Rekstur íþróttafélaga í heimsfaraldri Bjarni Kristinn Eysteinsson skrifar 8. september 2021 17:32 Rekstur íþróttafélaga á Íslandi er að stórum hluta á herðum sjálfboðaliða sem taka að sér mikla vinnu og ábyrgð. Undirritaður er einn af þeim sem þar starfar launalaust. Þetta getur verið afar gefandi starf þegar vel gengur en að sama skapi lýjandi þegar illa gengur. Að ná árangri eftir mikla vinnu við að skapa góða umgjörð fyrir iðkendur og byggja upp gott lið er frábær tilfinning. En þetta krefst gríðarlegrar vinnu og fórna frá sjálfboðaliðum, leikmönnum og þjálfurum sem leggja mikið á sig. Hlutverk okkar sem erum í stjórnum íþróttafélaga er fyrst og fremst að skapa góða umgjörð og gera leikmönnum og þjálfurum kleift að leggja þá vinnu í þetta, sem þarf til að ná árangri. Því er stór hluti af okkar starfi að tryggja fjármögnun á starfseminni í heild en það fer töluverður kostnaður í að halda úti liðum í meistaraflokki og skapa góða faglega umgjörð utan um starfið. Þar má m.a. nefna kostnað vegna sjúkraþjálfunar, fatnaðar, ferða og launa starfsmanna. Sala auglýsinga, styrkir frá fyrirtækjum og einstaklingum ásamt tekjum af viðburðum hafa verið okkar leiðir til að fá fjármagn inn í reksturinn. Þó að fyrirtæki og einstaklingar hafi staðið virkilega vel með okkur þegar hinn alræmdi Covid faraldur skall á áttum við verulega langt í land til að standa undir kostnaði. Mörg fyrirtæki gátu ekki lengur styrkt okkur þar sem þau höfðu oft nóg með sinn rekstur og gátu skiljanlega lítið aðstoðað. Viðburðir voru ekki haldnir, eins og allir þekkja, vegna opinberra sóttvarnarráðstafanna sem komu í veg fyrir slíkt. Engir leikir, þorrablót, konukvöld eða karlakvöld sem dæmi. Skemmtanir sem hafa verið mikilvægur liður í fjármögnun og aðstoðað íþróttafélögin við að standa undir kostnaði. Þess ber þó að geta að leikmenn og þjálfarar komu til móts við okkur með myndarlegum hætti í handknattleiksdeild Fram og fyrir það er ég mjög þakklátur. En þar með er ekki öll sagan sögð því að stór hluti af starfsemi íþróttafélaga er einmitt starf í þágu barna og unglinga, oft kallað yngri flokka starf. Það var mjög krefjandi að reka slíkt starf vegna takmarkanna, en þar sýndu foreldrar mikinn skilning og stóðu með íþróttafélaginu. Því er ekki síður mikilvægt að þakka þeim fyrir þeirra hlut í að halda starfseminni gangandi. Það eru fleiri sem ber að þakka. Það var gæfa okkar sem að þessu starfa, að í ríkisstjórn var maður sem þekkir og hefur reynslu af því að reka íþróttafélag og reyndist íþróttahreyfingunni allri mikill liðstyrkur. Ásmundur Einar Daðason, félags- og barnamálaráðherra, steig inn og réðst í aðgerðir til að koma til móts við íþrótta- og æskulýðsfélög. Meðal þessara aðgerða voru greiðslur til íþróttafélaga vegna launakostnaðar og verktakagreiðslna á tímum kórónuveirufaraldursins. Aðgerðirnar skiptu verulegu máli fyrir rekstur félaganna og drógu úr þeim áhrifum sem faraldurinn mun hafa á íþróttastarf til lengri tíma. Önnur aðgerð sem Ásmundur Einar kom á eru sérstakir íþrótta- og tómstundastyrkir fyrir börn sem búa á tekjulægri heimilum. Fjölmörg heimili gátu nýtt sér