Aleinn í heiminum? Lukka Sigurðardóttir, Katrín Harðardóttir og Margrét Kristín Blöndal skrifa 15. maí 2024 09:01 Fadi Bahar er 17 ára drengur sem hefur neyðst til þess að lifa á stanslausum flótta undanfarin 5 ár vegna mannlegrar plágu, sem herjar á land hans og þjóð. Hér á Íslandi er Fadi búinn að vera í felum síðan 16.mars, í bráðum tvo mánuði! Hvers vegna? Jú, því þá ætlaði Útlendingastofnun að senda hann úr landi, burt frá Íslandi, eina staðnum sem þessum 17 ára dreng finnst hann vera öruggur á. Já tilvera Fadi er sannarlega ekki lík tilveru flestra 17 ára gamalla drengja hér á landi. Hvernig ætli það sé að vera eftirlýstur þegar maður er 17 ára? Eftirlýstur. Ekki fyrir afbrot, heldur vegna þess að nærveru manns er ekki óskað, af yfirvöldum. Eftirlýstur af yfirvöldum af því að hann er Fadi og hann er barn, í leit að öryggi. Það hlýtur að vera bæði óskiljanleg og yfirmáta sár tilfinning fyrir 17 ára gamalt barn, enda skilst okkur sem spurst höfum fyrir um hann að álagið og streitan sé orðin svo mikil á honum að hann sé farinn að missa hárið. Hvernig ætli það sé svo, ofan á allt annað, fyrir 17 ára gamlan dreng? Kæra samfélag. Fadi þarfnast nú þess að við gerum allt sem við mögulega getum svo hann geti aftur um frjálst höfuð strokið. Að hann geti átt sér framtíð. Átt sér bjartari framtíð. Hann þarfnast þess núna. Hans er örlagastundin og við getum öll sem eitt, ákveðið að rétta út hjálparhönd. Ekkert réttlætir það að brottvísa týndu og hræddu barni út í þá ógnvekjandi óvissu sem bíður hans en það vilja íslensk yfirvöld samt gera. Vitað er, að það sem bíður hans, láti yfirvöld brottvísunina standa, er boðuð árás sænsk glæpagengis sem hefur hótað honum lífláti. Nái þeir honum ekki til að skaða hann, verður honum hins vegar af sænskum yfirvöldum brottvísað til Palestínu strax daginn eftir 18 ára afmælið! Þú mislast þetta ekki kæri lesandi. Honum verður þá brottvísað til Palestínu þar sem hryllilegustu illvirkjar heimsins stunda grimmilegt þjóðarmorð eins og við vitum og ólögleg landtökuskrímsli murka lífið úr saklausum borgurum með stuðningi landtökuhers og lögreglu allan sólarhringinn! Í máli hans kemur fram að hann hefur nú þegar upplifað ólýsanlegt og lífshættulegt óréttlæti af hendi sænsku lögreglunnar sem notaði hann, barn í viðkvæmri stöðu, til að hjálpa sér við að koma upp um sænskt glæpagengi. Einnig kemur þar fram að sænska lögreglan hafi launað barninu með því að upplýsa meðlimi gengisins um það hver það var sem komið hafði upp um þá. Það eitt og sér er glæpsamlegt athæfi af hendi sænsku lögreglunnar og því á Fadi skýlausan rétt á sérstakri málsmeðferð hér. Um hana er hann svikinn. Þótt allt þetta (og svo miklu meira) blasi við í máli hans, fær þetta barn ekki réttláta málsmeðferð. Það er ekki boðlegt. Ekki í siðuðu samfélagi. Og nógu er hann skelfingu lostinn til þess að hýrast í felum út um borg og bý, hér og þar á Íslandi, á endalausum flótta. Allt, frekar en að vera sendur aftur þangað sem hann telur sig vita, að dauðinn bíði hans. Kæra samfélag. Samkvæmt Barnasáttmála Sameinuðu þjóðanna á hvert barn rétt á að á það sé hlustað og að orð þess, óskir þess og vilji, sé virtur. Það má ekki virða það að vettugi, en það sameinast allt stjórnkerfið hér einmitt um að gera. Við sem byggjum þetta samfélag og lifum víðsjárverða tíma, þurfum að spyrja okkur eftirfarandi spurninga: Hvað er það sem við