„Og já, ég er þeirrar skoðunar að það geti skapast tóm vandræði af því að leggja fyrir þjóðina spurningar sem fyrir fram liggur fyrir að meiri hluti þingsins er á móti. Ég býð ekki upp á það hvað þingmeirihlutinn eigi að segja við starfsbræður sína í Brussel þegar þeir ætla að fara að handsala samninginn og þeir segja hérna: Þingmennirnir og ráðherrarnir. Takk fyrir viðræðurnar. Ég ætla að fara heim og berjast gegn niðurstöðunni,“ sagði Bjarni í svari fyrirspurnar Dagbjarts Gunnars Lúðvíkssonar þingmanns Viðreisnar sem spurði Bjarna út í aðild Íslands í Evrópusambandinu.
Bjarni er þar samkvæmur sjálfum sér en fleyg eru orð hans um hinn „pólitíska ómöguleika“ sem hann lét falla í febrúar 2014 þegar ríkisstjórnin ákvað að slíta aðildarviðræðum þó bæði hann og Sigmundur Davíð Gunnlaugsson þá formaður Framsóknarflokksins sem svo mynduðu ríkisstjórn, hefðu sagt í kosningabaráttu að kosið yrði um hvort aðildarviðræðum yrði fram haldið eða ekki.
Hvað óttast Bjarni?
Dagbjartur Gunnar minnti á að þann 16. júní 2009 ályktaði Alþingi að hefja skyldi aðildarviðræður við Evrópusambandið. Þjóðin hafi ekki verið spurð álits. 12. mars 2015 tilkynnti þáverandi utanríkisráðherra, Gunnar Bragi Sveinsson, að ríkisstjórnin hygðist hætta viðræðum. Þjóðin hafi ekki verið spurð álits. Dagbjartur Gunnar sagði aðild að Evrópusambandinu mikið hagsmunamál fyrir íslensku þjóðina. Aðild ætti að vera í höndum þjóðarinnar sem sé svo aldrei spurð álits?
„Þessi ákvörðun á heima í höndum þjóðarinnar sem hefur aldrei verið spurð álits. Skoðanakannanir sýna stóraukinn stuðning við áframhaldandi aðildarviðræður. Sú þróun á sér ekki eingöngu stað hér á landi. Hæstvirtur forsætisráðherra sagði í þessum sal í síðustu viku að það hafi verið mistök að fella kröfu um þjóðaratkvæðagreiðslu. Mikilvægast væri þó að meirihluti sé á þinginu.
Hæstvirtur ráðherrar tala um svokallaðan þjóðarvilja sem sumar þjóðir kallað lýðræði.
Þá vil ég því vil ég spyrja hæstvirtan fjármálaráðherra og formann Sjálfstæðisflokksins hvort afstaða hans sé sú að þjóðin skuli aðeins spurð álits um mál sem þegar er þingmeirihluti fyrir?“ sagði Dagbjartur.
Bjarni taldi vert að ræða Evrópusambandsmálin opið og óhindrað í þinginu. Hann hefði ekkert á móti því. En taldi ekki eftir miklu að slægjast fyrir Íslendinga að þiggja lagasmíð frá Brussel.
Dagbjartur sagði að það væri veigamikil ákvörðun að sækja um aðild að ESB en það væri líka stór ákvörðun að gera það ekki og ítrekaði spurningu sína; hvers vegna Bjarni vildi ekki leyfa þjóðinni að eiga aðkomu að þessari stóru ákvörðun? Hvað hefur hann að óttast?
Kjósendur lýstu skoðun sinni í alþingiskosningum
Bjarni sneri hins vegar uppá spurninguna og spurði á móti:
„Hvers vegna stakk Viðreisn ESB-málinu í rassvasann fyrir kosningar? Hvers vegna var málinu ekki flaggað?“
Og sömuleiðis með Samfylkinguna, hélt ráðherrann áfram. Bjarni sagði að í síðustu alþingiskosningum hefðu verið tækifæri þjóðarinnar til að lýsa yfir eindreginni afstöðu.
„Ég segi það sama með mál eins og stjórnarskrána sem Pírata sögðu að væri stærsta málið og ætluðu að gera að úrslitaatriði við stjórnarmyndun. Hver var niðurstaðan í því? Voru ekki lýðræðislegar kosningar? Ég held að við getum lesið það út úr sem sagt fylginu sem viðkomandi flokkar tóku með sér frá kosningunum.“
