Helför gyðinga gegn íbúum Palestínu Birgir Dýrfjörð skrifar 6. maí 2025 08:32 Sigurþjóðirnar í heimsstyrjöldinni ákváðu að taka hluta af landi Palestínu og afhenda það gyðingum heimsins til eignar og afnota. Íslenskur lögfræðingur Dr. Björn þórðarson, fyrsti forsætisráðherra Íslenska lýðveldisins skrifaði um málið: „flokki útlendinga var boðið upp á að setjast að í landinu, og heimaþjóðinni var það alveg um megn að spyrna hér á móti broddunum. Hin sigrandi stórveldi heimsins höfðu gert samþykkt um, að þetta land skyldi notað handa öðrum eftir þörfum.“ Einn íslenskur stjórnmálamaður (Benedikt Gröndal) talaði gegn þessu og sagði málið viðurstyggilegt. Afnot gyðinga af landinu voru háð því skilyrði og loforði „að ekkert verði þar aðhafst sem verða má til ógagns borgaralegum réttindum þeirra samfélaga í Palestínu, sem ekki eru gyðingleg.“ Gyðingar þáðu landið en sviku öll loforðin og nóttina9. apríl 1948 réðust morðingjahópar þeirra, Lehi ogIrgunogsveitir úr helsta liðsafla síonista, Haganah inn í þorpið Deir Yassin nærri Jerúsalem. Gyðingar stungu þar og skáru til bana 115 þorpsbúa. Með þeirri næturárás sviku gyðingar öll loforð sín um frið. Þeir gerðu árásina til að skapa sér aukið lífsrými (Lebensraum) í Palestínu eins og Hitler sagði um útrýmingaherferð sína gegn gyðingum. Með þeim næturmorðum og slátrun á fóki í rúmum sínum hófu gyðingar víxlverkandi manndráp í Ísrael.Ef það skiptir einhvern máli þá voru það gyðingar sem byrjuðu morðin og drápin í Ísrael. Hersveitir Haganah notuðu síðan þessi fjöldamorð til hótana, og dreifðu þeim skilaboðum til arabískra þorpa, að þeirra myndu bíða sömu örlög ef íbúar þeirra hefðu sig ekki strax á brott. Hótanir Haganah leiddu til þess að um 50.000 Palestínumenn flúðu frá heimilum sínum. Til að árétta hótanir sínar boðuðu yfirvöld gyðinga, að 530 þorp skyldu jöfnuð við jörðu. Með morðum og eitrun vatnsbóla o.fl. tókst gyðingum að hrekja 700 þúsun araba á flótta til Gasa. Þannig skipulögðu síonistar vandamálið sem skekur heiminn í dag og þeir hafa alls ekki lokið sér af með markmið sitt. Sú ógnarsaga verður þó ekki sögð nú. Ekki sök gyðinga Í dag skiptir mestu máli að þjóðir heimsins samþykki að síonisminn er ekki sök gyðingaþjóðarinnar. Síonisminn er böl gyðingaþjóðarinnar. Hann er trúarpólitísk ofstækishreyfing líkt og kommúnisminn og nasisminn. Takist okkur að ná þeim skilningi þá má örugglega draga úr fyrirsjánlegum vexti þess gyðingahaturs sem nú þegar er hafið. Heiftin sem því hatri fylgir mun leiða af sér keðjuverkandi voðaverk. Gegn þeim voðaverkum og hatri eigum við öll að vinna sem lítum á okkur sem siðaðar manneskjur. Höfundur er rafvirki Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birgir Dýrfjörð Mest lesið D-vítamín mín besta forvörn Auður Elisabet Jóhannsdóttir Skoðun Við vitum alveg upphafið Guðný Níelsen Skoðun Ríkisstofnun rassskellt Björn Ólafsson Skoðun Leiðréttingin leiðrétt Sigurgeir Brynjar Kristgeirsson Skoðun Varalitur á skattagrísinum Helgi Brynjarsson Skoðun Hugrekki getur af sér hugrekki Þorbjörg Þorvaldsdóttir Skoðun Mikilvægt skref til sáttar Guðmundur Ari Sigurjónsson Skoðun Það er flókið að eiga næstum 500 milljarða króna á Íslandi Þórður Snær Júlíusson Skoðun Hvað skiptir okkur mestu máli? Dóra Guðrún Guðmundsdóttir Skoðun Betri nýting á tíma og fjármunum Reykjavíkurborgar 3/3 Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Skoðun Skoðun Mun mannkynið lifa af gervigreindina? Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Ríkisstofnun rassskellt Björn Ólafsson skrifar Skoðun Gjaldfrjálsar skólamáltíðir – margþættur ávinningur Ludvig Guðmundsson,Guðrún E. Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Orkuöflun á eyjaklösum - Vestmannaeyjar og Orkneyjar Gísli Stefánsson skrifar Skoðun Hugrekki getur af sér hugrekki Þorbjörg Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun D-vítamín mín besta forvörn Auður Elisabet Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Húmanisminn í kærleikanum og kærleikurinn í húmanismanum Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Helför gyðinga gegn íbúum Palestínu Birgir Dýrfjörð skrifar Skoðun Leiðréttingin leiðrétt Sigurgeir Brynjar Kristgeirsson skrifar Skoðun Hvað skiptir okkur mestu máli? Dóra Guðrún Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Mikilvægt skref til sáttar Guðmundur Ari Sigurjónsson skrifar Skoðun Staðið með þjóðinni Hanna Katrín Friðriksson skrifar Skoðun Við vitum alveg upphafið Guðný Níelsen skrifar Skoðun Betri nýting á tíma og fjármunum Reykjavíkurborgar 3/3 Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Varalitur á skattagrísinum Helgi Brynjarsson skrifar Skoðun Við eigum ekki efni á vonleysi né uppgjöf Magnús Magnússon skrifar Skoðun Hingað og ekki lengra Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Hagsmunir heildarinnar - Kafli eitt: Tómlæti Íslendinga Hannes Örn Blandon skrifar Skoðun Þegar líða fer að jólum Ísak Hilmarsson skrifar Skoðun Svansvottaðar íbúðir – fjárfesting í lífsgæðum Bergþóra Góa Kvaran skrifar Skoðun D-vítamín mín besta forvörn Auður Elisabet Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Hættulegt tal Sjálfstæðisflokksins og Viðskiptaráðs Guðni Freyr Öfjörð skrifar Skoðun Þetta má ekki gerast aftur! - Álag á útsvar Sveinn Ægir Birgisson skrifar Skoðun Meistaragráða í lífsreynslu Elín Ebba Ásmundsdóttir skrifar Skoðun Stjórnvöld, Óskar á heima hér! Þóra Andrésdóttir skrifar Skoðun Dvel þú í draumahöll Hugrún Sigurjónsdóttir skrifar Skoðun Níðingsverk Jón Daníelsson skrifar Skoðun Umhverfi, heilsa og skólamáltíðir Stefán Jón Hafstein skrifar Skoðun Æji nei innflytjendur Davíð Aron Routley skrifar Skoðun Stríðsglæpir sem munu ekki gleymast! Hjálmtýr Heiðdal skrifar Sjá meira
Sigurþjóðirnar í heimsstyrjöldinni ákváðu að taka hluta af landi Palestínu og afhenda það gyðingum heimsins til eignar og afnota. Íslenskur lögfræðingur Dr. Björn þórðarson, fyrsti forsætisráðherra Íslenska lýðveldisins skrifaði um málið: „flokki útlendinga var boðið upp á að setjast að í landinu, og heimaþjóðinni var það alveg um megn að spyrna hér á móti broddunum. Hin sigrandi stórveldi heimsins höfðu gert samþykkt um, að þetta land skyldi notað handa öðrum eftir þörfum.“ Einn íslenskur stjórnmálamaður (Benedikt Gröndal) talaði gegn þessu og sagði málið viðurstyggilegt. Afnot gyðinga af landinu voru háð því skilyrði og loforði „að ekkert verði þar aðhafst sem verða má til ógagns borgaralegum réttindum þeirra samfélaga í Palestínu, sem ekki eru gyðingleg.“ Gyðingar þáðu landið en sviku öll loforðin og nóttina9. apríl 1948 réðust morðingjahópar þeirra, Lehi ogIrgunogsveitir úr helsta liðsafla síonista, Haganah inn í þorpið Deir Yassin nærri Jerúsalem. Gyðingar stungu þar og skáru til bana 115 þorpsbúa. Með þeirri næturárás sviku gyðingar öll loforð sín um frið. Þeir gerðu árásina til að skapa sér aukið lífsrými (Lebensraum) í Palestínu eins og Hitler sagði um útrýmingaherferð sína gegn gyðingum. Með þeim næturmorðum og slátrun á fóki í rúmum sínum hófu gyðingar víxlverkandi manndráp í Ísrael.Ef það skiptir einhvern máli þá voru það gyðingar sem byrjuðu morðin og drápin í Ísrael. Hersveitir Haganah notuðu síðan þessi fjöldamorð til hótana, og dreifðu þeim skilaboðum til arabískra þorpa, að þeirra myndu bíða sömu örlög ef íbúar þeirra hefðu sig ekki strax á brott. Hótanir Haganah leiddu til þess að um 50.000 Palestínumenn flúðu frá heimilum sínum. Til að árétta hótanir sínar boðuðu yfirvöld gyðinga, að 530 þorp skyldu jöfnuð við jörðu. Með morðum og eitrun vatnsbóla o.fl. tókst gyðingum að hrekja 700 þúsun araba á flótta til Gasa. Þannig skipulögðu síonistar vandamálið sem skekur heiminn í dag og þeir hafa alls ekki lokið sér af með markmið sitt. Sú ógnarsaga verður þó ekki sögð nú. Ekki sök gyðinga Í dag skiptir mestu máli að þjóðir heimsins samþykki að síonisminn er ekki sök gyðingaþjóðarinnar. Síonisminn er böl gyðingaþjóðarinnar. Hann er trúarpólitísk ofstækishreyfing líkt og kommúnisminn og nasisminn. Takist okkur að ná þeim skilningi þá má örugglega draga úr fyrirsjánlegum vexti þess gyðingahaturs sem nú þegar er hafið. Heiftin sem því hatri fylgir mun leiða af sér keðjuverkandi voðaverk. Gegn þeim voðaverkum og hatri eigum við öll að vinna sem lítum á okkur sem siðaðar manneskjur. Höfundur er rafvirki
Skoðun Gjaldfrjálsar skólamáltíðir – margþættur ávinningur Ludvig Guðmundsson,Guðrún E. Gunnarsdóttir skrifar
Skoðun Húmanisminn í kærleikanum og kærleikurinn í húmanismanum Arndís Anna Kristínardóttir Gunnarsdóttir skrifar