Ein af hverjum fjórum Silja Höllu Egilsdóttir skrifar 26. júlí 2025 11:00 Druslugangan er vettvangur þar sem reiði og ást mætast í einni stórri samstöðugöngu. Við mótmælum því að kynferðisofbeldi sé enn partur af daglegu lífi meira en helmings fólks í heiminum. Við mótmælum því að konum og kvárum sem lenda í ofbeldi sé kennt um það vegna klæðaburðar og smættuð í orð eins og druslur - þess vegna erum við öll druslur. Í ár, eins og fyrri ár, göngum við fyrir þau sem ekki hafa stigið fram og sagt frá, fyrir þau sem ákváðu að kæra ekki, fyrir þau sem kærðu, fyrir öll kyn og öll þau sem orðið hafa fyrir kynbundnu ofbeldi og/eða kynferðisofbeldi. Í ár eru liðin 50 ár frá því að íslenskar konur kröfðust breytinga og stöðvuðu samfélagið á Kvennafrídeginum árið 1975, og því hefur árið í ár hlotið titilinn Kvennaár þar sem konur og kvár krefjast endanlegs jafnréttis kynjanna og aðgerða gegn ofbeldi. 30. janúar 2025 markaði formlegt upphaf Kvennaárs, og Kvennaárið hófst með fráfalli einnar öflugustu baráttukonu okkar tíma, Ólöfu Töru, aðeins 34 ára gamalli. Fáir einstaklingar hafa haft jafn djúpstæð áhrif á umræðuna um réttindi þolenda kynbundins ofbeldis á Íslandi og hún. Ólöf var ötul talskona réttlætis, lögfræðingur og baráttumanneskja sem lét verkin tala, jafnvel þegar það þótti ekki alltaf viðeigandi eða þægilegt. Það er ekki þægileg staðreynd að ein af hverjum fjórum konum hafi orðið fyrir ofbeldi á Íslandi, og að sú tala sé mögulega hærri vegna allra þeirra sem ákveða að kæra ekki ofbeldi eða segja ekki frá. Ólöf knúði okkur sömuleiðis til að horfa lengra en einungis á tölfræðina, að ein af hverjum fjórum konum væri meira en bara tala, og rétt tæpum tveimur mánuðum áður en hún kvaddi ræddi hún að hún sjálf yrði kannski einn daginn hluti af tölfræðinni yfir þær konur sem hafa ekki lifað af afleiðingar ofbeldisins sem þær urðu fyrir. Ólöf sagði frá eigin reynslu af ofbeldi í nánu sambandi af hreinskilni sem mörg áttu erfitt með að horfast í augu við - og hún lýsti því með skýrum hætti hvernig réttarkerfið brást henni, rétt eins og það hefur brugðist svo mörgum öðrum. Hún var óhrædd við að benda á kerfisbundna veikleika með tölfræðina að vopni, kalla eftir ábyrgð og þrýsta á breytingar, ekki bara í nafni eigin reynslu, heldur allra þeirra sem hafa fundið sig knúin til að þegja í skugga samfélagslegra viðhorfa og meingallaðs dómskerfis. Fyrir mig sem ungan þolanda, eina af hverjum fjórum, skipti rödd Ólafar sköpum. Hún var fyrirmynd þegar ég hafði hreinlega enga trú á kerfinu og var alls ekki viss um hvert ég gæti leitað. Samtök eins og Öfgar, stofnuð meðal annars af Ólöfu, breyttu hugarfari mínu alfarið. Ég fann að ég var ekki ein, ekki að ýkja eða of viðkvæm. Hún gaf mér leyfi til að vera reið, til að krefjast þess að mér væri trúað, og til að finna fyrir því að það væri pláss fyrir mig í þessari baráttu. Í heimi þar sem þolendur eru oftar en ekki kramdir niður og látnir efast um eigið gildi, var það ómetanlegt. Það er ólýsanlega sárt að manneskja sem helgaði líf sitt því að styrkja aðra hafi ekki sjálf notið nægs öryggis, skilnings eða stuðnings til að lifa af. Það minnir okkur á að baráttan getur verið þungbær byrði og að samfélagið ber ábyrgð á því að búa til rými þar sem fólkið í framlínunni fær að vera manneskjur með tilfinningar, veikleika og þörf fyrir vernd. Þess