Bjarni and the iron lady Ian McDonald skrifar 30. ágúst 2023 08:30 I write the following as someone raised in a working class family in the north of England. A place where the name of Margaret Thatcher is spoken with revulsion, hatred and contempt for what she did to our communities, our country, and the working class as a whole. If you were to look into the hearts of those of us from the north of England, you would see three things: A strong cup of tea. A nice plate of curry and chips A burning pyre with an effigy of Margaret Thatcher resting on top. To see Bjarni Benediktsson unabashedly indulging in the acquisition of Margaret Thatcher memorabilia is a deeply unsettling and jarring spectacle, and something I take personally. This behaviour casts an ominous pall over the intentions and values of these leaders, exposing a level of audacious insensitivity that demands scrutiny. Margaret Thatcher remains a figure whose legacy remains indelibly etched in societal strife. The unapologetic veneration of her image by politicians is an act that raises a litany of disconcerting questions about their loyalties and the nightmarish path they are poised to tread. Margaret Thatcher's enduring legacy is inextricable from her relentless crusade against unions and her ruthless gutting of welfare programs. Her approach transcended the bounds of pragmatic reform, morphing into an onslaught against the rights of the working class and the social safety nets that the most vulnerable relied upon. The repercussions of these policies persist, as economic disparities persistently haunt our modern landscape. The audacity of politicians pursuing Thatcher memorabilia transcends mere personal eccentricity; it is an alarming endorsement of her ruinous policies. The Thatcherite doctrine of deregulation and privatization erected barriers between the privileged and the oppressed, fomenting societal discord and perpetuating the chasms of economic inequality. It sends an unsettling signal about their intentions. Are they paying homage to history, or are they surreptitiously courting a constituency that fervently craves a return to a time when the elite reigned supreme and the cries of the marginalized fell on deaf ears? By endorsing a character like Thatcher, Bjarni is showing that he (like her) will not rest until the working poor are consigned to nothing but poverty and misery, unions are gutted, and every essential aspect of society is stripped for parts and sold to the highest bidder. Most likely his family and friends. As a proud working class Mancunian, I cannot and will not stand by and let that happen. The author is a manufacturing worker. Viltu birta grein á Vísi? Sendu okkur póst. Senda grein Sjálfstæðisflokkurinn Mest lesið Frá sr. Friðriki til Eurovision: Sama woke-frásagnarvélin, sama niðurrifsverkefni gegn gyðing-kristnum rótum Vesturlanda Hilmar Kristinsson Skoðun Halldór 13.12.2025 Halldór Djöfulsins, helvítis, andskotans pakk Vilhjálmur H. Vilhjálmsson Skoðun Að fyrirgefa sjálfum sér Sigurður Árni Reynisson Skoðun Misskilningur Viðreisnar um áhrif EES-úrsagnar á Íslendinga erlendis Eggert Sigurbergsson Skoðun Skattahækkanir í felum – árás á heimilin Lóa Jóhannsdóttir Skoðun 5 vaxtalækkanir á einu ári Arna Lára Jónsdóttir Skoðun Falskur finnst mér tónninn Kristján Fr. Friðbertsson Skoðun Hér starfa líka (alls konar) konur Selma Svavarsdóttir Skoðun Kílómetragjald í blindgötu – þegar stjórnvöld misskilja ferðaþjónustuna Þórir Garðarsson Skoðun Skoðun Skoðun Setjum við Ísland í fyrsta sæti? Júlíus Valsson skrifar Skoðun Misskilningur Viðreisnar um áhrif EES-úrsagnar á Íslendinga erlendis Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun Skattahækkanir í felum – árás á heimilin Lóa Jóhannsdóttir skrifar Skoðun Að fyrirgefa sjálfum sér Sigurður Árni Reynisson skrifar Skoðun Hér starfa líka (alls konar) konur Selma Svavarsdóttir skrifar Skoðun Kílómetragjald í blindgötu – þegar stjórnvöld misskilja ferðaþjónustuna Þórir Garðarsson skrifar Skoðun 5 vaxtalækkanir á einu ári Arna Lára Jónsdóttir skrifar Skoðun Falskur finnst mér tónninn Kristján Fr. Friðbertsson skrifar Skoðun Treystir Viðreisn þjóðinni í raun? Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Frá sr. Friðriki til Eurovision: Sama woke-frásagnarvélin, sama niðurrifsverkefni gegn gyðing-kristnum rótum Vesturlanda Hilmar Kristinsson skrifar Skoðun Þingmaður með hálfsannleik um voffann Úffa Árni Stefán Árnason skrifar Skoðun Allt fyrir ekkert – eða ekkert fyrir allt? Eggert Sigurbergsson skrifar Skoðun Glansmynd án innihalds Árni Rúnar Þorvaldsson skrifar Skoðun Kæra Kristrún, eru Fjarðarheiðargöng of dýr? Helgi Hlynur Ásgrímsson skrifar Skoðun Samvinna er eitt en samruni allt annað Hjörtur J. Guðmundsson skrifar Skoðun Eyðilegging Kvikmyndasafns Íslands Sigurjón Baldur Hafsteinsson skrifar Skoðun Ráðherra sem talar um hlýju en tekur úrræði af veikum Elín A. Eyfjörð Ármannsdóttir skrifar Skoðun Saman gegn fúski Benedikta Guðrún Svavarsdóttir skrifar Skoðun Ríkisstjórn grefur undan samkeppni, þú munt borga meira Grétar Ingi Erlendsson,Erla Sif Markúsdóttir,Guðbergur Kristjánsson skrifar Skoðun Hvernig varð staðan svona í Hafnarfirði? Einar Geir Þorsteinsson skrifar Skoðun Samherjarnir Ingi Freyr og Georg Helgi Páll Steingrímsson skrifar Skoðun Minna stress meiri ró! Magnús Jóhann Hjartarson skrifar Skoðun Innflytjendur, samningar og staðreyndir Birgir Orri Ásgrímsson skrifar Skoðun Vindmyllur Þórðar Snæs Stefanía Kolbrún Ásbjörnsdóttir skrifar Skoðun Ál- og kísilmarkaðir í hringiðu heimsmála Tinna Traustadóttir skrifar Skoðun Útgerðarmenn vaknið, virkjum nýjustu vísindi Svanur Guðmundsson skrifar Skoðun Hversu margar ókeypis máltíðir finnur þú í desember? Þorbjörg Sandra Bakke skrifar Skoðun Sjálfgefin íslenska – Hvernig? Ólafur Guðsteinn Kristjánsson skrifar Skoðun Vonbrigði í Vaxtamáli Breki Karlsson skrifar Skoðun Reykjalundur – lífsbjargandi þjónusta í 80 ár Magnús Sigurjón Olsen Guðmundsson skrifar Sjá meira
I write the following as someone raised in a working class family in the north of England. A place where the name of Margaret Thatcher is spoken with revulsion, hatred and contempt for what she did to our communities, our country, and the working class as a whole. If you were to look into the hearts of those of us from the north of England, you would see three things: A strong cup of tea. A nice plate of curry and chips A burning pyre with an effigy of Margaret Thatcher resting on top. To see Bjarni Benediktsson unabashedly indulging in the acquisition of Margaret Thatcher memorabilia is a deeply unsettling and jarring spectacle, and something I take personally. This behaviour casts an ominous pall over the intentions and values of these leaders, exposing a level of audacious insensitivity that demands scrutiny. Margaret Thatcher remains a figure whose legacy remains indelibly etched in societal strife. The unapologetic veneration of her image by politicians is an act that raises a litany of disconcerting questions about their loyalties and the nightmarish path they are poised to tread. Margaret Thatcher's enduring legacy is inextricable from her relentless crusade against unions and her ruthless gutting of welfare programs. Her approach transcended the bounds of pragmatic reform, morphing into an onslaught against the rights of the working class and the social safety nets that the most vulnerable relied upon. The repercussions of these policies persist, as economic disparities persistently haunt our modern landscape. The audacity of politicians pursuing Thatcher memorabilia transcends mere personal eccentricity; it is an alarming endorsement of her ruinous policies. The Thatcherite doctrine of deregulation and privatization erected barriers between the privileged and the oppressed, fomenting societal discord and perpetuating the chasms of economic inequality. It sends an unsettling signal about their intentions. Are they paying homage to history, or are they surreptitiously courting a constituency that fervently craves a return to a time when the elite reigned supreme and the cries of the marginalized fell on deaf ears? By endorsing a character like Thatcher, Bjarni is showing that he (like her) will not rest until the working poor are consigned to nothing but poverty and misery, unions are gutted, and every essential aspect of society is stripped for parts and sold to the highest bidder. Most likely his family and friends. As a proud working class Mancunian, I cannot and will not stand by and let that happen. The author is a manufacturing worker.
Frá sr. Friðriki til Eurovision: Sama woke-frásagnarvélin, sama niðurrifsverkefni gegn gyðing-kristnum rótum Vesturlanda Hilmar Kristinsson Skoðun
Misskilningur Viðreisnar um áhrif EES-úrsagnar á Íslendinga erlendis Eggert Sigurbergsson Skoðun
Skoðun Misskilningur Viðreisnar um áhrif EES-úrsagnar á Íslendinga erlendis Eggert Sigurbergsson skrifar
Skoðun Kílómetragjald í blindgötu – þegar stjórnvöld misskilja ferðaþjónustuna Þórir Garðarsson skrifar
Skoðun Frá sr. Friðriki til Eurovision: Sama woke-frásagnarvélin, sama niðurrifsverkefni gegn gyðing-kristnum rótum Vesturlanda Hilmar Kristinsson skrifar
Skoðun Ríkisstjórn grefur undan samkeppni, þú munt borga meira Grétar Ingi Erlendsson,Erla Sif Markúsdóttir,Guðbergur Kristjánsson skrifar
Frá sr. Friðriki til Eurovision: Sama woke-frásagnarvélin, sama niðurrifsverkefni gegn gyðing-kristnum rótum Vesturlanda Hilmar Kristinsson Skoðun
Misskilningur Viðreisnar um áhrif EES-úrsagnar á Íslendinga erlendis Eggert Sigurbergsson Skoðun