"Allt að“ ekki neitt Birgir Rafn Þráinsson skrifar 15. maí 2012 06:00 Sjaldan hafa valkostir neytenda verið jafn margir og nú þegar kemur að fjarskiptatengingum heimilanna. Af þeim er ljósleiðari, lagður alla leið inn á heimili notenda, líkt og Gagnaveita Reykjavíkur leggur, öflugasta og fullkomnasta lausnin enda eina sanna ljósleiðaralausnin. Um það deilir enginn og ekkert sem bendir til annars en svo verði lengi. Síminn hefur nýverið hafið kynningu á skammtímalausn sem felst í að blandað er saman ljósleiðurum sem liggja í götuskápa og áframhaldandi notkun á gömlu símalínunum. Þetta er svokölluð VDSL-tækni, næsta kynslóð af ADSL, sem Síminn kýs að kalla ljósnet. Það sem skiptir þó megin máli fyrir neytendur er hvaða þjónusta þeim býðst. Staðreyndin er sú að framboð og gæði fjarskiptaþjónustu til heimila er nátengt getu fjarskiptatengingarinnar til gagnaflutninga. Viðfangsefnið felst í því að auka mögulegt gagnamagn (bandvídd) og hámarka gagnahraða sem allra mest. Sem betur fer átta margir sig á þessum tæknilegu atriðum, ekki bara tæknifólk. Samfélagsmiðlar og sjónvarpsefni er sífellt að verða kröfuharðara á afköst og hraða gagnaflutninga og því gerir almenningur sér grein fyrir. Enginn nennir að bíða eftir að mynd á Facebook sé að birtast á tölvuskjánum, myndband á YouTube byrji að spila eða bíómynd á leigunni hefjist. Á ljósleiðaraneti Gagnaveitunnar bjóða þjónustuaðilar nú Internet-þjónustu með bandvíddina 100 megabitar á sekúndu. Það þýðir að ljósleiðaraheimtaug heimilisins ræður við umrædda bandvídd hvort heldur það er við flutning gagna til þess eða frá því og já, hvort tveggja í einu. Þarna er ekki um að ræða tilgreinda bandvídd hjá sumum eða stundum, heldur hjá öllum alltaf, það geta viðskiptavinir Ljósleiðarans staðfest með því að mæla hraða tengingar sinnar á ljosleidarinn.is. Það hefur viðgengist ansi lengi og í raun allt frá upphafi þjónustu með ADSL-tækni að neytendum sé boðið upp á hina afkáralegu skilgreiningu á þjónustu: „Allt að" eitthvað. Þannig selur Síminn nú „allt að" 50 megabita Internet þjónustu um VDSL-kerfi (ljósnet) sitt en í raun sanni má ætla að fáir viðskiptavinir nái þeirri bandvídd, sumir þeirra bara stundum og þá bara til sín. Frá heimilinu er hún a.m.k. helmingi minni. Þetta geta viðskiptavinir Símans sjálfir sannfærst um með því að mæla hraða tengingar sinnar á siminn.is/adstod/netid/hradi. Flestir munu komast að því að „allt að" er að skila þeim „langt frá" því sem þeir telja sig vera að kaupa. Réttara væri að selja þjónustu með „að lágmarki" tiltekin gæði fremur en „allt að" tiltekin gæði. Hver kaupir „allt að" tveggja lítra kók og fær þá kannski afhenta hálfs lítra kók, kannski lítra og ef heppnin er með þá tveggja lítra flösku en það er bara í boði fyrir þá sem búa við hliðina á sjoppunni! Síminn hefur fullyrt að ljósnetið muni ná til 100 þúsund heimila og að þeir muni bjóða hverju heimili 100 megabita tengingu. Það þarf engan snilling til að sjá að hér hefur markaðsfólk Símans farið eitthvað fram úr sér og lofar því sem hreinlega er ekki hægt að standa við. Hafandi fengið á sig fjölda stjórnvaldssekta vegna ólögmætra markaðsaðgerða er ótrúlegt að sjá Símann áfram á braut blekkinga í sölu- og markaðsaðgerðum sínum. Auk villandi nafngiftar og upplýsinga um bandvídd er þar að auki látið í veðri vaka að þjónusta Símans sé ódýrari en samkeppnisaðila sem nemur aðgangsgjaldi Gagnveitunnar. Neytendur, látið ekki blekkjast af svona bulli. Með einföldum verðsamanburði af vefsíðum Símans og Vodafone sést að á algengri