Frelsisskerðingar í boði frelsisflokksins Gísli Rafn Ólafsson skrifar 5. nóvember 2021 12:31 Enn á ný þurfum við Íslendingar að herða takmarkanir innanlands vegna COVID-19 veirunnar. Mörg eru eflaust orðin ansi þreytt á þessu sífellda herða-losa-herða mynstri sem við virðumst vera föst í. Spurt er: „Er ekki kominn tími til þess að lifa með veirunni?“ en ástæðan fyrir því að sá valkostur er ekki í boði skrifast á þann stjórnmálaflokk sem heldur utan um fjármál ríkisins, Sjálfstæðisflokkinn. Brotið heilbrigðiskerfi Það er nefnilega þannig að á Íslandi hefur heilbrigðiskerfið verið vanfjármagnað um árabil og er því möguleiki þess til þess að takast á við faraldurinn verulega skertur. Landlæknir nefndi á dögunum að um 2% þeirra sem smitast þurfi á innlögn á spítala að halda. Þetta þýðir að þegar um 50 smit eru á dag, þá er nýr sjúklingur að leggjast inn hverjum degi, á meðan að 150 smit leiða til þess að þrír sjúklingar leggjast inn á hverjum degi. Ef heilbrigðiskerfið okkar væri ekki að hruni komið sökum fjársveltis, þá ætti spítalinn að geta tekið við þessum fjölda, þar sem einungis hluti þessara sjúklinga þarf að leggjast inn á gjörgæslu. En þá komum við að þeirri staðreynd að á Landspítalanum eru aðeins um 14 gjörgæslurúm sem hægt er að sinna með þeim sérhæfða mannskap sem fyrir hendi er. Árið 2009 voru gjörgæslurúm 18 talsins. Samhliða því hefur legurúmum fækkað úr rúmlega 900 í 640. Athugið að þessi fækkun hefur átt sér stað á sama tíma og Íslendingum hefur fjölgað og ferðamannastraumurinn stóraukist. Þá er einnig vert að hafa í huga að sjúklingar með COVID-19 liggja oft lengur inni á gjörgæslu og á smitsjúkdómadeild en almennt gerist með aðra sjúkdóma. Þá má heldur ekki gleyma að slys og almenn veikindi hafa ekkert hætt að auka þrýsting á spítalann. Þannig bárust fréttir af því að yfirfull bráðamóttaka hafi ekki getað tekið á móti sjúklingi í hjartastoppi fyrr í þessari viku. Flokkur frelsis skerðir frelsið Slæmt ástand á Landspítalanum var vel þekkt áður en heimsfaraldur COVID-19 lét á sér kræla. Í kosningunum 2017 voru þannig nær allir flokkar með „endurreisn heilbrigðiskerfisins“ á stefnuskrá sinni. Viljinn til þess að laga heilbrigðiskerfið var fyrir hendi, en flokkarnir sem tóku við stjórnartaumunum voru hins vegar ósammála um hvernig best væri að gera það. Sjálfstæðisflokkurinn hefur á stefnuskrá sinni að lækka skatta og draga úr ríkisútgjöldum. Þar horfa Sjálfstæðismenn á kostnað við heilbrigðismál sem þann hluta rekstrar ríkisins sem krefst hvað mestra framlaga úr ríkissjóði. Formaður Sjálfstæðisflokksins, sem einnig heldur utan um veski ríkissjóðs, hefur ítrekað lýst því yfir að ekki þurfi meira fjármagn til spítalans, heldur þurfi að bæta reksturinn eða einkavæða hluta hans. En eins og ég hef bent á áður þá þekkja öll, sem unnið hafa við kerfi sem eru að hruni komin, að ekki er hægt að bæði slökkva elda og bæta framleiðni á sama tíma. Draumar um stafrænar umbyltingar sem einhverjar töfralausnir í miðri krísu halda álíka mikið og kosningaloforð daginn eftir kosningar. Að sama skapi hrökkva skýringar stjórnvalda um meinta eflingu heilbrigðiskerfisins skammt. Þrátt fyrir að fleiri krónur hafi runnið inn í kerfið hefur þeim fæstum verið varið til eiginlegrar styrkingar heilbrigðiskerfisins, eins og Björn Leví Gunnarsson rakti í góðri grein fyrir kosningarnar. Ráðumst á orsökina, ekki afleiðingarnar Heilbrigðisráðherra sagði sjálf í útvarpsviðtali í morgunsárið að aðgerða væri þörf svo að kerfin okkar myndu ekki að hrynja. Sannleikurinn er sá að ef að við myndum styrkja kerfin okkar, sjúkrahúsin, þá