Samfélagið vill að Steindi starfi í banka Þórlindur Kjartansson skrifar 8. júní 2018 07:00 Á hverju ári þegar tekjublöðin svokölluðu koma út þá dettur mér ekki í hug að kaupa þau, enda hef ég megnustu skömm á þeirri endemis hnýsni í einkamálefni fólks. Þess í stað bíð ég eftir því að einhver annar kaupi blaðið og beri ósómann inn á heimilið. Þá get ég laumast í það þegar enginn sér til. Þannig komst ég í nýjasta hefti Frjálsrar verslunar. Það fylgir gamalli og þaulkunnugri forskrift. Og þegar ég fletti í gegnum blaðið fyllist ég nákvæmlega sömu tilfinningum ár eftir ár.Forstjórinn og frumkvöðullinn Fyrst er farið yfir forstjórana. Ég verð almennt hvorki reiður eða öfundsjúkur út í þá. Flestir þeirra eru örugglega að leggja mjög mikið á sig til þess að skapa verðmæti, þeir bera mikla ábyrgð og fá góð laun því það er rétt og sanngjarnt að þeir fái mjög vel greitt fyrir framlag sitt. Þeir búa líka margir við frekar takmarkað starfsöryggi og þurfa að safna góðum forða til þess að geta lifað mögru árin í sambærilegum lystisemdum og samfélagsstaða þeirra mælir fyrir um. Reyndar fara laun sumra forstjóra í taugarnar á mér; til dæmis þeirra sem hefur augljóslega verið plantað til að stýra einokunarbatteríum (oft hálfríkisreknum) eða fyrirtækjum þar sem augljóst er að hvaða órangútani sem er gæti ekki haft minnstu raunverulegu áhrif á gengi félagsins. En á hinn bóginn er á forstjóralistanum að finna stóran hóp af fólki sem alþjóð veit að hefur byggt upp af dugnaði og harðfylgi frábær fyrirtæki, en greiðir sér engu að síður laun sem myndu ekki duga til þess að ráða bæjarstjóra nokkurra hundraða manna þorps úti á landi. Það er reyndar nokkurs konar regla að hinir raunverulegu frumkvöðlar í forstjórastétt raða sér í allra neðstu sætin á launalistanum ár hvert. Ýmsi maðurinn Tekjublað Frjálsrar verslunar skoðar svo sérstaklega starfsmenn fjármálafyrirtækja og þar er nokkurra hundraða manna listi af vel snyrtu og greindu fólki sem enginn veit almennilega hvað gerir—nema að það er mjög mikilvægt og felur í sér mikla notkun á tölvupósti, töflureiknum og laxveiðistöngum. Ég hef sjálfur verið starfsmaður í fjármálafyrirtæki og get ekki leyft mér mikla hneykslan yfir laununum þar, en þau vekja samt upp ákveðnar spurningar. Því næst kemur mjög áhugaverður flokkur sem heitir „Næstráðendur og fleiri“. Þarna er gjarnan að finna samansafn fólks sem er einhvers konar „stjörnur“ í atvinnulífinu. Þetta er líka mjög snyrtilegt fólk (en þó ekki eins) sem kann að tala mjög flókið og reikna mjög einfalt; og hefur alla kosti sem prýtt gætu forstjóra stórs fyrirtækis, en er nógu skynsamt til þess að nenna ekki að standa í því. Þar á eftir kemur svo allra skemmtilegasti og skrýtnasti hópurinn: „Ýmsir menn úr atvinnulífinu“ en þar er að finna alls konar safn fyrrverandi forstjóra og sjálfstætt starfandi sérfræðinga, skilanefndarfursta, fjárfesta og ráðgjafa. Þessir ýmsu menn hafa það líklega best af öllum í hvítflibbastétt; því þeir þurfa hvorki að ráða yfir öðru fólki eða sæta því að aðrir ráði yfir þeim. Mér hefur alltaf þótt þetta vera mjög spennandi flokkur, og el með mér þann draum að geta einhvern tímann skráð starfstitil minn