Frjáls umræða ekki lengur leyfð í USA – Skoðanafrelsi í hættu – Amerískt Gestapo í uppsiglingu? Ole Anton Bieltvedt skrifar 29. mars 2025 14:00 Skv. kvöldfréttum RÚV í gær hafði tyrkneskur doktorsnemi, sem stundar nám við amerískan háskóla í nágrenni Boston, stúlka að nafni Rumeysa Ozturk, verið handtekin á götum úti, þar sem hún var á gangi á leið í kvöldverðarborð. Að handtökunni stóðu óeinkennisklæddir, líka grímuklæddir, menn, sem sögðust vera lögreglumenn. Þetta hefðu eins getað verið mannræningjar, enda spurði vegfarandi, sem að kom, hvort svo væri. Var fátt um svör eða sannanir, og var doktorsneminn færð inn í ómerkta bifreið, með valdi, ekki fór hún sjálfviljug, og ekið með hana í burtu. Seinna kom í ljós, að stúlkan hafði verið flutt í sérstakt fangelsi fyrir óæskilega akivista í Louisana, 3.000 kilómetrum í burtu, og sennilega nauðungarflutt úr landi þaðan. Hvað hafði þessi tyrkneski doktorsnemi svo gert af sér, hverjar voru sakir stúlkunnar? Eftir því sem bezt verður séð, voru sakirnar þær, að hún hafði staðið með Palestínumönnum í Gazastríðinu og gagnrýnt Ísraelsmenn, m.a. með því að skrifa undir yfirlýsingu þarum, ásamt öðrum námsmönnum. Var hún ásökuð um, að standa með Hamas, en sé það rétt, þá var það auðvitað bara hennar skoðun, að sú hreyfing ætti rétt á sér. Líklegra er þó, að hún hafi bara haft samúð með Palestínumönnum almennt, vegna yfirgangs og ofríkis Ísraelsmanna, bæði á Gaza og Vesturbakkanum, aðför Ísraelsmanna að lífi, limum og eignum Palestínumanna þar, hafi viljað vinna gegn því þjóðarmorði, sem þeir eru að fremja þar með dyggri hjálp Bandaríkjamanna – sprengjurnar, sem Ísraelsmenn hafa lagt Gaza í rúst með, eru bandarískar, Biden og hans stjórn lagði þær líka ríkulega til – en sú skoðun og afstaða er líka skoðun fjölmargra annarra, líka undirritaðs. Marco Rubio, utanríkisráðherra Bandaríkjanna, var svo spurður um þessa handtöku og nauðungarflutning þessarar ungu baráttukonu, sem hafði unnið sér það eitt til saka, að hafa eigin stjórnmálaskoðun og berjast fyrir henni, og svaraði Rubio því til, að það væri rétt, það væri verið að elta uppi fólk, sem væri að grafa undan „heilbrigðri og eðlilegri skoðanamyndun“ (réttum skoðunum skv. Trump) í Bandaríkjunum, og, að það væri búið að ná um 300 af þessum „brjálæðingum“, eins og hann orðaði það. „Lunitics“. Hann bætti því svo við, að yfirvöld og lögregla væri líka að eltast við glæpagengi. Fyrir honum voru þessir tveir ólíku hópar greinilega nokkurn veginn samskonar, alla vega sambærilegir. 1933 stofnaði Hitler leynilega ríkislögreglu, sem félkk nafnið Geheime Staatspolizei; Gestapo. Ríkti hún, höfuðsat og ofsótti, fangelsaði og misþyrmdi, andstæðinugum Hitlers og nasista fram til 1945, en eftir stríð var þessi sérstaka „lögreglusveit“ greind og dæmd sem „glæpasamtök“. Gestapo vann framan af með svipuðum hætti og þessar bandarísku „lögreglusveitir“ nú. Var með víðtækt njósnakerfi, líka í skólum, kirkjum og jafnvel á spítulum, uppljóstrara og dulbúna lögreglumenn, en smám saman gengu þeir lengra og lengra í lögleysu og ofbeldi, misþyrmingum og morðum, reynar voru þeir svo hafnir yfir lög. Frá 1936 var ekki lengur hægt að standa gegn Gestapo með löglegum hætti; lög landsins náðu ekki lengur til þeirra. Ekki skal hér