stöndum fyrir? Hver er okkar raunverulega afstaða til réttinda, allra heimsins barna, til lífs og hamingju? Er það ekki skoðun okkar að öll börn eigi sjálfsagðan rétt á lífshamingju, rétt til þess að vera 17 ára og hlakka til 18 ára afmælis síns? Eða finnst okkur eitthvað annað? Eiga bara sum börn að njóta réttinda Barnasáttmála Sameinuðu þjóðanna? Eru það kannski bara börnin sem fæðast innan „ríku“ nýlenduþjóða og vinaþjóða þeirra, sem okkur finnst „eiga“ mannréttindin? Verum þess meðvituð hverja stund, að þessar nýlenduþjóðir eru „ríkar“, aðallega vegna þess að þær hafa ráðist með ofbeldi og drápum inn í önnur lönd og rænt þau auðlindum sínum og sitja svo á auðlindum þeirra eins og ormar á gulli. Yfirvöld hér hafa svo tekið þá aumu afstöðu að hanga aftan í þessum þjóðum, herma eftir þeim í öllu tilliti því þau telja sig líka hagnast efnahagslega á þvílíku óréttlæti. „Ríkidæmi“ vesturlanda er jú í grunninn allt byggt á þjófnaði og gegndarlausu ofbeldi. Er það eðlilegt? Réttlætanlegt? Ásættanlegt? Spyrjum okkur: Er rétturinn til lífs og mannréttinda aðeins „eign“ þeirra ríku á vesturlöndum? Hvert er eiginlegt siðferði okkar? Viljum við, líkt og stjórnvöld eru að gera „normalísera“ eymd og þjáningu sumra barna en standa vörð um réttindi annarra barna? Nei - Aldrei! Við berum ábyrgð á öllum börnum. Gleymum því aldrei. Ásmundur Einar Daðason, mennta og barnamálaráðherra, Þórdís Kolbrún Reykfjörð Gylfadottir utanríkisráðherra, Guðrún Hafsteinsdóttir dómsmálaráðherra, Bjarni Benediktsson forsætisráðherra, Salvör Nordal Umboðsmaður barna, Óttarr Proppé leiðandi stýrihópa um málefni barna á flótta hjá mennta og barnamálaráðuneytinu og starfsmenn Barnaverndar - Ykkur ber bæði lagaleg og siðferðileg skylda til að hjálpa barni í þessari stöðu. Fadi hefur fengið ranga málsmeðferð frá upphafi og því ber, að taka mál hans upp aftur. Ljóst er orðið að lögfræðingur sá, sem Útlendingastofnun útvegaði honum í upphafi, var óhæfur og klúðraði máli drengsins algerlega, að því er virðist, viljandi. Íslensk stjórnvöld reyna að bera fyrir sig skýringu á úrskurðinum um brottvísun sem ekki fær staðist, þ.e. að um sé að ræða fjölskyldusameiningu. Allir málsaðilar vita þó að samband næst ekki við fjölskylduna og enginn veit hvar hana er að finna. Það er því ekki um neina fjölskyldusameiningu að ræða. Fjölskylda hans er týnd og óvíst, hvort þau séu hreinlega á lífi. Hvernig ætli það bætist við vanlíðan þessa 17 ára gamla drengs? Við vitum öll sem er, að óvissan um afdrif þeirra hlýtur að vera honum óbærileg. Kæra samfélag. Við getum brugðist við og okkur ber að gera það. Við sem samfélag þurfum að sameinast um skýr skilaboð til yfirvalda, um að við viljum ekki láta koma fram við börn af slíku ofbeldi. Að við stöndum ekki fyrir þau gildi, jafnvel þótt yfirvöld geri það. Við erum manneskjur og hjálpum hvert öðru. Við viljum benda á undirskriftalista til stuðnings Fadi: https://tinyurl.com/Undirskriftarlisti Höfundar eru mæður og amma. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Flóttafólk á Íslandi Palestína Átök í Ísrael og Palestínu Margrét Kristín Blöndal Mest lesið Þegar mannshjörtun mætast Jóna Hrönn Bolladóttir,Bjarni Karlsson Skoðun Kristján á Sprengisandi lendir í ágjöf Björn Ólafsson Skoðun Námsfærni nemenda í íslenskum skólum: Eigum við að lækka rána? Sigríður Ólafsdóttir Skoðun Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley Skoðun Horft til einkunna og annarra þátta við innritun í framhaldsskóla Guðmundur Ingi Kristinsson Skoðun „Bíddu, varst þú ekki að biðja um þessa greiðslu?