í símaskránni sem „Ýmis maður úr atvinnulífinu“. Tekjublaðið birtir líka yfirlit yfir laun í stéttum fólks sem vinnur það sem kallast mætti „alvöru vinna“; til dæmis flugfólks, presta, lækna, sjómanna og blaðamanna. Ég verð aldrei reiður eða öfundsjúkur þegar ég les um að fólk í þessum hópum fái góð laun; og reyndar fyndist mér að margir þar mættu fá mun betur borgað. Svo sést það líka í tekjublöðunum að þeir sem taka að sér að sinna ýmiss konar hugsjónastarfi; til dæmis fyrir atvinnurekendur eða launþega, eða sem þingmenn og sveitarstjórar, passa vel upp á að gleyma ekki sjálfum sér alveg í allri fórnfýsinni. Og vissulega er það uppörvandi fyrir mig persónulega að sjá að í hópi pistlahöfunda fái að minnsta kosti einn almennileg forstjóralaun. Það er nefnilega ekki rétt, sem margir halda, að það sé geggjaður peningur í pistlahöfundabransanum. Það er til dæmis miklu meira upp úr því að hafa fyrir mig persónulega að sitja á fundum og steinþegja heilu og hálfu dagana heldur en að kreista út svona pistla einu sinni í viku. Steindi sterkur Engu að síður má slá því föstu að síðasta ár hafi verið býsna gott fyrir leikarann, tónlistarmanninn og skemmtikraftinn Steinþór Hróar Steinþórsson—Steinda jr. Hann lék líka í fjölmörgum kvikmyndum, sjónvarpsþáttum og sló í gegn úti um allan heim bæði í bíómyndum og auglýsingum. Þessi miklu afrek skiluðu honum í annað sæti á lista Frjálsrar verslunar yfir tekjuhæstu listamenn landsins, sá eini sem var fyrir ofan hann var metsöluhöfundur sem vinnur í banka. Það heyrist yfirleitt enginn hneykslast á þeim örfáu skiptum sem íslenskir tónlistarmenn, rithöfundar og aðrir listamenn bera vel úr býtum. Þeir hafa ekki farið í neins konar snúninga til þess að ná til sín verðmætum heldur hafa þeir búið til úr engu eitthvað nýtt sem aðrir voru tilbúnir að borga fyrir. Við bara gleðjumst með þeim. Það segir líka margt um velgengni Steinda jr. að í tekjublaði Frjálsrar verslunar voru ekki nema 118 starfsmenn fjármálafyrirtækja sagðir hafa verið með hærri laun á síðasta ári. Þannig að þegar öllu er á botninn hvolft þá myndi maður sem hefur jafnaugljósar gáfur, hæfileika, dugnað og persónutöfra og Steindi jr. hafa það miklum mun betra ef hann sérhæfði sig í núvirðisútreikningi frjáls sjóðflæðis heldur en að halda áfram í þessu listamannaharki. Það væri líka miklu betra fyrir samfélagið, hlýtur það ekki að vera? Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Birtist í Fréttablaðinu Kjaramál Þórlindur Kjartansson Mest lesið Hörmulegur atburður í flugstöð Leifs Eiríkssonar Jón Pétursson Skoðun Forstjórinn stígur fram Örn Pálsson Skoðun Lífsgæði íbúa Mosfellsbæjar skert Regína Ásvaldsdóttir Skoðun Börnin á Gaza eru ekki í fríi Bjarni Fritzson,Blær Guðmundsdóttir ,Elías Rúni Þorsteinsson,Elísabet Thoroddsen,Gunnar Helgason,Linda Ólafsdóttir,Lóa Hlín Hjálmtýsdóttir,Yrsa Þöll Gylfadóttir Skoðun Uppbygging í Grafarvogi eflir hverfið og mætir húsnæðiskrísunni á skynsaman hátt Dóra Björt Guðjónsdóttir Skoðun Tilvera okkar er undarlegt ferðalag Hópur meðlima No Borders Skoðun Brimrót og veðragnýr í alþjóðamálum Árni Þór Sigurðsson Skoðun Lestur lykillinn að endurhæfingu? Hvað ef lestur væri lykillinn út? Guðmundur Ingi Þóroddsson Skoðun Mannréttindi fatlaðs fólks - orð og efndir Unnur Helga Óttarsdóttir,Alma Ýr Ingólfsdóttir Skoðun Hinn óseðjandi Eiríkur Ólafsson Skoðun Skoðun Skoðun Nennið þið plís blessaða ríkisstjórn! Derek T. Allen skrifar Skoðun Ertu klár? Jakob Smári Magnússon skrifar Skoðun Kengúrur eða Þorskar: Hver forritar framtíð Íslands? Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Börnin á Gaza eru ekki í fríi Bjarni Fritzson,Blær Guðmundsdóttir ,Elías Rúni Þorsteinsson,Elísabet Thoroddsen,Gunnar Helgason,Linda Ólafsdóttir,Lóa Hlín Hjálmtýsdóttir,Yrsa Þöll Gylfadóttir skrifar Skoðun Mannréttindi fatlaðs fólks - orð og efndir Unnur Helga Óttarsdóttir,Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar Skoðun Brimrót og veðragnýr í alþjóðamálum Árni Þór Sigurðsson skrifar Skoðun Forstjórinn stígur fram Örn Pálsson skrifar Skoðun Lífsgæði íbúa Mosfellsbæjar skert Regína Ásvaldsdóttir skrifar Skoðun Lestur lykillinn að endurhæfingu? Hvað ef lestur væri lykillinn út? Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar Skoðun Tilvera okkar er undarlegt ferðalag Hópur meðlima No Borders skrifar Skoðun Uppbygging í Grafarvogi eflir hverfið og mætir húsnæðiskrísunni á skynsaman hátt Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Það að þrá börn eða ekki Matthildur Björnsdóttir skrifar Skoðun Tímanna tákn? Hólmgeir Baldursson skrifar Skoðun Hörmulegur atburður í flugstöð Leifs Eiríkssonar Jón Pétursson skrifar Skoðun Kvótaverð, veiðigjald, fjárfesting og arðsemi í sjávarútvegi Ásgeir Daníelsson skrifar Skoðun Getur Seljaskóli núna orðið símalaus skóli, Jóhanna? Kristín Jónsdóttir skrifar Skoðun Gagnsæi og traust á raforkumarkaði Einar S Einarsson skrifar Skoðun Ef þetta er rétt – hvað er þá rangt? Anna Berg Samúelsdóttir skrifar Skoðun Hvað er þetta MG? Júlíana Magnúsdóttir skrifar Skoðun Sjúkraþyrlu sem allra fyrst, kerfi sem veitir lífsbjörg Gunnar Svanur Einarsson skrifar Skoðun Ríkisstofnun forherðist við gagnrýni Björn Ólafsson skrifar Skoðun Bylting, bóla, bölvun - bull? Brynjólfur Þorvarðsson skrifar Skoðun Eru smáþjóðir stikkfríar? Snæbjörn Guðmundsson skrifar Skoðun Ákall Valdimar Júlíusson skrifar Skoðun Á að leyfa eða halda áfram að banna? Sigurður G. Guðjónsson skrifar Skoðun Íslenski fáninn fyrir samstöðu ekki mismunun Ása Berglind Hjálmarsdóttir skrifar Skoðun Jafnlaunabarnið og baðvatnið Helga Sigrún Harðardóttir skrifar Skoðun Þér er boðið með, kæri félagi Trausti Breiðfjörð Magnússon skrifar Skoðun Púslið sem passar ekki Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Nei, það verður ekki að vera Ísrael, það er Ísrael Einar Ólafsson skrifar Sjá meira
Á hverju ári þegar tekjublöðin svokölluðu koma út þá dettur mér ekki í hug að kaupa þau, enda hef ég megnustu skömm á þeirri endemis hnýsni í einkamálefni fólks. Þess í stað bíð ég eftir því að einhver annar kaupi blaðið og beri ósómann inn á heimilið. Þá get ég laumast í það þegar enginn sér til. Þannig komst ég í nýjasta hefti Frjálsrar verslunar. Það fylgir gamalli og þaulkunnugri forskrift. Og þegar ég fletti í gegnum blaðið fyllist ég nákvæmlega sömu tilfinningum ár eftir ár.Forstjórinn og