Byrjað á öfugum enda! Hjálmtýr Heiðdal skrifar 4. ágúst 2025 07:31 Fulltrúar fimmtán ríkja innan Sameinuðu þjóðanna héldu nýlega ráðstefnu um s.k. tveggja ríkja lausn. Niðurstaða ráðstefnunnar ber nafnið “New York Declaration”. Þar eru skráð loforð 15 ríkja um að „gera sameiginlegt átak til að binda endi á stríðið á Gaza“, samtímis því að ríkin lýsa „staðföstum stuðningi við tveggja ríkja lausnina“. Það er sögn í því að ríkin ætla „gera sameiginlegt átak til að binda endi á stríðið á Gaza“. Þetta er ekki stríð, þetta er árás Ísraels og þjóðarmorð. Orðalagið, að nefna þetta stríð en aldrei þjóðarmorð, segir sitt um afstöðu ráðstefnufulltrúanna. Það kemur ekki fram í hverju hið sameiginlega átak mun birtast. Það eru ekki boðaðar neinar refsiaðgerðir gegn árásaraðilanum. Það vekur upp spurningar um tilgang ráðstefnunnar og raunverulegan vilja stjórnvalda þeirra ríkja sem sóttu ráðstefnuna, þ.á.m. Íslands, að það er byrjað á öfugum enda. Það er tilgangslaust að ræða framtíð Palestínu ef frumatriðin eru ekki á hreinu. Fyrsta krafan getur eingöngu verið þessi: AFLÉTTIÐ HERNÁMINU! Hernámið er ólöglegt Alþjóðadómstóllinn hefur dæmt hernámið ólöglegt og að Ísraelsher eigi að hypja sig af landi Palestínu og að Ísrael greiði skaðabætur fyrir hryðuverkin sem her þess hefur unnið undanfarna áratugi. Það þarf því engar vangaveltur þessara fulltrúa á ráðstefnunni um málefnið, það þarf eingöngu að fylgja alþjóðalögum. Í aðdraganda ráðstefnunnar lýstu nokkur ríkjanna ætlun sinni að viðurkenna ríki Palestínu, sum þó með skilyrðum sem sýna að hugur fylgir vart máli. Ríkin fimmtán skora á Ísrael að „lýsa skýrri opinberri skuldbindingu um tveggja ríkja lausnina, og þar með fullvalda og lífvænlegt palestínskt ríki,“ Lokapunktur áætlunarinnar er: „sjálfstæð, vopnlaus Palestína sem myndi lifa friðsamlega hlið við hlið Ísraels.“ Ekkert er minnst á að afvopna Ísrael, sem er þó augljóslega frumforsenda friðar á því svæði sem Ísrael ræðst reglubundið á með loftárásum og stórskotaliði. Lög Ísraels og stefna stjórnvalda Ráðstefnufulltrúarnir hefðu getað unnið heimavinnuna sína betur eða mætt til fundar með heiðarleikann í farteskinu. Í Ísrael gilda lög sem segja að: „Ísraelsríki er þjóðarheimili gyðingaþjóðarinnar, þar sem hún nýtir sér sinn eðlilega [natural], menningarlega, trúarlega og sögulega rétt til sjálfræðis... Rétturinn til að iðka þjóðlegt sjálfræði í ríkinu Ísrael er eingöngu fyrir gyðingaþjóðina.“ Og í stefnuskrá Likud flokksins, flokks Netanyahu, segir: „réttur gyðingaþjóðarinnar til lands Ísraels er eilífur og óumdeilanlegur ... Júdea og Samaria [Vesturbakkinn] munu því aldrei verða afhentar erlendri stjórn. Í landinu milli hafs og árinnar Jórdan mun eingöngu gilda fullveldi Ísraels“. Sem sagt „from the river to the sea“. Ísrael mun aldrei samþykkja tilvist Palestínuríkis ótilneytt og menn geta rætt „tveggja ríkja lausnina“ í hið óendanlega ef Ísrael nýtur áfram refsileysis líkt og verið hefur í sjö áratugi. Tilgangslaus ráðstefna Ráðstefnan er að sjálfsögðu tilgangslaus þar sem Ísrael og Bandaríkin tóku ekki þátt, ríkin sem eru megingerendur þjóðarmorðsins jafnt á Gaza sem á Vesturbakkanum. Viðbrögð Ísraels voru fyrirsjáanleg. Danny Danon, sendiherra Ísraels hjá Sameinuðu þjóðunum, gagnrýndi harðlega þau lönd sem tóku þátt í ráðstefnunni og sagði að: „það séu þau ríki í heiminum sem berjast gegn hryðjuverkamönnum og öfgaöflum og svo séu það ríki sem loka augunum eða grípa til friðþægingar (appeasement).