þjónustuleið er þjónusta Vodafone um Ljósleiðara Gagnaveitunnar ódýrari en þjónusta Símans um ljósnetið. Gagnaveita Reykjavíkur hefur nú lagt og tengt ljósleiðara til rúmlega 46 þúsund heimila, fyrst og fremst á höfuðborgarsvæðinu en einnig á Suður- og Vesturlandi. Ætla má að um 50 þúsund heimili eða 40% heimila landsins geti nýtt sér alvöru ljósleiðaratengingu frá Gagnaveitu Reykjavíkur eða öðrum gagnaveitum. Þá hefur fjöldi sveitarfélaga í hyggju að leysa fjarskiptamál íbúa sinna með sambærilegum hætti. Það verður því að teljast nokkuð merkilegt að á svæðum þar sem alvöru ljósleiðaralausn er þegar til staðar telji Síminn sér hag í því að leggja út í umtalsverðar fjárfestingar til að púkka upp á áframhaldandi notkun símalínunnar. Fjárfestingum þeirra er varla vel varið í uppfærslu á gamalli koparlínutækni þar sem ljósleiðari er þegar í boði alla leið inn fyrir húsvegg. Ætli hluthafar og kröfuhafar Símans viti af þessu? Hvaða fjárfestir myndi fjárfesta í malbikun á gamla sveitaveginum við hliðina á nýlagðri hraðbrautinni? Að sjálfsögðu býðst Símanum, eins og öllum þjónustuveitum, að veita þjónustu um ljósleiðaranet Gagnaveitunnar. Með því gæti Síminn, í samkeppni við aðra, veitt þá þjónustu sem löngun Símans stendur til, í stað „allt að" þjónustu. Viðskiptavinir sem kjósa að taka alvöru ljósleiðaratengingu í notkun, hverfa því í stórum stíl frá Símanum til annarra þjónustuaðila. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Skoðanir Skoðun Mest lesið Gremjan í Grafarvogi Davíð Már Sigurðsson Skoðun Móttaka skemmtiferðaskipa - hlustað á íbúa Þórdís Lóa Þórhallsdóttir Skoðun Samlokan á borðinu: Hugleiðingar á föstudeginn langaum sjónvarpsþættina Adolescence Skúli Ólafsson Skoðun Þegar mannshjörtun mætast Jóna Hrönn Bolladóttir,Bjarni Karlsson Skoðun „Bíddu, varst þú ekki að biðja um þessa greiðslu?“ Heiðrún Jónsdóttir Skoðun Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley Skoðun Hugleiðingar á páskum Ámundi Loftsson Skoðun Kristján á Sprengisandi lendir í ágjöf Björn Ólafsson Skoðun Námsfærni nemenda í íslenskum skólum: Eigum við að lækka rána? Sigríður Ólafsdóttir Skoðun Stöðvum glæpagengi á Íslandi Hjalti Vigfússon Skoðun Skoðun Skoðun Hugleiðingar á páskum Ámundi Loftsson skrifar Skoðun Gremjan í Grafarvogi Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Samlokan á borðinu: Hugleiðingar á föstudeginn langaum sjónvarpsþættina Adolescence Skúli Ólafsson skrifar Skoðun Móttaka skemmtiferðaskipa - hlustað á íbúa Þórdís Lóa Þórhallsdóttir skrifar Skoðun Námsfærni nemenda í íslenskum skólum: Eigum við að lækka rána? Sigríður Ólafsdóttir skrifar Skoðun Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley skrifar Skoðun Þegar mannshjörtun mætast Jóna Hrönn Bolladóttir,Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Horft til einkunna og annarra þátta við innritun í framhaldsskóla Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Kristján á Sprengisandi lendir í ágjöf Björn Ólafsson skrifar Skoðun Unglingar eiga skilið heildstætt mat frá framhaldsskólum Sigurður Kári Harðarson skrifar Skoðun Stöðvum glæpagengi á Íslandi Hjalti Vigfússon skrifar Skoðun Jafnlaunavottun - „Hverjir græða á jafnlaunavottun“ Gunnar Ármannsson skrifar Skoðun Gervigreind í skólum: Tækifæri sem fáir eru að ræða? Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Hvernig húsnæðismarkað vill Viðskiptaráð? skrifar Skoðun Enginn matur og næring án sérfræðiþekkingar Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson skrifar Skoðun Öll endurhæfing er í eðli sínu starfsendurhæfing Sveindís Anna Jóhannsdóttir skrifar Skoðun „Bíddu, varst þú ekki að biðja um þessa greiðslu?“ Heiðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Rétta leiðin til endurreisnar menntakerfisins? Birgir Finnsson skrifar Skoðun Tvær dætur á Gaza - páskahugvekja Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Ef það líkist þjóðarmorði – þá er það þjóðarmorð! Ólafur Ingólfsson skrifar Skoðun Vinnustaðir fatlaðs fólks Atli Már Haraldsson skrifar Skoðun Þjónustustefna sveitarfélaga: Formsatriði eða mikilvægt stjórntæki? Jón Hrói Finnsson skrifar Skoðun Blóð, sviti og tár Jökull Jörgensen skrifar Skoðun Ertu knúin/n fram af verðugleika eða óverðugleika? Sigrún Þóra Sveinsdóttir skrifar Skoðun Er hægt að stjórna bæjarfélagi með óskhyggju? Sigurþóra Bergsdóttir skrifar Skoðun Styrkleikar barna geta legið í öðru en að fá hæstu einkunnir Anna Maria Jónsdóttir skrifar Skoðun Listin við að fara sér hægt Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Kosningar í stjórn Visku: Þitt atkvæði skiptir máli! Eydís Inga Valsdóttir skrifar Skoðun Ábyrgð yfirvalda á innra mati á skólastarfi Anna Greta Ólafsdóttir skrifar Skoðun Bjánarnir úti á landi Þorvaldur Lúðvík Sigurjónsson skrifar Sjá meira
Sjaldan hafa valkostir neytenda verið jafn margir og nú þegar kemur að fjarskiptatengingum heimilanna. Af þeim er ljósleiðari, lagður alla leið inn á heimili notenda, líkt og Gagnaveita Reykjavíkur leggur, öflugasta og fullkomnasta lausnin enda eina sanna ljósleiðaralausnin. Um það deilir enginn og ekkert sem bendir til annars en svo verði lengi. Síminn hefur nýverið hafið kynningu á skammtímalausn sem felst í að blandað er saman ljósleiðurum sem liggja í götuskápa og áframhaldandi notkun á gömlu símalínunum. Þetta er svokölluð VDSL-tækni, næsta kynslóð af ADSL, sem Síminn kýs að kalla ljósnet. Það sem skiptir þó megin máli fyrir neytendur er hvaða þjónusta þeim býðst. Staðreyndin er sú að framboð og gæði fjarskiptaþjónustu til heimila er nátengt getu fjarskiptatengingarinnar til gagnaflutninga. Viðfangsefnið felst í því að auka mögulegt gagnamagn (bandvídd) og hámarka gagnahraða sem allra mest. Sem betur fer átta margir sig á þessum tæknilegu atriðum, ekki bara tæknifólk. Samfélagsmiðlar og sjónvarpsefni er sífellt að verða kröfuharðara á afköst og hraða gagnaflutninga og því gerir almenningur sér grein fyrir. Enginn nennir að bíða eftir að mynd á Facebook sé að birtast á tölvuskjánum, myndband á YouTube byrji að spila eða bíómynd á leigunni hefjist. Á ljósleiðaraneti Gagnaveitunnar bjóða þjónustuaðilar nú Internet-þjónustu með bandvíddina 100 megabitar á sekúndu. Það þýðir að ljósleiðaraheimtaug heimilisins ræður við umrædda bandvídd hvort heldur það er við flutning gagna til þess eða frá því og já, hvort tveggja í einu. Þarna er ekki um að ræða tilgreinda bandvídd hjá sumum eða stundum, heldur hjá öllum alltaf, það geta viðskiptavinir Ljósleiðarans staðfest með því að mæla hraða tengingar sinnar á ljosleidarinn.is. Það hefur viðgengist ansi lengi og í raun allt frá upphafi þjónustu með ADSL-tækni að neytendum sé boðið upp á hina afkáralegu skilgreiningu á þjónustu: „Allt að" eitthvað. Þannig selur Síminn nú „allt að" 50 megabita Internet þjónustu um VDSL-kerfi (ljósnet) sitt en í raun sanni má ætla að fáir viðskiptavinir nái þeirri bandvídd, sumir þeirra bara stundum og þá bara til sín. Frá heimilinu er hún a.m.k. helmingi minni. Þetta geta viðskiptavinir Símans sjálfir sannfærst um með því að mæla hraða tengingar sinnar á