Sannleikurinn í tengdamömmumálinu Ólöf Björnsdóttir skrifar 7. apríl 2025 09:03 Sannleikurinn er sagna bestur. Ég er umrædd tengdamamma í hinu umdeilda máli Ásthildar Lóu Þórsdóttur og þar eru ýmis atriði sem mér þykir að þurfi að skýra. Ég kem ávallt hreint fram og hef lýst því áður, og geri það aftur hér, að ég taldi ekki viðeigandi að Ásthildur Lóa sinnti starfi barnamálaráðherra - vegna hennar forsögu og framkomu hennar við barnsföður sinn. Manni sem bjó undir mínu þaki og ég hef þekkt í yfir þrjátíu ár. Þess vegna veit ég að Ásthildur Lóa og Eiríkur Ásmundsson áttu sannarlega í sambandi þegar Ásthildur Lóa var 22 ára og Eiríkur 15 ára, jafnvel þó hann væri nýorðinn 16 ára þegar barn kom undir. Þetta viðurkenndi Ásthildur Lóa þegar hún hringdi í mig í fyrsta sinn til að ræða þetta mál. Það gerði hún í vitna viðurvist mín megin sem geta staðfest það. Ásthildur Lóa var á þessum tíma byrjuð í kennaranámi í háskóla. Eiríkur að útskrifast út grunnskóla. Eiríkur kemur af brotnu heimili. Æska hans var þrautarganga og unglingsárin reyndust honum afar þung. Ákveðin vonarglæta birtist honum þegar hann sá auglýstar unglingasamkomur í trúarsöfnuðnum Trú og líf, þrátt fyrir að hafa í reynd aldrei ræktað kristna trú. Þar kynntist hann barnsmóður sinni. Hún hafnar því að hafa verið í hlutverki einhvers konar leiðbeinanda. Hvað svo sem safnaðarmeðlimur á fullorðinsaldri hefur verið að gera á vikulegum unglingasamkomu, án þess að unglingar teldu hana þar í hlutverki leiðbeinanda og fulltrúa eldri safnaðarmeðlima, fæ ég illa skilið. Fólk hefur velt því fyrir sér hvers vegna ég lagði upp í þá vegferð að senda forsætisráðherra erindi um forsögu Ásthildar Lóu. Ástæðan er einfaldlega sú að mér brá þegar ég sá að hún væri orðin barnamálaráðhera. Og mér brá enn meira þegar ég skoðaði vefsíðu Alþingis þar sem hún segist eiga tvö börn með eiginmanni sínum. Það er einfaldlega ekki rétt. Eldra barnið á hún með Eiríki Ásmundssyni, sem fékk hvorki að hitta barn sitt né umgangast. Eiríkur bjó í mínum húsum hluta af fyrstu árum sonar hans. Ég upplifði angist hans á þessum tíma yfir að fá ekki að vera faðir sonar síns. Ásthildur Lóa bjó í nágrenni við okkur á þeim tíma og hefði verið í lófa lagið að skoða aðstæður. Eiríkur og dóttir mín eiga saman dóttur fædda 1993. Hann hefur alltaf verið til staðar fyrir dóttur sína. Hann á með núverandi konu sinni fjóra stráka, einn þeirra ættleiddi Eiríkur. Eiríkur sagði sjálfur sína sögu í samtali sem vitnað var til í fréttum RÚV 20. mars 2025. Þar sagðist Eiríkur hafa orðið fyrir tálmun og lagði fram bréf frá dómsmálaráðuneytinu og fjölskyldudeild kirkjunnar. Eiríkur fór í gegnum formlegt ferli innan kerfisins en það var ekki nóg, Ásthildur Lóa tók það ekki til greina, hún tók ekkert til greina. Það er þess vegna ótrúlegt að heyra hana halda því fram að hún hafi ekki tálmað umgengi Eiríks við son sinn. Að Eiríkur hafi ekki sýnt syni sínum áhuga, á sama tíma og hún hefur lýst því að hún hafi ekki treyst honum til þess að taka barnið, þegar hann óskaði eftir því. Krafa Ásthildar Lóu á umræddum sáttafundi fólst í því að Eiríkur fengi ekki meiri umgengni við son sinn en fælist í því að Eiríkur kæmi inn á hennar heimili í tvo klukkutíma fyrsta sunnudag hvers mánaðar. Þegar svo á reyndi, gekk Eiríki