Tækifæri til breytinga í Blaðamannafélaginu Halla Gunnarsdóttir skrifar 27. apríl 2011 18:16 Fyrir rétt um ári síðan hélt Blaðamannafélag Íslands aðalfund sinn við heldur skrítnar aðstæður. Meirihluti stjórnar hafði neitað að samþykkja ársreikninga félagsins vegna skorts á upplýsingum frá framkvæmdastjóra félagsins, til margra ára, um fjárhagsstöðu BÍ. Framkvæmdastjórinn ákvað í framhaldinu að bjóða sig fram gegn sitjandi formanni en kjörtímabil formanns er aðeins eitt ár. Sitjandi formaður dró hins vegar framboð sitt til baka og því var aðeins eitt framboð, frá starfsmanni stjórnar félagsins, sem óljóst var hvort væri kjörgengur. Aðalfundur þurfti að takast á við þetta, auk þess sem samþykkja þurfti ársreikninga sem meirihluti stjórnarinnar hafði neitað að skrifa upp á. Illskiljanlegt félagatal Í aðdraganda aðalfundarins og á honum sjálfum komu í ljós verulegir annmarkar á skipulagi og rekstri BÍ. Lög félagsins eru óljós og félagatal ekki í neinu samræmi við þau lög sem gilda um aðild að félaginu. Samkvæmt lögunum geta blaðamenn orðið félagar ef þeir hafa fjölmiðlun að aðalstarfi, bæði sem starfsmenn ritstjórna og sem lausapennar. Hætti viðkomandi í blaðamennsku jafngildir það úrsögn úr félaginu og ekki er annað að sjá en sama gildi um blaðamenn sem hætta af sjálfdáðum og þá sem sagt er upp störfum. Blaðamenn geta þó fengið svokallaða biðaðild með samþykki stjórnar. Þetta er mikilvægt þar sem fjöldi blaðamanna hefur misst vinnuna undanfarin ár en fyrir síðasta aðalfund hafði stjórn ekki tekið eina einustu ákvörðun um biðfélaga. Hins vegar höfðu sumir, sem þess óskuðu, fengið samþykkta biðaðild af áðurnefndum framkvæmdastjóra. Á sama tíma er fjöldi fólks á félagatali BÍ sem fyrir margt löngu hætti í blaðamennsku og sneri sé að störfum á öðrum vettvangi. Þar má t.d. finna nokkra núverandi alþingismenn, upplýsingafulltrúa stofnana, fyrirtækja og einstaklinga og einstaka rithöfund. Margir sem misstu vinnuna í uppsagnahrinum á fjölmiðlum, þ.m.t. sú sem þetta ritar, duttu hins vegar samstundis út af félagatalinu - jafnvel þvert á eigin óskir - og hafa því ekki atkvæðarétt á aðalfundi. Fyrir aðalfund BÍ árið 2010 var alls óljóst hver hafði aðild að félaginu - og þar af leiðandi atkvæðarétt - og hver ekki. Þar af leiðandi var líka óljóst hverjir höfðu málfrelsi og tillögurétt á fundinum og hverjir voru kjörgengir. Þannig var því aldrei svarað hvort framkvæmdastjórinn væri sjálfur kjörgengur en miðað við lög félagins benti allt til þess að svo væri ekki. Eitt loforð gefið - eitt loforð svikið M.a. vegna þessara vafaatriða var lagt til í upphafi aðalfundarins að fresta kjöri formanns og stjórnar. Af einhverjum óskiljanlegum ástæðum samþykkti aðalfundur frávísun á þessa tillögu. Framkvæmdastjórinn og tilvonandi formaður hélt dramatíska (og mjög langa) ræðu um dugnað sinn í starfi (þ.m.t. fyrir að hafa rekið „skúringakellinguna" og tekið að sér skúringar sjálfur) og veifaði reikningum sem enginn fékk að skoða. Hann svaraði hins vegar í engu þeim mikilvægu spurningum sem voru spurðar, að því undanskildu að hann sagðist ekki ætla sér að vera starfandi formaður, heldur aðeins formaður. Formaður BÍ hafði áður 80 þúsund krónur í mánaðartekjur en framkvæmdastjórinn að því er virðist í