Alls konar og lífið Kristján Friðbert Friðbertsson skrifar 29. mars 2024 17:01 Á sólríkum síðvetrardegi, sá ég alls konar og lífið. Út um gluggann, úti í garði. Hundar viðra sína mennsku húsfélaga, gangandi um með bros á vör. Svartþrestir í beðum, róta öllu sem rótað geta. Glaðværir auðnutittlingar í trjánum, hástöfum syngja sitt hamingjulag. Stöku fluga, furðu lostin, flakkar um loftið. Skilur sjálf ekki af hverju hún er á ferli. Í fjarska situr fólk á fákum og náttúrunnar nýtur. Fæstir eru fákarnir vélvæddir. Frekar knúnir áfram af knapanum sem stígur pedalana. Inn á milli birtast þó hinir einu sönnu fákar. Hjólum skipt út fyrir hófa. Knapar með reiðtygi í lófa, í stýrisstað. Heiður er himinn, líkt og lóan sem snemma er komin og nágrannakonan, nokkrum húsum innar. Hratt hún hleypur yfir túnið. Sprettæfingar, ætisleit eða eintóm gleði? Loks fer hún að leita í beði. Vængjalangi vaðfuglinn, sko ekki nágrannakonan. Lauf, greinar og leifar síðasta sumars liggja enn í beðinu. Vernda lífið sem undir býr og auðvelda lóunni fæðuleit. Litríkt er það með eindæmum, þökk sé krúttlegum krókusum. Gulir blekkja og gefa von um hlýju, hinir heiðarlegri bláleitir af kulda. Ofar rísa þó blágrænir, breiðari stilkar, bíðandi þess að blása í lúðra. Blómstrar þar síðar páskalilja. Áður óx þar runni sem ég eitt sinn unni. Hvers nafn ég þó ekki kunni, fyrr en ég heyrði það úr nærliggjandi munni. Einhvern tíman runninn hvarf, sennilega látið lífið. Skömmu síðar fór nafnið sömu leið. Yfirgefinn fótbolti í útilegu, furðu loftmikill, bíður spenntur, enda vertíðin framundan. Skítugur pallurinn glottir og fagnar friðsældinni. Félagslyndur er hann, en hvíldin er góð. Geislar sólar flakka milli greina, skína á jörð, en vanda valið. Sofandi sinan ver það sem enn í dvala dvelur. Mér verður litið að læknum, sem voru skammt undan að brynna hestum sínum hjá læknum. Skrýtið að ríða út í vinnufötunum, með hlustunarpípuna um hálsinn. Líklega brjálað að gera og naumur tími til útivistar. Ætli þeir séu dýralæknar, kannski á vakt? Augun fylgdu rennslinu, þótt rólegt væri, eftir árfarveginum niður að vatni. Þar beið óvanaleg sjón. Árabátur á vatninu. Ekki nýr. Árin sem að mér sneri hafði greinilega lifað þau mörg, árin. Báturinn bar með sér að hafa ekki verið mikið notaður undanfarið og hélt varla vatni af spenningi. Eða af ónægu viðhaldi. Í honum sat einn maður. Sá sá um að sá fræjum efasemdar í hugum áhorfenda, þökk sé lítt íþróttamannslegum vexti. Virtist þó njóta lífsins. Hávær kvenrödd rauf skyndilega þögnina, ef þögn mætti kalla og hrópaði eitthvað óskiljanlegt meðan hún óð sem óð væri að bátnum. Gæsir flögruðu og flúðu lætin. Maðurinn, eftir mikinn róður, var másandi og móður. Átti ekki von á að sjá sína eigin móður og varð því strax í kinnum rjóður. Skömmu síðar skammir í ríkulegum skömmtum fylgdu fast á hæla konuskrefi hverju. Læddist að mér sá grunur að hún væri eitthvað ósátt. Velti fyrir mér að poppa og fylgjast áfram með framvindu mála, en lét þetta duga. Lagaði mér te og leiddi hugann að öðrum málum. Fínasta forskot á sæluna, enda kuldakeimur í lofti. Frostið ekki úr jörðu farið og nóg eftir af sveiflum niðurfyrir núllið. En samt, hrotunum farið að fækka og sumt farið að rumska. Áminning um fyrstu skrefin í átt að litríkari og líflegri tíð. Ár eftir ár við hringsólum milli tíða, svo lengi sem tíminn nennir. Hvort sem bráðnar eða fennir. Alltaf gerist þó eitthvað nýtt. Alltaf gerist alls konar og lífið. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Mest lesið Halldór 05.07.2025 Halldór Baldursson Halldór Grafarvogur framtíðar verður til Sara Björg Sigurðardóttir Skoðun Málþófið um veiðigjöldin vekur miskunnsama Samverja Sigurjón Þórðarson Skoðun Ágætu fyrrum samstarfsaðilar á Þjóðminjasafni Íslands Uggi Jónsson Skoðun Stærðfræðikennari sem kann ekki að reikna? (Og getur ekki lært það!) Brynjólfur Þorvarðsson Skoðun Menntastefna 2030 Guðmundur Ingi Kristinsson Skoðun Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun Sumargjöf Þórunn Sigurðardóttir Skoðun Gagnsæi og inntak Halldóra Lillý Jóhannsdóttir Skoðun Hannað fyrir miklu stærri markaði Hjörtur J. Guðmundsson Skoðun Skoðun Skoðun Ráðherra gengur fram án laga Svanur Guðmundsson skrifar Skoðun Hagkvæmur kostur utan friðlands Jóna Bjarnadóttir skrifar Skoðun Gagnsæi og inntak Halldóra Lillý Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Sumargjöf Þórunn Sigurðardóttir skrifar Skoðun Hannað fyrir miklu stærri markaði Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Grafarvogur framtíðar verður til Sara Björg Sigurðardóttir skrifar Skoðun Málþófið um veiðigjöldin vekur miskunnsama Samverja Sigurjón Þórðarson skrifar Skoðun Menntastefna 2030 Guðmundur Ingi Kristinsson skrifar Skoðun Ágætu fyrrum samstarfsaðilar á Þjóðminjasafni Íslands Uggi Jónsson skrifar Skoðun Ferðamannaþorpin - Náttúruvá Þóra B. Hafsteinsdóttir skrifar Skoðun Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson skrifar Skoðun Laxaharmleikur Jóhannes Sturlaugsson skrifar Skoðun Lýðræðið í skötulíki! Lilja Rafney Magnúsdóttir skrifar Skoðun Stærðfræðikennari sem kann ekki að reikna? (Og getur ekki lært það!) Brynjólfur Þorvarðsson skrifar Skoðun Íslendingar greiða sama hlutfall útgjalda í mat og Norðurlöndin Margrét Gísladóttir skrifar Skoðun Til varnar jafnlaunavottun Magnea Marinósdóttir skrifar Skoðun Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir skrifar Skoðun Barnaræninginn Pútín Gunnar Hólmsteinn Ársælsson skrifar Skoðun Um þjóð og ríki Gauti Kristmannsson skrifar Skoðun Málfrelsi og mörk þess á vettvangi lýðræðisins Helga Vala Helgadóttir skrifar Skoðun Sjókvíaeldi á Íslandi fjarstýrt með gervigreind frá Noregi Ingólfur Ásgeirsson skrifar Skoðun „Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann skrifar Skoðun Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson skrifar Skoðun Kjarnorkuákvæðið: Neyðarhemill en ekki léttvægt leikfang popúlista Kristinn Karl Brynjarsson skrifar Skoðun Stjórnarandstaðan er vannýtt auðlind Jón Daníelsson skrifar Skoðun Ef Veðurstofan spáði vitlausu veðri í 40 ár, væri það bara í lagi? Björn Ólafsson skrifar Skoðun Hægri sósíalismi Jón Ingi Hákonarson skrifar Skoðun 5 ára vegferð að skóla framtíðarinnar – eða ekki! Björgmundur Örn Guðmundsson skrifar Skoðun Ójafnvægi í jöfnunarkerfinu Anna Sigríður Guðnadóttir,Halla Karen Kristjánsdóttir,Lovísa Jónsdóttir skrifar Skoðun Það sem ekki má segja um það sem enginn vill sjá Viðar Hreinsson skrifar Sjá meira
Á sólríkum síðvetrardegi, sá ég alls konar og lífið. Út um gluggann, úti í garði. Hundar viðra sína mennsku húsfélaga, gangandi um með bros á vör. Svartþrestir í beðum, róta öllu sem rótað geta. Glaðværir auðnutittlingar í trjánum, hástöfum syngja sitt hamingjulag. Stöku fluga, furðu lostin, flakkar um loftið. Skilur sjálf ekki af hverju hún er á ferli. Í fjarska situr fólk á fákum og náttúrunnar nýtur. Fæstir eru fákarnir vélvæddir. Frekar knúnir áfram af knapanum sem stígur pedalana. Inn á milli birtast þó hinir einu sönnu fákar. Hjólum skipt út fyrir hófa. Knapar með reiðtygi í lófa, í stýrisstað. Heiður er himinn, líkt og lóan sem snemma er komin og nágrannakonan, nokkrum húsum innar. Hratt hún hleypur yfir túnið. Sprettæfingar, ætisleit eða eintóm gleði? Loks fer hún að leita í beði. Vængjalangi vaðfuglinn, sko ekki nágrannakonan. Lauf, greinar og leifar síðasta sumars liggja enn í beðinu. Vernda lífið sem undir býr og auðvelda lóunni fæðuleit. Litríkt er það með eindæmum, þökk sé krúttlegum krókusum. Gulir blekkja og gefa von um hlýju, hinir heiðarlegri bláleitir af kulda. Ofar rísa þó blágrænir, breiðari stilkar, bíðandi þess að blása í lúðra. Blómstrar þar síðar páskalilja. Áður óx þar runni sem ég eitt sinn unni. Hvers nafn ég þó ekki kunni, fyrr en ég heyrði það úr nærliggjandi munni. Einhvern tíman runninn hvarf, sennilega látið lífið. Skömmu síðar fór nafnið sömu leið. Yfirgefinn fótbolti í útilegu, furðu loftmikill, bíður spenntur, enda vertíðin framundan. Skítugur pallurinn glottir og fagnar friðsældinni. Félagslyndur er hann, en hvíldin er góð. Geislar sólar flakka milli greina, skína á jörð, en vanda valið. Sofandi sinan ver það sem enn í dvala dvelur. Mér verður litið að læknum, sem voru skammt undan að brynna hestum sínum hjá læknum. Skrýtið að ríða út í vinnufötunum, með hlustunarpípuna um hálsinn. Líklega brjálað að gera og naumur tími til útivistar. Ætli þeir séu dýralæknar, kannski á vakt? Augun fylgdu rennslinu, þótt rólegt væri, eftir árfarveginum niður að vatni. Þar beið óvanaleg sjón. Árabátur á vatninu. Ekki nýr. Árin sem að mér sneri hafði greinilega lifað þau mörg, árin. Báturinn bar með sér að hafa ekki verið mikið notaður undanfarið og hélt varla vatni af spenningi. Eða af ónægu viðhaldi. Í honum sat einn maður. Sá sá um að sá fræjum efasemdar í hugum áhorfenda, þökk sé lítt íþróttamannslegum vexti. Virtist þó njóta lífsins. Hávær kvenrödd rauf skyndilega þögnina, ef þögn mætti kalla og hrópaði eitthvað óskiljanlegt meðan hún óð sem óð væri að bátnum. Gæsir flögruðu og flúðu lætin. Maðurinn, eftir mikinn róður, var másandi og móður. Átti ekki von á að sjá sína eigin móður og varð því strax í kinnum rjóður. Skömmu síðar skammir í ríkulegum skömmtum fylgdu fast á hæla konuskrefi hverju. Læddist að mér sá grunur að hún væri eitthvað ósátt. Velti fyrir mér að poppa og fylgjast áfram með framvindu mála, en lét þetta duga. Lagaði mér te og leiddi hugann að öðrum málum. Fínasta forskot á sæluna, enda kuldakeimur í lofti. Frostið ekki úr jörðu farið og nóg eftir af sveiflum niðurfyrir núllið. En samt, hrotunum farið að fækka og sumt farið að rumska. Áminning um fyrstu skrefin í átt að litríkari og líflegri tíð. Ár eftir ár við hringsólum milli tíða, svo lengi sem tíminn nennir. Hvort sem bráðnar eða fennir. Alltaf gerist þó eitthvað nýtt. Alltaf gerist alls konar og lífið.
Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun
Skoðun Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson skrifar
Skoðun Stærðfræðikennari sem kann ekki að reikna? (Og getur ekki lært það!) Brynjólfur Þorvarðsson skrifar
Skoðun Íslendingar greiða sama hlutfall útgjalda í mat og Norðurlöndin Margrét Gísladóttir skrifar
Skoðun Heimaþjónusta og velferðartækni: Lykillinn að sjálfbæru heilbrigðiskerfi Auður Guðmundsdóttir skrifar
Skoðun „Finnst ykkur skrýtið að ég mæti á Austurvöll – Pabba mínum var fórnað á altari niðurskurðar“ Davíð Bergmann skrifar
Skoðun Hvers vegna skipta hagsmunir verslanakeðja meira máli en öryggi barna í Ásahverfi Reykjanesbæ? Ólafur Ívar Jónsson skrifar
Skoðun Kjarnorkuákvæðið: Neyðarhemill en ekki léttvægt leikfang popúlista Kristinn Karl Brynjarsson skrifar
Skoðun Ójafnvægi í jöfnunarkerfinu Anna Sigríður Guðnadóttir,Halla Karen Kristjánsdóttir,Lovísa Jónsdóttir skrifar
Vonarsvæði fyrir framtíðina – ábyrgð stjórnvalda kallar á verndun Huld Hafliðadóttir,Heimir Harðarson Skoðun