Tekur þú Orkulán? Hver skeið skiptir máli Guðrún Friðriksdóttir skrifar 29. október 2024 14:16 Orkusparandi aðferðir og endurhæfing Þreyta er algengasta aukaverkun krabbameinsmeðferða og jafnframt sú sem er erfiðast að eiga við. Ástæða þreytunnar getur verið meinið sjálft, lyf, geislar eða aðgerðir í kjölfar greiningar, streita og kvíði tengd ferlinu og yfirleitt allt í bland. Í meðferðinni lýsir fólk líkamlegri, andlegri og félagslegri þreytu sem það hefur aldrei upplifað áður. Hún hverfur ekki með því að sofa og athafnir daglegs lífs sem áður voru einfaldar og sjálfsagðar verða erfiðar, jafnvel óyfirstíganlegar. Iðjuþjálfar eru sérfræðingar í daglegu lífi, gegna lykilhlutverki í endurhæfingu og geta verið fólki innan handar með að takast á við þessa þreytu. Með stuðningi iðjuþjálfa getur fólk fengið yfirsýn yfir daglegar athafnir sínar og vanamynstur og borið kennsl á leiðir til að nýta orkuna sem best. Skeiðakenningin og iðjuhjólið Skeiðakenningin gagnast í allri endurhæfingu og var leið Christine Miserandino til að útskýra hvers vegna hún gæti ekki gert allt sem hana langaði þó að hún liti ekki út fyrir að vera veik. Samkvæmt kenningunni kostar allt sem við gerum skeið, að bursta tennurnar, fara í föt, hitta vini, lesa eða horfa á bíómynd. Heilbrigðir einstaklingar þurfa alla jafnan ekki að hugsa um skeiðarnar því þær endurnýjast á hverri nóttu, nánast sama hvað hefur gengið á um daginn. Í endurhæfingu eru skeiðarnar hins vegar takmarkaðar og það verður að fara vel með þær. Ef fleiri skeiðar eru notaðar daglega en innistæða er fyrir fækkar skeiðum næsta dags. Þetta er sambærilegt og fara ekki of hratt af stað eftir flensu. Veikindi, hiti, hósti og nefrennsli, fækka skeiðum, orkan er minni, en heilinn heldur áfram á sama hraða og áður. Heilinn heldur að skeiðarnar séu aftur orðnar ótakmarkaðar um leið og heilsan er aðeins betri og fólki slær niður. Í krabbameinsmeðferð er því eins farið nema hvað flensan er margföld og varir lengur, vikur, mánuði eða ár. Ef fólk í endurhæfingu vegna krabbameins heldur áfram að gera allt sem það var vant að gera fyrir veikindin lendir það aftur og aftur og aftur í að klára skeiðar dagsins, morgundagsins og næstu daga þar til það vaknar og á ekki skeið til að komast framúr. Iðjuþjálfar hjálpa fólki við að læra leiðir til að takast á við breyttar aðstæður. Komast að því í hvað skeiðarnar fara, aðlaga rútínur og finna jafnvægi í athöfnum daglegs lífs. Þegar orkan er takmörkuð skiptir ekki aðeins máli að gera greinarmun á því sem þarf að gera og hvað er raunhæft heldur einnig að þau verkefni sem fólk ákveður að sinna hafi gildi. Þá nota iðjuþjálfar í Ljósinu og annars staðar gjarnan Iðjuhjólið til að fá yfirsýn yfir klukkustundir sólarhringsins. Er jafnvægi á milli þess að hvíla sig, sinna eigin þörfum og hlutverkum í lífinu eða er álagið of mikið? Venjur, vanamynstur og orkan Manneskjur hafa allar mismunandi hlutverk, þær sinna eigin þörfum og oft annarra, og dagarnir líða hver á fætur öðrum án þess að miklar breytingar verði á rútínunni. Við erum öll að gera alls konar hluti á hverjum degi án þess að hugsa um það, ósjálfráðar og ómeðvitaðar athafnir sem við erum löngu hætt að hugsa um. Við klæðum okkur í buxur án þess að hika og velta fyrir okkur í hvora skálmina við eigum að fara fyrst. Við keyrum bíl án þess að hugsa um kúplinguna, notum hnífapör, deyfðarskrunum