Firring Margrét Kristín Blöndal skrifar 14. nóvember 2023 07:00 Jódís Skúladóttir þingmaður skrifar í Vísi þann 11. nóvember pistil sem ber yfirskriftina "Keisaraskurður án deyfingar". Jódís hefur pistilinn á að minnast á "Þær hryllilegu árásir sem við horfum upp á dag eftir dag" og "fylla okkur viðbjóði og vanmætti”. Hún bendir á blóðsúthellingar saklauss fólks "í sjálfhverfum byssuleik valdamikilla karla sem enga ábyrgð taka á gjörðum sínum og skella skollaeyrum við ákalli alþjóðasamfélagsins um vopnahlé”. Í kjölfarið rekur hún svo stöðu kvenna og barna í stríðum, nefnir dæmi um hryllilegar afleiðingar þeirra. Hún minnir okkur réttilega á að sofna aldrei á verðinum þegar kemur að réttindum kvenna bæði í stríði og friði og vekur því næst athygli á ráðstefnu kvenleiðtoga í Reykjavík, Reykjavik Global Forum, sem einmitt lýkur í dag. Jódís segist í pistlinum leggja allt sitt traust á "að staða kvenna á stríðshrjáðum svæðum verði tekin á dagskrá". Í niðurlagi pistilsins lýsir svo Jódís Skúladóttir yfir eftirfarandi skoðun sinni þegar hún segir: "Við Íslendingar eigum sterkasta kvenleiðtoga heims, Katrínu Jakobsdóttur forsætisráðherra, sem með orðum sínum og gjörðum hefur talað fyrir kvenfrelsi og friði á heimsvísu um árabil.” Það var hér, sem mig setti hljóða. Ekki bara vegna upphafningarinnar eða dýrkunnarbragsins, heldur samhengisins sem þessi setning var sett í og nú vil ég rétt stikla á stóru um ástæðurnar; Katrín Jakobsdóttir sem Jódís fullyrðir að sé “sterkasti kvenleiðtogi heims” lýsti yfir stuðningi við Ísraelsstjórn fyrir hönd íslensku þjóðarinnar þegar þjóðarmorð Ísraelsstjórnar á Palestínsku þjóðinni var sett í fluggír fyrir meira en mánuði síðan. Katrín Jakobsdóttir sá ekki ástæðu til að bregðast við með nokkrum öðrum hætti en þeim, í HEILAN MÁNUÐ á meðan ellefu þúsund manns, konum og börnum var slátrað í beinni útsendingu. Bar það vott um kvenleiðtogastyrk að mati Jódísar? Katrín Jakobsdóttir og ríkistjórn hennar sá hins vegar ástæðu til að gefa Palestínsku þjóðinni og ríkjandi martröð fyrir botni Miðjarðarhafsins "löngutöng", þegar palestínskri einstæðri móður með átta börn, sem sum voru alvarlega veik, var fleygt úr landi eins og hverju öðru rusli, allslausum! Bar það vott um kvenleiðtogastyrk að mati Jódísar? Það var líka “sterkasti kvenleiðtogi heims”, Katrín Jakobsdóttir sem skipaði óhæfan fjármálaráðherra (sem hafði hundskast úr embætti með skömm) utanríkisráðherra, þegar hún hafði nýlokið við að lýsa yfir botnlausri virðingu sinni á honum fyrir afsögnina og það var títtnefnd “sterkasti kvenleiðtogi heims” sem sagði ekki orð þegar sá sami vanhæfi ráðherra hennar og vinur, varð þjóðinni til ævarandi skammar með hinni viðfrægu setningu “Sagðirðu árás?” og niðurlægði þar með fórnarlömb viðurstyggilegrar sprengjuárásar Ísraelshers á flóttamannabúðir og sína eigin þjóð í leiðinni svo það verður í minnum haft um ókomna tíð. Það var “sterkasti kvenleiðtogi heims” Katrín Jakobsdóttir, forsætisráðherra sem skellti skollaeyrum við háværum kröfum íslensks almennings um að fordæma þjóðarmorðið á meðan lífið var murrkað úr fimm þúsund börnum. Hávaðinn frá almenningi á götum Reykjavíkur náði