vegna skiptir máli að heiðra Ólöfu Töru sérstaklega í ár. Ekki aðeins vegna þess sem hún stóð fyrir, heldur fyrir þá þolendur sem hún talaði fyrir. Hún öskraði þegar aðrir þögðu. Hún stóð með þeim sem enginn hlustaði á. Hún gaf okkur verkfæri sem munu nýtast okkur að eilífu og hún á svo sannarlega hluta af heiðrinum að Druslugangan sé yfirhöfuð til hér á Íslandi. Við í skipulagsteymi Druslugöngunnar viljum votta aðstandendum Ólafar okkar dýpstu samúð og allan okkar styrk svo að minning hennar lifi ásamt baráttuanda, því við værum ekki hér án hennar. Fjölmennum í gönguna fyrir Ólöfu og fyrir þau sem hafa ekki lifað af ofbeldið sem þau urðu fyrir. Sjáumst við Hallgrímskirkju klukkan 14:00. Höfundur er meðlimur í skipulagsteymi Druslugöngunnar. Öll sem vilja leita sér hjálpar geta leitað til Bjarkarhlíðar og Stígamóta. Allur ágóði af göngunni í ár fer í Minningarsjóð Ólafar Töru sem styður bæði við þolendur og þau sem eru í framlínu baráttunnar. Öll sem vilja leggja Druslugöngunni lið geta greitt frjáls framlög á reikning göngunnar 0101-26-100839 kt. 580711-0730 eða verslað varning á göngunni. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Druslugangan Jafnréttismál Mest lesið Öndum rólega Heiðrún Lind Marteinsdóttir Skoðun Þau sem hlaupa í átt að hættunni þegar aðrir flýja Gísli Rafn Ólafsson Skoðun „Akademísk sniðganga“: gaslýsingar og hnignun háskólasamfélagsins Birgir Finnsson Skoðun Þúsundir barna bætast við umferðina Hrefna Sigurjónsdóttir Skoðun Ferðumst saman í Reykjavík Heiða Björg Hilmisdóttir Skoðun Hver lifir á strípuðum bótum? Harpa Sævarsdóttir Skoðun Framtíð villta laxins hangir á bláþræði Elvar Örn Friðriksson Skoðun Fíknisjúkdómur – samfélagsleg ábyrgð sem við þurfum að takast á við Halldór Þór Svavarsson Skoðun Það sem ekki má segja um það sem enginn vill sjá Viðar Hreinsson Skoðun Hvaða framtíð bíður barna okkar árið 2050? Hafdís Hanna Ægisdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Ferðumst saman í Reykjavík Heiða Björg Hilmisdóttir skrifar Skoðun Þúsundir barna bætast við umferðina Hrefna Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Þau sem hlaupa í átt að hættunni þegar aðrir flýja Gísli Rafn Ólafsson skrifar Skoðun Öndum rólega Heiðrún Lind Marteinsdóttir skrifar Skoðun Réttur barna versus veruleiki Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Framtíð villta laxins hangir á bláþræði Elvar Örn Friðriksson skrifar Skoðun „Akademísk sniðganga“: gaslýsingar og hnignun háskólasamfélagsins Birgir Finnsson skrifar Skoðun Við lifum ekki á tíma fasisma Hjörvar Sigurðsson skrifar Skoðun Fíknisjúkdómur – samfélagsleg ábyrgð sem við þurfum að takast á við Halldór Þór Svavarsson skrifar Skoðun Ætlar ríkið að stuðla að aukinni tóbaksneyslu á Íslandi? Bjarni Freyr Guðmundsson skrifar Skoðun Bílastæðavandi í Reykjavík – tími til aðgerða Einar Sveinbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Þakkir til Sivjar Arnar Sigurðsson skrifar Skoðun Fráleit túlkun á fornum texta breytir ekki staðreyndum Ómar Torfason skrifar Skoðun Betri strætó strax í dag Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Viltu skilja bílinn eftir heima? Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Hvaða framtíð bíður barna okkar árið 2050? Hafdís Hanna Ægisdóttir skrifar Skoðun Metabolic Psychiatry: Ný nálgun í geðlækningum Vigdís M. Jónsdóttir skrifar Skoðun Af hverju skiptir vökvagjöf okkur svona miklu máli? Hanna Birna Valdimarsdóttir skrifar Skoðun Gervigreindin kolfellur á öllum prófum. Er bólan að bresta? Brynjólfur Þorvarðsson skrifar Skoðun Kerfisbundið afnám réttinda kvenna — Staða afganskra kvenna 4 árum eftir valdatöku talíbana Ólafur Elínarson,Anna Steinsen skrifar Skoðun Hér er það sem Ágúst sagði ykkur ekki Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Framtíð íslensks menntakerfis – lærum af Buffalo og leiðandi háskólum heims Sigvaldi Einarsson skrifar Skoðun Öryggismenning – hjartað í ábyrgri ferðaþjónustu Ólína Laxdal,Sólveig Nikulásdóttir skrifar Skoðun Nýsamþykkt aðgerðaáætlun í krabbameinsmálum – aldrei mikilvægari en nú Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Falið heimsveldi Al Thani-fjölskyldunnar Finnur Th. Eiríksson skrifar Skoðun Við styðjum Ingólf Gíslason og annað starfsfólk í akademískri sniðgöngu Elía Hörpu og Önundarbur,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Íris Ellenberger,Sjöfn Asare skrifar Skoðun Hið landlæga fúsk Helga Sigrún Harðardóttir skrifar Skoðun Þetta þarftu að vita: 12 atriði Ágúst Ólafur Ágústsson skrifar Skoðun Ég frétti af konu Gunnhildur Sveinsdóttir skrifar Skoðun Rangfærslur ESB-sinna leiðréttar Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Sjá meira
Druslugangan er vettvangur þar sem reiði og ást mætast í einni stórri samstöðugöngu. Við mótmælum því að kynferðisofbeldi sé enn partur af daglegu lífi meira en helmings fólks í heiminum. Við mótmælum því að konum og kvárum sem lenda í ofbeldi sé kennt um það vegna klæðaburðar og smættuð í orð eins og druslur - þess vegna erum við öll druslur. Í ár, eins og fyrri ár, göngum við fyrir þau sem ekki hafa stigið fram og sagt frá, fyrir þau sem ákváðu að kæra ekki, fyrir þau sem kærðu, fyrir öll kyn og öll þau sem orðið hafa fyrir kynbundnu ofbeldi og/eða kynferðisofbeldi. Í ár eru liðin 50 ár frá því að íslenskar konur kröfðust breytinga og stöðvuðu samfélagið á Kvennafrídeginum árið 1975, og því hefur árið í ár hlotið titilinn Kvennaár þar sem konur og kvár krefjast endanlegs jafnréttis kynjanna og aðgerða gegn ofbeldi. 30. janúar 2025 markaði formlegt upphaf Kvennaárs, og Kvennaárið hófst með fráfalli einnar öflugustu baráttukonu okkar tíma, Ólöfu Töru, aðeins 34 ára gamalli. Fáir einstaklingar hafa haft jafn djúpstæð áhrif á umræðuna um réttindi þolenda kynbundins ofbeldis á Íslandi og hún. Ólöf var ötul talskona réttlætis, lögfræðingur og baráttumanneskja sem lét verkin tala, jafnvel þegar það þótti ekki alltaf viðeigandi eða þægilegt. Það er ekki þægileg staðreynd að ein af hverjum fjórum konum hafi orðið fyrir ofbeldi á Íslandi, og að sú tala sé mögulega hærri vegna allra þeirra sem ákveða að kæra ekki ofbeldi eða segja ekki frá. Ólöf knúði okkur sömuleiðis til að horfa lengra en einungis á tölfræðina, að ein af hverjum fjórum konum væri meira en bara tala, og rétt tæpum tveimur mánuðum áður en hún kvaddi ræddi hún að hún sjálf yrði kannski einn daginn hluti af tölfræðinni yfir þær konur sem hafa ekki lifað af afleiðingar ofbeldisins sem þær urðu fyrir. Ólöf sagði frá eigin reynslu af ofbeldi í nánu sambandi af hreinskilni sem mörg áttu erfitt með að horfast í augu við - og hún lýsti því með skýrum hætti hvernig réttarkerfið brást henni, rétt eins og