frumkvöðullinn Fyrst er farið yfir forstjórana. Ég verð almennt hvorki reiður eða öfundsjúkur út í þá. Flestir þeirra eru örugglega að leggja mjög mikið á sig til þess að skapa verðmæti, þeir bera mikla ábyrgð og fá góð laun því það er rétt og sanngjarnt að þeir fái mjög vel greitt fyrir framlag sitt. Þeir búa líka margir við frekar takmarkað starfsöryggi og þurfa að safna góðum forða til þess að geta lifað mögru árin í sambærilegum lystisemdum og samfélagsstaða þeirra mælir fyrir um. Reyndar fara laun sumra forstjóra í taugarnar á mér; til dæmis þeirra sem hefur augljóslega verið plantað til að stýra einokunarbatteríum (oft hálfríkisreknum) eða fyrirtækjum þar sem augljóst er að hvaða órangútani sem er gæti ekki haft minnstu raunverulegu áhrif á gengi félagsins. En á hinn bóginn er á forstjóralistanum að finna stóran hóp af fólki sem alþjóð veit að hefur byggt upp af dugnaði og harðfylgi frábær fyrirtæki, en greiðir sér engu að síður laun sem myndu ekki duga til þess að ráða bæjarstjóra nokkurra hundraða manna þorps úti á landi. Það er reyndar nokkurs konar regla að hinir raunverulegu frumkvöðlar í forstjórastétt raða sér í allra neðstu sætin á launalistanum ár hvert. Ýmsi maðurinn Tekjublað Frjálsrar verslunar skoðar svo sérstaklega starfsmenn fjármálafyrirtækja og þar er nokkurra hundraða manna listi af vel snyrtu og greindu fólki sem enginn veit almennilega hvað gerir—nema að það er mjög mikilvægt og felur í sér mikla notkun á tölvupósti, töflureiknum og laxveiðistöngum. Ég hef sjálfur verið starfsmaður í fjármálafyrirtæki og get ekki leyft mér mikla hneykslan yfir laununum þar, en þau vekja samt upp ákveðnar spurningar. Því næst kemur mjög áhugaverður flokkur sem heitir „Næstráðendur og fleiri“. Þarna er gjarnan að finna samansafn fólks sem er einhvers konar „stjörnur“ í atvinnulífinu. Þetta er líka mjög snyrtilegt fólk (en þó ekki eins) sem kann að tala mjög flókið og reikna mjög einfalt; og hefur alla kosti sem prýtt gætu forstjóra stórs fyrirtækis, en er nógu skynsamt til þess að nenna ekki að standa í því. Þar á eftir kemur svo allra skemmtilegasti og skrýtnasti hópurinn: „Ýmsir menn úr atvinnulífinu“ en þar er að finna alls konar safn fyrrverandi forstjóra og sjálfstætt starfandi sérfræðinga, skilanefndarfursta, fjárfesta og ráðgjafa. Þessir ýmsu menn hafa það líklega best af öllum í hvítflibbastétt; því þeir þurfa hvorki að ráða yfir öðru fólki eða sæta því að aðrir ráði yfir þeim. Mér hefur alltaf þótt þetta vera mjög spennandi flokkur, og el með mér þann draum að geta einhvern tímann skráð starfstitil minn í símaskránni sem „Ýmis maður úr atvinnulífinu“. Tekjublaðið birtir líka yfirlit yfir laun í stéttum fólks sem vinnur það sem kallast mætti „alvöru vinna“; til dæmis flugfólks, presta, lækna, sjómanna og blaðamanna. Ég verð aldrei reiður eða öfundsjúkur þegar ég les um að fólk í þessum hópum fái góð laun; og reyndar fyndist mér að margir þar mættu fá mun betur borgað. Svo sést það líka í tekjublöðunum að þeir sem taka að sér að sinna ýmiss konar hugsjónastarfi; til dæmis fyrir atvinnurekendur eða launþega, eða sem þingmenn og sveitarstjórar, passa vel upp á að gleyma ekki sjálfum sér alveg