ekki eyrum “sterkasta kvenleiðtoga heims” fyrr en ellefu þúsund manneskjur höfðu verið drepnar í einum rykk. Þá fyrst urðu kvenleiðtoginn og hennar ríkisstjórnin nægilega pirruð ofan í vínarbrauðið sitt. Nógu pirruð til þess að þykja það tilraunarinnar virði að þagga niðri í skrílnum svo skapaðist vinnufriður aftur, við að arðræna heimilin í landinu. Þá fyrst hnoðaði “sterkasti kvenleiðtogi heims” og hennar ríkisstjórn saman í eina aumingjalega ályktun sem var svo troðið ofan í Utanríkismálanefnd sem vafalaust svelgdist vel á þegar litið er til hverjir þar sitja og formaðurinn, Diljá Mist sem frá upphafi hryllingsins hafði talað hátt og skýrt fyrir stuðningi við morðóða stríðsglæpastjórn Netanyahoos og hafði lýst fyrirlitningu sinni á tjáningafrelsinu með sínum einstaka “skilningi á að stjórnvöld í Evrópu bönnuðu mótmæli til stuðnings Palestínu.” var skikkuð til að kyngja lyddulegri ályktunninni. Þessi “sterkasti kvenleiðtogi heims” hefur þó ekki enn látið fylgja ályktuninni eftir eins og vera ber. Vonandi hefur “sterkasti kvenleiðtogi heims” ekki valdið Jódísi Skúladóttur vonbrigðum á ráðstefnu kvenleiðtoganna í Reykjavík, þar sem þær, í krafti valds síns, auðs og grímulausra forréttinda, hafa hafið sig upp í akkorði á kostnað hinna stríðshrjáðu og fátæku kvenna í heiminum sem þær elska að aumingjavæða og “rétta hjálparhönd” í orði en fótumtroða réttindi þeirra á borði. Það þarf veruleikafirringu af trylltustu sort til að tengja það við baráttu eða tali “fyrir kvenfrelsi og friði á heimsvísu”. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Ríkisstjórn Katrínar Jakobsdóttur (2017-2024) Vinstri græn Ísrael Átök í Ísrael og Palestínu Palestína Mest lesið Áform um að eyðileggja Ísland! Jóna Imsland Skoðun Lummuleg áform heilbrigðisráðherra Ragnar Sigurður Kristjánsson Skoðun Rölt að botninum Smári McCarthy Skoðun Lýðskrum Skattfylkingarinnar Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Tekur ný ríkisstjórn af skarið? Árni Einarsson Skoðun Ábyrgðin er þeirra Vilhjálmur Árnason Skoðun Hver á að fá súrefnisgrímuna fyrst? Davíð Bergmann. Skoðun Krabbamein – reddast þetta? Halla Þorvaldsdóttir Skoðun Valdið yfir sjávarútvegsmálunum Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Málþóf spillingar og græðgi á Alþingi Jón Frímann Jónsson Skoðun Skoðun Skoðun Ábyrgðin er þeirra Vilhjálmur Árnason skrifar Skoðun Dæmt um form, ekki efni Hörður Arnarson skrifar Skoðun Að þröngva lífsskoðun upp á annað fólk Sævar Þór Jónsson skrifar Skoðun Um fundarstjórn forseta Bryndís Haraldsdóttir skrifar Skoðun Hjálpartæki – fyrir hverja? Júlíana Magnúsdóttir skrifar Skoðun Menntasjóður námsmanna og ECTS einingar Matthías Arngrímsson skrifar Skoðun Áform um að eyðileggja Ísland! Jóna Imsland skrifar Skoðun Í 1.129 daga hefur Alþingi hunsað jaðarsettasta hóp samfélagsins Grímur Atlason skrifar Skoðun Tekur ný ríkisstjórn af skarið? Árni Einarsson skrifar Skoðun Strandveiðar í gíslingu – Alþingi sveltir sjávarbyggðir Árni Björn Kristbjörnsson skrifar Skoðun Rölt að botninum Smári McCarthy skrifar Skoðun Að fortíð skal hyggja þegar framtíð skal byggja Einar G. Harðarson skrifar Skoðun Málþóf spillingar og græðgi á Alþingi Jón Frímann Jónsson skrifar Skoðun Lýðskrum Skattfylkingarinnar Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Krabbamein – reddast þetta? Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Valdið yfir sjávarútvegsmálunum Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Lummuleg áform heilbrigðisráðherra Ragnar Sigurður Kristjánsson skrifar Skoðun Hver á að fá súrefnisgrímuna fyrst? Davíð Bergmann. skrifar Skoðun Baráttan um kjör eldra fólks Jónína Björk Óskarsdóttir skrifar Skoðun Menntamál íslenskra grunnskólabarna hafa verið til umfjöllunar – sem er vel. Miklu verra er tilefnið Karen Rúnarsdóttir skrifar Skoðun Elsku Íslendingar, styðjum saman Grindavík Dagmar Valsdóttir skrifar Skoðun Svigrúm Eydísar á fölskum grunni Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Betri vegur til Þorlákshafnar er samkeppnismál Ólafur Stephensen skrifar Skoðun Óvirðing við lýðræðislegar hefðir, gegn stjórnarskrá, trúnaðarbrot gagnvart kjósendum Arnar Þór Jónsson skrifar Skoðun Lík brennd í Grafarvogi Diljá Mist Einarsdóttir skrifar Skoðun Er handahlaup valdeflandi? Davíð Már Sigurðsson skrifar Skoðun Á jaðrinum með Jesú Daníel Ágúst Gautason skrifar Skoðun Þeir sem verja stórútgerðina – og heimsvaldastefnuna Karl Héðinn Kristjánsson skrifar Skoðun Gervigreindin beisluð Hanna Kristín Skaftadóttir,Helga Sigrún Harðardóttir skrifar Skoðun Kúnstin að vera ósammála sjálfum sér Heiða Ingimarsdóttir skrifar Sjá meira
Jódís Skúladóttir þingmaður skrifar í Vísi þann 11. nóvember pistil sem ber yfirskriftina "Keisaraskurður án deyfingar". Jódís hefur pistilinn á að minnast á "Þær hryllilegu árásir sem við horfum upp á dag eftir dag" og "fylla okkur viðbjóði og vanmætti”. Hún bendir á blóðsúthellingar saklauss fólks "í sjálfhverfum byssuleik valdamikilla karla sem enga ábyrgð taka á gjörðum sínum og skella skollaeyrum við ákalli alþjóðasamfélagsins um vopnahlé”. Í kjölfarið rekur hún svo stöðu kvenna og barna í stríðum, nefnir dæmi um hryllilegar afleiðingar þeirra. Hún minnir okkur réttilega á að sofna aldrei á verðinum þegar kemur að réttindum kvenna bæði í stríði og friði og vekur því næst athygli á ráðstefnu kvenleiðtoga í Reykjavík, Reykjavik Global Forum, sem einmitt lýkur í dag. Jódís segist í pistlinum leggja allt sitt traust á "að staða kvenna á stríðshrjáðum svæðum verði tekin á dagskrá". Í niðurlagi pistilsins lýsir svo Jódís Skúladóttir yfir eftirfarandi skoðun sinni þegar hún segir: "Við Íslendingar eigum sterkasta kvenleiðtoga heims, Katrínu Jakobsdóttur forsætisráðherra, sem með orðum sínum og gjörðum hefur talað fyrir kvenfrelsi og friði á heimsvísu um árabil.” Það var hér, sem mig setti hljóða. Ekki bara vegna upphafningarinnar eða dýrkunnarbragsins, heldur samhengisins sem þessi setning var sett í og nú vil ég rétt stikla á stóru um ástæðurnar; Katrín Jakobsdóttir sem Jódís fullyrðir að sé “sterkasti kvenleiðtogi heims” lýsti yfir stuðningi við Ísraelsstjórn fyrir hönd íslensku þjóðarinnar þegar þjóðarmorð Ísraelsstjórnar á Palestínsku þjóðinni var sett í fluggír fyrir meira en mánuði síðan. Katrín Jakobsdóttir sá ekki ástæðu til að bregðast við með nokkrum öðrum hætti en þeim, í