“ Enn eitt atriði, sem hindrar að tveggja ríkja lausnin geti náð fram að ganga og sýnir þar með tilgangsleysi ráðstefnunnar, eru landránsbyggðirnar. Um 700.000 ísraelskir landræningjar búa á Vesturbakkanum og í Austur-Jerúsalem og ætla sér ekki að fara þaðan. Það á meira að segja að bæta Gaza við landránið. Svo lengi sem Ísrael byggir landránsbyggðir á landi Palestínumanna þá er engin lausn í sjónmáli. Niðurstaðan er þessi; Ráðstefna um tveggja ríkja lausnina þjónar engum tilgangi núna, öðrum en þeim að dyggðaskreyta þau stjórnvöld sem sendu fulltrúa á ráðstefnuna. Meginverkefnið Til þess að mögulegt sé að bjarga Gazabúum sem eftir lifa frá hungurdauða og sprengjuárásum verður að stöðva Ísraelsher. Það er herinn sem hindrar mannúðaraðstoð og varpar sprengjum á flóttafólkið. Ísrael er búið að segja sig úr lögum við alþjóðasamfélagið. Það sem blasir við er meginverkefnið: Að beita Ísrael STRAX þungum refsiaðgerðum vegna þjóðarmorðsins og glæpa gegn mannkyni. Ef það er ekki gert þá halda morðin áfram og örmagna Gazabúar deyja tugþúsundum saman úr hungri, sjúkdómum og sprengjuregni. Ábyrgðin á framhaldinu er í höndum vestrænna ríkja - og íslensk stjórnvöld eru ekki undanskilin. Höfundur er formaður Félagsins Ísland - Palestína Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Átök í Ísrael og Palestínu Palestína Ísrael Sameinuðu þjóðirnar Hjálmtýr Heiðdal Mest lesið Sex ára sáttmáli Davíð Þorláksson Skoðun Skapandi menntun skilar raunverulegum árangri Bryngeir Valdimarsson Skoðun Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir Skoðun Áskorun til ríkisstjórnarinnar: Innleiðum birgðaskyldu á eldsneyti Halla Hrund Logadóttir Skoðun Háskólasamfélagið geri skyldu sína strax, stjórnvöld hafa brugðist Auður Magndís Auðardóttir,Elí Hörpu og Önundar,Eyrún Ólöf Sigurðardóttir,Helga Ögmundardóttir,Íris Ellenberger,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Katrín Pálmad. Þorgerðardóttir Skoðun Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun Sterk staða Hafnarfjarðar Orri Björnsson Skoðun Pjattkratar taka til Þorsteinn Sæmundsson Skoðun Vaxtamunarviðskipti láta aftur á sér kræla Jökull Sólberg Auðunsson Skoðun Þvílíkt „plan“ fyrir íslensk heimili Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Skapandi menntun skilar raunverulegum árangri Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Sex ára sáttmáli Davíð Þorláksson skrifar Skoðun Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir skrifar Skoðun Stjórnendur sem mega ekki stjórna Stefán Vagn Stefánsson skrifar Skoðun Stokkhólmseinkenni sem við ættum að forðast Aðalsteinn Júlíus Magnússon skrifar Skoðun Eflum iðnlöggjöfina og stöðvum brotin Hilmar Harðarson skrifar Skoðun Pjattkratar taka til Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Sumt er bara ekki hægt að rökræða Ása Lind Finnbogadóttir skrifar Skoðun Vaxtamunarviðskipti láta aftur á sér kræla Jökull Sólberg Auðunsson skrifar Skoðun Áskorun til ríkisstjórnarinnar: Innleiðum birgðaskyldu á eldsneyti Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Rétt skal vera rétt um gatnamót við Höfðabakka og Bæjarháls Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Háskólasamfélagið geri skyldu sína strax, stjórnvöld hafa brugðist Auður Magndís Auðardóttir,Elí Hörpu og Önundar,Eyrún Ólöf Sigurðardóttir,Helga Ögmundardóttir,Íris Ellenberger,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Katrín Pálmad. Þorgerðardóttir skrifar Skoðun Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir skrifar Skoðun NATO riðar til falls en hvað þýðir það fyrir skilnaðarbarnið Ísland? Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Græðgin í forgrunni Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Greiningar eða lausnir – hvort vegur þyngra? Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Sterk staða Hafnarfjarðar Orri Björnsson skrifar Skoðun Bless bless jafnlaunavottun Sigríður Margrét Oddsdóttir skrifar Skoðun Miðstýrt skólakerfi eða fjölbreytni með samræmdu gæðamati? Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Heiðursgestur Viðreisnar vill heimsveldi Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Veðmál barna – hættulegur leikur sem hægt er að stöðva Jóhann Steinar Ingimundarson skrifar Skoðun Allt leikur í umburðarlyndi – eða hvað? Sigurður Eyjólfur Sigurjónsson skrifar Skoðun Lyfjafræðingar - traustur stuðningur í flóknum heimi Sigurbjörg Sæunn Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Þvílíkt „plan“ fyrir íslensk heimili Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Ísland og móðurplanta með erindi Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Háttvirta nýja þingkonan, María Rut Kristinsdóttir Ólafur Grétar Gunnarsson skrifar Skoðun Alþjóðadagur krabbameinsrannsókna – eitthvað sem mig varðar? Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Af hverju ættum við að stunda geðrækt, rétt eins og líkamsrækt? Sigrún Þóra Sveinsdóttir skrifar Skoðun Villa um fyrir bæjarbúum Vilhjálmur Árnason skrifar Skoðun Olíufyrirtækin vissu Guðni Freyr Öfjörð skrifar Sjá meira
Fulltrúar fimmtán ríkja innan Sameinuðu þjóðanna héldu nýlega ráðstefnu um s.k. tveggja ríkja lausn. Niðurstaða ráðstefnunnar ber nafnið “New York Declaration”. Þar eru skráð loforð 15 ríkja um að „gera sameiginlegt átak til að binda endi á stríðið á Gaza“, samtímis því að ríkin lýsa „staðföstum stuðningi við tveggja ríkja lausnina“. Það er sögn í því að ríkin ætla „gera sameiginlegt átak til að binda endi á stríðið á Gaza“. Þetta er ekki stríð, þetta er árás Ísraels og þjóðarmorð. Orðalagið, að nefna þetta stríð en aldrei þjóðarmorð, segir sitt um afstöðu ráðstefnufulltrúanna. Það kemur ekki fram í hverju hið sameiginlega átak mun birtast. Það eru ekki boðaðar neinar refsiaðgerðir gegn árásaraðilanum. Það vekur upp spurningar um tilgang ráðstefnunnar og raunverulegan vilja stjórnvalda þeirra ríkja sem sóttu ráðstefnuna, þ.á.m. Íslands, að það er byrjað á öfugum enda. Það er tilgangslaust að ræða framtíð Palestínu ef frumatriðin eru ekki á hreinu. Fyrsta krafan getur eingöngu verið þessi: AFLÉTTIÐ HERNÁMINU! Hernámið er ólöglegt Alþjóðadómstóllinn hefur dæmt hernámið ólöglegt og að Ísraelsher eigi að hypja sig af landi Palestínu og að Ísrael greiði skaðabætur fyrir hryðuverkin sem her þess hefur unnið undanfarna áratugi. Það þarf því engar vangaveltur þessara fulltrúa á ráðstefnunni um málefnið, það þarf eingöngu að fylgja alþjóðalögum. Í aðdraganda ráðstefnunnar lýstu nokkur ríkjanna ætlun sinni að viðurkenna ríki Palestínu, sum þó með skilyrðum sem sýna að hugur fylgir vart máli. Ríkin fimmtán skora á Ísrael að „lýsa skýrri opinberri skuldbindingu um tveggja ríkja lausnina, og þar með fullvalda og lífvænlegt palestínskt ríki,“ Lokapunktur áætlunarinnar er: „sjálfstæð, vopnlaus Palestína sem myndi lifa friðsamlega hlið við hlið Ísraels.“ Ekkert er minnst á að afvopna Ísrael, sem er þó augljóslega frumforsenda friðar á því svæði sem Ísrael ræðst reglubundið á með loftárásum og stórskotaliði. Lög Ísraels og stefna stjórnvalda Ráðstefnufulltrúarnir hefðu getað unnið heimavinnuna sína betur eða mætt til fundar með heiðarleikann í farteskinu. Í Ísrael gilda lög sem segja að: „Ísraelsríki er þjóðarheimili gyðingaþjóðarinnar, þar sem hún nýtir sér sinn eðlilega [natural], menningarlega, trúarlega og sögulega rétt til sjálfræðis... Rétturinn til að iðka þjóðlegt sjálfræði í ríkinu Ísrael er eingöngu fyrir gyðingaþjóðina.