þyrftum við ekki að fara í sömu hörðu skerðingarnar á frelsi okkar aftur og aftur. Ef Sjálfstæðisflokkurinn léti af andstöðu sinni við að leggja aukið fjármagn, amk. tímabundið, til Landspítalans, þá gæti spítalinn staðið undir því álagi að 3-5 sjúklingar leggist inn á hverjum degi vegna smita í þjóðfélaginu. Það er kominn tími á að við Íslendingar látum í okkur heyra og sendum skýr skilaboð niður í Valhöll. Við viljum öflugt og stöndugt heilbrigðiskerfi, heilbrigðiskerfi sem getur tekist á við þær bylgjur smita sem munu koma í hvert sinn sem við losum um höft. Við viljum að nægt fjármagn sé sett núna strax inn í að tryggja að Landspítalinn geti verið rekinn á viðunandi hátt og ekki þurfi að vera í endalausu slökkvistarfi. Fjárlagavinnan fer að hefjast á Alþingi og þetta er því gullið tækifæri til að sýna að stjórnvöld standi með spítalanum og frelsi þjóðarinnar. Nýtum það. Höfundur er þingmaður Pírata. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Gísli Rafn Ólafsson Píratar Faraldur kórónuveiru (COVID-19) Mest lesið Væri Albert ekki frægur, íslenskur íþróttamaður Drífa Snædal Skoðun Sveitarstjórn Grímsnes- og Grafningshrepps neitar að vinna vinnuna sína Ragna Ívarsdóttir,Guðrún Margrét Njálsdóttir,Þröstur Sverrisson Skoðun Ég á þetta ég má þetta Arnar Atlason Skoðun 54 dögum síðar Margrét Ágústa Sigurðardóttir Skoðun Skuggi Dostójevskís og Vladimir Pútín Sigurður Árni Þórðarson Skoðun Jafnréttisbrot íslenskra stjórnvalda Huginn Þór Grétarsson Skoðun Brýtur Reykjavíkurborg vísvitandi á hlutastarfandi starfsmönnum með samþykki stéttarfélaga? Agnar Þór Guðmundsson Skoðun Er endurhæfing happdrætti? Svana Helen Björnsdóttir Skoðun Ríkisstjórn sem getur og gerir í stað þess að standa kyrr Guðmundur Ari Sigurjónsson Skoðun Hatur fyrir hagnað Jón Frímann Jónsson Skoðun Skoðun Skoðun Fatlað fólk ber ekki ábyrgð á velferð samfélagsins Rúnar Björn Herrera Þorkelsson skrifar Skoðun Er C svona sjö? Ívar Rafn Jónsson skrifar Skoðun Það þarf ekki krísu til að reka borg af ábyrgð Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar Skoðun Enginn er „bara fangi“ eða glæpamaður Gylfi Þorkelsson skrifar Skoðun Skuggi Dostójevskís og Vladimir Pútín Sigurður Árni Þórðarson skrifar Skoðun Eiga þakklæti og pólitík samleið? Berglind Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Brýtur Reykjavíkurborg vísvitandi á hlutastarfandi starfsmönnum með samþykki stéttarfélaga? Agnar Þór Guðmundsson skrifar Skoðun Jafnréttisbrot íslenskra stjórnvalda Huginn Þór Grétarsson skrifar Skoðun Hatur fyrir hagnað Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Er endurhæfing happdrætti? Svana Helen Björnsdóttir skrifar Skoðun Sveitarstjórn Grímsnes- og Grafningshrepps neitar að vinna vinnuna sína Ragna Ívarsdóttir,Guðrún Margrét Njálsdóttir,Þröstur Sverrisson skrifar Skoðun Hafa ferðamenn ekki áhuga á fornleifum? Eva Bryndís Ágústsdóttir,Arthur Knut Farestveit skrifar Skoðun Stafrænt ofbeldi lifir ekki í tómarúmi – það lifir í þögninni Erla Hrönn Hörpu Unnsteinsdóttir skrifar Skoðun 54 dögum síðar Margrét Ágústa Sigurðardóttir skrifar Skoðun Ríkisstjórn sem getur og gerir í stað þess að standa kyrr Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar Skoðun Væri Albert ekki frægur, íslenskur íþróttamaður Drífa Snædal skrifar Skoðun Meðferð ungmenna í vanda er miklu meira en takmörkuð sálfræðimeðferð og lyfjagjafir. Davíð Bergmann skrifar Skoðun Lesblindir og vinnustaður framtíðarinnar Guðmundur S. Johnsen skrifar Skoðun Réttarríki barna: Færum tálmun úr geðþótta í lögbundið