Með lóðum skal land byggja Kári Árnason skrifar 1. janúar 2024 22:30 „Eftir að ég byrjaði að stunda styrktarþjálfun þá er orðið miklu auðveldara að……” (þú, lesandi góður, mátt setja hér inn það orð eða athöfn sem þér dettur í hug). Ósjaldan hefur þessi setning heyrst þegar fólk endurmetur gang mála á hinum ýmsum sviðum lífsins eftir að hafa stundað eitt æðsta form af hreyfingu sem völ er á. Nú þegar nýtt ár er runnið upp og hversdagsleg rútínan framundan, fara margir að leiða hugann að því hvort það sé ekki kominn tími til þess að fara stunda reglulegri hreyfingu. Við slíkt tilefni er tilvalið að setja niður á blað nokkur vel valin orð um ágæti styrktarþjálfunar og lóðalyftinga. Það er nefnilega fátt í þessu heimi sem mannskepnan getur gert fyrir sjálfa sig sem hefur jafn jákvæð áhrif á heilsu og lífsgæði eins og það að stunda styrktarþjálfun. Enda er því gjarnan fleygt fram að ef það væri til einhver pilla sem hefði jafn víðtæk áhrif á líkamann og styrktarþjálfun þá væri framleiðandi þeirrar pillu ansi loðinn um lófana. Margir þekkja ráðleggingarnar varðandi 30 mínútna lágmarks daglega hreyfingu en það gleymist gjarnan að í ráðleggingum Alþjóða heilbrigðisstofnunarinnar kemur fram að fólki er ráðlagt að stunda styrktarþjálfun af miðlungs eða mikilli ákefð a.m.k. tvisvar í viku. Burt séð frá því hvort við séum að tala um unglinga, fullorðna, eldri borgara eða fólk sem glímir við ýmsa króníska sjúkdóma þá græðum við öll á því að rífa í lóðin eða vinna með okkar eigin líkamsþyngd í hvers kyns æfingum. Ávinningur þess að vera kraftmikil/l og með nóg af kjöti á beinunum er nefnilega ansi mikill. Með því getum við m.a. minnkað líkurnar á byltum og beinbrotum, dregur úr áhættu á að greinast með hina ýmsu hjarta- og æða sjúkdómum auk þess að geta dregið úr vitrænni skerðingu. Styrktarþjálfunin getur ekki einungis fjölgað árunum sem við lifum heldur getur hún aukið lífsgæðin þannig að við getum notið betur þeirra ára sem við fáum að lifa. Líkt og einn skjólstæðingur tjáði undirrituðum í endurkomutíma eftir sex mánuði í ræktinni…”Það er allt orðið auðveldara”. Í hinni eilífu umræðu um heilbrigðiskerfið okkar og þær krónur sem kostar að reka það þá getur skipt sköpum að leggja áherslu á það sem er kostnaðarhagkvæmt og gefur okkar mikið fyrir minna. Á öllum peningum eru hins vegar tvær hliðar og því er ekki að neita að það eru margir þarna úti sem fá grænar bólur þegar talið berst að styrktarþjálfun og lóðalyftingum. Tilhugsunin um sterka svitalykt og fáklædda kjötskrokka starandi á sjálfa sig í speglinum í World Class fær fólk stundum til þess að snúa við á staðnum og ganga í burtu. Mörgum finnst þetta líka bara svo leiðinlegt að það hálfa væri nóg. Slíkt ber að sjálfsögðu að virða og er það þá gjarnan hlutverk heilbrigðisstarfsfólks að aðstoða fólk við að finna það form styrktarþjálfunar sem það hefur ánægju af. Svo er það hins vegar bleiki fíllinn í herberginu sem er stundum dálítið viðkvæmt að tala um. Það er sú staðreynd að það er bara sumir hlutir í lífinu sem eru alveg drepleiðinlegir en jákvæð áhrif þeirra eru svo mikil að þau trompa leiðindin. Mannskepnan er aftur á móti þannig sett saman að mörgum finnst mjög leiðinlegt að stunda einhverja iðju sem þau eru ekki góð í og hætta þess vegna áður en aukinni færni er náð. Það er í eðli okkar að vilja sjá árangur helst í gær og án þess að þurfa leggja of mikið af mörkum. Brekkan í upphafi er oft ansi brött líkt og