kringum 700 þúsund krónur. Frá þessum aðalfundi hefur lítið borið á stjórn BÍ. Vonir stóðu til að lög félagsins yrðu endurskoðuð en svo fór ekki. Starfið hefur verið í lágmarki og opnir fundir, sem annars voru yfirleitt vel sóttir, hafa legið niðri. Formaðurinn réð framkvæmdastjóra í hlutastarf - án auglýsingar - en hélt sínum tekjum sem formaður, þvert á yfirlýsingar sem hann gaf á aðalfundinum. Á morgun, fimmtudag, koma félagar í BÍ saman til aðalfundar. Að þessu sinni er formaður ekki sjálfkjörin en valið stendur milli sitjandi formanns, Hjálmars Jónssonar, og Ingimars Karls Helgasonar. Ingmar hefur gert vel grein fyrir þeim áherslum sem hann vill taka með sér inn í stjórn BÍ en um þær má m.a. lesa á vefsvæðinu press.is, þar sem Hjálmar gerir einnig grein fyrir sínum sjónarmiðum. Hvernig sem á það er litið þá þarf að efla að Blaðamannafélag Íslands og mynda traust um starfsemi þess. Það traust er ekki fyrir hendi í dag og núverandi formaður hefur ekkert aðhafst í að lagfæra þá annmarka sem athygli var vakin á fyrir síðasta aðalfund. Félagar fjölmenna vonandi á fundinn og kjósa breytingar til batnaðar. Halla Gunnarsdóttir, aðstoðarmaður innanríkisráðherra. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Halla Gunnarsdóttir Mest lesið Þegar þeir sem segjast þjóna þjóðinni ráðast á hana Ágústa Árnadóttir Skoðun 1 stk. ísl. ríkisborgararéttur - kr. 1,600 Róbert Björnsson Skoðun Faglegt mat eða lukka? I: Frá kennslustofu til stafbókar Bogi Ragnarsson Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir Skoðun Hvers vegna ekki bókun 35? Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun Hvað kosta mannréttindi? Anna Lára Steindal Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir Skoðun Héraðsvötn og Kjalölduveitu í nýtingarflokk Jens Garðar Helgason,Ólafur Adolfsson Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Bras og brall við gerð Brákarborgar Helgi Áss Grétarsson skrifar Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar Skoðun Auðlindarentan heim í hérað Arna Lára Jónsdóttir skrifar Skoðun Héraðsvötn og Kjalölduveitu í nýtingarflokk Jens Garðar Helgason,Ólafur Adolfsson skrifar Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar Skoðun Hvað kosta mannréttindi? Anna Lára Steindal skrifar Skoðun Faglegt mat eða lukka? I: Frá kennslustofu til stafbókar Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Hvers vegna ekki bókun 35? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun 1 stk. ísl. ríkisborgararéttur - kr. 1,600 Róbert Björnsson skrifar Skoðun Ný nálgun fyrir börn með fjölþættan vanda Guðmundur Ingi Þóroddsson,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar Skoðun Setjum kraft í íslenskukennslu fullorðinna Anna Linda Sigurðardóttir skrifar Skoðun Áhrif veiðigjalda ná út fyrir atvinnugreinina Ásgerður Kristín Gylfadóttir skrifar Skoðun Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson skrifar Skoðun RÚV - ljósritunarstofa ríkisins? Birgir Finnsson skrifar Skoðun Að vera hvítur og kristinn Guðbrandur Einarsson skrifar Skoðun Heilbrigðisþjónusta í heimabyggð – loksins orðin að veruleika Anton Guðmundsson skrifar Skoðun Komum heil heim eftir hvítasunnuhelgina Ágúst Mogensen skrifar Skoðun Leiðin til Parísar (bókstaflega) Ólafur