og kennara Inga Sigrún Atladóttir Skoðun Bókvitið verður í askana látið! Árni Sigurðsson Skoðun Skoðun Skoðun Kostaboð Eydís Hörn Hermannsdóttir skrifar Skoðun Um kjaradeilu sveitarfélaga og kennara Inga Sigrún Atladóttir skrifar Skoðun Næring íþróttafólks: Þegar orkuna og kolvetnin skortir Birna Varðardóttir skrifar Skoðun Hvað næst RÚV? Hilmar Gunnlaugsson skrifar Skoðun Lífeyrissjóðir í sæng með kvótakóngum Björn Ólafsson skrifar Skoðun Glannalegt tal um gjaldþrot Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Bókvitið verður í askana látið! Árni Sigurðsson skrifar Skoðun Læknis- og sjúkraþjálfunarfræði fyrir alla Eiríkur Kúld Viktorsson skrifar Skoðun Hvernig er hægt að semja við samninganefnd sem hefur engan skilning á starfi stéttarinnar sem hún er að semja við? Ragnheiður Stephensen skrifar Skoðun Birtingarmynd fortíðar í nútímanum Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Mun seðlabankastjóri standa við orð sín Ágúst Bjarni Garðarsson skrifar Skoðun Þegar réttarkerfið bregst – hvað kostar það börnin? Anna María Ingveldur Larsen skrifar Skoðun 97 ár í sjálfboðaliðastarfi Borghildur Fjóla Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Borgið til baka! Guðmunda G. Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Dropinn holar steinhjörtun. Um sterkar konur og mannabrag Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Spörum með betri opinberum innkaupum Guðmundur R. Sigtryggsson skrifar Skoðun Hvers vegna Evrópusinni? Einar Helgason skrifar Skoðun Það gera allir mistök Árný Björg Blandon skrifar Skoðun Loftslagsaðgerðir sem skaða náttúruna Vala Árnadóttir skrifar Skoðun Geta íþróttir bjargað mannslífum? Ragnhildur Hólmgeirsdóttir skrifar Skoðun Fylkjum liði með kennurum og börnunum okkar Þóra Andrésdóttir skrifar Skoðun Vaknaðu menningarþjóð! Ása Baldursdóttir skrifar Skoðun Fjarðabyggð gegn kjarasamningum Halla Gunnarsdóttir,Hjördís Þóra Sigurþórsdóttir skrifar Skoðun Af styrkjum Sigmar Guðmundsson skrifar Skoðun Sterkara samfélag: Framfarir í velferðarþjónustu Hveragerðis Sandra Sigurðardóttir skrifar Skoðun Mikilvægi þess að eiga hetjur Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar Skoðun Að stefna í hæstu hæðir Einar Baldvin Árnason skrifar Skoðun Kæru félagar í Sjálfstæðisflokki Snorri Ásmundsson skrifar Skoðun Eldingar á Íslandi Gunnar Sigvaldason skrifar Skoðun Sterki maðurinn Bjarni Karlsson skrifar Sjá meira
Það hefur verið gengið gróflega á auðlindir náttúrunnar síðastliðna áratugi og hefur það skilað sér í hnattrænni hlýnun af mannavöldum. Spurningin er ekki lengur - hvernig forðumst við hnattræna hlýnun?, því hún er þegar hafin og er hér til að vera. Spurningin er hvernig drögum við úr sem mestri áhættu sem af henni stendur? Þessi umræða getur verið þung og illskiljanleg. Ég get sagt fyrir mitt leyti að ég vildi láta lítið á mér bera fyrst um sinn, þar sem ég þekkti ekki mikið til málefnisins, og það eru líklegast nokkrir þarna úti sem geta mögulega tengt við það og hafa bara forðast málefnið algjörlega. Þann 28. janúar síðastliðinn hélt Festa uppá sína árlegu ráðstefnu, Janúarráðstefnu Festu sem fór fram í streymi. Og kosturinn var sá að hægt var að miðla efninu víða, jafnvel til þeirra sem þekkja minna til og vilja fræðast betur. Yfirskriftin var Nýtt Upphaf og vísar í tækifærið sem okkur er gefið til að endurræsa kerfin okkar og samfélag á sjálfbærari máta en áður fyrr. Sérfræðingar erlendis frá voru með erindi, sem og að heiman úr einka-og opinbera geiranum. Margir góðir gullmolar komu fram og nefna má sterk skilaboð frá Höllu Tómasdóttur, forstjóri B Team og Sasja Beslik, forstjóri