ferli Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Kaffistofa Samhjálpar og minnstu bræður okkar Einar Baldvin skrifar Skoðun Erfðafjárskattur og vondir skattar Helgi Tómasson skrifar Skoðun Sagan um þorskinn og sjálfstæðið Svanur Guðmundsson skrifar Skoðun Hvatning til Seðlabankans um að slaka á lánþegaskilyrðum Halla Gunnarsdóttir,Sigurður Hannesson skrifar Skoðun Réttlæti í almannatryggingum Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun Veljum íslensk jólatré – styðjum skógrækt og umhverfið Ragnhildur Freysteinsdóttir skrifar Skoðun Er komið að næsta skrefi í jafnréttisbaráttu kvenna? Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Mikilvægi málumhverfis í leikskólum Kristín Kolbrún Waage Kolbeinsdóttir skrifar Skoðun Heilbrigðiskerfi Íslands - landsbyggðin, lýðheilsa og lækningar Victor Guðmundsson skrifar Skoðun Framlög aukin til fjölmargra málaflokka Ragnar Þór Ingólfsson skrifar Skoðun Er ekki bara best að sleppa hagræðingu þegar kemur að líðan barna og ungmenna? Bjarnveig Birta Bjarnadóttir skrifar Sjá meira
Enn á ný þurfum við Íslendingar að herða takmarkanir innanlands vegna COVID-19 veirunnar. Mörg eru eflaust orðin ansi þreytt á þessu sífellda herða-losa-herða mynstri sem við virðumst vera föst í. Spurt er: „Er ekki kominn tími til þess að lifa með veirunni?“ en ástæðan fyrir því að sá valkostur er ekki í boði skrifast á þann stjórnmálaflokk sem heldur utan um fjármál ríkisins, Sjálfstæðisflokkinn. Brotið heilbrigðiskerfi Það er nefnilega þannig að á Íslandi hefur heilbrigðiskerfið verið vanfjármagnað um árabil og er því möguleiki þess til þess að takast á við faraldurinn verulega skertur. Landlæknir nefndi á dögunum að um 2% þeirra sem smitast þurfi á innlögn á spítala að halda. Þetta þýðir að þegar um 50 smit eru á dag, þá er nýr sjúklingur að leggjast inn hverjum degi, á meðan að 150 smit leiða til þess að þrír sjúklingar leggjast inn á hverjum degi. Ef heilbrigðiskerfið okkar væri ekki að hruni komið sökum fjársveltis, þá ætti spítalinn að geta tekið við þessum fjölda, þar sem einungis hluti þessara sjúklinga þarf að leggjast inn á gjörgæslu. En þá komum við að þeirri staðreynd að á Landspítalanum eru aðeins um 14 gjörgæslurúm sem hægt er að sinna með þeim sérhæfða mannskap sem fyrir hendi er. Árið 2009 voru gjörgæslurúm 18 talsins. Samhliða því hefur legurúmum fækkað úr rúmlega 900 í 640. Athugið að þessi fækkun hefur átt sér stað á sama tíma og Íslendingum hefur fjölgað og ferðamannastraumurinn stóraukist. Þá er einnig vert að hafa í huga að sjúklingar með COVID-19 liggja oft lengur inni á gjörgæslu og á smitsjúkdómadeild en almennt gerist með aðra sjúkdóma. Þá má heldur ekki gleyma að slys og almenn veikindi hafa ekkert hætt að auka þrýsting á spítalann. Þannig bárust fréttir af því að yfirfull bráðamóttaka hafi ekki getað tekið á móti sjúklingi í hjartastoppi fyrr í þessari viku. Flokkur frelsis skerðir frelsið Slæmt ástand á Landspítalanum var vel þekkt áður en heimsfaraldur COVID-19 lét á sér kræla. Í kosningunum 2017 voru þannig nær allir flokkar með „endurreisn heilbrigðiskerfisins“ á stefnuskrá sinni. Viljinn til þess að laga heilbrigðiskerfið var fyrir hendi, en flokkarnir sem tóku við stjórnartaumunum voru hins vegar ósammála um hvernig best væri að gera það. Sjálfstæðisflokkurinn hefur á stefnuskrá sinni að lækka skatta og draga úr ríkisútgjöldum. Þar horfa Sjálfstæðismenn á kostnað við heilbrigðismál sem þann hluta rekstrar ríkisins sem krefst hvað mestra framlaga úr ríkissjóði. Formaður Sjálfstæðisflokksins, sem einnig heldur utan um veski ríkissjóðs, hefur ítrekað lýst því yfir að