illa að fá samkomulagið efnt. Þegar fyrsta sunnudag mánaðar bar upp á tíma sem ekki hentaði Ásthildi Lóu, tók hún ekki í mál að leyfa Eiríki og syni hans að hittast helgina á eftir. Eftir nokkrar slíkar skyndilegar afboðanir varð Eiríki ljóst að barnsmóðir hans, hefði lítinn ef nokkurn áhuga á því að hann væri partur af lífi sonar síns og stæði beinlínis í vegi fyrir því. Honum var ekki einu sinni gefið tækifæri. Einhverra hluta vegna hefur líka verið litið fram hjá aðstöðumuni þeirra tveggja í þessu samhengi. Ásthildur Lóa var þarna orðin gift kona, að útskrifast úr háskólanámi. Eiríkur var átján ára að reyna að fóta sig, upp á eigin spýtur, í lífinu. Í þessu máli hefur fólk hins vegar kosið að trúa ekki barnsföður Ásthildar Lóu. Þess í stað hefur það tekið hennar frásögn, í hreint makalausri yfirlýsingu, sem algildum sannleik. Þeir sem það gerðu mættu horfa fastar í augu við eigin samvisku, hafandi litið fram hjá eða góðkennt ótrúlega ósmekklegan áburð og dylgjur. Hvað vilja menn annars kalla frásögn ráðherrans fyrrverandi þegar hún ber upp á ungling sem þá var um það bil að útskrifast úr grunnskóla, að hafa sýnt háskólanemanum henni slíkan sjúklegan áhuga, eltihrellt hana, að hún sá sér þann kost einan að hefja við hann samband? Eiríkur ætlar ekki að tjá sig meira um þetta mál. Hann vildi ekki lesa þessi orð sem ég rita hér, en setti sig ekki upp á móti því að greinin yrði birt. Hann hefur aldrei talað illa um Ásthildi , hvorki fyrr né síðar, í mín eyru - jafnvel ekki öll árin sem hann fór fram á umgengni en fékk ekki. Spurningin af hverju hann barðist ekki meira fyrir barninu er spurning sem er að vissu leyti svarað í grein eftir Sigríði Sólan Guðlaugsdóttur, Tálmun þrífst í þögn nærsamfélagsins, sem birtist undir Skoðun á Vísi þann 25. mars 2025. Ég hvet alla til að lesa þessa grein, það gæti hjálpað mörgum, bæði sem tálma og verða fyrir tálmun. Það væri lag að allir sem þurfa að tjá sig um þetta mál lesi tímalínuna sem hefur komið fram í fjölmiðlum en þar sést að á vissan hátt var ég að hlífa Ásthildi Lóu Þórsdóttur. Mín von var að með fundarbeiðni minni til forsætisráðherra, gæfist Ásthildi Lóu tækifæri til að stíga sjálf úr stóli barnamálaráðherra. Málið yrði ekki rætt frekar af minni hálfu. Þetta gerði ég líka í þeirri viðleitni að vernda Eirík, sem vissi ekki af þessum samskiptum mínum við forsætisráðuneytið. Mér kom ekkert við hvort Ásthildur Lóa skipti um embætti eða hvort málaflokkur barna og barnaverndar hefði flust yfir til annars ráðherra. En þegar ég hugsa til slíkra skipta í dag á ég erfitt með að sjá hvaða embætti hefði hentað henni, varla dómsmála eftir ummæli hennar um dómskerfið, erfitt að sjá hana í félagsmálaráðuneytinu eftir sérmeðferð varðandi húsakaup, meðferð sem ekki var hægt að veita öðrum sem hún var að berjast fyrir. Mér var heitinn trúnaður en sannleikurinn hentaði ekki Ég vil lýsa stórkostlegri furðu á vinnubrögð forsætisráðuneytisins, sem varpa líka ljósi á öryggisbresti þar innanhúss. Það liggur fyrir að ég hringdi í forsætisráðuneytið. Það gerði ég í þeim tilgangi að óska eftir upplýsingum um hvort farið væri með erindi sem þangað berast í gegnum tölvupóst sem trúnaðarmál. Svarið var já. Ég vildi að það væri algjörlega öruggt og spurði aftur, því ég vildi ekki að þessar