góður maður fékk að upplifa stuttu eftir að hann byrjaði að spila golf. “Að ég skuli vera eyða öllum þessum tíma og peningum í að vera pirraður er ótrúlegt” tautaði hann en hélt svo áfram leit að kúlunni. Í slíkum aðstæðum er mikilvægt að geta séð stóru myndina. Það er nefnilega svo merkilegt á þeim áratug sem undirritaður hefur starfað í heilbrigðiskerfinu hefur undirritaður aldrei hitt skjólstæðing sem hefur kvartað undan verri líðan eftir að hafa gefið sér tíma til þess að ná tökum á styrktarþjálfuninni. Útkoman er langoftast þveröfug. Það verður svo gott sem allt miklu auðveldara. Með einföldum æfingum og tiltölulega lítilli fyrirhöfn getum m.a. við haldið gamla fólkinu okkar lengur heima (og sparað ríkinu nokkrar krónur í leiðinni), létt lund og líðan hjá þeim fjölda sem glímir við andleg veikindi, minnkað stoðkerfisverki eða bætt frammistöðu okkar í þeim áhugamálum sem við eigum og dregið úr óþarfa skapsveiflum á golfvöllum landsins. Lóðin lengi lifi! Höfundur er sérfræðingur í bæklunarsjúkraþjálfun og sérlegur áhugamaður um lóðalyftingar. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Skrift er málið Guðbjörg Rut Þórisdóttir Skoðun Tvær leiðir færar til þess að skóli fyrir alla geti virkað Íris Björk Eysteinsdóttir Skoðun Sameiginlegt sundkort fyrir höfuðborgarsvæðið – löngu tímabært Þórdís Lóa Þórhallsdóttir Skoðun 1500 vanvirk ungmenni í Reykjavík Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Komið gott! Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir Skoðun Ástarsvik ein tegund ofbeldis gegn eldra fólki Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir Skoðun Lítil bleik slaufa kemur miklu til leiðar Halla Þorvaldsdóttir Skoðun Örorkubyrði og örorkuframlag lífeyrissjóða Björgvin Jón Bjarnason Skoðun Hvað eiga kaffihúsin á 18. öld á Englandi og gervigreind sameiginlegt? Stefán Atli Rúnarsson Skoðun Frá Peking 1995 til 2025: Samstarf, framþróun og ný heimsskipan Karl Héðinn Kristjánsson Skoðun Skoðun Skoðun Okur fákeppni og ofurvextir halda uppi verðbólgu Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Óverjandi framkoma við fyrirtæki Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Viljum við læra af sögunni eða endurtaka hana? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Réttlæti hins sterka. Þegar vitleysan í dómsal slær allt út Jörgen Ingimar Hansson skrifar Skoðun Sameiginlegt sundkort fyrir höfuðborgarsvæðið – löngu tímabært Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar Skoðun Frá Peking 1995 til 2025: Samstarf, framþróun og ný heimsskipan Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Ástarsvik ein tegund ofbeldis gegn eldra fólki Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Lítil bleik slaufa kemur miklu til leiðar Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Fræ menntunar – frá Froebel til Jung Kristín Magdalena Ágústsdóttir skrifar Skoðun 1500 vanvirk ungmenni í Reykjavík Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Hvað eiga kaffihúsin á 18. öld á Englandi og gervigreind sameiginlegt? Stefán Atli Rúnarsson skrifar Skoðun Að hafa trú á samfélaginu Hjálmar Bogi Hafliðason skrifar Skoðun Sköpum samfélag fyrir börn Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Skrift er málið Guðbjörg Rut Þórisdóttir skrifar Skoðun Viltu hafa jákvæð áhrif þegar þú ferðast? Ásdís Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Tvær leiðir færar til þess að skóli fyrir alla geti