siminn.is/adstod/netid/hradi. Flestir munu komast að því að „allt að" er að skila þeim „langt frá" því sem þeir telja sig vera að kaupa. Réttara væri að selja þjónustu með „að lágmarki" tiltekin gæði fremur en „allt að" tiltekin gæði. Hver kaupir „allt að" tveggja lítra kók og fær þá kannski afhenta hálfs lítra kók, kannski lítra og ef heppnin er með þá tveggja lítra flösku en það er bara í boði fyrir þá sem búa við hliðina á sjoppunni! Síminn hefur fullyrt að ljósnetið muni ná til 100 þúsund heimila og að þeir muni bjóða hverju heimili 100 megabita tengingu. Það þarf engan snilling til að sjá að hér hefur markaðsfólk Símans farið eitthvað fram úr sér og lofar því sem hreinlega er ekki hægt að standa við. Hafandi fengið á sig fjölda stjórnvaldssekta vegna ólögmætra markaðsaðgerða er ótrúlegt að sjá Símann áfram á braut blekkinga í sölu- og markaðsaðgerðum sínum. Auk villandi nafngiftar og upplýsinga um bandvídd er þar að auki látið í veðri vaka að þjónusta Símans sé ódýrari en samkeppnisaðila sem nemur aðgangsgjaldi Gagnveitunnar. Neytendur, látið ekki blekkjast af svona bulli. Með einföldum verðsamanburði af vefsíðum Símans og Vodafone sést að á algengri þjónustuleið er þjónusta Vodafone um Ljósleiðara Gagnaveitunnar ódýrari en þjónusta Símans um ljósnetið. Gagnaveita Reykjavíkur hefur nú lagt og tengt ljósleiðara til rúmlega 46 þúsund heimila, fyrst og fremst á höfuðborgarsvæðinu en einnig á Suður- og Vesturlandi. Ætla má að um 50 þúsund heimili eða 40% heimila landsins geti nýtt sér alvöru ljósleiðaratengingu frá Gagnaveitu Reykjavíkur eða öðrum gagnaveitum. Þá hefur fjöldi sveitarfélaga í hyggju að leysa fjarskiptamál íbúa sinna með sambærilegum hætti. Það verður því að teljast nokkuð merkilegt að á svæðum þar sem alvöru ljósleiðaralausn er þegar til staðar telji Síminn sér hag í því að leggja út í umtalsverðar fjárfestingar til að púkka upp á áframhaldandi notkun símalínunnar. Fjárfestingum þeirra er varla vel varið í uppfærslu á gamalli koparlínutækni þar sem ljósleiðari er þegar í boði alla leið inn fyrir húsvegg. Ætli hluthafar og kröfuhafar Símans viti af þessu? Hvaða fjárfestir myndi fjárfesta í malbikun á gamla sveitaveginum við hliðina á nýlagðri hraðbrautinni? Að sjálfsögðu býðst Símanum, eins og öllum þjónustuveitum, að veita þjónustu um ljósleiðaranet Gagnaveitunnar. Með því gæti Síminn, í samkeppni við aðra, veitt þá þjónustu sem löngun Símans stendur til, í stað „allt að" þjónustu. Viðskiptavinir sem kjósa að taka alvöru ljósleiðaratengingu í notkun, hverfa því í stórum stíl frá Símanum til annarra þjónustuaðila.
Samlokan á borðinu: Hugleiðingar á föstudeginn langaum sjónvarpsþættina Adolescence Skúli Ólafsson Skoðun
Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley Skoðun
Skoðun Samlokan á borðinu: Hugleiðingar á föstudeginn langaum sjónvarpsþættina Adolescence Skúli Ólafsson skrifar
Skoðun Námsfærni nemenda í íslenskum skólum: Eigum við að lækka rána? Sigríður Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley skrifar
Skoðun Horft til einkunna og annarra þátta við innritun í framhaldsskóla Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar
Skoðun Enginn matur og næring án sérfræðiþekkingar Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson skrifar
Skoðun Þjónustustefna sveitarfélaga: Formsatriði eða mikilvægt stjórntæki? Jón Hrói Finnsson skrifar
Samlokan á borðinu: Hugleiðingar á föstudeginn langaum sjónvarpsþættina Adolescence Skúli Ólafsson Skoðun
Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley Skoðun