upplýsingar færu um borg og bý. Aftur staðfesti starfsmaðurinn það. Símtalið var fjögurra mínútna langt - hvað annað átti ég að ræða í þessar fjórar mínútur við starfsmann í símsvörun? Forsætisráðherra sendi fjölmiðlum síðan yfirlýsingu þar sem því er hafnað að trúnaði hafi verið lofað. Ráðherra kaus þó að taka ekki fram að símtöl til ráðuneytisins væru ekki hljóðrituð, líkt og ég komst síðar að. Ráðherrann spurði mig aldrei út í þetta símtal, heldur aðeins starfsmann Umbra, sem sinnir símsvörun fyrir stjórnsýslu landsins. Sannleikurinn hentaði ráðherranum ekki í þessu máli. Það má líka setja stórt spurningamerki við að eðlileg öryggisráðstöfun líkt og hljóðritun símtala sé ekki til staðar hjá ráðuneytum landsins. Aðstoðarmaður forsætisráðherra afhenti barnamálaráðherra upplýsingar um erindi mitt og umkvörtun, auk persónuupplýsinga um mig. Um það er ekki deilt. Enda liggur fyrir að barnamálaráðherra bæði þráhringdi í mig og mætti heim til mín að kvöldlagi, óboðin. Ekkert af þessu hefði gerst ef forsætisráðherra hefði ekki brugðist í þessu máli. Þvælan þrífst í þögguninni Tálmun þrífst í þögninni og þvælan í þögguninni. Staðreyndir eru kæfðar niður og ekkert nema samsæriskenningar komast að, í umræðu sem litast af tilfinningum og heift. Það er leitun að öðru eins bulli og hefur fengið að grassera á samfélagsmiðlum. Ég ákvað upp á mitt einsdæmi að senda erindi á forsætisráðuneytið um forsögu Ásthildar Lóu og upp á einsdæmi sendi ég þetta sama erindi á fréttamann sem ég treysti, eftir að ráðuneytið hafnaði því að veita mér áheyrn. Ég var ekki að ganga erinda eins eða neins eins og ítrekað hefur verið haldið fram á samfélagsmiðlum. Það er ekkert leyndarmál að ég hef aldrei kosið Sjálfstæðisflokkinn, ég var Vilmundarkona á sínum tíma og Jóhanna Sigurðardóttir gerði margt gott, Vinstri græn hef ég líka kosið en aldrei Sjálfstæðisflokkinn. Síðast kaus ég Samfylkinguna en ég er ekki búin að ákveða mig hvað ég kýs næst en það verður ekki Flokkur fólksins. Og þetta er sannleikurinn í tengdamömmumálinu. Ólöf Björnsdóttir, sjúkraliði með BA í sálfræði og er að vinna að meistararannsókn í fötlunarfræðum. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Barnamálaráðherra segir af sér Flokkur fólksins Alþingi Ríkisstjórn Kristrúnar Frostadóttur Mest lesið Sex ára sáttmáli Davíð Þorláksson Skoðun Skapandi menntun skilar raunverulegum árangri Bryngeir Valdimarsson Skoðun Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir Skoðun Áskorun til ríkisstjórnarinnar: Innleiðum birgðaskyldu á eldsneyti Halla Hrund Logadóttir Skoðun Háskólasamfélagið geri skyldu sína strax, stjórnvöld hafa brugðist Auður Magndís Auðardóttir,Elí Hörpu og Önundar,Eyrún Ólöf Sigurðardóttir,Helga Ögmundardóttir,Íris Ellenberger,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Katrín Pálmad. Þorgerðardóttir Skoðun Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun Stjórnendur sem mega ekki stjórna Stefán Vagn Stefánsson Skoðun Pjattkratar taka til Þorsteinn Sæmundsson Skoðun Vaxtamunarviðskipti láta aftur á sér kræla Jökull Sólberg Auðunsson Skoðun Sterk staða Hafnarfjarðar Orri Björnsson Skoðun Skoðun Skoðun Skapandi menntun skilar raunverulegum árangri Bryngeir Valdimarsson skrifar Skoðun Sex ára sáttmáli Davíð Þorláksson skrifar