St. Arnarsson skrifar Skoðun Ósnertanlegir eineltisseggir og óhæfir starfsmenn Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Opinber skýring til Sigurjóns Þórðarsonar Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Ekkert kerfi lifir af pólitískan geðþótta Guðrún Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Þegar undirskrift skiptir máli – um gervigreind, vottun og verðmæti mannlegra athafna Henning Arnór Úlfarsson skrifar Skoðun Hoppað yfir girðingarnar Vilhjálmur Árnason skrifar Skoðun Þegar ég fékk séns Heiða Ingimarsdóttir skrifar Skoðun Verður greinilega að vera Ísrael Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Evrópumet! Háskólamenntun minnst metin á Íslandi Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Skoðun Ríkið tekur – landsbyggðirnar fá minna Hjálmar Bogi Hafliðason skrifar Skoðun Snjallasta stefnubreyting Samfylkingarinnar Jóhann Frímann Arinbjarnarson skrifar Sjá meira
Fyrir rétt um ári síðan hélt Blaðamannafélag Íslands aðalfund sinn við heldur skrítnar aðstæður. Meirihluti stjórnar hafði neitað að samþykkja ársreikninga félagsins vegna skorts á upplýsingum frá framkvæmdastjóra félagsins, til margra ára, um fjárhagsstöðu BÍ. Framkvæmdastjórinn ákvað í framhaldinu að bjóða sig fram gegn sitjandi formanni en kjörtímabil formanns er aðeins eitt ár. Sitjandi formaður dró hins vegar framboð sitt til baka og því var aðeins eitt framboð, frá starfsmanni stjórnar félagsins, sem óljóst var hvort væri kjörgengur. Aðalfundur þurfti að takast á við þetta, auk þess sem samþykkja þurfti ársreikninga sem meirihluti stjórnarinnar hafði neitað að skrifa upp á. Illskiljanlegt félagatal Í aðdraganda aðalfundarins og á honum sjálfum komu í ljós verulegir annmarkar á skipulagi og rekstri BÍ. Lög félagsins eru óljós og félagatal ekki í neinu samræmi við þau lög sem gilda um aðild að félaginu. Samkvæmt lögunum geta blaðamenn orðið félagar ef þeir hafa fjölmiðlun að aðalstarfi, bæði sem starfsmenn ritstjórna og sem lausapennar. Hætti viðkomandi í blaðamennsku jafngildir það úrsögn úr félaginu og ekki er annað að sjá en sama gildi um blaðamenn sem hætta af sjálfdáðum og þá sem sagt er upp störfum. Blaðamenn geta þó fengið svokallaða biðaðild með samþykki stjórnar. Þetta er mikilvægt þar sem fjöldi blaðamanna hefur misst vinnuna undanfarin ár en fyrir síðasta aðalfund hafði stjórn ekki tekið eina einustu ákvörðun um biðfélaga. Hins vegar höfðu sumir, sem þess óskuðu, fengið samþykkta biðaðild af áðurnefndum framkvæmdastjóra. Á sama tíma er fjöldi fólks á félagatali BÍ sem fyrir margt löngu hætti í blaðamennsku og sneri sé að störfum á öðrum vettvangi. Þar má t.d. finna nokkra núverandi alþingismenn, upplýsingafulltrúa stofnana, fyrirtækja og einstaklinga og einstaka rithöfund. Margir sem misstu vinnuna í uppsagnahrinum á fjölmiðlum, þ.m.t. sú sem þetta ritar, duttu hins vegar samstundis út af félagatalinu - jafnvel þvert á eigin óskir - og hafa því ekki atkvæðarétt á aðalfundi. Fyrir aðalfund BÍ árið 2010 var alls óljóst hver hafði aðild að félaginu - og þar af leiðandi atkvæðarétt - og hver ekki. Þar af leiðandi var líka óljóst hverjir höfðu málfrelsi og tillögurétt á fundinum og hverjir voru kjörgengir. Þannig var því aldrei svarað hvort