fullyrt, að nýtt Gestapo, amerísk útgáfa, sé í uppsiglingu í Bandaríkjunum, en margt er þar að þróast með svipuðum hætti og var í Þýzkalandi eftir að Hitler komst þar til valda 1933, enda manngerðirnar Hitler og Trump, ekki með öllu ólíkar. Eru vaxandi tilvik í gangi um yfirgang, réttindasviptinar og ofbeldi stjórnvalda gagnvart minnihlutahópum og annarsþenkjandi, og virðist frelsi til orðs og æðis, almenn mannréttindi, vera það fótum troðin í vaxandi mæli. Út á við sýnir Trump-stjórnin líka af sér yfirgangs- og ofbeldishneigð, vanvirðingu við samninga, skuldbindingar og alþjóðlegar samþykktir, líka við alþjóðalög, áfergju og græðgi, t.a.m. gagnvart Úkraínumönnum, þar sem þeir vilja hirða, eða alla vega fleyta rjómann ofnan af, þeirra helztu auðlindum - en Úkraínumenn kalla nú þá nálgun „ránstilraun“ - líka gagnvart Mexíkó og Kanada, þar sem Trump riftir fyrirvaralaust USMCA-viðskiptasamningnum, sem ríkin þrjú gerðu með sér 2020, mátti endurskoða fyrst 1. júlí 2026, en átti í grunninn að gilda til 2036. Eru þá hótanir um valdbeitingu og innlimun sjálfstæðra ríkja, bandamanna, sem verið hafa áratugum saman, nánustu vinaþjóða, sem Bandaríkjamenn eru einmitt skuldbundnir til að verja og tryggja fyrir yfirgangi fjandmanna, Grænlands og Kanada, ótaldar. Fyrir mér eru Bandaríkin að verða hættulegasta, gráðugasta og siðlausasta ríki heims. Kristrún Frostadóttir, forstætisráðherra, sagði þetta á RÚV fyrr í þessum mánuði: „Já, við getum treyst Bandaríkjunum áfram. Það er mjög mikilvægt, að við getum treyst Bandaríkjunum áfram. Þetta hefur verið mjög farsælt varnarsamstarf. Við erum auðvitað líka mjög mikilvæg gagnvart Bandaríkjunum og NATO-ríkjunum í heild sinni út af legu okkar hér í Atlantshafi og út af þeim framleigum sem við veitum til NATO-samstarfsins, í gegnum öryggissvæði á Keflavíkurflugvelli og loftrýmisgæslu og fleira.“ Er blessuð konan, sem þó viðist væn, skýr og klár um margt, reyndar frekar reynslulítil, blind á þessi mál? Í öllu falli held ég, að það væri gott fyrir hana - og þá um leið öryggi og velferð okkar Íslendinga - að hún og ríkisstjórnin öll fari að hugsa þessi mál og þessa afstöðu upp á nýtt og opna augun fyrir því, að við eigum hvergi heima nema í Evrópu, í náinni samvinnu og fullum tengslum við okkar bræðra- og systraþjóðir þar, aðildarríki ESB, en þar virðist nú standa síðasta vígi lýðræðis og frelsis, til orðs og æðis, og vernd þess, í heiminum. Höfundur er samfélagsrýnir Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ole Anton Bieltvedt Ríkisstjórn Kristrúnar Frostadóttur Bandaríkin Mest lesið Orðskrípið sem bjarga á veiðigjaldinu Ólafur Adolfsson Skoðun Túlkun er ekkert að fara – en hvað ætlum við að gera með hana? Birna Ragnheiðardóttir Imsland Skoðun Óvandaður og einhliða fréttaflutningur RÚV af stríðinu á Gaza Birgir Finnsson Skoðun Hallarekstur í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson Skoðun Hvers konar Evrópuríki viljum við vera? Magnús Árni Skjöld Magnússon Skoðun Hvað er verið að leiðrétta? Gabríel Ingimarsson,Sverrir Páll Einarsson,Alexander Hauksson,Ingvar Þóroddsson,María Ellen Steingrimsdóttir,Oddgeir Páll Georgsson,Ingunn Rós Kristjánsdóttir Skoðun Börn innan seilingar Árni Guðmundsson Skoðun Staðreyndir eða „mér finnst“ Birta Karen Tryggvadóttir Skoðun Efnahagslegur hagvöxtur þýðir ekki endilega samfélagslegur hagvöxtur Davíð Routley Skoðun Ekki leiðrétting heldur skattahækkun: Afstaða Sjálfstæðisflokksins er skýr Guðrún Hafsteinsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Leiðrétting veiðigjalda mun skila sér í bættum innviðum Arna Lára Jónsdóttir skrifar Skoðun Hvað er verið að leiðrétta? Gabríel Ingimarsson,Sverrir Páll Einarsson,Alexander Hauksson,Ingvar Þóroddsson,María Ellen Steingrimsdóttir,Oddgeir Páll Georgsson,Ingunn Rós Kristjánsdóttir skrifar Skoðun Efnahagslegur hagvöxtur þýðir ekki endilega samfélagslegur hagvöxtur Davíð Routley skrifar Skoðun Börn innan seilingar Árni Guðmundsson skrifar Skoðun Hallarekstur í Hafnarfirði Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun Hvers konar Evrópuríki viljum við vera? Magnús Árni Skjöld Magnússon skrifar Skoðun Orðskrípið sem bjarga á veiðigjaldinu Ólafur Adolfsson skrifar Skoðun Túlkun er ekkert að fara – en hvað ætlum við að gera með hana? Birna Ragnheiðardóttir Imsland skrifar Skoðun Hagsmunir heildarinnar - Kafli tvö: Eiskrandi kröfur Hannes Örn Blandon skrifar Skoðun Palestína er að verja sig, ekki öfugt Stefán Guðbrandsson skrifar Skoðun Óvandaður og einhliða fréttaflutningur RÚV af stríðinu á Gaza Birgir Finnsson skrifar Skoðun Lýðræði á ystu nöf: Hver er afstaða unga fólksins? Jonas Hammer skrifar Skoðun Hvað ef ég hjóla bara í vinnuna? Eiríkur Búi Halldórsson skrifar Skoðun Litlu ljósin á Gaza Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Ekki leiðrétting heldur skattahækkun: Afstaða Sjálfstæðisflokksins er skýr Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Staðreyndir eða „mér finnst“ Birta Karen Tryggvadóttir skrifar Skoðun Fjármagna áfram hernað Rússlands Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Frídagar í klemmu Jón Júlíus Karlsson skrifar Skoðun Fasteignaviðskipti – tímabært að endurskoða leikreglurnar? Hlynur Júlísson skrifar Skoðun Í skugga kerfis sem brást! Harpa Hildiberg Böðvarsdóttir skrifar Skoðun Jöfn vernd fyrir öll börn í veröldinni Gunnar Hersveinn skrifar Skoðun Helför Palestínumanna í beinni útsendingu – viljum við vera samsek? Ólafur Ingólfsson skrifar Skoðun Byggð í Norðvesturkjördæmi: lífæð framtíðar Íslands Ragnar Rögnvaldsson skrifar Skoðun Hverju hef ég stjórn á? Álfheiður Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Metnaður eða metnaðarleysi? Sumarrós Sigurðardóttir skrifar Skoðun „Þetta er allt í vinnslu“ María Pétursdóttir skrifar Skoðun Arðsemi og tilgangur - eitt útilokar ekki annað Elva Rakel Jónsdóttir,Erla Ósk Ásgeirsdottir skrifar Skoðun Iðnaðarstefna – stökkpallur inn í næsta hagvaxtarskeið Sigurður Hannesson skrifar Skoðun Hættum að bregðast íslensku hryssunni Rósa Líf Darradóttir skrifar Skoðun Börnin bíða meðan lausnin stendur auð Álfhildur Leifsdóttir skrifar Sjá meira
Skv. kvöldfréttum RÚV í gær hafði tyrkneskur doktorsnemi, sem stundar nám við amerískan háskóla í nágrenni Boston, stúlka að nafni Rumeysa Ozturk, verið handtekin á götum úti, þar sem hún var á gangi á leið í kvöldverðarborð. Að handtökunni stóðu óeinkennisklæddir, líka grímuklæddir, menn, sem sögðust vera lögreglumenn. Þetta hefðu eins getað verið mannræningjar, enda spurði vegfarandi, sem að kom, hvort svo væri. Var fátt um svör eða sannanir, og var doktorsneminn færð inn í ómerkta bifreið, með valdi, ekki fór hún sjálfviljug, og ekið með hana í burtu. Seinna kom í ljós, að stúlkan hafði verið flutt í sérstakt fangelsi fyrir óæskilega akivista í Louisana, 3.000 kilómetrum í burtu, og sennilega nauðungarflutt úr landi þaðan. Hvað hafði þessi tyrkneski doktorsnemi svo gert af sér, hverjar voru sakir stúlkunnar? Eftir því sem bezt verður séð, voru sakirnar þær, að hún hafði staðið með Palestínumönnum í Gazastríðinu og gagnrýnt Ísraelsmenn, m.a. með því að skrifa undir yfirlýsingu þarum, ásamt öðrum námsmönnum. Var hún ásökuð um, að standa með Hamas, en sé það rétt, þá var það auðvitað bara hennar skoðun, að sú hreyfing ætti rétt á sér. Líklegra er þó, að hún hafi bara haft samúð með Palestínumönnum almennt, vegna yfirgangs og ofríkis Ísraelsmanna, bæði á Gaza og Vesturbakkanum, aðför Ísraelsmanna að lífi, limum og eignum Palestínumanna þar, hafi viljað vinna gegn því þjóðarmorði, sem þeir eru að fremja þar með dyggri hjálp Bandaríkjamanna – sprengjurnar, sem Ísraelsmenn hafa lagt Gaza í rúst með, eru bandarískar, Biden og hans stjórn lagði þær líka ríkulega til – en sú skoðun og afstaða er líka skoðun fjölmargra annarra, líka undirritaðs. Marco Rubio, utanríkisráðherra Bandaríkjanna, var svo spurður um þessa handtöku og nauðungarflutning þessarar ungu baráttukonu, sem hafði unnið sér það eitt til saka, að hafa eigin stjórnmálaskoðun og berjast fyrir henni, og svaraði Rubio því til, að það væri rétt, það væri verið að elta uppi fólk, sem væri að grafa undan „heilbrigðri og eðlilegri skoðanamyndun“ (réttum skoðunum skv. Trump) í Bandaríkjunum, og, að það væri búið að ná um 300 af þessum „brjálæðingum“, eins og hann orðaði það. „Lunitics“. Hann bætti því svo við, að yfirvöld og lögregla væri líka að eltast við glæpagengi. Fyrir honum voru þessir tveir ólíku hópar greinilega nokkurn veginn samskonar, alla vega sambærilegir. 1933 stofnaði Hitler leynilega ríkislögreglu, sem félkk nafnið Geheime Staatspolizei; Gestapo. Ríkti hún, höfuðsat og ofsótti, fangelsaði og misþyrmdi, andstæðinugum Hitlers og nasista fram til 1945, en eftir stríð var þessi sérstaka „lögreglusveit“ greind og dæmd sem „glæpasamtök“. Gestapo vann framan af með svipuðum hætti og þessar bandarísku „lögreglusveitir“ nú. Var með víðtækt njósnakerfi, líka í skólum, kirkjum og jafnvel á spítulum, uppljóstrara og dulbúna lögreglumenn, en smám saman gengu þeir lengra og lengra í lögleysu og ofbeldi, misþyrmingum og morðum, reynar voru þeir svo hafnir yfir lög. Frá 1936 var ekki lengur hægt að standa gegn Gestapo með löglegum hætti; lög landsins náðu ekki lengur til þeirra. Ekki skal hér fullyrt, að nýtt Gestapo, amerísk útgáfa, sé í uppsiglingu í Bandaríkjunum, en margt er þar að þróast með svipuðum hætti og var í Þýzkalandi eftir að Hitler komst þar til valda 1933, enda manngerðirnar Hitler og Trump, ekki með öllu ólíkar. Eru vaxandi tilvik í gangi um yfirgang, réttindasviptinar og ofbeldi stjórnvalda gagnvart minnihlutahópum og annarsþenkjandi, og virðist frelsi til orðs og æðis, almenn mannréttindi, vera það fótum troðin í vaxandi mæli. Út á við sýnir Trump-stjórnin líka af sér yfirgangs- og ofbeldishneigð, vanvirðingu