“ Heiðrún Jónsdóttir Skoðun Stöðvum glæpagengi á Íslandi Hjalti Vigfússon Skoðun Unglingar eiga skilið heildstætt mat frá framhaldsskólum Sigurður Kári Harðarson Skoðun Tvær dætur á Gaza - páskahugvekja Viðar Hreinsson Skoðun Ef það líkist þjóðarmorði – þá er það þjóðarmorð! Ólafur Ingólfsson Skoðun Skoðun Skoðun Námsfærni nemenda í íslenskum skólum: Eigum við að lækka rána? Sigríður Ólafsdóttir skrifar Skoðun Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley skrifar Skoðun Þegar mannshjörtun mætast Jóna Hrönn Bolladóttir,Bjarni Karlsson skrifar Skoðun Horft til einkunna og annarra þátta við innritun í framhaldsskóla Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Kristján á Sprengisandi lendir í ágjöf Björn Ólafsson skrifar Skoðun Unglingar eiga skilið heildstætt mat frá framhaldsskólum Sigurður Kári Harðarson skrifar Skoðun Stöðvum glæpagengi á Íslandi Hjalti Vigfússon skrifar Skoðun Jafnlaunavottun - „Hverjir græða á jafnlaunavottun“ Gunnar Ármannsson skrifar Skoðun Gervigreind í skólum: Tækifæri sem fáir eru að ræða? Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Hvernig húsnæðismarkað vill Viðskiptaráð? skrifar Skoðun Enginn matur og næring án sérfræðiþekkingar Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson skrifar Skoðun Öll endurhæfing er í eðli sínu starfsendurhæfing Sveindís Anna Jóhannsdóttir skrifar Skoðun „Bíddu, varst þú ekki að biðja um þessa greiðslu?“ Heiðrún Jónsdóttir skrifar Skoðun Rétta leiðin til endurreisnar menntakerfisins? Birgir Finnsson skrifar Skoðun Tvær dætur á Gaza - páskahugvekja Viðar Hreinsson skrifar Skoðun Ef það líkist þjóðarmorði – þá er það þjóðarmorð! Ólafur Ingólfsson skrifar Skoðun Vinnustaðir fatlaðs fólks Atli Már Haraldsson skrifar Skoðun Þjónustustefna sveitarfélaga: Formsatriði eða mikilvægt stjórntæki? Jón Hrói Finnsson skrifar Skoðun Blóð, sviti og tár Jökull Jörgensen skrifar Skoðun Ertu knúin/n fram af verðugleika eða óverðugleika? Sigrún Þóra Sveinsdóttir skrifar Skoðun Er hægt að stjórna bæjarfélagi með óskhyggju? Sigurþóra Bergsdóttir skrifar Skoðun Styrkleikar barna geta legið í öðru en að fá hæstu einkunnir Anna Maria Jónsdóttir skrifar Skoðun Listin við að fara sér hægt Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Kosningar í stjórn Visku: Þitt atkvæði skiptir máli! Eydís Inga Valsdóttir skrifar Skoðun Ábyrgð yfirvalda á innra mati á skólastarfi Anna Greta Ólafsdóttir skrifar Skoðun Bjánarnir úti á landi Þorvaldur Lúðvík Sigurjónsson skrifar Skoðun Hvað kostar EES samningurinn þjóðina? Sigurbjörn Svavarsson skrifar Skoðun En hvað með loftslagið? Emma Soffía Elkjær Emilsdóttir,Eiríkur Hjálmarsson skrifar Skoðun Ráðherra og valdníðsla í hans nafni Örn Pálmason skrifar Skoðun Betri nýting á tíma og fjármunum Reykjavíkurborgar 1/3 Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Sjá meira