Skoðun Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir skrifar Skoðun Stjórnendur sem mega ekki stjórna Stefán Vagn Stefánsson skrifar Skoðun Stokkhólmseinkenni sem við ættum að forðast Aðalsteinn Júlíus Magnússon skrifar Skoðun Eflum iðnlöggjöfina og stöðvum brotin Hilmar Harðarson skrifar Skoðun Pjattkratar taka til Þorsteinn Sæmundsson skrifar Skoðun Sumt er bara ekki hægt að rökræða Ása Lind Finnbogadóttir skrifar Skoðun Vaxtamunarviðskipti láta aftur á sér kræla Jökull Sólberg Auðunsson skrifar Skoðun Áskorun til ríkisstjórnarinnar: Innleiðum birgðaskyldu á eldsneyti Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Rétt skal vera rétt um gatnamót við Höfðabakka og Bæjarháls Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar Skoðun Háskólasamfélagið geri skyldu sína strax, stjórnvöld hafa brugðist Auður Magndís Auðardóttir,Elí Hörpu og Önundar,Eyrún Ólöf Sigurðardóttir,Helga Ögmundardóttir,Íris Ellenberger,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Katrín Pálmad. Þorgerðardóttir skrifar Skoðun Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir skrifar Skoðun NATO riðar til falls en hvað þýðir það fyrir skilnaðarbarnið Ísland? Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Græðgin í forgrunni Kolbrún Áslaugar Baldursdóttir skrifar Skoðun Greiningar eða lausnir – hvort vegur þyngra? Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Sterk staða Hafnarfjarðar Orri Björnsson skrifar Skoðun Bless bless jafnlaunavottun Sigríður Margrét Oddsdóttir skrifar Skoðun Miðstýrt skólakerfi eða fjölbreytni með samræmdu gæðamati? Bogi Ragnarsson skrifar Skoðun Heiðursgestur Viðreisnar vill heimsveldi Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Veðmál barna – hættulegur leikur sem hægt er að stöðva Jóhann Steinar Ingimundarson skrifar Skoðun Allt leikur í umburðarlyndi – eða hvað? Sigurður Eyjólfur Sigurjónsson skrifar Skoðun Lyfjafræðingar - traustur stuðningur í flóknum heimi Sigurbjörg Sæunn Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Þvílíkt „plan“ fyrir íslensk heimili Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Ísland og móðurplanta með erindi Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar Skoðun Háttvirta nýja þingkonan, María Rut Kristinsdóttir Ólafur Grétar Gunnarsson skrifar Skoðun Alþjóðadagur krabbameinsrannsókna – eitthvað sem mig varðar? Halla Þorvaldsdóttir skrifar Skoðun Af hverju ættum við að stunda geðrækt, rétt eins og líkamsrækt? Sigrún Þóra Sveinsdóttir skrifar Skoðun Villa um fyrir bæjarbúum Vilhjálmur Árnason skrifar Skoðun Olíufyrirtækin vissu Guðni Freyr Öfjörð skrifar Sjá meira
Sannleikurinn er sagna bestur. Ég er umrædd tengdamamma í hinu umdeilda máli Ásthildar Lóu Þórsdóttur og þar eru ýmis atriði sem mér þykir að þurfi að skýra. Ég kem ávallt hreint fram og hef lýst því áður, og geri það aftur hér, að ég taldi ekki viðeigandi að Ásthildur Lóa sinnti starfi barnamálaráðherra - vegna hennar forsögu og framkomu hennar við barnsföður sinn. Manni sem bjó undir mínu þaki og ég hef þekkt í yfir þrjátíu ár. Þess vegna veit ég að Ásthildur Lóa og Eiríkur Ásmundsson áttu sannarlega í sambandi þegar Ásthildur Lóa var 22 ára og Eiríkur 15 ára, jafnvel þó hann væri nýorðinn 16 ára þegar barn kom undir. Þetta viðurkenndi Ásthildur Lóa þegar hún hringdi