Á þriðja tímanum í nótt hvolfdi strandveiðibátur norðvestur af Garðskaga. Viðbragðsaðilar voru kallaðir út vegna málsins en Arnar Magnússon, skipstjóri annars strandveiðibáts, kom skipverjanum til bjargar. Báturinn var svo dreginn í land. Fréttastofa tók Arnar tali í dag þegar hann var að landa í Sandgerði.
Arnar, sem er skipstjóri á Kola GK 41 fór um svipað leyti út á sjó og kollegi hans sem lenti í hremmingunum. „Við vorum að fara á sjó félagarnir, ég talaði við hann rétt fyrir utan innsiglinguna. Ég sé svo þennan fraktara fara vesturúr. Svo þegar ég kem þarna utar sé ég eitthvað sem ég hélt að væri gámur á floti, svo sé ég að þetta er bátur, ég tek hring og þegar ég kom nær og sá nafnið á bátnum þá fékk ég sting í hjartað. Þessi maður, ég hef þekkt hann í 40 ár.“
Hann hafi strax kallað á Landhelgisgæsluna og látið vita hvað var að ske, báturinn hafi verið á hvolfi og maðurinn inni í, og hann hafi ekkert getað gert. „Svo allt í einu skýtur hann upp, hann var búinn að koma sér í flotgallann og komast út, þannig ég dröslaði honum um borð og sagði honum að slaka á.“ Arnar hafi þurft að skera skálmurnar af flotgallanum til að ná honum um borð, því hann hafi verið fullur af sjó. Hann hafi svo gefið honum hlý föt og kaffi.
Hann segir að þá hafi báturinn verið kominn með stefnið alveg upp, og að skipverjinn hefði ekki mátt fara mikið seinna frá borði. „En þetta var bara yndislegt, við knúsuðumst vel,“ segir Arnar.
Hvernig var ástandið á honum?
„Honum var bara ískalt, þess vegna dreif ég hann í þurr föt og var svona að nudda hann og reyna fá hita í hann. En ég var ekki lengi í land.“
Mikið högg hafi komið á bátinn
„Hann sagði að það hefði komið svaka högg á bátinn, þannig að ég tengdi það strax við fraktarann, af því að hann var utar og það passaði við fjarlægðina,“ segir Arnar. Hann telur að þeir hafi lent saman. Báturinn sé um fimm tonn, og mikið þurfi til að slíkur bátur hvolfi í blíðu. Það sé í raun ekki um annað að dreifa en að fraktarinn hafi lent á honum.
Veistu hvort það séu einhverjar skemmdir á bátnum?
„Það eru skemmdir á honum. Það eru líka skemmdir á skipinu, það er komið í Vestmannaeyjahöfn. Þetta fer sína leið bara, í kerfinu“
Þegar Arnar kom í land með manninn biðu hans sjúkrabíll og lögreglan. Hann hafi þá ákveðið að fara aftur út á sjó því að allt fór vel, og það hafi skilað sér. „Lífið heldur áfram, og fyrst þetta fór vel verður maður að halda áfram.“ Þegar fréttastofa tók hann tali var hann nýkominn í land með troðfull kör af þorski. Hann segir að hann hafi verið 44 ár á sjó, en róðurinn í nótt hafi verið stærsti róður ævi sinnar. Aflinn skipti engu máli þegar vinur til 40 ára er annars vegar.
Hefurðu heyrt í honum eitthvað í dag?
„Hann hringdi í mig áðan, þá var hann bara sprækur. Hann ætlaði að fara kíkja á bátinn hérna í morgun þegar búið var að taka hann upp. Það er bara yndislegt, það fer ekki alltaf svona vel“