Fadi Bahar er 17 ára drengur sem hefur neyðst til þess að lifa á stanslausum flótta undanfarin 5 ár vegna mannlegrar plágu, sem herjar á land hans og þjóð. Hér á Íslandi er Fadi búinn að vera í felum síðan 16.mars, í bráðum tvo mánuði! Hvers vegna? Jú, því þá ætlaði Útlendingastofnun að senda hann úr landi, burt frá Íslandi, eina staðnum sem þessum 17 ára dreng finnst hann vera öruggur á. Já tilvera Fadi er sannarlega ekki lík tilveru flestra 17 ára gamalla drengja hér á landi. Hvernig ætli það sé að vera eftirlýstur þegar maður er 17 ára? Eftirlýstur. Ekki fyrir afbrot, heldur vegna þess að nærveru manns er ekki óskað, af yfirvöldum. Eftirlýstur af yfirvöldum af því að hann er Fadi og hann er barn, í leit að öryggi. Það hlýtur að vera bæði óskiljanleg og yfirmáta sár tilfinning fyrir 17 ára gamalt barn, enda skilst okkur sem spurst höfum fyrir um hann að álagið og streitan sé orðin svo mikil á honum að hann sé farinn að missa hárið. Hvernig ætli það sé svo, ofan á allt annað, fyrir 17 ára gamlan dreng? Kæra samfélag. Fadi þarfnast nú þess að við gerum allt sem við mögulega getum svo hann geti aftur um frjálst höfuð strokið. Að hann geti átt sér framtíð. Átt sér bjartari framtíð. Hann þarfnast þess núna. Hans er örlagastundin og við getum öll sem eitt, ákveðið að rétta út hjálparhönd. Ekkert réttlætir það að brottvísa týndu og hræddu barni út í þá ógnvekjandi óvissu sem bíður hans en það vilja íslensk yfirvöld samt gera. Vitað er, að það sem bíður hans, láti yfirvöld brottvísunina standa, er boðuð árás sænsk glæpagengis sem hefur hótað honum lífláti. Nái þeir honum ekki til að skaða hann, verður honum hins vegar af sænskum yfirvöldum brottvísað til Palestínu strax daginn eftir 18 ára afmælið! Þú mislast þetta ekki kæri lesandi. Honum verður þá brottvísað til Palestínu þar sem hryllilegustu illvirkjar heimsins stunda grimmilegt þjóðarmorð eins og við vitum og ólögleg landtökuskrímsli murka lífið úr saklausum borgurum með stuðningi landtökuhers og lögreglu allan sólarhringinn! Í máli hans kemur fram að hann hefur nú þegar upplifað ólýsanlegt og lífshættulegt óréttlæti af hendi sænsku lögreglunnar sem notaði hann, barn í viðkvæmri stöðu, til að hjálpa sér við að koma upp um sænskt glæpagengi. Einnig kemur þar fram að sænska lögreglan hafi launað barninu með því að upplýsa meðlimi gengisins um það hver það var sem komið hafði upp um þá. Það eitt og sér er glæpsamlegt athæfi af hendi sænsku lögreglunnar og því á Fadi skýlausan rétt á sérstakri málsmeðferð hér. Um hana er hann svikinn. Þótt allt þetta (og svo miklu meira) blasi við í máli hans, fær þetta barn ekki réttláta málsmeðferð. Það er ekki boðlegt. Ekki í siðuðu samfélagi. Og nógu er hann skelfingu lostinn til þess að hýrast í felum út um borg og bý, hér og þar á Íslandi, á endalausum flótta. Allt, frekar en að vera sendur aftur þangað sem hann telur sig vita, að dauðinn bíði hans. Kæra samfélag. Samkvæmt Barnasáttmála Sameinuðu þjóðanna á hvert barn rétt á að á það sé hlustað og að orð þess, óskir þess og vilji, sé virtur. Það má ekki virða það að vettugi, en það sameinast allt stjórnkerfið hér einmitt um að gera. Við sem byggjum þetta samfélag og lifum víðsjárverða tíma, þurfum að spyrja okkur eftirfarandi spurninga: Hvað er það sem við stöndum fyrir? Hver er okkar raunverulega afstaða til réttinda, allra heimsins barna, til lífs og hamingju? Er það ekki skoðun okkar að öll börn eigi sjálfsagðan rétt á lífshamingju, rétt til þess að vera 17 ára og hlakka til 18 ára afmælis síns? Eða finnst okkur eitthvað annað? Eiga bara sum börn að njóta réttinda Barnasáttmála Sameinuðu þjóðanna? Eru það kannski bara börnin sem fæðast innan „ríku“ nýlenduþjóða og vinaþjóða þeirra, sem okkur finnst „eiga“ mannréttindin? Verum