þetta úrræði, því að þrátt fyrir aukin stuðning voru íþróttafélögin enn nokkuð löskuð og höfðu lítið svigrúm til að koma til móts við þessi börn. Þessi einstaka aðgerð er líklega sú mikilvægasta, því eitt það erfiðasta í öllu íþróttastarfi er að skipuleggja starfið til lengri tíma vegna mikils ófyrirsjáanleika í rekstri. Með því að gera öllum börnum kleift að taka þátt í íþróttastarfi þá minnkar þessi óvissa og fjöldi iðkenda á milli ára helst stöðugri. Það sem skiptir þó auðvitað mestu í þessari aðgerð er að öll börn fá tækifæri til að njóta þess að stunda íþróttir, óháð efnahag. Það er mikilvægt að stjórnvöld og við öll áttum okkur á því að afreksstarf og starf í þágu barna og unglinga eru tvær hliðar á sama peningnum. Um leið og annar hlutinn veikist þá veikist hinn. Oft á tíðum í faraldrinum upplifðum við að stjórnvöld sýndu þessu ekki skilning. Því var það okkur mikilvægt að Ásmundur Einar hafði reynslu og skilning á rekstri íþróttafélaga og vissi að nálgunin yrði að vera heildstæð með stuðning við félögin í heild en ekki afmarkaða hluta þeirra. Þátttaka barna og ungmenna í íþrótta- og æskulýðsstarfi hefur góð og þroskandi áhrif á þau. Það er mikilvægt að öll börn eigi þess kost að stunda íþróttir en ljóst er að þær sóttvarnaraðgerðir sem gripið var til, hafa haft mikil áhrif á starfsemi íþróttafélaga. Því var mjög mikilvægt að í brúnni var aðili sem skildi þá alvarlegu stöðu sem íþróttafélögin voru komin í, hlustaði og réðst í mótvægisaðgerðir, ekki síst í því skyni að tryggja að sem minnstar raskanir yrðu á íþrótta- og æskulýðsstarfi barna til lengri tíma litið. Fjárfesting í íþrótta- og æskulýðsstarfi barna skilar sér margfalt fyrir samfélagið til lengri tíma. Ásmundur Einar Daðason skilur mikilvægi þess að halda öflugu íþróttastarfi gangandi í landinu, samfélaginu öllu til heilla. Íþróttahreyfingin og samfélagið allt þarf slíkan mann á þing. Höfundur er formaður handknattleiksdeildar Fram og áhugamaður um íþrótta- og æskulýðsstarf. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðun: Kosningar 2021 Framsóknarflokkurinn Félagasamtök Íþróttir barna Mest lesið Kjöt og krabbamein Hulda María Einarsdóttir,Jórunn Atladóttir,Sigurdís Haraldsdóttir Skoðun Stóra klúður Íslands í raforkumálum Þorgerður María Þorbjarnardóttir Skoðun Kolbrún Pálsdóttir – Öflugur leiðtogi fyrir framtíð Háskóla Íslands Kristín Jónsdóttir,Þórdís Jóna Sigurðardóttir Skoðun Við erum ekki Rússland Sigmar Guðmundsson Skoðun Björn veit að þekking þrífst í samfélagi, ekki í einangrun Magnea Rut Gunnarsdóttir Skoðun Magnús Karl er hæfastur rektorsframbjóðenda Ástráður Eysteinsson Skoðun Kolbrún Þ. Pálsdóttir – rétti leiðtoginn fyrir Háskóla Íslands Hafliði Ásgeirsson,Eyjólfur Brynjar Eyjólfsson,Þorbjörg St. Þorsteinsdóttir Skoðun Skipbrot Reykjavíkurborgar Davíð J. Arngrímsson Skoðun Hagsmunir háskólanema í rektorskjöri Kolbrún Þ. Pálsdóttir Skoðun Háskólasamfélag á tímamótum - Silja Bára sem næsti rektor HÍ Berglind Rós Magnúsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Smánin tilheyrir geranda en of oft klínt á þolanda Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Jarðhiti