framkvæmdastjórinn væri sjálfur kjörgengur en miðað við lög félagins benti allt til þess að svo væri ekki. Eitt loforð gefið - eitt loforð svikið M.a. vegna þessara vafaatriða var lagt til í upphafi aðalfundarins að fresta kjöri formanns og stjórnar. Af einhverjum óskiljanlegum ástæðum samþykkti aðalfundur frávísun á þessa tillögu. Framkvæmdastjórinn og tilvonandi formaður hélt dramatíska (og mjög langa) ræðu um dugnað sinn í starfi (þ.m.t. fyrir að hafa rekið „skúringakellinguna" og tekið að sér skúringar sjálfur) og veifaði reikningum sem enginn fékk að skoða. Hann svaraði hins vegar í engu þeim mikilvægu spurningum sem voru spurðar, að því undanskildu að hann sagðist ekki ætla sér að vera starfandi formaður, heldur aðeins formaður. Formaður BÍ hafði áður 80 þúsund krónur í mánaðartekjur en framkvæmdastjórinn að því er virðist í kringum 700 þúsund krónur. Frá þessum aðalfundi hefur lítið borið á stjórn BÍ. Vonir stóðu til að lög félagsins yrðu endurskoðuð en svo fór ekki. Starfið hefur verið í lágmarki og opnir fundir, sem annars voru yfirleitt vel sóttir, hafa legið niðri. Formaðurinn réð framkvæmdastjóra í hlutastarf - án auglýsingar - en hélt sínum tekjum sem formaður, þvert á yfirlýsingar sem hann gaf á aðalfundinum. Á morgun, fimmtudag, koma félagar í BÍ saman til aðalfundar. Að þessu sinni er formaður ekki sjálfkjörin en valið stendur milli sitjandi formanns, Hjálmars Jónssonar, og Ingimars Karls Helgasonar. Ingmar hefur gert vel grein fyrir þeim áherslum sem hann vill taka með sér inn í stjórn BÍ en um þær má m.a. lesa á vefsvæðinu press.is, þar sem Hjálmar gerir einnig grein fyrir sínum sjónarmiðum. Hvernig sem á það er litið þá þarf að efla að Blaðamannafélag Íslands og mynda traust um starfsemi þess. Það traust er ekki fyrir hendi í dag og núverandi formaður hefur ekkert aðhafst í að lagfæra þá annmarka sem athygli var vakin á fyrir síðasta aðalfund. Félagar fjölmenna vonandi á fundinn og kjósa breytingar til batnaðar. Halla Gunnarsdóttir, aðstoðarmaður innanríkisráðherra.
Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir Skoðun
„Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun
Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir Skoðun
Skoðun Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun „Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir skrifar
Skoðun Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir skrifar
Skoðun Eru borgir barnvænar? Þétting byggðar og staða barna í skipulagi Lára Ingimundardóttir skrifar
Skoðun Ný nálgun fyrir börn með fjölþættan vanda Guðmundur Ingi Þóroddsson,Guðbjörg Sveinsdóttir skrifar
Skoðun Við stöndum með Anahitu og Elissu Valgerður Árnadóttir,Rósa Líf Darradóttir,Aldís Amah Hamilton,Þorgerður María Þorbjarnardóttir,Árni Finnsson skrifar
Skoðun Þegar undirskrift skiptir máli – um gervigreind, vottun og verðmæti mannlegra athafna Henning Arnór Úlfarsson skrifar
Ósk um sérbýli, garð og rólegt umhverfi dregur fólk frá höfuðborgarsvæðinu Margrét Þóra Sæmundsdóttir Skoðun
„Elska skaltu náunga þinn“ – gegn rasisma, hatri og sögufölsunum öfga hægrisins Guðrún Ósk Þórudóttir Skoðun
Getur uppbyggilegur fréttaflutningur aukið velsæld í íslensku samfélagi? Ása Fríða Kjartansdóttir, Dóra Guðrún Guðmundsdóttir Skoðun