Eurovision fer fram eftir viku. Eins og fram kemur voru VÆB-bræður sigurvegarar undankeppninnar hér heima en þó þeim sé ekki spáð góðu gengi í veðbönkum fara þeir engu að síður glaðir og reifir út til að taka þátt í gleðinni. Felix Bergsson, sem dró sig í hlé í fyrra, er mættur með undirbúningsþættina Alla leið á Ríkisútvarpið þar sem farið er yfir lögin.
Utanríkisráðherra Íslands, Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir, hefur látið þá skoðun í ljós að henni þyki ekki forsvaranlegt að taka þátt í Eurovision meðan Ísrael á í blóðugum átökum við Palestínumenn á Gaza. Stefán Eiríksson fagnaði þeirri skoðun, sagði að þetta hafi verið það sem þeir biðu eftir – þetta væri milliríkjamál – og þeir myndu þá taka þessa skoðun upp hjá EBU – samtökum evrópskra sjónvarpsstöðva. Og þar stendur málið.
Benedikt Erlingsson skrifar pistil sem hann birti rétt í þessu á Facebook-síðu sinni. Honum þykir þetta reyndar lýsa fáránlegum undanbrögðum af hálfu útvarpsstjóra.
„Mér finnst svo óumræðilega sorglegt þegar góðu fólki brestur kjark til að gera rétt og grípur til réttlætinga og undanskota til að fela og flýja ábyrgð sína,“ segir Benedikt í upphafi síns pistils sem er langur.
„Ég verð svo sorgmættur þegar ég hugsa til útvarpsstjórans vinar míns og útvarpsráðs og allra þeirra sem þar fara með dagskrárvaldið inni á þessari mikilvægu stofnun. Okkar mikilvægasta menningarstofnun og stærsti skemmtistaður þjóðarinnar.“
Benedikt gefur ekki mikið fyrir að þau hjá Ríkisútvarpinu bendi á ríkisstjórnina og staðhæfi að pólitískur ráðherra fari með dagskrárvaldið á RÚV.
„Hvorki útvarpsráð né útvarpsstjóri eða dagskrárstjórar stofnunarinnar hafi neitt með þetta að gera. Hvort stofnunin taki þátt í söngvakeppni! Þetta sé það sem ráðherrar í ríkistjórn ákveði. Þetta undanbragð er auðvitað broslegt ef þetta væri ekki svona sorglegt.“

Benedikt segir einsýnt að stríðið á Gaza sé þjóðarmorð. Og samhliða fari fram annað stríð sem er um normið, gildin og mannhelgina sjálfa:
- Um tabúið og samfélagssáttmálann.
- Sáttmálann um mannlega tilvist.
- Þetta sem öll trúarbrögð reyna að festa í stein og fá okkur til undirgangast. Okkur þetta grimma manneskju dýr og ofurblíðu veru.
- Og í þessu huglæga stríði um hjörtu okkar gilda ekki bara orð heldur líka okkar saklausu athafnir og samþykkið sem þær tjá.
- Það sem við gerum skiptir máli.
- Þátttaka felur í sér samþykki.
- Að samneyta með einhverjum er heilög athöfn.
- Það er ekki bara maðurinn frá Nasaret sem býður til heilagarar kvöldmáltíðar.
- Við bjóðum vinum í mat. Við höldum veislur. Við tökumst í hendur.
- En þegar okkur blöskrar og brotin er hin heilaga mannhelgi, þá sýnum við ósamþykki okkar með því að að taka EKKI þátt.
- Þá samneytum við EKKI, þá bjóðum við EKKI í mat né höldum andskotum mannhelginnar veislu.
- Við tökum EKKI höndum saman með þeim eða formlegum fulltrúm þeirra sem myrða fólk miskunnarlaust daginn út og inn. (Og sumir hafa jafnvel tekið sér hnútsvipu í hönd og rekið víxlarana út úr musterinu)
- Þetta er ekki bara það minnsta sem við getum gert, þetta er það sem okkur ber að gera jafnvel þó okkar eigin stjórnvöld séu því ekki samþykk eða dragi lappirnar.
- Því ef hægt er að útrýma heilli þjóð fyrir framan nefið á okkur án þess að við sem fólk, þjóð eða ríki andæfum af öllu afli þá köllum við yfir heiminn og okkur sjálf hræðilegt karma þar sem við gætum orðið næst. Þá höfum við ásamt gerendunum skapað heim þar sem hægt er að fremja þjóðarmorð og komast upp með það. Og hver veit hverjum klukkan glymur næst.