“ Og í stefnuskrá Likud flokksins, flokks Netanyahu, segir: „réttur gyðingaþjóðarinnar til lands Ísraels er eilífur og óumdeilanlegur ... Júdea og Samaria [Vesturbakkinn] munu því aldrei verða afhentar erlendri stjórn. Í landinu milli hafs og árinnar Jórdan mun eingöngu gilda fullveldi Ísraels“. Sem sagt „from the river to the sea“. Ísrael mun aldrei samþykkja tilvist Palestínuríkis ótilneytt og menn geta rætt „tveggja ríkja lausnina“ í hið óendanlega ef Ísrael nýtur áfram refsileysis líkt og verið hefur í sjö áratugi. Tilgangslaus ráðstefna Ráðstefnan er að sjálfsögðu tilgangslaus þar sem Ísrael og Bandaríkin tóku ekki þátt, ríkin sem eru megingerendur þjóðarmorðsins jafnt á Gaza sem á Vesturbakkanum. Viðbrögð Ísraels voru fyrirsjáanleg. Danny Danon, sendiherra Ísraels hjá Sameinuðu þjóðunum, gagnrýndi harðlega þau lönd sem tóku þátt í ráðstefnunni og sagði að: „það séu þau ríki í heiminum sem berjast gegn hryðjuverkamönnum og öfgaöflum og svo séu það ríki sem loka augunum eða grípa til friðþægingar (appeasement).“ Enn eitt atriði, sem hindrar að tveggja ríkja lausnin geti náð fram að ganga og sýnir þar með tilgangsleysi ráðstefnunnar, eru landránsbyggðirnar. Um 700.000 ísraelskir landræningjar búa á Vesturbakkanum og í Austur-Jerúsalem og ætla sér ekki að fara þaðan. Það á meira að segja að bæta Gaza við landránið. Svo lengi sem Ísrael byggir landránsbyggðir á landi Palestínumanna þá er engin lausn í sjónmáli. Niðurstaðan er þessi; Ráðstefna um tveggja ríkja lausnina þjónar engum tilgangi núna, öðrum en þeim að dyggðaskreyta þau stjórnvöld sem sendu fulltrúa á ráðstefnuna. Meginverkefnið Til þess að mögulegt sé að bjarga Gazabúum sem eftir lifa frá hungurdauða og sprengjuárásum verður að stöðva Ísraelsher. Það er herinn sem hindrar mannúðaraðstoð og varpar sprengjum á flóttafólkið. Ísrael er búið að segja sig úr lögum við alþjóðasamfélagið. Það sem blasir við er meginverkefnið: Að beita Ísrael STRAX þungum refsiaðgerðum vegna þjóðarmorðsins og glæpa gegn mannkyni. Ef það er ekki gert þá halda morðin áfram og örmagna Gazabúar deyja tugþúsundum saman úr hungri, sjúkdómum og sprengjuregni. Ábyrgðin á framhaldinu er í höndum vestrænna ríkja - og íslensk stjórnvöld eru ekki undanskilin. Höfundur er formaður Félagsins Ísland - Palestína
Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir Skoðun
Háskólasamfélagið geri skyldu sína strax, stjórnvöld hafa brugðist Auður Magndís Auðardóttir,Elí Hörpu og Önundar,Eyrún Ólöf Sigurðardóttir,Helga Ögmundardóttir,Íris Ellenberger,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Katrín Pálmad. Þorgerðardóttir Skoðun
Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun
Skoðun Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir skrifar
Skoðun Áskorun til ríkisstjórnarinnar: Innleiðum birgðaskyldu á eldsneyti Halla Hrund Logadóttir skrifar
Skoðun Rétt skal vera rétt um gatnamót við Höfðabakka og Bæjarháls Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar
Skoðun Háskólasamfélagið geri skyldu sína strax, stjórnvöld hafa brugðist Auður Magndís Auðardóttir,Elí Hörpu og Önundar,Eyrún Ólöf Sigurðardóttir,Helga Ögmundardóttir,Íris Ellenberger,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Katrín Pálmad. Þorgerðardóttir skrifar
Skoðun Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir skrifar
Skoðun NATO riðar til falls en hvað þýðir það fyrir skilnaðarbarnið Ísland? Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar
Skoðun Af hverju ættum við að stunda geðrækt, rétt eins og líkamsrækt? Sigrún Þóra Sveinsdóttir skrifar
Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir Skoðun
Háskólasamfélagið geri skyldu sína strax, stjórnvöld hafa brugðist Auður Magndís Auðardóttir,Elí Hörpu og Önundar,Eyrún Ólöf Sigurðardóttir,Helga Ögmundardóttir,Íris Ellenberger,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Katrín Pálmad. Þorgerðardóttir Skoðun
Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun