Nvidia, Bitcoin og gamla varnarliðið: Hvað bíður Íslands? Sigvaldi Einarsson skrifar 19. nóvember 2025 17:02 Það er kaldur gustur sem leikur um fjármálamarkaði heimsins þessa dagana, og hann er ekki ættaður úr norðanáttinni á Íslandi. Hann kemur frá Wall Street, Washington og Peking. Atburðarás síðustu daga – þar sem við höfum séð hlutabréfavísitölur riða til falls og rafmyntir taka dýfur sem minna á frjálst fall – eru ekki bara venjulegar markaðssveiflur. Þær eru einkenni á nýjum veruleika þar sem tæknin, fjármagnið og geopólitíkin renna saman í eina hættulega blöndu. Fyrir Ísland, eyríki utan Evrópusambandsins með örmynt í vasanum, er þessi nýi veruleiki ekki bara fjarlægt fréttaefni. Hann er aðkallandi viðvörunarbjalla. Dómsdagur gervigreindarinnar: Allra augu á Nvidia Áður en við ræðum hrunið á rafmyntamarkaði verðum við að horfa til Wall Street. Þar ríkir nú „risk-off“ ástand sem hefur lækkað S&P 500 vísitaluna fjóra daga í röð. Ástæðan er einföld: Heimurinn heldur niðri í sér andanum vegna uppgjörs tæknirisans Nvidia sem væntanlegt er á morgun, 20. nóvember. Það er ekki ofsögum sagt að Nvidia sé orðið mikilvægasta hlutabréf í heimi og uppgjörið er orðið að eins konar þjóðaratkvæðagreiðslu um framtíð gervigreindarinnar. Greinendur spá því að tekjur fyrirtækisins muni slaga í 54 milljarða dollara, sem er gríðarlegur vöxtur, en spurningin er hvort það dugi. Fjárfestar eru farnir að spyrja óþægilegra spurninga: Eru milljarða fjárfestingar Microsoft, Google og Meta í gervigreindar-innviðum að skila arðsemi (ROI)? Ef Nvidia veldur vonbrigðum á morgun gætum við séð tæknibóluna springa með hvelli, sem myndi draga allan alþjóðlega markaðinn niður með sér. Ef þeir slá í gegn, gæti veislan haldið áfram. En óvissan ein og sér hefur verið nóg til að fæla fjármagn frá áhættu og yfir í öryggi. Hrun rafmynta og sigur gullsins Þessi flótti frá áhættu hefur bitnað harðast á rafmyntum. Á meðan íslenskir sparifjáreigendur hafa margir hverjir horft til Bitcoin sem leiðar út úr verðbólgu og gjaldeyrishöftum, hefur vikunni lokið með blóðbaði. Bitcoin hefur fallið undir krítísk stuðningsmörk og „altcoins“ hafa nánast þurrkast út. Af hverju? Vegna þess að þegar alvara lífsins tekur við leitar fjármagn ekki í „stafræna gullið“. Það leitar í alvöru gullið og ríkisskuldabréf. Gullið hefur hækkað um rúm 55% á árinu á meðan rafmyntir blæða. Skilaboðin eru skýr: Þegar harðnar á dalnum gildir það sem er fast í hendi. Fyrir íslensku krónuna eru þetta vondar fréttir. Í svona umhverfi er okkar litla mynt sjaldnast í uppáhaldi og við gætum staðið frammi fyrir frekari veikingu og verðbólguþrýstingi einmitt þegar við þurfum mest á stöðugleika að halda. Gervigreindin er nýja kjarnorkuvopnið En stóra breytingin er ekki á myntmarkaði, heldur í tækninni sjálfri sem drifkrafti stórveldaátaka. Bandaríkin og Kína eru nú í opinberu „köldu stríði“ um yfirráð yfir gervigreind. Þetta snýst ekki lengur um spjallmenni, heldur um hver stýrir efnahagkerfum og hernaðarmætti framtíðarinnar. Ísland situr, bókstaflega og myndrænt, á milli þessara stórvelda. Við eigum það sem þessi iðnaður þarf mest á að halda: Endurnýjanlega orku og örugga staðsetningu fyrir gagnaver. En erum við að spila úr þeim spilum rétt? Erum við að selja orkuna okkar ódýrt í gagnaver sem grafa Bitcoin (sem er á útleið) í stað þess að laða að okkur innviði gervigreindar sem skapa raunveruleg verðmæti og hafa þjóðaröryggislegt mikilvægi? Erum við ein á bátnum? Alvarlegasta spurningin snýr þó að varnarmálum. Með Donald Trump aftur í Hvíta húsinu (Trump 2.0) er ljóst að Bandaríkin horfa fyrst og fremst í eigin barm. Varnarsamningurinn frá 1951 er enn í gildi á pappírnum, en vilji Bandaríkjanna til að verja Ísland er nú háður viðskiptalegum hagsmunum frekar en gömlum vináttuböndum. Við sjáum rússneska kafbátaaukninu í Norður-Atlantshafi og vaxandi áhuga Kínverja á Norðurslóðum. Sæstrengirnir okkar – lífæðin okkar til umheimsins – eru berskjaldaðri en nokkru sinni fyrr. Ef átök brjótast út, eða ef „blandaðar aðgerðir“ (hybrid warfare) verða að veruleika hér við land, getum við treyst því að Bandaríkin komi til varnar? Eða munum við standa ein, utan ESB og NATO-samstarfs sem Evrópa er nú að reyna að styrkja án Bandaríkjanna? Aðgerða er þörf Við getum ekki leyft okkur að vera áhorfendur á meðan Nvidia og Kína slást um framtíðina. Íslensk stjórnvöld þurfa að vakna. Við þurfum: Hernaðarlega sjálfstæðari hugsun: Við þurfum að skilgreina okkar eigin „rauðu línur“ í netöryggi og vörnum neðansjávarinnviða, án þess að treysta blindandi á Washington. Orkustefnu fyrir 21. öldina: Orkan okkar er tæki til utanríkisstefnu. Við eigum að forgangsraða gervigreindarinnviðum sem styrkja Vesturlönd, en á okkar forsendum og verðlagi. Efnahagslegt raunsæi: Með örmynt í heimi sem er að skiptast í blokkir (Dollar vs. Yuan/Gull) erum við viðkvæm. Við þurfum að tryggja gjaldeyrisforðann og minnka áhættu á spákaupmennsku. Heimurinn breyttist í vikunni. Bólan er að leka og alvaran tekur við. Ísland þarf að hætta að haga sér eins og smáríki í skjóli stóra bróður, og byrja að haga sér eins og strategískt lykilríki í nýju köldu stríði. Höfundur er áhugamaður um alþjóðastjórnmál og tækniþróun. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sigvaldi Einarsson Mest lesið Djöfulsins, helvítis, andskotans pakk Vilhjálmur H. Vilhjálmsson Skoðun Af hverju umræðan um Eurovision, Ísrael og jólin hrynur þegar raunveruleikinn bankar upp á Hilmar Kristinsson Skoðun Stóra vandamál Kristrúnar er ekki Flokkur fólksins Jens Garðar Helgason Skoðun Svörin voru hroki og yfirlæti Davíð Bergmann Skoðun Þeir sem hafa verulega hagsmuni af því að segja ykkur ósatt Þórður Snær Júlíusson Skoðun Úthaf efnahagsmála – fjárlög 2026 Halla Hrund Logadóttir Skoðun Ný flugstöð á rekstarlausum flugvelli? Magnea Gná Jóhannsdóttir Skoðun Eurovision: Tímasetningin og atburðarásin sögðu meira en ákvörðunin Gunnar Salvarsson Skoðun Reykjalundur – lífsbjargandi þjónusta í 80 ár Magnús Sigurjón Olsen Guðmundsson Skoðun ESB íhugar að fresta bensín- og dísilbanni til 2040 – Ísland herðir álögur á mótorhjól þrátt fyrir óraunhæfa rafvæðingu Unnar Már Magnússon Skoðun Skoðun Skoðun Sjálfgefin íslenska – Hvernig? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Vonbrigði í Vaxtamáli Breki Karlsson skrifar Skoðun Reykjalundur – lífsbjargandi þjónusta í 80 ár Magnús Sigurjón Olsen Guðmundsson skrifar Skoðun Svörin voru hroki og yfirlæti Davíð Bergmann skrifar Skoðun Umönnunarbilið – kapphlaupið við klukkuna og krónurnar Bryndís Elfa Valdemarsdóttir skrifar Skoðun Eurovision: Tímasetningin og atburðarásin sögðu meira en ákvörðunin Gunnar Salvarsson skrifar Skoðun Aðgerðarleysi er það sem kostar ungt fólk Jóhannes Óli Sveinsson skrifar Skoðun Að gera eða vera? Árni Sigurðsson skrifar Skoðun Af hverju umræðan um Eurovision, Ísrael og jólin hrynur þegar raunveruleikinn bankar upp á Hilmar Kristinsson skrifar Skoðun Skattablæti sem bitnar harðast á landsbyggðinni Þorgrímur Sigmundsson skrifar Skoðun Málfrelsi ungu kynslóðarinnar – og ábyrgðin sem bíður okkar Jóhann Ingi Óskarsson skrifar Skoðun „Við skulum syngja lítið lag...“ Arnar Eggert Thoroddsen skrifar Skoðun Norðurlöndin – kaffiklúbbur eða stórveldi? Hrannar Björn Arnarsson,Lars Barfoed,Maiken Poulsen Englund,Pyry Niemi,Torbjörn Nyström skrifar Skoðun Ný flugstöð á rekstarlausum flugvelli? Magnea Gná Jóhannsdóttir skrifar Skoðun ESB íhugar að fresta bensín- og dísilbanni til 2040 – Ísland herðir álögur á mótorhjól þrátt fyrir óraunhæfa rafvæðingu Unnar Már Magnússon skrifar Skoðun Þeir sem hafa verulega hagsmuni af því að segja ykkur ósatt Þórður Snær Júlíusson skrifar Skoðun Ísland: Meistari orkuþríþrautarinnar – sem stendur Jónas Hlynur Hallgrímsson skrifar Skoðun Úthaf efnahagsmála – fjárlög 2026 Halla Hrund Logadóttir skrifar Skoðun Þegar líf liggur við Ingibjörg Isaksen skrifar Skoðun Stóra vandamál Kristrúnar er ekki Flokkur fólksins Jens Garðar Helgason skrifar Skoðun Til stuðnings Fjarðarheiðargöngum Glúmur Björnsson skrifar Skoðun Út með slæma vana, inn með gleði og frið Dagbjört Harðardóttir skrifar Skoðun Markaðsmál eru ekki aukaatriði – þau eru grunnstoð Garðar Ingi Leifsson skrifar Skoðun Orkuþörf í íslenskum matvælaiðnaði á landsbyggðinni Sigurður Blöndal,Alexander Schepsky skrifar Skoðun Vanhugsuð kílómetragjöld og vantalin skattahækkun á árinu 2026 Vilhjálmur Hilmarsson skrifar Skoðun Að læra nýtt tungumál er maraþon, ekki spretthlaup Ólafur G. Skúlason skrifar Skoðun Mannréttindi í mótvindi Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir skrifar Skoðun Passaðu púlsinn í desember Sigrún Þóra Sveinsdóttir skrifar Skoðun Að klifra upp í tunnurnar var bara byrjunin Anahita Sahar Babaei skrifar Skoðun Jöfn tækifæri fyrir börn í borginni Stein Olav Romslo skrifar Sjá meira
Það er kaldur gustur sem leikur um fjármálamarkaði heimsins þessa dagana, og hann er ekki ættaður úr norðanáttinni á Íslandi. Hann kemur frá Wall Street, Washington og Peking. Atburðarás síðustu daga – þar sem við höfum séð hlutabréfavísitölur riða til falls og rafmyntir taka dýfur sem minna á frjálst fall – eru ekki bara venjulegar markaðssveiflur. Þær eru einkenni á nýjum veruleika þar sem tæknin, fjármagnið og geopólitíkin renna saman í eina hættulega blöndu. Fyrir Ísland, eyríki utan Evrópusambandsins með örmynt í vasanum, er þessi nýi veruleiki ekki bara fjarlægt fréttaefni. Hann er aðkallandi viðvörunarbjalla. Dómsdagur gervigreindarinnar: Allra augu á Nvidia Áður en við ræðum hrunið á rafmyntamarkaði verðum við að horfa til Wall Street. Þar ríkir nú „risk-off“ ástand sem hefur lækkað S&P 500 vísitaluna fjóra daga í röð. Ástæðan er einföld: Heimurinn heldur niðri í sér andanum vegna uppgjörs tæknirisans Nvidia sem væntanlegt er á morgun, 20. nóvember. Það er ekki ofsögum sagt að Nvidia sé orðið mikilvægasta hlutabréf í heimi og uppgjörið er orðið að eins konar þjóðaratkvæðagreiðslu um framtíð gervigreindarinnar. Greinendur spá því að tekjur fyrirtækisins muni slaga í 54 milljarða dollara, sem er gríðarlegur vöxtur, en spurningin er hvort það dugi. Fjárfestar eru farnir að spyrja óþægilegra spurninga: Eru milljarða fjárfestingar Microsoft, Google og Meta í gervigreindar-innviðum að skila arðsemi (ROI)? Ef Nvidia veldur vonbrigðum á morgun gætum við séð tæknibóluna springa með hvelli, sem myndi draga allan alþjóðlega markaðinn niður með sér. Ef þeir slá í gegn, gæti veislan haldið áfram. En óvissan ein og sér hefur verið nóg til að fæla fjármagn frá áhættu og yfir í öryggi. Hrun rafmynta og sigur gullsins Þessi flótti frá áhættu hefur bitnað harðast á rafmyntum. Á meðan íslenskir sparifjáreigendur hafa margir hverjir horft til Bitcoin sem leiðar út úr verðbólgu og gjaldeyrishöftum, hefur vikunni lokið með blóðbaði. Bitcoin hefur fallið undir krítísk stuðningsmörk og „altcoins“ hafa nánast þurrkast út. Af hverju? Vegna þess að þegar alvara lífsins tekur við leitar fjármagn ekki í „stafræna gullið“. Það leitar í alvöru gullið og ríkisskuldabréf. Gullið hefur hækkað um rúm 55% á árinu á meðan rafmyntir blæða. Skilaboðin eru skýr: Þegar harðnar á dalnum gildir það sem er fast í hendi. Fyrir íslensku krónuna eru þetta vondar fréttir. Í svona umhverfi er okkar litla mynt sjaldnast í uppáhaldi og við gætum staðið frammi fyrir frekari veikingu og verðbólguþrýstingi einmitt þegar við þurfum mest á stöðugleika að halda. Gervigreindin er nýja kjarnorkuvopnið En stóra breytingin er ekki á myntmarkaði, heldur í tækninni sjálfri sem drifkrafti stórveldaátaka. Bandaríkin og Kína eru nú í opinberu „köldu stríði“ um yfirráð yfir gervigreind. Þetta snýst ekki lengur um spjallmenni, heldur um hver stýrir efnahagkerfum og hernaðarmætti framtíðarinnar. Ísland situr, bókstaflega og myndrænt, á milli þessara stórvelda. Við eigum það sem þessi iðnaður þarf mest á að halda: Endurnýjanlega orku og örugga staðsetningu fyrir gagnaver. En erum við að spila úr þeim spilum rétt? Erum við að selja orkuna okkar ódýrt í gagnaver sem grafa Bitcoin (sem er á útleið) í stað þess að laða að okkur innviði gervigreindar sem skapa raunveruleg verðmæti og hafa þjóðaröryggislegt mikilvægi? Erum við ein á bátnum? Alvarlegasta spurningin snýr þó að varnarmálum. Með Donald Trump aftur í Hvíta húsinu (Trump 2.0) er ljóst að Bandaríkin horfa fyrst og fremst í eigin barm. Varnarsamningurinn frá 1951 er enn í gildi á pappírnum, en vilji Bandaríkjanna til að verja Ísland er nú háður viðskiptalegum hagsmunum frekar en gömlum vináttuböndum. Við sjáum rússneska kafbátaaukninu í Norður-Atlantshafi og vaxandi áhuga Kínverja á Norðurslóðum. Sæstrengirnir okkar – lífæðin okkar til umheimsins – eru berskjaldaðri en nokkru sinni fyrr. Ef átök brjótast út, eða ef „blandaðar aðgerðir“ (hybrid warfare) verða að veruleika hér við land, getum við treyst því að Bandaríkin komi til varnar? Eða munum við standa ein, utan ESB og NATO-samstarfs sem Evrópa er nú að reyna að styrkja án Bandaríkjanna? Aðgerða er þörf Við getum ekki leyft okkur að vera áhorfendur á meðan Nvidia og Kína slást um framtíðina. Íslensk stjórnvöld þurfa að vakna. Við þurfum: Hernaðarlega sjálfstæðari hugsun: Við þurfum að skilgreina okkar eigin „rauðu línur“ í netöryggi og vörnum neðansjávarinnviða, án þess að treysta blindandi á Washington. Orkustefnu fyrir 21. öldina: Orkan okkar er tæki til utanríkisstefnu. Við eigum að forgangsraða gervigreindarinnviðum sem styrkja Vesturlönd, en á okkar forsendum og verðlagi. Efnahagslegt raunsæi: Með örmynt í heimi sem er að skiptast í blokkir (Dollar vs. Yuan/Gull) erum við viðkvæm. Við þurfum að tryggja gjaldeyrisforðann og minnka áhættu á spákaupmennsku. Heimurinn breyttist í vikunni. Bólan er að leka og alvaran tekur við. Ísland þarf að hætta að haga sér eins og smáríki í skjóli stóra bróður, og byrja að haga sér eins og strategískt lykilríki í nýju köldu stríði. Höfundur er áhugamaður um alþjóðastjórnmál og tækniþróun.
Af hverju umræðan um Eurovision, Ísrael og jólin hrynur þegar raunveruleikinn bankar upp á Hilmar Kristinsson Skoðun
ESB íhugar að fresta bensín- og dísilbanni til 2040 – Ísland herðir álögur á mótorhjól þrátt fyrir óraunhæfa rafvæðingu Unnar Már Magnússon Skoðun
Skoðun Umönnunarbilið – kapphlaupið við klukkuna og krónurnar Bryndís Elfa Valdemarsdóttir skrifar
Skoðun Eurovision: Tímasetningin og atburðarásin sögðu meira en ákvörðunin Gunnar Salvarsson skrifar
Skoðun Af hverju umræðan um Eurovision, Ísrael og jólin hrynur þegar raunveruleikinn bankar upp á Hilmar Kristinsson skrifar
Skoðun Norðurlöndin – kaffiklúbbur eða stórveldi? Hrannar Björn Arnarsson,Lars Barfoed,Maiken Poulsen Englund,Pyry Niemi,Torbjörn Nyström skrifar
Skoðun ESB íhugar að fresta bensín- og dísilbanni til 2040 – Ísland herðir álögur á mótorhjól þrátt fyrir óraunhæfa rafvæðingu Unnar Már Magnússon skrifar
Skoðun Orkuþörf í íslenskum matvælaiðnaði á landsbyggðinni Sigurður Blöndal,Alexander Schepsky skrifar
Skoðun Vanhugsuð kílómetragjöld og vantalin skattahækkun á árinu 2026 Vilhjálmur Hilmarsson skrifar
Af hverju umræðan um Eurovision, Ísrael og jólin hrynur þegar raunveruleikinn bankar upp á Hilmar Kristinsson Skoðun
ESB íhugar að fresta bensín- og dísilbanni til 2040 – Ísland herðir álögur á mótorhjól þrátt fyrir óraunhæfa rafvæðingu Unnar Már Magnússon Skoðun