á samfélagsmiðlum og burstum tennurnar með hægri hendinni án þess að hugsa um það. Við venjulegar aðstæður þurfum við þess ekki. Í krabbameinsmeðferð getur allt sem við gerum algerlega ómeðvitað, og er sannarlega orkusparandi og jákvætt undir venjulegum kringumstæðum, klárað allar skeiðar dagsins. Jafnvel áður en dagurinn er almennilega byrjaður. Í samali við iðjuþjálfa geta einstaklingar kortlagt daglega lífið og endurmetið ósjálfráða hegðun, vanamynstur og venjur. Það má jafnframt ekki gleyma að skeiðarnar eru ekki aðeins líkamlegar heldur einnig andlegar og félagslegar. Það eru til skeiðasugur, verkefni, umhverfi eða fólk sem sogar skeiðarnar til sín án þess að við fáum neinu um það ráðið. Það skiptir hins vegar gríðarlega miklu máli að vera meðvituð um það sem er að gerast og sýna sér mildi. Sumar skeiðasugur eru nefnilega nauðsynlegar, til dæmis læknaheimsóknir, en væri í lagi að sleppa húsfundinum? Hvað tekur deyfðarskrun á samfélagsmiðlum margar skeiðar? Hvað kostar margar skeiðar að horfa á fréttir? Meðvitað val eða vanamynstur? Iðjuþjálfar kenna fólki að þekkja sín takmörk, forgangsraða, búta verkefni niður í viðráðanlegar einingar, biðja um aðstoð og síðast en ekki síst komast að því hvað skiptir máli. Það er ekki öll dagleg iðja jafnmerkileg en það getur enginn fullyrt að eitthvað eitt sé merkilegra eða nauðsynlegra en annað. Ef einstaklingur veltir fyrir sér hvers vegna hann gerir það sem hann gerir, hvaða persónulegu ástæður liggja að baki, getur hann sjálfur valið að halda áfram eða ekki. Hvers vegna þarf til dæmis að strauja þvott? Er það vegna þess að það er þægilegra að fara í straujuð föt eða vegna þess að mamma og amma straujuðu allt (hvort sem það var til sótthreinsunar eða til að allt passaði í skápinn eða kistilinn) og þannig á að ganga frá þvottinum? Það eru ekki mamma og amma sem velja að nota skeið í að strauja. Það eru ekki þær sem eiga takmarkaðar skeiðar. Manneskjan sem er er meðvituð um skeiðarnar sínar verður sjálf að velja í hvað þær fara í samræmi við eigin gildi og sannfæringu. Andlegur, líkamlegur og félagslegur skeiðasparnaður Það eru ótal leiðir færar í skeiðasparnaði sem iðjuþjálfi getur stutt fólk við að finna því það getur reynst erfitt að hugsa út fyrir sjálfvirka (og fyrrum orkusparandi) vanamynstrið. Að tannbursta sig sitjandi, að hafa öll föt dagsins tilbúin á sama stað, „nýta ferðirnar“ innan- og utanhúss og nota skó sem þarf ekki að reima. Hafa það sem er mest notað í eldhúsinu á aðgengilegustu stöðunum (jafnvel sleppa því að ganga frá þeim upp í skáp) eða nota baðsloppinn til að þurrka sér í staðinn fyrir að nudda handklæðinu um allan líkamann (það er þess vegna sem sloppar eru úr handklæðaefni, ekki vegna þess að frotte er í tísku). Það getur verið erfitt að fylgjast með skeiðum sem fara í hugsanir og samskipti en það getur verið vel þess virði að hafa augun opin. Að ganga á skeiðar næsta dags er eins og að taka smálán á okurvöxtum, það verður að borga lánið tilbaka og vextirnir réttlæta aldrei lánið. Höfundur er iðjuþjálfi í Ljósinu endurhæfingarmiðstöð fyrir krabbameinsgreinda en í tilefni dags iðjuþjálfunar síðastliðinn 27. október vekur miðstöðin athygli á þessari mikilvægu starfsstétt. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Heilbrigðismál Heilsa Mest lesið Eru stjórnarandstæðingar viljandi að misskilja samsköttun? Þórhallur Valur Benónýsson Skoðun Það er list að lifa með krabbameini Hlíf Steingrímsdóttir Skoðun Konur sem stinga hvor aðra í bakið Sigríður Svanborgardóttir Skoðun Orðræða mótar menningu – og menningin mótar okkur öll Jóhanna Bárðardóttir Skoðun Græðgin sem hlífir engum Snæbjörn Brynjarsson og Þórólfur Júlían Dagsson Skoðun Leiðtogi sem nær árangri Birkir Jón Jónsson Skoðun Sameining sem eflir íslenskan landbúnað Egill Gautason Skoðun Kennitala á blaði Jón Viðar Pálsson Skoðun Fjör á fjármálamarkaði Fastir pennar Þjónusta og greining á börnum með ADHD Elín H. Hinriksdóttir og Sólveig Ásgrímsdóttiir Skoðun Skoðun Skoðun Eru stjórnarandstæðingar viljandi að misskilja samsköttun? Þórhallur Valur Benónýsson skrifar Skoðun Orðræða mótar menningu – og menningin mótar okkur öll Jóhanna Bárðardóttir skrifar Skoðun Eitt spilakort, betri spilamenning – er skaðaminnkandi Ingvar Örn Ingvarsson skrifar Skoðun Sameining sem eflir íslenskan landbúnað Egill Gautason skrifar Skoðun Konur sem stinga hvor aðra í bakið Sigríður Svanborgardóttir skrifar Skoðun Fjölbreytileiki er styrkleiki Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Það er list að lifa með krabbameini Hlíf Steingrímsdóttir skrifar Skoðun Um kynjafræði og pólítík Hanna Björg Vilhjálmsdóttir skrifar Skoðun Við fylgjum þér frá getnaði til grafar Benedikt S. Benediktsson skrifar Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar Skoðun Ef þið bara hefðuð séð heiminn út frá mínum augum: Börn & ADHD Stefán Þorri Helgason skrifar Skoðun 112. liðurinn í aðgerðaáætlun í menntamálum? Ingólfur Ásgeir Jóhannesson skrifar Skoðun Konur á örorku Sigríður Ingibjörg Ingadóttir,Steinunn Bragadóttir skrifar Skoðun Drambið okkar Júlíus Valsson skrifar Skoðun Við vitum Guðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Ekki sama hvaðan gott kemur Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Börn í meðferð eiga rétt á fagfólki orð duga ekki lengur! Steindór Þórarinsson skrifar Skoðun Greindarskerðing eða ofurgáfur með gervigreind Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Stöndum saman gegn fjölþáttaógnum Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Hagræðing á kostnað fjölbreytni og gæðamenntunar Ida Marguerite Semey skrifar Skoðun Umbúðir en ekkert innihald í Hafnarfirði Einar Geir Þorsteinsson skrifar Skoðun Við viljum tala íslensku, en hvernig Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Mansalsmál á Íslandi Kristján Þórður Snæbjarnarson skrifar Skoðun Hættur heimsins virða engin landamæri Tótla I. Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Tímamót í sjálfsvígsforvörnum Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Yfirgangur, yfirlæti og endastöð Strætó Axel Hall skrifar Skoðun Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir skrifar Sjá meira
Orkusparandi aðferðir og endurhæfing Þreyta er algengasta aukaverkun krabbameinsmeðferða og jafnframt sú sem er erfiðast að eiga við. Ástæða þreytunnar getur verið meinið sjálft, lyf, geislar eða aðgerðir í kjölfar greiningar, streita og kvíði tengd ferlinu og yfirleitt allt í bland. Í meðferðinni lýsir fólk líkamlegri, andlegri og félagslegri þreytu sem það hefur aldrei upplifað áður. Hún hverfur ekki með því að sofa og athafnir daglegs lífs sem áður voru einfaldar og sjálfsagðar verða erfiðar, jafnvel óyfirstíganlegar. Iðjuþjálfar eru sérfræðingar