sjálfbærra fjárfestinga hjá J. Sarasin Bank, um að tími væri komin til að endurskoða tengsl fjármálageirans við umhverfið. Nicole Schwab frá World Economic Forum nefndi í erindi sínu að $ 44 trilljón Bandaríkjadala, eða helmingur af hagkerfi heimsins, er háður náttúruöflunum. Rakel Eva Sævarsdóttir, verkefnastjóri hjá Deloitte, lagði fram könnun fyrir helstu stjórnendur 300 stærstu fyrirtækja á Íslandi og þar kemur í ljós að meirihluti þeirra telur að hnattræn hlýnun hafi áhrif á viðskiptavini þeirra, og eru komnar meiri kröfur frá neytendum um sjálfbærar fjárfestingar miðað við frásagnir panel gesta. Það er ljóst að krafan er þarna úti og hún hefur aldrei verið sterkari og mun aukast með tímanum. Þau fyrirtæki sem hoppa á vagninn eru þau sem munu lifa af til lengri tíma. Núna höfum við rætt nóg og við höfum öll tólin sem við þurfum til að framkvæma. Rannsóknir hafa staðið yfir í 30 ár og við þurfum ekki 30 ár í viðbót, eins og Stefanía G. Halldórsdóttir, fjárfestingarstjóri hjá Eyrir Venture Management tók fram. Það sem stóð uppúr að mínu mati var þegar Birna Einarsdóttir, bankastjóri Íslandsbanka sagði að hún hafði verið feimin að ræða umhverfismál þar sem hún þekkti lítið til þeirra, en hafi tekið ákvörðun um að ræða þau þrátt fyrir að hún sé ekki með allt á hreinu. Það er mikilvægur punktur til að tileinka sér, því við þurfum ekki fleiri fullkomna aktívista, heldur fleiri ófullkomna einstaklinga sem vilja læra og standa sig betur. Það tengist erindi Michele Wucker vel þar sem hún talaði um fyrirbærið gráa nashyrningin (e. gray rhino) en það lýsir sér stuttlega þannig að við eigum oft erfitt með að horfast í augu við stórar hættur sem blasa við okkur, líkt og að stór grár nashyrningur sé á hraðaspretti að nálgast og við forðum okkur oft ekki úr vegi fyrr en hættan er byrjuð að traðka á okkur. En best væri auðvitað að klifra á bakið á honum og temja hann. Til að takast á við breytingar þarf hugrekki. Það þarf að temja nashyrninginn. Því, eins og Jón L. Árnason framkvæmdarstjóri Lífsverks komst að orði í einum panel ráðstefnunnar, hvaða máli mun það skipta að hafa örlítið meiri pening inn á bankabókinni ef jörðin er ónýt? Ef það er eitthvað sem ætti að sitja eftir hjá okkur eftir Janúarráðstefnu Festu er það hvatningin til að sýna hugrekki. Það þarf kjark og staðfestu til að takast á við þessar breytingar þrátt fyrir að vera ekki sá einstaklingur sem er mest sjóaður í málefninu. Það þarf einstaklinga sem þora að framkvæma og hugsa til langs tíma með sjálfbærni og nýsköpun að leiðarljósi. En þessir leiðtogar þurfa ekki að vera framkvæmdarstjórar, ráðherrar eða stjórnendur, allir geta verið leiðtogar í þessari baráttu – og það eru sérstaklega ungt fólk sem hafa sannað sig sem sterkir leiðtogar. Því við höfum það öll innra með okkur að láta gott af okkur leiða til að gera jörðina að betri stað til að búa á fyrir alla. Við höfum sýnt og sannað síðastliðið ár að við erum öll saman í þessu, og þá vil ég vera bjartsýn og segja að það sé engin hindrun sem við getum ekki unnið bug á. Theodóra Listalín Þrastardóttir
Hvernig er hægt að semja við samninganefnd sem hefur engan skilning á starfi stéttarinnar sem hún er að semja við? Ragnheiður Stephensen Skoðun
Skoðun Hvernig er hægt að semja við samninganefnd sem hefur engan skilning á starfi stéttarinnar sem hún er að semja við? Ragnheiður Stephensen skrifar
Skoðun Sterkara samfélag: Framfarir í velferðarþjónustu Hveragerðis Sandra Sigurðardóttir skrifar
Hvernig er hægt að semja við samninganefnd sem hefur engan skilning á starfi stéttarinnar sem hún er að semja við? Ragnheiður Stephensen Skoðun