í mig í fyrsta sinn til að ræða þetta mál. Það gerði hún í vitna viðurvist mín megin sem geta staðfest það. Ásthildur Lóa var á þessum tíma byrjuð í kennaranámi í háskóla. Eiríkur að útskrifast út grunnskóla. Eiríkur kemur af brotnu heimili. Æska hans var þrautarganga og unglingsárin reyndust honum afar þung. Ákveðin vonarglæta birtist honum þegar hann sá auglýstar unglingasamkomur í trúarsöfnuðnum Trú og líf, þrátt fyrir að hafa í reynd aldrei ræktað kristna trú. Þar kynntist hann barnsmóður sinni. Hún hafnar því að hafa verið í hlutverki einhvers konar leiðbeinanda. Hvað svo sem safnaðarmeðlimur á fullorðinsaldri hefur verið að gera á vikulegum unglingasamkomu, án þess að unglingar teldu hana þar í hlutverki leiðbeinanda og fulltrúa eldri safnaðarmeðlima, fæ ég illa skilið. Fólk hefur velt því fyrir sér hvers vegna ég lagði upp í þá vegferð að senda forsætisráðherra erindi um forsögu Ásthildar Lóu. Ástæðan er einfaldlega sú að mér brá þegar ég sá að hún væri orðin barnamálaráðhera. Og mér brá enn meira þegar ég skoðaði vefsíðu Alþingis þar sem hún segist eiga tvö börn með eiginmanni sínum. Það er einfaldlega ekki rétt. Eldra barnið á hún með Eiríki Ásmundssyni, sem fékk hvorki að hitta barn sitt né umgangast. Eiríkur bjó í mínum húsum hluta af fyrstu árum sonar hans. Ég upplifði angist hans á þessum tíma yfir að fá ekki að vera faðir sonar síns. Ásthildur Lóa bjó í nágrenni við okkur á þeim tíma og hefði verið í lófa lagið að skoða aðstæður. Eiríkur og dóttir mín eiga saman dóttur fædda 1993. Hann hefur alltaf verið til staðar fyrir dóttur sína. Hann á með núverandi konu sinni fjóra stráka, einn þeirra ættleiddi Eiríkur. Eiríkur sagði sjálfur sína sögu í samtali sem vitnað var til í fréttum RÚV 20. mars 2025. Þar sagðist Eiríkur hafa orðið fyrir tálmun og lagði fram bréf frá dómsmálaráðuneytinu og fjölskyldudeild kirkjunnar. Eiríkur fór í gegnum formlegt ferli innan kerfisins en það var ekki nóg, Ásthildur Lóa tók það ekki til greina, hún tók ekkert til greina. Það er þess vegna ótrúlegt að heyra hana halda því fram að hún hafi ekki tálmað umgengi Eiríks við son sinn. Að Eiríkur hafi ekki sýnt syni sínum áhuga, á sama tíma og hún hefur lýst því að hún hafi ekki treyst honum til þess að taka barnið, þegar hann óskaði eftir því. Krafa Ásthildar Lóu á umræddum sáttafundi fólst í því að Eiríkur fengi ekki meiri umgengni við son sinn en fælist í því að Eiríkur kæmi inn á hennar heimili í tvo klukkutíma fyrsta sunnudag hvers mánaðar. Þegar svo á reyndi, gekk Eiríki illa að fá samkomulagið efnt. Þegar fyrsta sunnudag mánaðar bar upp á tíma sem ekki hentaði Ásthildi Lóu, tók hún ekki í mál að leyfa Eiríki og syni hans að hittast helgina á eftir. Eftir nokkrar slíkar skyndilegar afboðanir varð Eiríki ljóst að barnsmóðir hans, hefði lítinn ef nokkurn áhuga á því að hann væri partur af lífi sonar síns og stæði beinlínis í vegi fyrir því. Honum var ekki einu sinni gefið tækifæri. Einhverra hluta vegna hefur líka verið litið fram hjá aðstöðumuni þeirra tveggja í þessu samhengi. Ásthildur Lóa var þarna orðin gift kona, að útskrifast úr háskólanámi. Eiríkur var átján ára að reyna að fóta sig, upp á eigin spýtur, í lífinu. Í þessu máli hefur fólk hins vegar kosið að trúa ekki barnsföður Ásthildar Lóu. Þess í stað hefur það tekið hennar frásögn, í hreint makalausri yfirlýsingu, sem algildum sannleik. Þeir sem það gerðu mættu horfa fastar í augu við eigin samvisku, hafandi litið fram hjá eða góðkennt ótrúlega ósmekklegan áburð og dylgjur. Hvað vilja menn annars kalla frásögn ráðherrans fyrrverandi þegar hún ber upp á ungling sem þá var um það bil að útskrifast úr grunnskóla, að hafa sýnt háskólanemanum henni slíkan sjúklegan áhuga, eltihrellt hana, að hún sá sér þann kost einan að hefja við hann samband? Eiríkur ætlar ekki að tjá sig meira um þetta mál. Hann vildi ekki lesa þessi orð sem ég rita hér, en setti sig ekki upp á móti því að greinin yrði birt. Hann hefur aldrei talað illa um Ásthildi , hvorki fyrr né síðar, í mín eyru - jafnvel ekki öll árin sem hann fór fram á umgengni en fékk ekki. Spurningin af hverju hann barðist ekki meira fyrir barninu er spurning sem er að vissu leyti svarað í grein eftir Sigríði Sólan Guðlaugsdóttur, Tálmun þrífst í þögn nærsamfélagsins, sem birtist undir Skoðun á Vísi þann 25. mars 2025. Ég hvet alla til að lesa þessa grein, það gæti hjálpað mörgum, bæði sem tálma og verða fyrir tálmun. Það væri lag að allir sem þurfa að tjá sig um þetta mál lesi tímalínuna sem hefur komið fram í fjölmiðlum en þar sést að á vissan hátt var ég að hlífa Ásthildi Lóu Þórsdóttur. Mín von var að með fundarbeiðni minni til forsætisráðherra, gæfist Ásthildi Lóu tækifæri til að stíga sjálf úr stóli barnamálaráðherra. Málið yrði ekki rætt frekar af minni hálfu. Þetta gerði ég líka í þeirri viðleitni að vernda Eirík, sem vissi ekki af þessum samskiptum mínum við forsætisráðuneytið. Mér kom ekkert við hvort Ásthildur Lóa skipti um embætti eða hvort málaflokkur barna og barnaverndar hefði flust yfir til annars ráðherra. En þegar ég hugsa til slíkra skipta í dag á ég erfitt með að sjá hvaða embætti hefði hentað henni, varla dómsmála eftir ummæli hennar um dómskerfið, erfitt að sjá hana í félagsmálaráðuneytinu eftir sérmeðferð varðandi húsakaup, meðferð sem ekki var hægt að veita öðrum sem hún var að berjast fyrir. Mér var heitinn trúnaður en sannleikurinn hentaði ekki Ég vil lýsa stórkostlegri furðu á vinnubrögð forsætisráðuneytisins, sem varpa líka ljósi á öryggisbresti þar innanhúss. Það liggur fyrir að ég hringdi í forsætisráðuneytið. Það gerði ég í þeim tilgangi að óska eftir upplýsingum um hvort farið væri með erindi sem þangað berast í gegnum tölvupóst sem trúnaðarmál. Svarið var já. Ég vildi að það væri algjörlega öruggt og spurði aftur, því ég vildi ekki að þessar upplýsingar færu um borg og bý. Aftur staðfesti starfsmaðurinn það. Símtalið var fjögurra mínútna langt - hvað annað átti ég að ræða í þessar fjórar mínútur við starfsmann í símsvörun? Forsætisráðherra sendi fjölmiðlum síðan yfirlýsingu þar sem því er hafnað að trúnaði hafi verið lofað. Ráðherra kaus þó að taka ekki fram að símtöl til ráðuneytisins væru ekki hljóðrituð, líkt og ég komst síðar að. Ráðherrann spurði mig aldrei út í þetta símtal, heldur aðeins starfsmann Umbra, sem sinnir símsvörun fyrir stjórnsýslu landsins. Sannleikurinn hentaði ráðherranum ekki í þessu máli. Það má líka setja stórt spurningamerki við að eðlileg öryggisráðstöfun líkt og hljóðritun símtala sé ekki til staðar hjá ráðuneytum landsins. Aðstoðarmaður forsætisráðherra