það hefur brugðist svo mörgum öðrum. Hún var óhrædd við að benda á kerfisbundna veikleika með tölfræðina að vopni, kalla eftir ábyrgð og þrýsta á breytingar, ekki bara í nafni eigin reynslu, heldur allra þeirra sem hafa fundið sig knúin til að þegja í skugga samfélagslegra viðhorfa og meingallaðs dómskerfis. Fyrir mig sem ungan þolanda, eina af hverjum fjórum, skipti rödd Ólafar sköpum. Hún var fyrirmynd þegar ég hafði hreinlega enga trú á kerfinu og var alls ekki viss um hvert ég gæti leitað. Samtök eins og Öfgar, stofnuð meðal annars af Ólöfu, breyttu hugarfari mínu alfarið. Ég fann að ég var ekki ein, ekki að ýkja eða of viðkvæm. Hún gaf mér leyfi til að vera reið, til að krefjast þess að mér væri trúað, og til að finna fyrir því að það væri pláss fyrir mig í þessari baráttu. Í heimi þar sem þolendur eru oftar en ekki kramdir niður og látnir efast um eigið gildi, var það ómetanlegt. Það er ólýsanlega sárt að manneskja sem helgaði líf sitt því að styrkja aðra hafi ekki sjálf notið nægs öryggis, skilnings eða stuðnings til að lifa af. Það minnir okkur á að baráttan getur verið þungbær byrði og að samfélagið ber ábyrgð á því að búa til rými þar sem fólkið í framlínunni fær að vera manneskjur með tilfinningar, veikleika og þörf fyrir vernd. Þess vegna skiptir máli að heiðra Ólöfu Töru sérstaklega í ár. Ekki aðeins vegna þess sem hún stóð fyrir, heldur fyrir þá þolendur sem hún talaði fyrir. Hún öskraði þegar aðrir þögðu. Hún stóð með þeim sem enginn hlustaði á. Hún gaf okkur verkfæri sem munu nýtast okkur að eilífu og hún á svo sannarlega hluta af heiðrinum að Druslugangan sé yfirhöfuð til hér á Íslandi. Við í skipulagsteymi Druslugöngunnar viljum votta aðstandendum Ólafar okkar dýpstu samúð og allan okkar styrk svo að minning hennar lifi ásamt baráttuanda, því við værum ekki hér án hennar. Fjölmennum í gönguna fyrir Ólöfu og fyrir þau sem hafa ekki lifað af ofbeldið sem þau urðu fyrir. Sjáumst við Hallgrímskirkju klukkan 14:00. Höfundur er meðlimur í skipulagsteymi Druslugöngunnar. Öll sem vilja leita sér hjálpar geta leitað til Bjarkarhlíðar og Stígamóta. Allur ágóði af göngunni í ár fer í Minningarsjóð Ólafar Töru sem styður bæði við þolendur og þau sem eru í framlínu baráttunnar. Öll sem vilja leggja Druslugöngunni lið geta greitt frjáls framlög á reikning göngunnar 0101-26-100839 kt. 580711-0730 eða verslað varning á göngunni.
Fíknisjúkdómur – samfélagsleg ábyrgð sem við þurfum að takast á við Halldór Þór Svavarsson Skoðun
Skoðun Fíknisjúkdómur – samfélagsleg ábyrgð sem við þurfum að takast á við Halldór Þór Svavarsson skrifar
Skoðun Kerfisbundið afnám réttinda kvenna — Staða afganskra kvenna 4 árum eftir valdatöku talíbana Ólafur Elínarson,Anna Steinsen skrifar
Skoðun Framtíð íslensks menntakerfis – lærum af Buffalo og leiðandi háskólum heims Sigvaldi Einarsson skrifar
Skoðun Öryggismenning – hjartað í ábyrgri ferðaþjónustu Ólína Laxdal,Sólveig Nikulásdóttir skrifar
Skoðun Nýsamþykkt aðgerðaáætlun í krabbameinsmálum – aldrei mikilvægari en nú Halla Þorvaldsdóttir skrifar
Skoðun Við styðjum Ingólf Gíslason og annað starfsfólk í akademískri sniðgöngu Elía Hörpu og Önundarbur,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Íris Ellenberger,Sjöfn Asare skrifar
Fíknisjúkdómur – samfélagsleg ábyrgð sem við þurfum að takast á við Halldór Þór Svavarsson Skoðun