HEILAN MÁNUÐ á meðan ellefu þúsund manns, konum og börnum var slátrað í beinni útsendingu. Bar það vott um kvenleiðtogastyrk að mati Jódísar? Katrín Jakobsdóttir og ríkistjórn hennar sá hins vegar ástæðu til að gefa Palestínsku þjóðinni og ríkjandi martröð fyrir botni Miðjarðarhafsins "löngutöng", þegar palestínskri einstæðri móður með átta börn, sem sum voru alvarlega veik, var fleygt úr landi eins og hverju öðru rusli, allslausum! Bar það vott um kvenleiðtogastyrk að mati Jódísar? Það var líka “sterkasti kvenleiðtogi heims”, Katrín Jakobsdóttir sem skipaði óhæfan fjármálaráðherra (sem hafði hundskast úr embætti með skömm) utanríkisráðherra, þegar hún hafði nýlokið við að lýsa yfir botnlausri virðingu sinni á honum fyrir afsögnina og það var títtnefnd “sterkasti kvenleiðtogi heims” sem sagði ekki orð þegar sá sami vanhæfi ráðherra hennar og vinur, varð þjóðinni til ævarandi skammar með hinni viðfrægu setningu “Sagðirðu árás?” og niðurlægði þar með fórnarlömb viðurstyggilegrar sprengjuárásar Ísraelshers á flóttamannabúðir og sína eigin þjóð í leiðinni svo það verður í minnum haft um ókomna tíð. Það var “sterkasti kvenleiðtogi heims” Katrín Jakobsdóttir, forsætisráðherra sem skellti skollaeyrum við háværum kröfum íslensks almennings um að fordæma þjóðarmorðið á meðan lífið var murrkað úr fimm þúsund börnum. Hávaðinn frá almenningi á götum Reykjavíkur náði ekki eyrum “sterkasta kvenleiðtoga heims” fyrr en ellefu þúsund manneskjur höfðu verið drepnar í einum rykk. Þá fyrst urðu kvenleiðtoginn og hennar ríkisstjórnin nægilega pirruð ofan í vínarbrauðið sitt. Nógu pirruð til þess að þykja það tilraunarinnar virði að þagga niðri í skrílnum svo skapaðist vinnufriður aftur, við að arðræna heimilin í landinu. Þá fyrst hnoðaði “sterkasti kvenleiðtogi heims” og hennar ríkisstjórn saman í eina aumingjalega ályktun sem var svo troðið ofan í Utanríkismálanefnd sem vafalaust svelgdist vel á þegar litið er til hverjir þar sitja og formaðurinn, Diljá Mist sem frá upphafi hryllingsins hafði talað hátt og skýrt fyrir stuðningi við morðóða stríðsglæpastjórn Netanyahoos og hafði lýst fyrirlitningu sinni á tjáningafrelsinu með sínum einstaka “skilningi á að stjórnvöld í Evrópu bönnuðu mótmæli til stuðnings Palestínu.” var skikkuð til að kyngja lyddulegri ályktunninni. Þessi “sterkasti kvenleiðtogi heims” hefur þó ekki enn látið fylgja ályktuninni eftir eins og vera ber. Vonandi hefur “sterkasti kvenleiðtogi heims” ekki valdið Jódísi Skúladóttur vonbrigðum á ráðstefnu kvenleiðtoganna í Reykjavík, þar sem þær, í krafti valds síns, auðs og grímulausra forréttinda, hafa hafið sig upp í akkorði á kostnað hinna stríðshrjáðu og fátæku kvenna í heiminum sem þær elska að aumingjavæða og “rétta hjálparhönd” í orði en fótumtroða réttindi þeirra á borði. Það þarf veruleikafirringu af trylltustu sort til að tengja það við baráttu eða tali “fyrir kvenfrelsi og friði á heimsvísu”.
Skoðun Menntamál íslenskra grunnskólabarna hafa verið til umfjöllunar – sem er vel. Miklu verra er tilefnið Karen Rúnarsdóttir skrifar
Skoðun Óvirðing við lýðræðislegar hefðir, gegn stjórnarskrá, trúnaðarbrot gagnvart kjósendum Arnar Þór Jónsson skrifar