í daglegu lífi, gegna lykilhlutverki í endurhæfingu og geta verið fólki innan handar með að takast á við þessa þreytu. Með stuðningi iðjuþjálfa getur fólk fengið yfirsýn yfir daglegar athafnir sínar og vanamynstur og borið kennsl á leiðir til að nýta orkuna sem best. Skeiðakenningin og iðjuhjólið Skeiðakenningin gagnast í allri endurhæfingu og var leið Christine Miserandino til að útskýra hvers vegna hún gæti ekki gert allt sem hana langaði þó að hún liti ekki út fyrir að vera veik. Samkvæmt kenningunni kostar allt sem við gerum skeið, að bursta tennurnar, fara í föt, hitta vini, lesa eða horfa á bíómynd. Heilbrigðir einstaklingar þurfa alla jafnan ekki að hugsa um skeiðarnar því þær endurnýjast á hverri nóttu, nánast sama hvað hefur gengið á um daginn. Í endurhæfingu eru skeiðarnar hins vegar takmarkaðar og það verður að fara vel með þær. Ef fleiri skeiðar eru notaðar daglega en innistæða er fyrir fækkar skeiðum næsta dags. Þetta er sambærilegt og fara ekki of hratt af stað eftir flensu. Veikindi, hiti, hósti og nefrennsli, fækka skeiðum, orkan er minni, en heilinn heldur áfram á sama hraða og áður. Heilinn heldur að skeiðarnar séu aftur orðnar ótakmarkaðar um leið og heilsan er aðeins betri og fólki slær niður. Í krabbameinsmeðferð er því eins farið nema hvað flensan er margföld og varir lengur, vikur, mánuði eða ár. Ef fólk í endurhæfingu vegna krabbameins heldur áfram að gera allt sem það var vant að gera fyrir veikindin lendir það aftur og aftur og aftur í að klára skeiðar dagsins, morgundagsins og næstu daga þar til það vaknar og á ekki skeið til að komast framúr. Iðjuþjálfar hjálpa fólki við að læra leiðir til að takast á við breyttar aðstæður. Komast að því í hvað skeiðarnar fara, aðlaga rútínur og finna jafnvægi í athöfnum daglegs lífs. Þegar orkan er takmörkuð skiptir ekki aðeins máli að gera greinarmun á því sem þarf að gera og hvað er raunhæft heldur einnig að þau verkefni sem fólk ákveður að sinna hafi gildi. Þá nota iðjuþjálfar í Ljósinu og annars staðar gjarnan Iðjuhjólið til að fá yfirsýn yfir klukkustundir sólarhringsins. Er jafnvægi á milli þess að hvíla sig, sinna eigin þörfum og hlutverkum í lífinu eða er álagið of mikið? Venjur, vanamynstur og orkan Manneskjur hafa allar mismunandi hlutverk, þær sinna eigin þörfum og oft annarra, og dagarnir líða hver á fætur öðrum án þess að miklar breytingar verði á rútínunni. Við erum öll að gera alls konar hluti á hverjum degi án þess að hugsa um það, ósjálfráðar og ómeðvitaðar athafnir sem við erum löngu hætt að hugsa um. Við klæðum okkur í buxur án þess að hika og velta fyrir okkur í hvora skálmina við eigum að fara fyrst. Við keyrum bíl án þess að hugsa um kúplinguna, notum hnífapör, deyfðarskrunum á samfélagsmiðlum og burstum tennurnar með hægri hendinni án þess að hugsa um það. Við venjulegar aðstæður þurfum við þess ekki. Í krabbameinsmeðferð getur allt sem við gerum algerlega ómeðvitað, og er sannarlega orkusparandi og jákvætt undir venjulegum kringumstæðum, klárað allar skeiðar dagsins. Jafnvel áður en dagurinn er almennilega byrjaður. Í samali við iðjuþjálfa geta einstaklingar kortlagt daglega lífið og endurmetið ósjálfráða hegðun, vanamynstur og venjur. Það má jafnframt ekki gleyma að skeiðarnar eru ekki aðeins líkamlegar heldur einnig andlegar og félagslegar. Það eru til skeiðasugur, verkefni, umhverfi eða fólk sem