í allri fórnfýsinni. Og vissulega er það uppörvandi fyrir mig persónulega að sjá að í hópi pistlahöfunda fái að minnsta kosti einn almennileg forstjóralaun. Það er nefnilega ekki rétt, sem margir halda, að það sé geggjaður peningur í pistlahöfundabransanum. Það er til dæmis miklu meira upp úr því að hafa fyrir mig persónulega að sitja á fundum og steinþegja heilu og hálfu dagana heldur en að kreista út svona pistla einu sinni í viku. Steindi sterkur Engu að síður má slá því föstu að síðasta ár hafi verið býsna gott fyrir leikarann, tónlistarmanninn og skemmtikraftinn Steinþór Hróar Steinþórsson—Steinda jr. Hann lék líka í fjölmörgum kvikmyndum, sjónvarpsþáttum og sló í gegn úti um allan heim bæði í bíómyndum og auglýsingum. Þessi miklu afrek skiluðu honum í annað sæti á lista Frjálsrar verslunar yfir tekjuhæstu listamenn landsins, sá eini sem var fyrir ofan hann var metsöluhöfundur sem vinnur í banka. Það heyrist yfirleitt enginn hneykslast á þeim örfáu skiptum sem íslenskir tónlistarmenn, rithöfundar og aðrir listamenn bera vel úr býtum. Þeir hafa ekki farið í neins konar snúninga til þess að ná til sín verðmætum heldur hafa þeir búið til úr engu eitthvað nýtt sem aðrir voru tilbúnir að borga fyrir. Við bara gleðjumst með þeim. Það segir líka margt um velgengni Steinda jr. að í tekjublaði Frjálsrar verslunar voru ekki nema 118 starfsmenn fjármálafyrirtækja sagðir hafa verið með hærri laun á síðasta ári. Þannig að þegar öllu er á botninn hvolft þá myndi maður sem hefur jafnaugljósar gáfur, hæfileika, dugnað og persónutöfra og Steindi jr. hafa það miklum mun betra ef hann sérhæfði sig í núvirðisútreikningi frjáls sjóðflæðis heldur en að halda áfram í þessu listamannaharki. Það væri líka miklu betra fyrir samfélagið, hlýtur það ekki að vera?
Börnin á Gaza eru ekki í fríi Bjarni Fritzson,Blær Guðmundsdóttir ,Elías Rúni Þorsteinsson,Elísabet Thoroddsen,Gunnar Helgason,Linda Ólafsdóttir,Lóa Hlín Hjálmtýsdóttir,Yrsa Þöll Gylfadóttir Skoðun
Uppbygging í Grafarvogi eflir hverfið og mætir húsnæðiskrísunni á skynsaman hátt Dóra Björt Guðjónsdóttir Skoðun
Lestur lykillinn að endurhæfingu? Hvað ef lestur væri lykillinn út? Guðmundur Ingi Þóroddsson Skoðun
Skoðun Börnin á Gaza eru ekki í fríi Bjarni Fritzson,Blær Guðmundsdóttir ,Elías Rúni Þorsteinsson,Elísabet Thoroddsen,Gunnar Helgason,Linda Ólafsdóttir,Lóa Hlín Hjálmtýsdóttir,Yrsa Þöll Gylfadóttir skrifar
Skoðun Mannréttindi fatlaðs fólks - orð og efndir Unnur Helga Óttarsdóttir,Alma Ýr Ingólfsdóttir skrifar
Skoðun Lestur lykillinn að endurhæfingu? Hvað ef lestur væri lykillinn út? Guðmundur Ingi Þóroddsson skrifar
Skoðun Uppbygging í Grafarvogi eflir hverfið og mætir húsnæðiskrísunni á skynsaman hátt Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar
Börnin á Gaza eru ekki í fríi Bjarni Fritzson,Blær Guðmundsdóttir ,Elías Rúni Þorsteinsson,Elísabet Thoroddsen,Gunnar Helgason,Linda Ólafsdóttir,Lóa Hlín Hjálmtýsdóttir,Yrsa Þöll Gylfadóttir Skoðun
Uppbygging í Grafarvogi eflir hverfið og mætir húsnæðiskrísunni á skynsaman hátt Dóra Björt Guðjónsdóttir Skoðun
Lestur lykillinn að endurhæfingu? Hvað ef lestur væri lykillinn út? Guðmundur Ingi Þóroddsson Skoðun