jafnar leikinn Jóhann Páll Jóhannsson skrifar Skoðun Skipbrot Reykjavíkurborgar Davíð J. Arngrímsson skrifar Skoðun Stóra klúður Íslands í raforkumálum Þorgerður María Þorbjarnardóttir skrifar Skoðun Hvað geta ungmenni gert fyrir jörðina? Matthildur Þóra Skúladóttir,Guðmundur Ingi Valgeirsson skrifar Skoðun Fjarkönnun og sjálfstæði þjóðar Karl Arnar Arnarson skrifar Skoðun Virðisaukaskattur og sveitarfélög – ekki er allt sem sýnist Helgi Már Jósepsson,Tina Paic skrifar Skoðun Græðgin, vísindin og spilakassarnir Kristján Jónasson,Alma Hafsteinsdóttir,Steinn Guðmundsson,Tryggvi Rúnar Brynjarsson skrifar Skoðun Kjöt og krabbamein Hulda María Einarsdóttir,Jórunn Atladóttir,Sigurdís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Rektorskjör HÍ Soffía Auður Birgisdóttir skrifar Skoðun Hagsmunir háskólanema í rektorskjöri Kolbrún Þ. Pálsdóttir skrifar Skoðun Evrópusambandið og upplýsingalæsi Ægir Örn Arnarson skrifar Skoðun Björn veit að þekking þrífst í samfélagi, ekki í einangrun Magnea Rut Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Silja Bára - öflugur málsvari sjálfbærni og loftslagsmála Íris Lind Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Af hverju veljum við Silju Báru? Auður Birna Stefánsdóttir,Pia Hansson skrifar Skoðun Við erum ekki Rússland Sigmar Guðmundsson skrifar Skoðun Kolbrún Pálsdóttir – Öflugur leiðtogi fyrir framtíð Háskóla Íslands Kristín Jónsdóttir,Þórdís Jóna Sigurðardóttir skrifar Skoðun Er ný ESB-langavitleysa íslenzkrar ríkisstjórnar í uppsiglingu? Ole Anton Bieltvedt skrifar Skoðun Samskipti: Lykillinn að vellíðan og árangri í vinnuumhverfi Ásta Guðrún Guðbrandsdóttir skrifar Skoðun Ríkisábyrgð á 1.490 milljarða króna? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Sagnaarfur Biblíunnar – Davíð og Golíat, hugrekki og berskjöldun Dr. Sigurvin Lárus Jónsson skrifar Skoðun Hver reif kjaft við hvern? Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Alþjóðlegt samstarf er forsenda öruggra landamæra Jón Pétur Jónsson,Íris Björg Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Háskólasamfélag á tímamótum - Silja Bára sem næsti rektor HÍ Berglind Rós Magnúsdóttir skrifar Skoðun Kjósum opnara grunnnám Toby Erik Wikström skrifar Skoðun Magnús Karl er hæfastur rektorsframbjóðenda Ástráður Eysteinsson skrifar Skoðun Betri starfsaðstæður og skilvirkari háskóli Silja Bára Ómarsdóttir skrifar Skoðun Hvers vegna styð ég Magnús Karl í kjöri til rektors Háskóla Íslands? Ingileif Jónsdóttir skrifar Skoðun Allt fyrir samansúrrað pólitískt og peningalegt vald? Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Vopnakaup íslenska ráðamanna Friðrik Erlingsson skrifar Sjá meira
Rekstur íþróttafélaga á Íslandi er að stórum hluta á herðum sjálfboðaliða sem taka að sér mikla vinnu og ábyrgð. Undirritaður er einn af þeim sem þar starfar launalaust. Þetta getur verið afar gefandi starf þegar vel gengur en að sama skapi lýjandi þegar illa gengur. Að ná árangri eftir mikla vinnu við að skapa góða umgjörð fyrir iðkendur og byggja upp gott lið er frábær tilfinning. En þetta krefst gríðarlegrar vinnu og fórna frá sjálfboðaliðum, leikmönnum og þjálfurum sem leggja mikið á sig. Hlutverk okkar sem erum í stjórnum íþróttafélaga er fyrst og fremst að skapa góða umgjörð og gera leikmönnum og þjálfurum kleift að leggja þá vinnu í þetta, sem þarf til að ná árangri. Því er stór hluti af okkar starfi að tryggja fjármögnun á starfseminni í heild en það fer töluverður kostnaður í að halda úti liðum í meistaraflokki og skapa góða faglega umgjörð utan um starfið. Þar má m.a. nefna kostnað vegna sjúkraþjálfunar, fatnaðar, ferða og launa starfsmanna. Sala auglýsinga, styrkir frá fyrirtækjum og einstaklingum ásamt tekjum af viðburðum hafa verið okkar leiðir til að fá fjármagn inn í reksturinn. Þó að fyrirtæki og einstaklingar hafi staðið virkilega vel með okkur þegar hinn alræmdi Covid faraldur skall á áttum við verulega langt í land til að standa undir kostnaði. Mörg fyrirtæki gátu ekki lengur styrkt okkur þar sem þau höfðu oft nóg með sinn rekstur og gátu skiljanlega lítið aðstoðað. Viðburðir voru ekki haldnir, eins og allir þekkja, vegna opinberra sóttvarnarráðstafanna sem komu í veg fyrir slíkt. Engir leikir, þorrablót, konukvöld eða karlakvöld sem dæmi. Skemmtanir sem hafa verið mikilvægur liður í fjármögnun og aðstoðað íþróttafélögin við að standa undir kostnaði. Þess ber þó að geta að leikmenn og þjálfarar komu til móts við okkur með myndarlegum hætti í handknattleiksdeild Fram og fyrir það er ég mjög þakklátur. En þar með er ekki öll sagan sögð því að stór hluti af starfsemi íþróttafélaga er einmitt starf í þágu barna og unglinga, oft kallað yngri flokka starf. Það var mjög krefjandi að reka slíkt starf vegna takmarkanna, en þar sýndu foreldrar mikinn skilning og stóðu með íþróttafélaginu. Því er ekki síður mikilvægt að þakka þeim fyrir þeirra hlut í að halda starfseminni gangandi. Það eru fleiri sem ber að þakka. Það var gæfa okkar sem að þessu starfa, að í ríkisstjórn var maður sem þekkir og hefur reynslu af því að reka íþróttafélag og reyndist íþróttahreyfingunni allri mikill liðstyrkur. Ásmundur Einar Daðason, félags- og barnamálaráðherra, steig inn og réðst í aðgerðir til að koma til móts við íþrótta- og æskulýðsfélög. Meðal þessara aðgerða voru greiðslur til íþróttafélaga vegna launakostnaðar og verktakagreiðslna á tímum kórónuveirufaraldursins. Aðgerðirnar skiptu verulegu máli fyrir rekstur félaganna og drógu úr þeim áhrifum sem faraldurinn mun hafa á íþróttastarf til lengri tíma. Önnur aðgerð sem Ásmundur Einar kom á eru sérstakir íþrótta- og tómstundastyrkir fyrir börn sem búa á tekjulægri heimilum. Fjölmörg heimili gátu nýtt sér þetta úrræði, því að þrátt fyrir aukin stuðning voru íþróttafélögin enn nokkuð löskuð og höfðu lítið svigrúm til að koma til móts við þessi börn. Þessi einstaka aðgerð er líklega sú mikilvægasta, því eitt það erfiðasta í öllu íþróttastarfi er að skipuleggja starfið til lengri tíma vegna mikils ófyrirsjáanleika í rekstri. Með því að gera öllum börnum kleift að taka þátt í íþróttastarfi þá minnkar þessi óvissa og fjöldi iðkenda á milli ára helst stöðugri. Það sem skiptir þó auðvitað mestu í þessari aðgerð er að öll börn fá tækifæri