virkað Íris Björk Eysteinsdóttir skrifar Skoðun Örorkubyrði og örorkuframlag lífeyrissjóða Björgvin Jón Bjarnason skrifar Skoðun Komið gott! Álfhildur Leifsdóttir,Hólmfríður Jennýjar Árnadóttir skrifar Skoðun Gervigreind er persónulegi kennarinn þinn – Lærum að læra upp á nýtt Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Gegn áætluðu kílómetragjaldi stjórnvalda á bifhjól Matthías Arngrímsson skrifar Skoðun Tillaga um hærri vörugjöld á mótorhjól er skref aftur á bak Unnar Már Magnússon skrifar Skoðun Hvernig hugsar þú um hreint vatn? Lovísa Árnadóttir skrifar Skoðun Takk Vigdís! Takk Guðni! Takk Halla! — Takk þjóð! Hjörtur Hjartarson skrifar Skoðun Blóðmerar - skeytingarleysi hinna þriggja valda Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Krefjandi tímar í veitingageiranum Einar Bárðarson skrifar Skoðun Má endalaust vera níðingur!! Arna Magnea Danks skrifar Skoðun Um pólitík óttans, öryggisvæðingu fólksflótta og hina ICElensku varðhaldsstöð Sema Erla Serdaroglu skrifar Skoðun Silfurfat Samfylkingarinnar Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Opið bréf til Jóhanns Páls Jóhannssonar umhverfis-, orku- og loftlagsráðherra Kolbrún Georgsdóttir skrifar Skoðun Fjármálabylting: Gervigreind og táknvæðing fyrir almenning Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Sjá meira
„Eftir að ég byrjaði að stunda styrktarþjálfun þá er orðið miklu auðveldara að……” (þú, lesandi góður, mátt setja hér inn það orð eða athöfn sem þér dettur í hug). Ósjaldan hefur þessi setning heyrst þegar fólk endurmetur gang mála á hinum ýmsum sviðum lífsins eftir að hafa stundað eitt æðsta form af hreyfingu sem völ er á. Nú þegar nýtt ár er runnið upp og hversdagsleg rútínan framundan, fara margir að leiða hugann að því hvort það sé ekki kominn tími til þess að fara stunda reglulegri hreyfingu. Við slíkt tilefni er tilvalið að setja niður á blað nokkur vel valin orð um ágæti styrktarþjálfunar og lóðalyftinga. Það er nefnilega fátt í þessu heimi sem mannskepnan getur gert fyrir sjálfa sig sem hefur jafn jákvæð áhrif á heilsu og lífsgæði eins og það að stunda styrktarþjálfun. Enda er því gjarnan fleygt fram að ef það væri til einhver pilla sem hefði jafn víðtæk áhrif á líkamann og styrktarþjálfun þá væri framleiðandi þeirrar pillu ansi loðinn um lófana. Margir þekkja ráðleggingarnar varðandi 30 mínútna lágmarks daglega hreyfingu en það gleymist gjarnan að í ráðleggingum Alþjóða heilbrigðisstofnunarinnar kemur fram að fólki er ráðlagt að stunda styrktarþjálfun af miðlungs eða mikilli ákefð a.m.k. tvisvar í viku. Burt séð frá því hvort við séum að tala um unglinga, fullorðna, eldri borgara eða fólk sem glímir við ýmsa króníska sjúkdóma þá græðum við öll á því að rífa í lóðin eða vinna með okkar eigin líkamsþyngd í hvers kyns æfingum. Ávinningur þess að vera kraftmikil/l og með nóg af kjöti á beinunum er nefnilega ansi mikill. Með því getum við m.a. minnkað líkurnar á byltum og beinbrotum, dregur úr áhættu á að greinast með hina ýmsu hjarta- og æða sjúkdómum auk þess að geta dregið úr vitrænni skerðingu. Styrktarþjálfunin getur ekki einungis fjölgað árunum sem við lifum heldur getur hún aukið lífsgæðin þannig að við getum notið betur þeirra ára sem við fáum að lifa. Líkt og einn skjólstæðingur tjáði undirrituðum í endurkomutíma eftir sex mánuði í ræktinni…”Það er allt orðið auðveldara”. Í hinni eilífu umræðu um heilbrigðiskerfið okkar og þær krónur sem kostar að