Skýrsla Vals: Píptest og svefn­lyf

Mín tilfinning fyrir þetta mót hefur verið á þá leið að kröfurnar til strákanna okkar séu ekki eins ríkar í ár og verið hefur síðustu mót. Krafan hefur verið topp 4 ár eftir ár bara til að við horfum upp á okkar drengi misstíga sig við fyrstu hindrun.

Það er vart hægt að kalla Grænhöfðaeyinga stóra hindrun. Það var hornamannapartý gegn hægu liði. Hraðaupphlaupin komu í hrönnum og félagarnir Óðinn og Orri með ellefu af átján mörkum fyrri hálfleiks. Þeir voru í hálfgerðu píptesti, hlupu stanslaust fram og til baka, milli þess sem andstæðingarnir reyndu að svæfa höllina.

Það reyndi á einbeitingu varnarmanna gegn þunglamalegum sóknarleik Grænhöfðaeyinga sem var algjört svefnlyf.

Aftur fékk Elliði hins vegar rautt spjald, sem var algjör óþarfi. Þetta er annað mótið í röð sem Vestmannaeyingurinn fær reisupassann í fyrsta leik móts. Þá er hann nú búinn að fá tvö rauð í fyrstu þremur leikjunum sem fyrirliði, og alls spilað í þeim þremur leikjum minna en 35 mínútur.

En vörnin stóð sína plikt og Viktor Gísli sterkur á bakvið – staðan 18-8 í hálfleik og allir hressir.

Eftir píptestið fengu hornamennirnir hvíld en Bjarki Már og Sigvaldi fengu ekki að hlaupa eins mikið. Snorri Steinn róteraði liðinu umtalsvert og allir komu við sögu en því róti fylgdi heljarinnar hikstakast.

Ísland skoraði sjö gegn þremur í byrjun en svo kom einhver óskiljanlegur 0-5 kafli, Grænhöfðaeyjum í vil. Það fór auðvitað ekkert um mann og alveg ljóst að sigurinn yrði öruggur en smá áhyggjuefni hvað þetta var allt saman trist þegar byrjunarliðsmennirnir fóru á bekkinn.

Það er að vissu leyti eðlilegt að spilamennskan verði aðeins losaraleg með öllum breytingunum en ég er viss um að strákarnir sjálfir séu hvað ósáttastir við strembinn seinni hálfleik.

Allt fór þetta samt vel og allir fengu að spila. Þorsteinn Leó þreytti frumraun sína á stórmóti og bauð upp á tvær sleggjur í samskeytin að stórskyttusið.

Hvað mestu fagnaðarlætin í stúkunni komu þá þegar Hafsteinn Óli fékk að spreyta sig í lokin með grænhöfðaeyska liðinu. Sérstök stund fyrir hann og vonandi að hann fái betri tækifæri þegar á líður.

Jákvæðast er að allir komu heilir frá þessu en á tímabili í fyrri hálfleik var manni farið að lítast illa á bakhrindingar á okkar menn. Fyrstu stigin eru komin, fyrsti sigurinn og við höldum áfram.

Grænhöfðaeyjar lítil fyrirstaða og útlit fyrir að það verði áfram ekkert nema hlaupabraut í upphafi þessa hindranahlaups. Á miðað við það sem maður sá af kúbverska liðinu gegn Slóveníu hér í höllinni fyrr í dag er annar eins leikur fram undan. Kúba gat hreinlega ekki neitt.

Það er vonandi að menn nýti þessa leiki til að stilla saman strengi, nái upp góðu tempoi og falli ekki í vatnsgryfjuna þegar kemur að fyrstu hindruninni þegar Slóvenar bíða á mánudaginn kemur.