afhenti barnamálaráðherra upplýsingar um erindi mitt og umkvörtun, auk persónuupplýsinga um mig. Um það er ekki deilt. Enda liggur fyrir að barnamálaráðherra bæði þráhringdi í mig og mætti heim til mín að kvöldlagi, óboðin. Ekkert af þessu hefði gerst ef forsætisráðherra hefði ekki brugðist í þessu máli. Þvælan þrífst í þögguninni Tálmun þrífst í þögninni og þvælan í þögguninni. Staðreyndir eru kæfðar niður og ekkert nema samsæriskenningar komast að, í umræðu sem litast af tilfinningum og heift. Það er leitun að öðru eins bulli og hefur fengið að grassera á samfélagsmiðlum. Ég ákvað upp á mitt einsdæmi að senda erindi á forsætisráðuneytið um forsögu Ásthildar Lóu og upp á einsdæmi sendi ég þetta sama erindi á fréttamann sem ég treysti, eftir að ráðuneytið hafnaði því að veita mér áheyrn. Ég var ekki að ganga erinda eins eða neins eins og ítrekað hefur verið haldið fram á samfélagsmiðlum. Það er ekkert leyndarmál að ég hef aldrei kosið Sjálfstæðisflokkinn, ég var Vilmundarkona á sínum tíma og Jóhanna Sigurðardóttir gerði margt gott, Vinstri græn hef ég líka kosið en aldrei Sjálfstæðisflokkinn. Síðast kaus ég Samfylkinguna en ég er ekki búin að ákveða mig hvað ég kýs næst en það verður ekki Flokkur fólksins. Og þetta er sannleikurinn í tengdamömmumálinu. Ólöf Björnsdóttir, sjúkraliði með BA í sálfræði og er að vinna að meistararannsókn í fötlunarfræðum.
Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir Skoðun
Háskólasamfélagið geri skyldu sína strax, stjórnvöld hafa brugðist Auður Magndís Auðardóttir,Elí Hörpu og Önundar,Eyrún Ólöf Sigurðardóttir,Helga Ögmundardóttir,Íris Ellenberger,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Katrín Pálmad. Þorgerðardóttir Skoðun
Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun
Skoðun Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir skrifar
Skoðun Áskorun til ríkisstjórnarinnar: Innleiðum birgðaskyldu á eldsneyti Halla Hrund Logadóttir skrifar
Skoðun Rétt skal vera rétt um gatnamót við Höfðabakka og Bæjarháls Dóra Björt Guðjónsdóttir skrifar
Skoðun Háskólasamfélagið geri skyldu sína strax, stjórnvöld hafa brugðist Auður Magndís Auðardóttir,Elí Hörpu og Önundar,Eyrún Ólöf Sigurðardóttir,Helga Ögmundardóttir,Íris Ellenberger,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Katrín Pálmad. Þorgerðardóttir skrifar
Skoðun Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir skrifar
Skoðun NATO riðar til falls en hvað þýðir það fyrir skilnaðarbarnið Ísland? Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir skrifar
Skoðun Af hverju ættum við að stunda geðrækt, rétt eins og líkamsrækt? Sigrún Þóra Sveinsdóttir skrifar
Af hverju kynjafræði? Og hvaða greinar hafa fengið svipaðar mótbárur í gegnum tíðina? Guðrún Elísa Friðbjargardóttir Sævarsdóttir Skoðun
Háskólasamfélagið geri skyldu sína strax, stjórnvöld hafa brugðist Auður Magndís Auðardóttir,Elí Hörpu og Önundar,Eyrún Ólöf Sigurðardóttir,Helga Ögmundardóttir,Íris Ellenberger,Inga Björk Margrétar Bjarnadóttir,Katrín Pálmad. Þorgerðardóttir Skoðun
Þúsundir kusu Sönnu Anna Bentína Hermansen Einarsdóttir,Ármann Hákon Gunnarsson,Baldvin Björgvinsson,Brynja Guðnadóttir,Haraldur Ingi Haraldsson,Jón Hallur Haraldsson,Kolbrún Erna Pétursdóttir,Ólafur H. Ólafsson,Rakel Hildardóttir,Sigrún Jónsdóttir Skoðun