þess meðvituð hverja stund, að þessar nýlenduþjóðir eru „ríkar“, aðallega vegna þess að þær hafa ráðist með ofbeldi og drápum inn í önnur lönd og rænt þau auðlindum sínum og sitja svo á auðlindum þeirra eins og ormar á gulli. Yfirvöld hér hafa svo tekið þá aumu afstöðu að hanga aftan í þessum þjóðum, herma eftir þeim í öllu tilliti því þau telja sig líka hagnast efnahagslega á þvílíku óréttlæti. „Ríkidæmi“ vesturlanda er jú í grunninn allt byggt á þjófnaði og gegndarlausu ofbeldi. Er það eðlilegt? Réttlætanlegt? Ásættanlegt? Spyrjum okkur: Er rétturinn til lífs og mannréttinda aðeins „eign“ þeirra ríku á vesturlöndum? Hvert er eiginlegt siðferði okkar? Viljum við, líkt og stjórnvöld eru að gera „normalísera“ eymd og þjáningu sumra barna en standa vörð um réttindi annarra barna? Nei - Aldrei! Við berum ábyrgð á öllum börnum. Gleymum því aldrei. Ásmundur Einar Daðason, mennta og barnamálaráðherra, Þórdís Kolbrún Reykfjörð Gylfadottir utanríkisráðherra, Guðrún Hafsteinsdóttir dómsmálaráðherra, Bjarni Benediktsson forsætisráðherra, Salvör Nordal Umboðsmaður barna, Óttarr Proppé leiðandi stýrihópa um málefni barna á flótta hjá mennta og barnamálaráðuneytinu og starfsmenn Barnaverndar - Ykkur ber bæði lagaleg og siðferðileg skylda til að hjálpa barni í þessari stöðu. Fadi hefur fengið ranga málsmeðferð frá upphafi og því ber, að taka mál hans upp aftur. Ljóst er orðið að lögfræðingur sá, sem Útlendingastofnun útvegaði honum í upphafi, var óhæfur og klúðraði máli drengsins algerlega, að því er virðist, viljandi. Íslensk stjórnvöld reyna að bera fyrir sig skýringu á úrskurðinum um brottvísun sem ekki fær staðist, þ.e. að um sé að ræða fjölskyldusameiningu. Allir málsaðilar vita þó að samband næst ekki við fjölskylduna og enginn veit hvar hana er að finna. Það er því ekki um neina fjölskyldusameiningu að ræða. Fjölskylda hans er týnd og óvíst, hvort þau séu hreinlega á lífi. Hvernig ætli það bætist við vanlíðan þessa 17 ára gamla drengs? Við vitum öll sem er, að óvissan um afdrif þeirra hlýtur að vera honum óbærileg. Kæra samfélag. Við getum brugðist við og okkur ber að gera það. Við sem samfélag þurfum að sameinast um skýr skilaboð til yfirvalda, um að við viljum ekki láta koma fram við börn af slíku ofbeldi. Að við stöndum ekki fyrir þau gildi, jafnvel þótt yfirvöld geri það. Við erum manneskjur og hjálpum hvert öðru. Við viljum benda á undirskriftalista til stuðnings Fadi: https://tinyurl.com/Undirskriftarlisti Höfundar eru mæður og amma.
Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley Skoðun
Horft til einkunna og annarra þátta við innritun í framhaldsskóla Guðmundur Ingi Kristinsson Skoðun
Skoðun Námsfærni nemenda í íslenskum skólum: Eigum við að lækka rána? Sigríður Ólafsdóttir skrifar
Skoðun Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley skrifar
Skoðun Horft til einkunna og annarra þátta við innritun í framhaldsskóla Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar
Skoðun Enginn matur og næring án sérfræðiþekkingar Ólöf Guðný Geirsdóttir,Ólafur Ögmundarson skrifar
Skoðun Þjónustustefna sveitarfélaga: Formsatriði eða mikilvægt stjórntæki? Jón Hrói Finnsson skrifar
Snorri byggir skoðun á skólakerfinu á reynslusögum annarra en Guðrún vitnar í ritrýndar heimildir Davíð Routley Skoðun
Horft til einkunna og annarra þátta við innritun í framhaldsskóla Guðmundur Ingi Kristinsson Skoðun