sogar skeiðarnar til sín án þess að við fáum neinu um það ráðið. Það skiptir hins vegar gríðarlega miklu máli að vera meðvituð um það sem er að gerast og sýna sér mildi. Sumar skeiðasugur eru nefnilega nauðsynlegar, til dæmis læknaheimsóknir, en væri í lagi að sleppa húsfundinum? Hvað tekur deyfðarskrun á samfélagsmiðlum margar skeiðar? Hvað kostar margar skeiðar að horfa á fréttir? Meðvitað val eða vanamynstur? Iðjuþjálfar kenna fólki að þekkja sín takmörk, forgangsraða, búta verkefni niður í viðráðanlegar einingar, biðja um aðstoð og síðast en ekki síst komast að því hvað skiptir máli. Það er ekki öll dagleg iðja jafnmerkileg en það getur enginn fullyrt að eitthvað eitt sé merkilegra eða nauðsynlegra en annað. Ef einstaklingur veltir fyrir sér hvers vegna hann gerir það sem hann gerir, hvaða persónulegu ástæður liggja að baki, getur hann sjálfur valið að halda áfram eða ekki. Hvers vegna þarf til dæmis að strauja þvott? Er það vegna þess að það er þægilegra að fara í straujuð föt eða vegna þess að mamma og amma straujuðu allt (hvort sem það var til sótthreinsunar eða til að allt passaði í skápinn eða kistilinn) og þannig á að ganga frá þvottinum? Það eru ekki mamma og amma sem velja að nota skeið í að strauja. Það eru ekki þær sem eiga takmarkaðar skeiðar. Manneskjan sem er er meðvituð um skeiðarnar sínar verður sjálf að velja í hvað þær fara í samræmi við eigin gildi og sannfæringu. Andlegur, líkamlegur og félagslegur skeiðasparnaður Það eru ótal leiðir færar í skeiðasparnaði sem iðjuþjálfi getur stutt fólk við að finna því það getur reynst erfitt að hugsa út fyrir sjálfvirka (og fyrrum orkusparandi) vanamynstrið. Að tannbursta sig sitjandi, að hafa öll föt dagsins tilbúin á sama stað, „nýta ferðirnar“ innan- og utanhúss og nota skó sem þarf ekki að reima. Hafa það sem er mest notað í eldhúsinu á aðgengilegustu stöðunum (jafnvel sleppa því að ganga frá þeim upp í skáp) eða nota baðsloppinn til að þurrka sér í staðinn fyrir að nudda handklæðinu um allan líkamann (það er þess vegna sem sloppar eru úr handklæðaefni, ekki vegna þess að frotte er í tísku). Það getur verið erfitt að fylgjast með skeiðum sem fara í hugsanir og samskipti en það getur verið vel þess virði að hafa augun opin. Að ganga á skeiðar næsta dags er eins og að taka smálán á okurvöxtum, það verður að borga lánið tilbaka og vextirnir réttlæta aldrei lánið. Höfundur er iðjuþjálfi í Ljósinu endurhæfingarmiðstöð fyrir krabbameinsgreinda en í tilefni dags iðjuþjálfunar síðastliðinn 27. október vekur miðstöðin athygli á þessari mikilvægu starfsstétt.
Skoðun Eru stjórnarandstæðingar viljandi að misskilja samsköttun? Þórhallur Valur Benónýsson skrifar
Skoðun Mega einhverf hverfa? Ármann Pálsson,Björg Torfadóttir,Sigrún Ósk,Sigurjón Már,Halldóra Hafsteins,Guðlaug Svala Kristjánsdóttir,Mamiko Dís Ragnarsdóttir skrifar
Skoðun Að hafa hemil á nýjum ófjármögnuðum útgjöldum er lykillinn að sjálfbærum rekstri sveitarfélaga Jón Ingi Hákonarson skrifar
Skoðun Homo sapiens að öðrum toga: Af hverju ætti ég eiginlega að mæta á PIFF-kvikmyndhátíðina? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar
Skoðun Hugsum fíknivanda upp á nýtt - Ný nálgun í meðhöndlun fíknivanda og áhættuhegðunar Svala Jóhannesdóttir,Lilja Sif Þorsteinsdóttir skrifar
Skoðun Háskólinn á Bifröst – Öflugur og sjálfstæður fjarnámsskóli Sólveig Hallsteinsdóttir skrifar