Skoðun

Við getum öll stutt við lesskilning barna - Gleði­legan dag læsis

Auður Soffía Björgvinsdóttir skrifar

Félag læsisfræðinga á Íslandi (FLÍS) fagnar um þessar mundir fimm ára afmæli. Félagið var stofnað með þá hugsjón að tengja saman fólk með menntun í læsisfræðum og skapa vettvang til að efla þekkingu og umræðu um læsi á Íslandi. Félagið er einnig aðili að evrópskum og alþjóðlegum samtökum læsisfræðinga.

Meðal verkefna félagsins er vitundarvakning um málefni sem tengjast læsi. Af nógu er að taka því hugtakið er umfangsmikið. En það jákvæða er að læsi og lestrarfærni er mikið rannsakað efni og margt er vitað. Leiðin að eflingu lestrarfærni er að nýta sér alla þá þekkingu sem hefur skapast með áratuga rannsóknum og það er meðal annars hlutverk læsisfræðinga að miðla þessari þekkingu.

Á degi læsis viljum við senda mikilvæg skilaboð um lesskilning og bendum á hve margt fullorðnir í umhverfi hvers barns geta gert til að styðja við skilning barna á textum.

Til að útskýra lesskilning er gagnlegt að nota einfalda lestrarlíkanið (Gough og Tunmer, 1986) sem má sjá á myndinni hér að neðan.

Færnin að lesa orð margfaldað með málskilningi er það sem þarf til að lesskilningur geti orðið. Margföldun en ekki plús vegna þess að þegar eitthvað er margfaldað með núlli verður útkoman núll. Það er því ekki nóg að búa yfir góðri lestrarfærni eða góðum málskilningi, færni í hvoru tveggja þarf til að lesskilningur verði góður.

Hvernig má nýta þessa vitneskju til að styðja við lesskilning barna? Hér koma nokkrir punktar.

- Byrjað er að efla málskilning löngu áður en formlegt lestrarnám hefst. Börn sem er mikið talað við og lesið fyrir frá fæðingu öðlast betri skilning og þekkingu á tungumálinu og hafa góða forgjöf þegar þau byrja að læra að lesa.

- Börn hlusta áður en þau læra að tala og þau meðtaka þegar fólkið í umhverfi þeirra setur orð á athafnir og það sem ber fyrir augu til dæmis í gönguferðum eða heima.

- Að lesa fyrir lítil börn og tala við þau um innihald bókanna eflir málskilning meira en samtal um hversdagslega hluti því orðaforði bóka er alla jafna flóknari og meiri en sá sem við notum til að ræða um daglegar athafnir.

- Meðan lesið er fyrir börn ætti samtal um efni textans að eiga sér stað. Þetta hjálpar börnum að hugsa um innihald texta þegar þau fara að lesa sjálf síðar. Samtöl um texta taka mið af því sem er lesið og verða flóknari eftir því sem börn eldast og lesefnið breytist. Samtal gæti til dæmis verið á þessa leið:

Af hverju ætli Litla skrímslið segi ekki nei þegar Stóra skrímslið tekur litina?

Hefur þér einhvern tíma liðið eins og Fíusól líður núna?

Hefðir þú þorað að gera eins og Lína langsokkur?

Nú eru vinirnir í vandræðum,hvað skyldu þau gera næst?

Þetta er eins og skógurinn í Heiðmörk, manstu þegar við fórum þangað? Manstu eftir lyktinni af trjánum?

- Þegar formlegt lestrarnám hefst krefst tæknilegi hluti lestrarfærni mikils tíma, góðrar kennslu og þjálfunar. Á þeim tíma glíma börn við að ná tökum á einföldum texta og það verkefni reynist þeim misjafnlega auðvelt.

- Við upphaf lestrarnáms eru textarnir oft mjög auðveldir og innihald þeirra er gjarnan rýrt, enda er markmiðið að þjálfa færni í að lesa úr bókstöfum. Á meðan lesum við flóknari bækur fyrir börnin og höldum áfram að ræða innihaldið.

- Eftir því sem börn æfa sig að lesa þyngri og þyngri texta er stutt við lesskilninginn með því að ræða um textann, rétt eins og þegar lesið var fyrir börnin.

- Á meðan börn öðlast færni í lestri og ná góðri fimi, felst hlutverk fullorðinna áfram í að styðja við færni í lestri orða og málskilning. En nú er einnig stutt við lesskilning. Hlutverkin hafa nefnilega snúist við, börnin geta lesið textann. Aukin lestrarfærni barna þýðir þó ekki að það eigi að hætta að lesa fyrir þau, það má skiptast á.

- Eftir því sem tímanum vindur fram og færni barna vex breytast áskoranirnar og hægt verður að takast á við fjölbreyttari texta og stuðningurinn við lesturinn getur breyst í samveru og samtal um texta sem lesinn er sjálfstætt. Fullorðnir sem eru í leshringjum eða bókaklúbbum lesa sjálfstætt og hittast svo til að ræða málin og eiga góða stund. Bókaklúbbur með barni eða börnum þar sem efni bókar er rætt, jafnvel með spennandi veitingum, gæti kannski verið lestrarhvatningin sem fjölskyldan þarf? Hvers vegna ekki að prófa?

Fullorðnir í lífi barna, leggjumst á eitt, styðjum við bæði málskilning og lestrarfærni barna. Til að geta hugsað um innihald texta, skilið hann vel og notið lestrarins þarf bæði að vera til staðar, málskilningur og fimi í lestri orða- lesfimi. Birtingarmynd stuðnings við læsi barna getur verið ólík eftir hvort um foreldra eða kennara á ólíkum skólastigum er að ræða, en allir hafa hlutverk. Bestur árangur næst með samstarfi. Þegar við eflum lestrarfærni barna, opnum við fyrir þeim veröld bóka og aukum þekkingu og skilning á heiminum.

Gleðilegan dag læsis!

Fyrir hönd Félags læsisfræðinga á Íslandi

Heimildir og slóðir til að kynna sér efnið betur

Gough, P. B., og Tunmer, W. E. (1986). Decoding, reading, and reading disability. Remedial and Special Education, 7(1), 6–10. https://doi.org/10.1177/074193258600700104

Um lesskilning https://laesisvefurinn.is/ordafordi-og-lesskilningur/lesskilningur/

Um lesfimi https://laesisvefurinn.is/lesfimi/

Dialogic Reading: Having a Conversation about Books | Reading Rockets

Höfundur er aðjúnkt á Menntavísindasviði Háskóla Íslands.




Skoðun

Sjá meira


×