við samninga, skuldbindingar og alþjóðlegar samþykktir, líka við alþjóðalög, áfergju og græðgi, t.a.m. gagnvart Úkraínumönnum, þar sem þeir vilja hirða, eða alla vega fleyta rjómann ofnan af, þeirra helztu auðlindum - en Úkraínumenn kalla nú þá nálgun „ránstilraun“ - líka gagnvart Mexíkó og Kanada, þar sem Trump riftir fyrirvaralaust USMCA-viðskiptasamningnum, sem ríkin þrjú gerðu með sér 2020, mátti endurskoða fyrst 1. júlí 2026, en átti í grunninn að gilda til 2036. Eru þá hótanir um valdbeitingu og innlimun sjálfstæðra ríkja, bandamanna, sem verið hafa áratugum saman, nánustu vinaþjóða, sem Bandaríkjamenn eru einmitt skuldbundnir til að verja og tryggja fyrir yfirgangi fjandmanna, Grænlands og Kanada, ótaldar. Fyrir mér eru Bandaríkin að verða hættulegasta, gráðugasta og siðlausasta ríki heims. Kristrún Frostadóttir, forstætisráðherra, sagði þetta á RÚV fyrr í þessum mánuði: „Já, við getum treyst Bandaríkjunum áfram. Það er mjög mikilvægt, að við getum treyst Bandaríkjunum áfram. Þetta hefur verið mjög farsælt varnarsamstarf. Við erum auðvitað líka mjög mikilvæg gagnvart Bandaríkjunum og NATO-ríkjunum í heild sinni út af legu okkar hér í Atlantshafi og út af þeim framleigum sem við veitum til NATO-samstarfsins, í gegnum öryggissvæði á Keflavíkurflugvelli og loftrýmisgæslu og fleira.“ Er blessuð konan, sem þó viðist væn, skýr og klár um margt, reyndar frekar reynslulítil, blind á þessi mál? Í öllu falli held ég, að það væri gott fyrir hana - og þá um leið öryggi og velferð okkar Íslendinga - að hún og ríkisstjórnin öll fari að hugsa þessi mál og þessa afstöðu upp á nýtt og opna augun fyrir því, að við eigum hvergi heima nema í Evrópu, í náinni samvinnu og fullum tengslum við okkar bræðra- og systraþjóðir þar, aðildarríki ESB, en þar virðist nú standa síðasta vígi lýðræðis og frelsis, til orðs og æðis, og vernd þess, í heiminum. Höfundur er samfélagsrýnir
Hvað er verið að leiðrétta? Gabríel Ingimarsson,Sverrir Páll Einarsson,Alexander Hauksson,Ingvar Þóroddsson,María Ellen Steingrimsdóttir,Oddgeir Páll Georgsson,Ingunn Rós Kristjánsdóttir Skoðun
Ekki leiðrétting heldur skattahækkun: Afstaða Sjálfstæðisflokksins er skýr Guðrún Hafsteinsdóttir Skoðun
Skoðun Hvað er verið að leiðrétta? Gabríel Ingimarsson,Sverrir Páll Einarsson,Alexander Hauksson,Ingvar Þóroddsson,María Ellen Steingrimsdóttir,Oddgeir Páll Georgsson,Ingunn Rós Kristjánsdóttir skrifar
Skoðun Efnahagslegur hagvöxtur þýðir ekki endilega samfélagslegur hagvöxtur Davíð Routley skrifar
Skoðun Túlkun er ekkert að fara – en hvað ætlum við að gera með hana? Birna Ragnheiðardóttir Imsland skrifar
Skoðun Ekki leiðrétting heldur skattahækkun: Afstaða Sjálfstæðisflokksins er skýr Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar
Skoðun Helför Palestínumanna í beinni útsendingu – viljum við vera samsek? Ólafur Ingólfsson skrifar
Skoðun Arðsemi og tilgangur - eitt útilokar ekki annað Elva Rakel Jónsdóttir,Erla Ósk Ásgeirsdottir skrifar
Hvað er verið að leiðrétta? Gabríel Ingimarsson,Sverrir Páll Einarsson,Alexander Hauksson,Ingvar Þóroddsson,María Ellen Steingrimsdóttir,Oddgeir Páll Georgsson,Ingunn Rós Kristjánsdóttir Skoðun
Ekki leiðrétting heldur skattahækkun: Afstaða Sjálfstæðisflokksins er skýr Guðrún Hafsteinsdóttir Skoðun