til að njóta þess að stunda íþróttir, óháð efnahag. Það er mikilvægt að stjórnvöld og við öll áttum okkur á því að afreksstarf og starf í þágu barna og unglinga eru tvær hliðar á sama peningnum. Um leið og annar hlutinn veikist þá veikist hinn. Oft á tíðum í faraldrinum upplifðum við að stjórnvöld sýndu þessu ekki skilning. Því var það okkur mikilvægt að Ásmundur Einar hafði reynslu og skilning á rekstri íþróttafélaga og vissi að nálgunin yrði að vera heildstæð með stuðning við félögin í heild en ekki afmarkaða hluta þeirra. Þátttaka barna og ungmenna í íþrótta- og æskulýðsstarfi hefur góð og þroskandi áhrif á þau. Það er mikilvægt að öll börn eigi þess kost að stunda íþróttir en ljóst er að þær sóttvarnaraðgerðir sem gripið var til, hafa haft mikil áhrif á starfsemi íþróttafélaga. Því var mjög mikilvægt að í brúnni var aðili sem skildi þá alvarlegu stöðu sem íþróttafélögin voru komin í, hlustaði og réðst í mótvægisaðgerðir, ekki síst í því skyni að tryggja að sem minnstar raskanir yrðu á íþrótta- og æskulýðsstarfi barna til lengri tíma litið. Fjárfesting í íþrótta- og æskulýðsstarfi barna skilar sér margfalt fyrir samfélagið til lengri tíma. Ásmundur Einar Daðason skilur mikilvægi þess að halda öflugu íþróttastarfi gangandi í landinu, samfélaginu öllu til heilla. Íþróttahreyfingin og samfélagið allt þarf slíkan mann á þing. Höfundur er formaður handknattleiksdeildar Fram og áhugamaður um íþrótta- og æskulýðsstarf.
Kolbrún Pálsdóttir – Öflugur leiðtogi fyrir framtíð Háskóla Íslands Kristín Jónsdóttir,Þórdís Jóna Sigurðardóttir Skoðun
Kolbrún Þ. Pálsdóttir – rétti leiðtoginn fyrir Háskóla Íslands Hafliði Ásgeirsson,Eyjólfur Brynjar Eyjólfsson,Þorbjörg St. Þorsteinsdóttir Skoðun
Skoðun Hvað geta ungmenni gert fyrir jörðina? Matthildur Þóra Skúladóttir,Guðmundur Ingi Valgeirsson skrifar
Skoðun Virðisaukaskattur og sveitarfélög – ekki er allt sem sýnist Helgi Már Jósepsson,Tina Paic skrifar
Skoðun Græðgin, vísindin og spilakassarnir Kristján Jónasson,Alma Hafsteinsdóttir,Steinn Guðmundsson,Tryggvi Rúnar Brynjarsson skrifar
Skoðun Björn veit að þekking þrífst í samfélagi, ekki í einangrun Magnea Rut Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Kolbrún Pálsdóttir – Öflugur leiðtogi fyrir framtíð Háskóla Íslands Kristín Jónsdóttir,Þórdís Jóna Sigurðardóttir skrifar
Skoðun Samskipti: Lykillinn að vellíðan og árangri í vinnuumhverfi Ásta Guðrún Guðbrandsdóttir skrifar
Skoðun Sagnaarfur Biblíunnar – Davíð og Golíat, hugrekki og berskjöldun Dr. Sigurvin Lárus Jónsson skrifar
Skoðun Alþjóðlegt samstarf er forsenda öruggra landamæra Jón Pétur Jónsson,Íris Björg Kristjánsdóttir skrifar
Skoðun Háskólasamfélag á tímamótum - Silja Bára sem næsti rektor HÍ Berglind Rós Magnúsdóttir skrifar
Skoðun Hvers vegna styð ég Magnús Karl í kjöri til rektors Háskóla Íslands? Ingileif Jónsdóttir skrifar
Kolbrún Pálsdóttir – Öflugur leiðtogi fyrir framtíð Háskóla Íslands Kristín Jónsdóttir,Þórdís Jóna Sigurðardóttir Skoðun
Kolbrún Þ. Pálsdóttir – rétti leiðtoginn fyrir Háskóla Íslands Hafliði Ásgeirsson,Eyjólfur Brynjar Eyjólfsson,Þorbjörg St. Þorsteinsdóttir Skoðun