reka það þá getur skipt sköpum að leggja áherslu á það sem er kostnaðarhagkvæmt og gefur okkar mikið fyrir minna. Á öllum peningum eru hins vegar tvær hliðar og því er ekki að neita að það eru margir þarna úti sem fá grænar bólur þegar talið berst að styrktarþjálfun og lóðalyftingum. Tilhugsunin um sterka svitalykt og fáklædda kjötskrokka starandi á sjálfa sig í speglinum í World Class fær fólk stundum til þess að snúa við á staðnum og ganga í burtu. Mörgum finnst þetta líka bara svo leiðinlegt að það hálfa væri nóg. Slíkt ber að sjálfsögðu að virða og er það þá gjarnan hlutverk heilbrigðisstarfsfólks að aðstoða fólk við að finna það form styrktarþjálfunar sem það hefur ánægju af. Svo er það hins vegar bleiki fíllinn í herberginu sem er stundum dálítið viðkvæmt að tala um. Það er sú staðreynd að það er bara sumir hlutir í lífinu sem eru alveg drepleiðinlegir en jákvæð áhrif þeirra eru svo mikil að þau trompa leiðindin. Mannskepnan er aftur á móti þannig sett saman að mörgum finnst mjög leiðinlegt að stunda einhverja iðju sem þau eru ekki góð í og hætta þess vegna áður en aukinni færni er náð. Það er í eðli okkar að vilja sjá árangur helst í gær og án þess að þurfa leggja of mikið af mörkum. Brekkan í upphafi er oft ansi brött líkt og góður maður fékk að upplifa stuttu eftir að hann byrjaði að spila golf. “Að ég skuli vera eyða öllum þessum tíma og peningum í að vera pirraður er ótrúlegt” tautaði hann en hélt svo áfram leit að kúlunni. Í slíkum aðstæðum er mikilvægt að geta séð stóru myndina. Það er nefnilega svo merkilegt á þeim áratug sem undirritaður hefur starfað í heilbrigðiskerfinu hefur undirritaður aldrei hitt skjólstæðing sem hefur kvartað undan verri líðan eftir að hafa gefið sér tíma til þess að ná tökum á styrktarþjálfuninni. Útkoman er langoftast þveröfug. Það verður svo gott sem allt miklu auðveldara. Með einföldum æfingum og tiltölulega lítilli fyrirhöfn getum m.a. við haldið gamla fólkinu okkar lengur heima (og sparað ríkinu nokkrar krónur í leiðinni), létt lund og líðan hjá þeim fjölda sem glímir við andleg veikindi, minnkað stoðkerfisverki eða bætt frammistöðu okkar í þeim áhugamálum sem við eigum og dregið úr óþarfa skapsveiflum á golfvöllum landsins. Lóðin lengi lifi! Höfundur er sérfræðingur í bæklunarsjúkraþjálfun og sérlegur áhugamaður um lóðalyftingar.
Hvað eiga kaffihúsin á 18. öld á Englandi og gervigreind sameiginlegt? Stefán Atli Rúnarsson Skoðun
Skoðun Viljum við læra af sögunni eða endurtaka hana? Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Sameiginlegt sundkort fyrir höfuðborgarsvæðið – löngu tímabært Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar
Skoðun Frá Peking 1995 til 2025: Samstarf, framþróun og ný heimsskipan Karl Héðinn Kristjánsson skrifar
Skoðun Hvað eiga kaffihúsin á 18. öld á Englandi og gervigreind sameiginlegt? Stefán Atli Rúnarsson skrifar
Skoðun Gervigreind er persónulegi kennarinn þinn – Lærum að læra upp á nýtt Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Um pólitík óttans, öryggisvæðingu fólksflótta og hina ICElensku varðhaldsstöð Sema Erla Serdaroglu skrifar
Skoðun Opið bréf til Jóhanns Páls Jóhannssonar umhverfis-, orku- og loftlagsráðherra Kolbrún Georgsdóttir skrifar
Skoðun Fjármálabylting: Gervigreind og táknvæðing fyrir almenning Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar
Hvað eiga kaffihúsin á 18. öld á Englandi og gervigreind sameiginlegt? Stefán Atli Rúnarsson Skoðun