ekki þurfi meira fjármagn til spítalans, heldur þurfi að bæta reksturinn eða einkavæða hluta hans. En eins og ég hef bent á áður þá þekkja öll, sem unnið hafa við kerfi sem eru að hruni komin, að ekki er hægt að bæði slökkva elda og bæta framleiðni á sama tíma. Draumar um stafrænar umbyltingar sem einhverjar töfralausnir í miðri krísu halda álíka mikið og kosningaloforð daginn eftir kosningar. Að sama skapi hrökkva skýringar stjórnvalda um meinta eflingu heilbrigðiskerfisins skammt. Þrátt fyrir að fleiri krónur hafi runnið inn í kerfið hefur þeim fæstum verið varið til eiginlegrar styrkingar heilbrigðiskerfisins, eins og Björn Leví Gunnarsson rakti í góðri grein fyrir kosningarnar. Ráðumst á orsökina, ekki afleiðingarnar Heilbrigðisráðherra sagði sjálf í útvarpsviðtali í morgunsárið að aðgerða væri þörf svo að kerfin okkar myndu ekki að hrynja. Sannleikurinn er sá að ef að við myndum styrkja kerfin okkar, sjúkrahúsin, þá þyrftum við ekki að fara í sömu hörðu skerðingarnar á frelsi okkar aftur og aftur. Ef Sjálfstæðisflokkurinn léti af andstöðu sinni við að leggja aukið fjármagn, amk. tímabundið, til Landspítalans, þá gæti spítalinn staðið undir því álagi að 3-5 sjúklingar leggist inn á hverjum degi vegna smita í þjóðfélaginu. Það er kominn tími á að við Íslendingar látum í okkur heyra og sendum skýr skilaboð niður í Valhöll. Við viljum öflugt og stöndugt heilbrigðiskerfi, heilbrigðiskerfi sem getur tekist á við þær bylgjur smita sem munu koma í hvert sinn sem við losum um höft. Við viljum að nægt fjármagn sé sett núna strax inn í að tryggja að Landspítalinn geti verið rekinn á viðunandi hátt og ekki þurfi að vera í endalausu slökkvistarfi. Fjárlagavinnan fer að hefjast á Alþingi og þetta er því gullið tækifæri til að sýna að stjórnvöld standi með spítalanum og frelsi þjóðarinnar. Nýtum það. Höfundur er þingmaður Pírata.
Sveitarstjórn Grímsnes- og Grafningshrepps neitar að vinna vinnuna sína Ragna Ívarsdóttir,Guðrún Margrét Njálsdóttir,Þröstur Sverrisson Skoðun
Brýtur Reykjavíkurborg vísvitandi á hlutastarfandi starfsmönnum með samþykki stéttarfélaga? Agnar Þór Guðmundsson Skoðun
Skoðun Brýtur Reykjavíkurborg vísvitandi á hlutastarfandi starfsmönnum með samþykki stéttarfélaga? Agnar Þór Guðmundsson skrifar
Skoðun Sveitarstjórn Grímsnes- og Grafningshrepps neitar að vinna vinnuna sína Ragna Ívarsdóttir,Guðrún Margrét Njálsdóttir,Þröstur Sverrisson skrifar
Skoðun Hafa ferðamenn ekki áhuga á fornleifum? Eva Bryndís Ágústsdóttir,Arthur Knut Farestveit skrifar
Skoðun Stafrænt ofbeldi lifir ekki í tómarúmi – það lifir í þögninni Erla Hrönn Hörpu Unnsteinsdóttir skrifar
Skoðun Meðferð ungmenna í vanda er miklu meira en takmörkuð sálfræðimeðferð og lyfjagjafir. Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Réttarríki barna: Færum tálmun úr geðþótta í lögbundið ferli Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar
Skoðun Hvatning til Seðlabankans um að slaka á lánþegaskilyrðum Halla Gunnarsdóttir,Sigurður Hannesson skrifar
Skoðun Veljum íslensk jólatré – styðjum skógrækt og umhverfið Ragnhildur Freysteinsdóttir skrifar
Skoðun Heilbrigðiskerfi Íslands - landsbyggðin, lýðheilsa og lækningar Victor Guðmundsson skrifar
Skoðun Er ekki bara best að sleppa hagræðingu þegar kemur að líðan barna og ungmenna? Bjarnveig Birta Bjarnadóttir skrifar
Sveitarstjórn Grímsnes- og Grafningshrepps neitar að vinna vinnuna sína Ragna Ívarsdóttir,Guðrún Margrét Njálsdóttir,Þröstur Sverrisson Skoðun
Brýtur Reykjavíkurborg vísvitandi á hlutastarfandi starfsmönnum með samþykki stéttarfélaga? Agnar Þór Guðmundsson Skoðun